Hallo lieve meiden, Na het mislukken van ICSI hebben mijn man en ik nu besloten om te proberen zwanger te raken van een donor. We hebben er uren over gepraat, en hoewel we het natuurlijk nog steeds heel erg jammer vinden dat er nooit een kindje zal komen wat biologisch gezien van mijn man is, staan we allebei helemaal achter deze keuze. Na het mislukken van onze eerste ICSI behandeling hebben we het met onze arts al eerder over een donor gehad. Onze arts heeft ons de zaadbank in Denemarken aangeraden, en nadat wij onze beslissing hadden gemaakt zijn we eens op de site hiervan gaan kijken. Het spreekt ons allemaal ontzettend aan (hoewel het eerst wel raar was omdat het toch wel erg lijkt op online-shoppen ) en wij zien het helemaal zitten om hier ons donorzaad vandaan te halen. Nu heb ik wel een paar vragen en ik ben ook erg benieuwd naar ervaringen van jullie. -Hebben jullie toevallig enig idee hoe hoog de verzendkosten zijn vanuit Denemarken naar Nederland? Op de site raden ze aan om een voorraadje te bestellen om op de verzendkosten te besparen, maar ik kan nergens vinden hoe hoog deze precies zijn. -Hoeveel voorraad hebben jullie besteld/gereserveerd? En waar hebben jullie op dat moment rekening mee gehouden? -Hebben jullie puur en alleen gekeken naar uiterlijke kenmerken die overeen komen, of toch meer naar medische kenmerken? Er zijn helaas maar weinig niet-anonieme donoren die exact dezelfde kenmerken van mijn man hebben. De enige die dat wel heeft, heeft positief getest op het CMV-virus, en in zijn familie komt kanker voor (bij de moeder en opa van de donor). Ik heb de neiging om voor een donor te kiezen die negatief heeft getest op het CMV-virus en waarbij minder erfelijke ziektes voorkomen in de familie, maar met een iets andere oogkleur, dan voor de donor met dezelfde uiterlijke kenmerken als mijn man maar met mindere medische kenmerken. -Op de site wordt aangegeven dat het niet noodzakelijk is om zaad te bestellen met MOT-20, maar dat 2x MOT-5 of 1x MOT-10 per behandeling meer dan genoeg is. Hoe hebben jullie dit gedaan? En dan tot slot, wat niet zo heel veel met een donor uit Denemarken heeft te maken maar wat voor mij wel erg belangrijk is; -Hoe hebben jullie alles ervaren? Hoe heeft jullie man het ervaren? Zijn jullie drempels tegen gekomen tijdens het traject? Emotioneel of fysiek? Meiden die hun donorzaad niet uit Denemarken hebben gehaald mogen hier natuurlijk ook antwoord op geven! Wij hebben overmorgen een gesprek met onze arts over hoe we alles aan gaan pakken. Ook hebben ze al aangegeven dat we een gesprek met een psycholoog krijgen over het hele gebeuren. Ik vind het allemaal erg spannend, maar hoop ontzettend dat dit de oplossing voor ons zal zijn!
Ik heb geen Deense donor gehad maar iemand die in België woont. Ik weet dat het UZ Jette kijkt naar de uiterlijkheden en de bloedgroep. Hoe wij eruit zijn gekomen is niet zo positief al ligt dat misschien ook wel iets aan de cultuur van mijn ex. Maar zoals je eruit kan opmaken liggen wij in scheiding. Maar mijn zoontje is het mooiste wat mij maar kon overkomen! En zonder hem was ik nergens
Hoi DNJ, Wij hebben een tijdje terug ook informatie ingewonnen over een donor uit Denemarken. Helaas is mijn man onvruchtbaar en hebben we begin dit jaar besloten ook met een donor verder te gaan. Wij zijn momenteel bezig met een traject bij Geertgen, daar kun je ook kiezen voor een Deense donor of voor wederkerigheid. Wij hebben allebei de opties bekeken, maar zijn uiteindelijk gegaan voor een donor van de zaadbank van Geertgen. Wij zaten toen te kijken naar de European Sperm Bank en volgens mij waren de verzendkosten daar 300 euro. Zij stuurden het dan op naar Geertgen die het verder zouden regelen. Ook hebben we toen nagedacht over de hoeveelheden en dat is heel dubbel, aan de ene kant wil je niet te veel bestellen, aan de andere kant hadden wij dan wel een broertje of zusje van dezelfde donor willen hebben, wij zaten toen te denken aan 6 stuks (ook omdat de verzendkosten elke keer weer 300 euro zijn, dan is het gunstiger om wat meer te bestellen). Bovendien slaan ze het dan bij Geertgen gratis op als je eventueel na 2 pogingen bijvoorbeeld al zwanger zou worden. Over de uiterlijke kenmerken: dat zegt toch niet zo heel veel. Je kindje kan uiteindelijk ook op de moeder/vader/opa/oma van de donor lijken met misschien wel een hele andere oog/haarkleur. Ik zou dan inderdaad eerder voor een gezonde donor kiezen met wat gelijkenissen. Je kunt er toch niet zoveel van zeggen, een evenbeeld van je man vind je toch niet. Over MOT weet ik helaas niks, sorry! Over het traject: het is een emotionele achtbaan. Wij hebben nu 5 iui's gehad, de eerste was meteen raak, maar helaas een miskraam en daarna is het niet meer gelukt. Wat wij vooral zwaar vinden, is dat we het gevoel hebben dat we al een soort van 'offer' brengen door te accepteren dat we geen kindje van ons twee kunnen krijgen en als het vervolgens met een donor dan ook niet zo wil vlotten, is dat helemaal frustrerend. Wij hebben al een paar keer een poging overgeslagen, omdat we het echt te zwaar vonden. Maar ik denk dat dat voor iedereen anders is. Na 4 jaar proberen zonder resultaat, word je toch een beetje ongeduldig en dan hoeft het soms gewoon even niet meer. Maar dat zal iedereen in een soortgelijk traject wel kunnen herkennen. Overigens staan mijn man en ik er gelukkig hetzelfde in. We vinden vooral het proces heel zwaar, maar hopen natuurlijk gewoon op een kindje. Gelukkig heeft het bij ons verder geen extra druk op onze relatie gelegd of zo. We doen wel alles van dit traject samen, gaan samen naar de echo's, inseminaties (mijn man mag vaak de inseminatie doen) en praten er veel samen over. Ik hoop dat je hier iets mee kunt, in ieder geval heel veel succes ermee!
Wat toevallig, daar worden wij ook behandeld. Misschien hebben we al eens tegelijk in de wachtkamer gezeten Ik twijfel inderdaad erg over de hoeveelheid die we moeten bestellen. Het is inderdaad fijn om straks nog een broertje of zusje van dezelfde donor te kunnen krijgen, maar het is allemaal niet goedkoop natuurlijk. Ik wist niet dat ze het in het Geertgen gratis voor je bewaren. Dat is wel weer mooi meegenomen! Heb jij het idee dat IUI zwaarder is als je het met een donor probeert? Of hebben jullie het nooit met zaad van je man kunnen proberen? Ik heb ook eerder IUI-behandelingen gehad, maar moet eerlijk zeggen dat die vergeleken met de ICSI niet zoveel voorstelden voor mij. Het is ook niet dat ik daar momenteel tegenop zie. Het is allemaal ontzettend spannend natuurlijk, en er komen een hoop emoties bij kijken, en het zal straks ongetwijfeld weer zwaar zijn, maar dat is vooral geestelijk. Fysiek gaat dit een stuk minder vragen van mijn lichaam dan ICSI deed, denk ik. Hebben jullie bij het Geertgen ook een gesprek met een psycholoog gehad? Kun jij me vertellen wat ik me daar precies bij moet voorstellen? De vrouw die ik aan de telefoon had gaf al aan dat het vooral is om te bespreken of er geen twijfels meer zijn en of we echt achter deze keuze staan, en dat we het niet moeten zien als 'screening' waarna ze kunnen zeggen dat ze ons ongeschikt vinden en dat ze ons niet willen helpen. Dat neemt al wat zenuwen weg, maar ik vind het toch nog erg spannend! @One of Kind; Wat rot zeg.. Heel veel sterkte! Heeft dit echt aan het hele donor-traject gelegen? Kon je ex dat geen plek geven? Ik ben er soms best bang voor. Mijn man roept nu heel hard dat hij erachter staat en het niet erg meer vindt, maar ik ben best bang dat hij straks tijdens de zwangerschap het gevoel heeft dat ik 'zwanger ben van een ander', en dat hij dat niet trekt. Maar goed, ik zal op zijn woord moeten vertrouwen. Blijven praten is ook erg belangrijk natuurlijk.
Haha, zou inderdaad grappig zijn . Nee klopt, het is niet goedkoop. Daarom zijn wij toen ook voor een donor van Geertgen gegaan. Ik vind het idee van wederkerigheid ook wel mooi. Als ik bedenk hoe erg wij geholpen zijn door het feit dat iemand zijn zaad wil donoren voor ons, dan gun ik dat ook iemand anders. Maar dat bepaalt iedereen voor zichzelf natuurlijk. Ik heb toen best veel lopen zoeken op internet en ik las ook dat er mensen waren die gewoon voor drie keer bestelden en vervolgens de site in de gaten hielden. Als het zaad van die bepaalde donor dan hard ging, dan bestelden ze weer wat bij. Dan hoef je ook niet zoveel in 1 keer te bestellen. Wij hebben geen eerdere behandelingen gehad zonder donor, het zaad van mijn man was dermate slecht dat we daar niet voor in aanmerking kwamen, dus ik kan het niet vergelijken. Ik vind de iui-behandelingen verder niet zwaar, alleen de twee wachtweken wel, haha. Omdat mijn man het steeds mag insemineren, voelt het toch wel echt als iets van ons twee, dat maakt het wel makkelijker. We hadden één keertje dat de arts zo snel was, dat hij al geïnsemineerd had voordat we het door hadden. Dat voelde achteraf wel een beetje naar. Ik denk dat het voor iedereen anders is, maar wij vinden het toch wel heel fijn dat mijn man het insemineert. Voelt het toch nog als iets van ons tweetjes. ICSI lijkt me veel zwaarder hoor, maar goed, ik kan dus niet echt vergelijken. Ja, wij hebben een gesprek met de psycholoog gehad. Daar had ik me best wel zorgen over gemaakt, maar dat was echt voor niets. Ze hebben toen de opties met ons besproken en gevraagd hoe wij erin staan. Of we goed contact hebben met onze families en of zij ook op de hoogte waren. Ook ging het vooral over of je het aan het kindje ging vertellen, dat het van een donor komt. Daar had ik toen al heel veel over gelezen (ik was eigenlijk een beetje te voorbereid ), dus wat zij ons vertelde, wisten we al (van die boekjes, Wereldwondertjes, die je kunt kopen om het aan je kind te vertellen etc.). Wij dachten ook dat het een screening was, maar het voelde meer als een formaliteit, want we hadden daarna meteen een gesprek met de arts en die maakte gewoon met ons de afspraken om te beginnen (dus niet zo van:"Nou, jullie zijn toegelaten" ). Volgens mij is het vooral bedoeld om ervoor te zorgen dat je er niet helemaal onbezonnen aan begint, maar ja, ik geloof niet dat iemand dat doet. En blijven praten is echt belangrijk hoor! Ik zeg ook steeds tegen mijn man dat hij, als hij maar de lichtste twijfel voelt, het meteen moet zeggen. Het helpt denk ik ook dat wij in onze omgeving nog een stel hebben die ook met een donor zwanger zijn geworden en het is echt hun kindje hoor, hij is helemaal zijn papa!
Jullie hebben dus ook maar 1 gesprek gehad en mochten daarna meteen starten? Wij zijn vandaag dus langs geweest om de optie 'donor' te bespreken, maar stonden na 5 minuten weer buiten omdat we alles al helemaal zelf uitgezocht hebben. De afspraak met de psycholoog is gemaakt op 7 november, dus over 2 weekjes. Ik zou niet weten wat we in een uur met de psycholoog moeten bespreken. Er zullen wat betreft de wetgeving best wat dingetjes zijn die wij nog niet weten, maar verder hebben we alles al helemaal uitgezocht. We weten zelfs al welke donor het gaat worden. Hopelijk staan we 7 november net zo snel weer buiten als vandaag en is dat hele gesprek maar een formaliteit. Fijne tip ook van die boekjes, dat kunnen wij dan ook weer noemen als ze ons vraagt wat en hoe we het kindje het willen vertellen later
Sorry voor de late reactie. Bij ons heeft het iig toch wel voor 90% eraan gelegen maar nogmaals!!! laat je niet afschrikken Je grootste droom is dat jullie samen een kindje krijgen ook al is het via donorzaad en dat jullie gelukkig worden en dat kan zeer zeker. Kom eens kijken bij: Geen enkele zaadcel topic bij de clubs. Daar zijn heel veel vrouwen die nog steeds gelukkig samen zijn met hun man hoor. Moet wel zeggen toen hij de kleine meer achter stootte dat mijn moedergevoel echt bovenkwam en ik zoiets had, dit wil ik niet! Dan liever zonder jou en gelukkig zonder elke dag ruzie Heel veel succes maar kom echt eens bij ons kijken ! Ook andere meiden die met kid bezig zijn!
Ook sorry voor mijn late reactie! Ik zal me er niet door af laten schrikken, ik vind het alleen ontzettend naar voor jou! Voor ons is het inmiddels helemaal duidelijk; Wij gaan dit doen. Gisteren hebben we ons gesprek met de counselor gehad. Is goed gegaan, we zijn er doorheen gekomen! Moet zeggen dat ik het toch best op een 'keuring' vond lijken. Vertellen over je psygische verleden en over wat voor werk je doet.. Nouja goed, alles was voor de counselor helemaal duidelijk, we mochten meteen door naar de arts om het verder te bespreken. De arts gaf aan dat er bloed afgenomen moest worden bij mij om te testen op het CMV-virus. Nu hebben wij onze donor al uitgekozen, en die heeft sowieso negatief getest op het CMV-virus, dus het bloedonderzoek was eigenlijk vrij zinloos. De arts heeft gelukkig aangegeven dat we niet 2 weken op mijn uitslag hoeven te wachten, maar meteen met de volgende stap kunnen beginnen; Een dossier aan laten leggen bij onze kliniek, en dan de bestelling plaatsen.. Nu zit ik wel weer met een paar vragen, want de kliniek geeft aan dat wij geen formulieren van hen nodig hebben omdat we willen bestellen bij Cryos. Zij gebruiken hun eigen formulieren. Onze kliniek geeft aan dat we onze bestelling moeten plaatsen en betalen, dat zij vervolgens de gegevens ontvangen van Cryos, en dat ze dán kijken of deze donor goedgekeurd kan worden. Dat is toch raar? Straks hebben wij onze donor uitgekozen en alles betaald, en dan keuren zij het niet goed? En dan? Ik heb zowel het Geertgen als Cryos al gemaild met deze vraag. Misschien ben ik heel stom, maar ik snap er echt niets van! Of gaat het goedkeuren echt alleen om het Niet-anoniem zijn, het niet uit de USA komen en de negatieve CMV-status van de donor? Even afwachten wat ze terug mailen maar weer! Bedankt voor je tip over het topic! Ik zal eens gaan kijken. Heb al vaker gelezen in het topic, maar vond altijd dat ik daar niet zo thuishoorde omdat er bij ons wel enkele zaadcellen zijn gevonden, en het dan misschien ondankbaar overkomt dat we daar geen gebruik meer van maken