Hallo dames, Ik zit even met iets. Ik zal het proberen kort uit te leggen. Ik ben een alleenstaande moeder van een zoontje van 13 maanden. Vanaf het begin dat ik zwanger was doe ik alles alleen. Heb alles alleen geregeld voor de komst van mijn kleine, heb de bevalling alleen gedaan, en nu doe ik nog steeds alles alleen. Gelukkig is de vader van mijn zoontje aan het eind van de zwangerschap bij gedraaid en wilde hij wel contact met ons kindje. Hartstikke fijn natuurlijk. Hij ziet hem 1 keer in de anderhalf week ongeveer, en dan iets van 3 a 4 uurtjes. Zoals ik al zei, doe ik dus alles alleen voor mijn zoontje, hij betaald niks voor hem en is er dus afgezien van die 1 keer per anderhalf week ook niet. Dat maakt voor de rest ook niet zoveel uit, zo is de situatie nou eenmaal. Maar nu het volgende. Ik heb vandaag een vakantie geboekt voor mij en mijn zoontje voor de zomervakantie. Ik ben al jaren niet op vakantie geweest en kijk er ontzettend naar uit om eens lekker met hem weg te gaan. Ik weet alleen dat de vader van mijn zoontje wil dat ik dit met hem overleg, en dit stuit me persoonlijk tegen de borst. Tuurlijk moet hij weten wat de bedoeling is, en dat ga ik hem ook absoluut vertellen. Maar ik vind eerlijk gezegd het niet nodig om hem toestemming te vragen om op vakantie te gaan. Ik weet dat hij daarentegen er wel zo over denkt. Ik heb de vakantie al geboekt omdat ik weet dat wanneer hij het er niet mee eens is, dat hij in mijn ogen dikke pech heeft. Ik zou niet weten waarom hij wel op vakantie zou mogen gaan, en wij niet. Ik heb tegen die tijd een lang jaar van hard studeren en moederen er op zitten en gun mij en mijn zoontje lekker twee weekjes zon, zee en strand. Misschien ben ik onredelijk, en dat zou ik dan ook graag willen horen van jullie. Ben benieuwd naar jullie mening.
Ik zou me er niks van aantrekken en gewoon gaan en genieten van je vakantie en je kleine ventje. Dan spreek je maar af dat hij je zoontje na de vakantie ipv 1 keer in 1,5 week dan 2 keer in die 1,5 week mag zien ofzo. Ik vind ook al wat jij zegt dat hij niks over jou te beslissen heeft. Als hij op vakantie mag mag jij het ook.
Ik vind dat je idd wel even mag weten dat zijn zoontje op vakantie gaat en dat hij jullie kan bereiken met een tel. nr. of adres. Maar verder, tja ik zie niet in waarom jullie niet op vakantie zouden mogen. Wat is zijn probleem dan eigenlijk??
Waarom zou je dat met hem overleggen? Je hebt toch niets met hem .... hoef je hem ook niets te verantwoorden. Hij mag al blij zijn dat hij na zn desinteresse in jou, zwangerschap en kind nu wel zn kind mag zien, had hij bij mij niet voorelkaar gekregen. Leef lekker je eigen leven samen met je zoontje zoals jij het wilt!
Het gaat hem erom dat ik toestemming aan hem moet vragen omdat het ook zijn zoon is. Daar heb ik het gewoon moeilijk mee gezien de situatie. Ik zal hem natuurlijk vertellen dat we op vakantie gaan, maar het aan hem vragen?? Nee, daar voel ik niet zoveel voor..
Hoeveel zeggenschap heeft hij eigenlijk? Staat er wat op papier? Zo nee dan heeft hij niks te zeuren. Dan wacht hij maar een paar dagen langer voordat hij zijn zoontje weer ziet.
Nee hoor er staat niks op papier. Hij heeft hem niet erkend (dit wilde ik zelf na alle drama trouwens ook niet), dus wat dat betreft heeft hij niks te zeggen.
Nee ik geef je ook groot gelijk lekker op vakantie gaan. Papa spelen is wt anders als papa zijn... Zolang hij niet bij jouw gezin hoort heeft hij er niks over te zeggen wat jij doet met je kindje en wanneer jij dat doet. Jij bent vrij om te gaan en staan waar je wilt samen met je kindje. dus geen zorgen over maken je staat in je recht!!!!!
Nou dan... Als ik jou was zou ik het met een positieve insteek brengen, telefoonnummers achterlaten, wellicht een plaatje laten zien van waar jullie heengaan en zeggen dat jij én je zoontje er echt naar uitkijken. Als hij dan moeilijk gaat doen, heeft hij inderdaad pech.
ik geef je ook groot gelijk!! lekker met je zoontje gaan genieten hoor! ik vind ook niet als ik je verhaal zo lees dat hij daarin wat te zeggen heeft... dus lekker gaan en je er niets van aantrekken....!
Fijn! Bedankt voor jullie reacties! Ik wil graag dat het soepel tussen ons verloopt puur voor mijn zoontje. En als hij het ergens echt niet mee eens is neem ik dat ook wel in overweging. Maar ik zou niet weten waarom hij hier op tegen zou moeten zijn, en waarom ik toestemming zou moeten vragen. Ik vind eigenlijk dat hij ons wel een vakantie mag gunnen.
ben je gek! Natuurlijk kun jij heerlijk op vakantie! GA en geniet! En repect voor het alleen opvoeden
Zou wat zijn zeg!!! dat mijn ex gaat bepalen of ik op vakantie ga met mijn kids? of waarheen oid? Mooi niet dus, is hier ook nooit van mij verwacht. Moet zeggen andersom is het in het begin wel aan mij gevraagd wat ik ook redelijk vind omdat ze bij mij wonen. Hij gaat nu meestal met ze in de meivakantie maar ik heb net zoals hij bij mij, niets te zeggen over waarheen. Hij gaat dus vaak op vliegvakantie met ze. We houden wel contact en ik krijg ook altijd alle vlieggegevens etc van hem. De meiden smsen mij dan af en toe even. Als wij op vakantie gaan dan smsen ze hem ook regelmatig even. Ik vind dat normaal, je hebt niets te zeggen wat dat betreft over elkaar. Ja, als ie met ze naar een gevaarlijk land wil ofzo, of 3 weken aan één stuk, nou nee...
Meis, je hebt helemaal gelijk hoor! Lekker op vakantie gaan en je niets aantrekken van wat zijn vader ervan vindt. Je bent aan hem helemaal geen verantwoording verplicht, hij mag blij zijn dat jij nog zo meegaand bent geweest en dat je ervoor zorgt dat ze samen een band kunnen opbouwen. Tuurlijk moet je hem laten weten dat jullie gaan en waar jullie naartoe gaan, maar je hoeft hem echt niet om toestemming te vragen hoor!
OOhh heel veel plezier!! je ex heeft helemaal niks tezeggen volgens mij. Gewoon lekker met je zoontje gaan genieten van jullie welverdiende vakantie en meneer maar maar niet zo zeuren over die extra dagen dat hij zijn zoontje dan niet ziet... ppppffff
Hai SYRV Idd zoals de anderen ook al zeggen, mededelen en zeggen dat je bereikbaar bent. Verder heeft je ex er niks mee nodig zou ik zeggen. En als hij daar anders over denkt, moet hij misch ook eens nadenken over een financiele bijdrage, maar dat is mijn mening
je hoeft hierover geen toestemming te vragen, hij heeft geen gezag, dus hoeft ook geen akkoord te geven! Wil hij dat wel, dan zal hij het juridische traject van erkenning, en ouderlijke macht moeten ingaan. En dan dus ook allimentatie gaan betalen. En natuurlijk is het netjes om het te melden, maar toestemming? Nee niet nodig!!