Ik ben vandaag 41,3 weken en ik merk dat ik er erg onzeker van wordt, ik heb me maanden blind gestaard op de uitgerekende datum (17 april) en nu ben ik daar al 1,3 week overheen zonder resultaat. Ik merk dat ik wat onzeker begin te worden (doet mijn lichaam het wel?) en ook wordt ik wat angstiger (blijft alles wel goed gaan). Ik sta onder controle van een vk en afgelopen maandag heb ik nog een echo gehad, er was voldoende vruchtwater en ook de ctg was goed. Mijn placenta ligt aan de voorkant waardoor ik het kindje soms minder goed voel, dat vind ik ook erg vervelend. Ik wordt pas na 42 weken doorverwezen naar de gyn. Gezien mijn conditie en die van ons kind zien ze geen reden om ons eerder door te verwijzen. a.s. dindsag hoef ik pas weer naar de vk maar weet even niet waar ik de moed weg moet halen om het lange (koninginne) weekend te overbruggen.. Wie is er ook plus 41 weken en wil met mij praten over de komende tijd, de angst maar misschien ook tips om deze lange week door te komen?
Ik liep bij de 1e ook over. Herken je onzekerheid en angst wel. Hebben ze je ook gestript? Bij mij hebben ze dat toen wel geprobeerd. Als t niet op gang zou komen zou ik worden ingeleid met 42 weken en dat laatste is gebeurd. Word jij met 42 weken ook gelijk ingeleid of moet je eerst nog voor controle naar de gynaecoloog? Heb verder niet zoveel tips. Hoop voor je dat de bevalling snel op gang komt..
ja afgelopen week twee keer geprobeerd te strippen maar mijn bm mond lag te ver weg dus ze kon er niet bij. Gister heeft ze het gemasseerd en daarna bloedde het ook een beetje, maar verder niks.. de hoogte van de bm mond zegt gelukkig niks over hoe lang het nog gaat duren.. Ik weet eigenlijk niet hoe het in zijn werk gaat na doorverwijzing. wat ik veel lees is dat je kunt kiezen voor inleiden of dagelijkse controle en wachten tot het spontaan op gang komt.. Maar na 4 jaar wil ik nu toch wel heel graag ons eerste (misschien wel enige) kindje in mijn armen houden..
Nog niet 41+, maar het begint op te schieten. ivm medische indicatie sta ik al onder controle bij gyn, maar omdat het zo goed gaat wordt ik ook niet zomaar ingeleid. Strippen doen ze ook niet omdat het weinig verschil maakt blijkbaar. Dus verbaas me op het forum dat iedereen al bij week 39 gestript wordt en ook soms op verzoek wordt ingeleid. Het wachten is eindeloos en ik merk dat ik ook continu op mijn lichaam ga letten. Voel ik de baby wel genoeg. Heb dinsdag nog een echo gehad en alles was perfect, maar begin me toch zorgen te maken. Wat als het vruchtwater toch op gaat, ze in het vruchtwater poept etc. Mag ook dinsdag weer terug voor controlen en ben juist blij dat het lang weekend is. Dan is man thuis en heb ik nog enigszins afleiding. Even een kort rondje lopen enzo. Alleen durf ik niet heel ver meer van huis, terwijl het waarschijnlijk best kan.
Nog een aanvulling. Ik krijg bij 41+ om de dag controle en bij 42+ dagelijks. Als er ontsluiting is mag ik kiezen voor inleiden en anders wachten ze gewoon af als er geen medische noodzaak is.
ja dat viel mij ook al op dat sommigen met 39 weken al worden gestript en ingeleid op verzoek, zowiezo dat veel meiden lijken te bevallen met 38 of 39 weken.. hierdoor voel ik me zo´n buitenstaander bijna met mijn 41 plus.. Ik herken die onzekerheden van het vruchtwater en het poepen enzo wel.. daarom vind ik het ook zo lastig dat ik de komende dagen geen controle krijg,..maar we hebben nu afgesproken dat wanneer ik het niet vertouw ik kan bellen, dus maar kijken hoelang ik dat volhoud.. ben ook erg gefocused op de beweeglijkheid hoor, moet er om denken dat het mijn dag niet gaat beheersen, ben ook toe aan afleiding.
Hai meid, Vervelend he, overtijd gaan. Ik weet er alles van! Ik staarde me ook blind op 1 februari (vorig jaar), maar alles bleef rustig. Ik voelde me net als jou onzeker en bezorgd. En gefrustreerd ook: WAAROM doet mijn lichaam niks? Ik ben ook 2 keer gestript, maar was niet mogelijk omdat alles nog potdicht zat. Ik moest me ook met 42 weken melden voor de inleiding (eerder vonden ze idd niet nodig omdat alles goed ging), maar met 41+5 begon de bevalling alsnog vanzelf en ben ik bevallen. Zonder enige aankondiging trouwens. Dus het kan echt ieder moment gebeuren. Hou je taai!
oh herken dit heel goed. MIjn zoontje is geboren met 41 + 2 en wat duurde die laatste dagen lang zeg. Ik had vanaf week 40 wel om de dag controle en ook een echo om naar het vruchtwater te kijken. 2 dagen voor de bevalling bleek ik nog genoeg te hebben, bij de bevalling had ik echter helemaal geen vruchtwater meer. Bevalling is ook spontaan gekomen. Denk dat je lichaam echt wel start als het er aan toe is. Goed naar jezelf en je lichaam luisteren. Mocht je het niet vertrouwen of er niet goed bij voelen dan moet je vragen of je eerder voor controle mag komen. Heel veel succes en straks maar lekker genieten van jullie kleine!!!
Hier geen ervaring (bevallen met 38w5d), maar ik wil je veel succes wensen met de laatste loodjes! Nog even en je hebt je kleintje in je armen!
Het komt goed! Lang kan het in ieder geval niet meer duren (Ookal lijken de dagen zo lang te duren wanneer je overtijd gaat). Ik ben ingeleid met 41+2 omdat ze je hier niet laten lopen tot 42. Ik hoop dat je snel mag bevallen van jullie kindje! Succes alvast!
Wordt woensdag ingeleid als ze er dan nog niet is, volgens de vk moesten we er maar rekening mee houden dat ze niet meer spontaan komt..
Kan nog hoor Kate! Bij nr 2 had ik mij daar ook al bij neergelegd.. Niet te strippen etc en voilà, dag voor ik naar het zkh moest kwam ze toch nog spontaan en thuis!!! En bij nr 3 stond de inleiding voor paar uur later al gepland...
Ik was 20 april uitgerekend en ook nog niet bevallen, nu 11 dagen overtijd. Mijn vorige bevalling is met 41+2 opgewekt en was traumatisch. Wil niets liever dan een spontane bevalling, maar het ziet er naar uit dat dat weer niet gaat lukken. Strippen lukte met 40 weken niet, vandaag wel, maar ik merk niets. En nu dus die enorme twijfel, blijven doorlopen en afwachten? Alles gaat verder goed, of toch vrijdag met 42 weken weer inleiden?
Ik was ook doodsbenauwd voor de inleiding, ik wou ook echt niets liever dan een spontane bevalling. Gewoon lekker thuis beginnen etc. En zoals ik al zei; ik ben ook van het ene op het andere moment toch zelf bevallen de dag voor de inleiding. Nou ja, een op andere moment is wat overdreven (het was een laaaange nacht haha) maar ik had het niet meer verwacht. Het wachten vond ik nog het ergste. En het iedere ochtend wakker worden en denken: het is weeeer niet begonnen vannacht. Nou ja meid, denk maar zo: het is nu nog maximaal 2 dagen en dan heb je je kindje. (hahaha, ik werd echt para als mensen dat tegen me zeiden steekd hahah)
Ik herken het zo goed. Ik heb met de 1e ja dat mocht toen nog de 43 weken vol uitgelopen Ik werd daarna pas ingeleid! Ik was echt de woonhoop na bij toen. Bij de 2e mocht het godzijdank niet meer maar die wilde ook niet komen! De inleiding was al gepland maar ze is als nog geboren met 41+6 dgn ppffff. Als ik er nog aan denk word ik moedeloos. Ik begrijp je gevoel maar helaas verschillen de gyn's e.d kwa mening. Ik vind het persoonlijk echt te lang. Sterkte meis nog heel even!
En....? Is je kindje inmiddels geboren? De mijne nog niet, vandaag naar het ziekenhuis geweest, controle gehad, weer gestript. Alles was goed. Zoals het er nu voor staat moet ik vrijdag met 42 weken terugkomen voor een hartfilmpje, zaterdag verweken van de baarmoeder met een ballon, zondag echte inleiding.