Hallo dames en/of heren, Ik ben nieuw op de forum en ik wil mijn ei kwijt. Ik weet niet of ik op het juiste adres ben maar ik weet niet bij wie ik het kwijt moet. Ik ben op dit moment 10 weken en 5 dagen zwanger van mijn eerste kindje. Ik ben getrouwd en woon tijdelijk nog bij mijn schoonouders ( al 2 jaar lang). We hebben een woning gekocht en we zijn bezig om de woning op te knappen. We verwachten half april over te kunnen gaan in onze nieuwe woning. Ik heb sinds 1 november een nieuwe baan in de detachtering. Toen we erachter kwamen dat we in verwachting waren heb ik tegen mijn man gezegd dat we het officieel bekend gaan maken als we over de 12 weken zijn. Dan weten we zeker dat we over de risico periode heen zijn en kunnen we lekker genieten. Ik heb helaas na enkele weken van mijn zwangerschap last van mijn rug. Ik kaart het aan bij mijn werkgever en die antwoordt ik stuur je door naar de arbo arts. Ik ben netjes naar de arbo arts geweest, we hebben afspraken gemaakt en gevraagd per wanneer dat ingaat. De arbo arts antwoordt per direct en ik ben weer terug gegaan naar me werk. Ik heb het aangegeven bij mijn werkgever en die zou contact opnemen met de plek waar ik zat. Er werdt meteen gezegd dat wat de arbo arts had gezegd niet zou gebeuren. Ik stond met een mond vol tanden en ik koppel het terug naar mijn werk en die zou er werk van maken. Ik heb vervolgens een bericht gekregen dat ik van de opdracht afgehaald zou worden en ik had na 4 werkdagen een gesprek met de leidinggevende. Die antwoordde dat ik niet goed functioneerde op mijn opdracht, en dat ik niet aan mijn afspraken hield. Ik heb ook aangegeven dat het van hun kant ook niet gebeurd (afspraken met de arbo arts)l. Vervolgens leggen ze zoveel druk op dat ik 2 cursussen moet doen op een dag van ieder a 4 uur. Ik ben van de arbo arts verplicht om de 1,5 uur pauze te nemen en niet langer te werken dan 8 uur. Als ik een optelsom maak met de cursussen en de pauzes kom ik bijna aan de 12 uur. (incl. pauze). Hierdoor ben ik helemaal gestrest geraakt en heb ik mijn arbo arts ingelicht. Die heeft me voorlopig in de zwangerschapsziektewet geplaatst. Maar nog steeds wordt ik elke dag gebeld om dingen in orde te maken. Ik kan me werk wel aan de kant zetten maar er speelt waar ik woon ook een aantal dingen af. Mijn schoonouders bemoeien zich overal mee en willen overal bij betrokken worden. Zo is er een goede vriendin van mijn schoonmoeder die heel graag onze woning wou zien. Dus bied mijn schoonvader om naar het huis toe te gaan en de woning te laten zien. Ik en mijn man hadden de planning om naar mijn tante toe te gaan (ca 1 uur rijden). Zo pakt mijn schoonouders de sleutel van mijn auto (waarvan ik de benzine en belasting betaal). En pakt de huissleutel die we hadden gegeven voor nood en wilt naar ons huis toe gaan waar er baby spullen liggen en de vriendin van mijn schoonmoeder niet weet dat ik zwanger ben!! Ik heb ze tegen gehouden en gezegd van kom anders volgende maand, dan is alles netjes en kan ik je een kopje koffie enzo aanbieden. Hierin waren mijn schoonouders zwaar beledigd. Ik denk het is mijn huis,wat heeft de bezoek te zoeken als ik er niet ben?? Ook vinden mijn schoonouders dat ik ze bij alles buiten hou. Zoals de afspraken van de verloskundige en echo. Mijn man hebben besloten dat wij 2 alleen naar zulke afpraken gaan en niet dat we de hele familie meenemen, mijn schoonmoeder heeft laten weten dat ze graag bij de echo wilt zijn. Ik heb er geen behoefte aan. Weten jullie wat ik moet doen?? Groetjes, wanhopige wrsh
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap! Over je werk: Als de arboarts zegt dat jij niet langer dan 8 uur mag werken per dag en 1,5 uur pauze moet nemen, moet je dit gewoon doen! Geen mens die jou daarin kan tegen houden. Ik weet dat je als zwangere vrouw recht hebt op meer pauze. Zelfs al zou je niet naar een arboarts gaan, heb je als zwangere recht op eventueel langere pauzes. Hier kunnen ze dus echt niet tegen in gaan. Wat ik zou doen als ik jou was: maak opnieuw een afspraak met de arboarts! Ik heb namelijk ongeveer het zelfde meegemaakt op mijn werk. Mijn chef bleef maar het uiterste van me vragen, tot ik het op een gegeven moment helemaal niet meer trok. Na dat 2e gesprek met de arboarts werd er aangeraden om niet meer dan 6 uur per dag te gaan werken. Dit vond mijn chef oke, maar in plaats daarvan ging ze andere dingen verzinnen waar ze mij op kon pakken. Uiteindelijk heb ik dus weer aan de bel getrokken omdat ik met 15 weken al harde buiken kreeg. Advies van de verloskundige: neem jij maar even 2 weken rust! Weer naar de arboarts toe! Ik kreeg inderdaad 2 weken rust toegeschreven. Nu zit ik momenteel in een depressie waardoor ik helemaal niet meer kan werken. Of dat nog gaat gebeuren voor mijn verlof, geen idee. Maar mijn werk heeft hier behoorlijk aan mee geholpen om mezelf in een depressie te duwen. Als jij daadwerkelijk die 12 uur maakt, kun je hierover in gesprek gaan met de arboarts! Sta op je strepen meid! Als je nu overal ja op zegt, dan zullen ze keer op keer weer terug komen. Wat betreft je schoonouders: Tja, helaas heb je ze niet voor het uitzoeken! Ik zou gewoon samen met je man eens met hun gaan praten. Dat je het allemaal heel erg lief vind dat ze zo enorm betrokken zijn bij alles, maar dat dit jullie ding is en dat jullie dit samen willen doen als partners! Dat ze niet bang hoeven te zijn dat ze niet zullen horen hoe de echo was enz. enz.
Allereerst van harte gefeliciteerd met je zwangerschap! Als jullie beide niet willen dat er andere mensen meegaan naar de afspraken van de verloskundige enz. dan moeten ze dat maar respecteren! Hier gaat er ook niemand anders mee, dat wil ik echt niet! En over bezoek in jullie nieuwe huis als jullie er niet zijn, zou ik ook niet accepteren, dan komen ze idd maar over een maandje als het klaar is
Dank jullie wel voor de reacties... Ik heb soms echt het idee dat ik iets fout doe... Ik ben nu ook in de ziekte wet maar ik kan geen rust voor mezelf vinden...
Gefliciteerd met je zwangerschap. Over naar de VK gaan en echo: hier gingen we ook altijd met zijn tweetjes, daar hoeven geen andere mensen bij te zijn. Wel heb ik mijn moeder meegenomen voor een pretecho, dit vond ze prachtig.
Wij hebben ook beide moeders meegenomen maar de 20 weken echo en dat vonden ze geweldig, maar voor de rest wel ik ze echt niet mee hebben...daar heb ik geen behoefte aan! Balen dat je je rust niet kan vinden, had en heb hier ook regelmatig het gevoel dat ik alles fout doe...en dat is echt frusterend! Daar probeer ik me dan maar overheen te zetten, al is dat soms moeilijk
Jee meis wat een gedoe zeg Wat betreft de bemoeienissen; ik zou wel aangeven dat ik daar gewoon niet van gediend zou zijn. Het is toch jullie kindje en daar beslist verder niemand anders over als jij en je man! Wat je werk betreft; jij moet ook aan je eigen lichaam denken, je hebt nog een lange weg te gaan tot aan de 40 weken! Maar in elk geval van harte met je zwangerschap en veel succes de komende tijd!!!