@ dreamer; heb het boek (kid kind) ook gekocht op marktplaats. Kwam vandaag binnen en heb het al uit. Een heel mooi boek, mooi beschreven. Er staat precies in, waar ik zo bang voor ben. Ga proberen of manlief het ook wil lezen, en als dat niet lukt of ik kan beschrijven wat er in staat. We zullen zien...
@Sieb: mn duimen draaien weer meis! @Calimero: mooi boek he. Heb echt zooo hard moeten huilen erom. Zoveel herkenbaarheid. Mijn man is het boek nu aan het lezen, ben benieuwd wat hij ervan vindt. Ik hoop dat jouw man het boek ook wil lezen. En ben benieuwd of het zn gedachten gaat veranderen. Succes met het boek aanprijzen
@ sieb, wat goed! Hoe gaat het verder met je? @ dreamer, het boek heeft mijn man niet gelezen. Grote kans dat hij het ook niet gaat doen. Hij is namelijk geen lezer. Maar.... Gisteravond hebben we wel een heel goed gesprek erover gehad. Gister met man erover gehad. Dat ik wel heel erg twijfel over het geheimhouden. Ook omdat ik vind dat eerlijkheid het langst duurt, je een kind opvoedt met het idee dat ze altijd eerlijk moeten zijn. Daarbij is het zwaar om zo'n geheim je hele leven mee te dragen. Dan nog wat als het kind een heel andere neus, mond, ogen of oren heeft dan in één van onze families voor komt. En als het kind wat van mij weg heeft, zal het regelmatig het gevoel hebben er net niet bij te horen, dan kan dat net genoeg zijn om één van die dingen te zien. Wat doe je als ze er dan iets over vraagt of als je ziet dat je kind daardoor niet gelukkig is? Man wilde er in eerste instantie niet aan. Maar na alle argumenten van mij, kon hij er toch anders over denken. Hebben het er lang over gehad. Over zijn schaamte naar anderen toe, bang dat het kind (als we het open zouden houden) zou zeggen dat het toch niet zijn papa is, etc. Maar uiteindelijk toch besloten open kaart te gaan spelen. Zowel naar omgeving (vrienden/familie/collega's) als naar het kind toe. Voor mij een enorme opluchting, voor man een opluchting maar is ook bang voor reacties. As zondag hebben we de vuurdoop. Gaan dan met de vriendengroep fietsen. En willen het dan van tevoren vertellen. Dit zodat iedereen het meteen weet. Ook uitleggen waarom we hier eerst over gelogen hebben. Heb net al een vriendin gebeld, bij haar verzamelen we, zodat ze eventueel als het nodig mocht zijn een moment kan creeëren. Afgesproken is dat ik het verhaal ga vertellen, man kan het niet aan denkt hij. Moest ook gister niets al huilen. Zo zielig. Zijn pijn doet meer pijn als mijn eigen pijn. De rest van de omgeving vertellen we het als ze vragen hoe het ervoor staat ofzo. Ik hoop dat we er goed aan doen, maar dat weten we misschien pas achteraf. Als we zwanger zijn, gaan we naar de psycholoog van het behandelcentrum om te vragen hoe je het aan het kind vertelt, op welke leeftijd je erover begint. Hoe dat gaat enzo. Dus dreamer dank je wel voor het aanraden van het boek. Dit gaf wel een goede opening voor ons. Man had ook gedacht dat als hij er niet over zou praten het vanzelf beter zou gaan, er minder moeite mee zou hebben. Maar zo werkt het (helaas) niet.
Ohhh meis, wat ben ik blij met dit bericht! De tranen staan in mn ogen. Ik ben zooo blij voor jullie dat jullie nu op 1 lijn zitten. En meteen zondag de vuurdoop! Ik ben heel benieuwd hoe jullie vrienden het gaan oppakken en hoe jullie je eronder voelen. Ik denk dat er een gewicht van je schouders valt. Vind het wel apart trouwens om te lezen dat je man met dezelfde angsten zat/zit als mij. Mijn man heeft met dat soort dingen absoluut geen moeite en ik wel. Ik ben dus wel bang voor de opmerkingen van de omgeving en later van ons kind. Maar komt tijd, komt raad. Als je voor openheid kiest, dan kan je het beste vanaf de geboorte beginnen zeg maar. Dus niet pas op 12 jarige leeftijd, want dan heb je alsnog hetzelfde probleem. Ik weet niet of je het boek Wereldwondertje kent? Wij gaan het iig al vanaf de geboorte vertellen. Zo kunnen we op de beeb oefenen met hoe je dingen het beste kan vertellen. En dan ga je daarmee verder op hun eigen niveau wanneer ze dingen kunnen begrijpen. Zo is het voor het kind iets heel normaals en zal het ook minder behoefte hebben om de donor te ontmoeten. De zin: jij bent toch mijn vader niet! Die zal ongetwijfeld een keer langskomen tijdens de puberjaren. Kinderen doen in die jaren toch alles om hun ouders het hardste te kwetsen, dus dat is een mooie inkopper. Maar daarentegen, ik heb om het hardst geroepen dat ik wilde dat ze mn ouders niet waren! Dus dat soort opmerkingen krijgt iedere ouder wel voor zn kiezen. Neemt niet weg dat het heel pijnlijk is natuurlijk, maar het is dus iets normaals, niet iets wat alleen bij KIDkinderen voor komt. Ik vind het trouwens super om er met de psyg over te praten hoe en wanneer! Bij ons heeft ze dat ook aangegeven dat we met zulke vragen prima bij haar terecht kunnen. Dus als wij er tegen die tijd niet uitkomen, dan gaan we ook zeker bij haar ten rade. Meis, een hele dikke knuffel voor jullie! Ik vind het echt super dat jullie dit moeilijke onderwerp nu besproken en uitgesproken hebben. Ik hoop dat er een wereld voor jullie opengaat zondag. Succes met het vertellen! @Sieb: leuk dat jij het boek ook gekocht hebt! Heb je hem al gelezen?
@ dreamer, dankzij jouw reactie zit ik hier nu weer met tranen in mijn ogen. Wat een lieve reactie! En ook veel herkenbaarheid. Ook wij willen het vanaf het begin aan het kind vertellen. En juist die psycholoog kan vertellen hoe we dat het beste doen. Nu nog zwanger raken en dan komt alles goed, toch? Ik denk dat de reacties zondag wel meevallen. Maar zeker weten doe je het niet. Het boek ken ik niet, zal binnenkort eens kijken.
Calimeroo wat super dat jullie er samen uitgekomen zijn... Succes zondag... Hopelijk valt het me! Zit nog op het wachtenbankje... wat jij???
aaaaaah calimerootje ben blij dat jullie eruit zijn gekomen! Wij hebben hier ook heel veel over nagedacht als het zover had moeten komen of misschien nog als de tese toch anders uitvalt. dikke knuffel van hier xxx
Hey sieb, zit ook nog op het wachtbankje, hopelijk tot volgende week zaterdag. En hoe lang moet jij nog? Elif; moeilijke zaken zijn dat hè. Hoop dat de tese positief voor jullie uitpakt. dreamer; heb naar het boek gekeken, ziet er mooi uit. Dacht zal ik het al kopen, maar wacht toch tot het echt zover is. Verder geen nieuws
@Calimero: ik wacht met dat boekje ook tot we zwanger zijn (of tot ik me niet meer kan beheersen haha ) Het lijkt me echt een superboekje! Heel handig voor kinderen. @Wachtbankladies: mn duimen draaien! @Sieb: had je het boek al gelezen?
Het boek heb ik al uit... 1 dag heeft het me gekost! Ik vond het ook erg mooi en herkenbaar. Dit is één van de redenen dat wij hebben gekozen voor openheid. Bedankt voor de tip!!! Gister de eerste keer acupunctuur gehad. Ik was toe aan een ondersteuning naast de IUI. Hij kon aan mijn polsen en tong zien en voelen dat ik erg gestresst en emotioneel ben. Daar gaat hij iets aan doen. Ook prikt hij voor de milt de regelt de vruchtbaarheid mede... Op zich is het me goe bevallen maar wat je op TV ziet vat het vredig liggen op die bank en de naalden gaan er vredig in... NOT!!! Je voelt echt wel als de naald erin gaat. Dat is ook de bedoeling omdat hij de energiebaan moet hebben... Ben benieuwd! Morgen dag 30 dan word ik altijd ongesteld dussss. Deze keer geen last van mijn borsten. Had ik de vorige 5 keer wel en toen was het negatief dus een piep klein beetje hoop heb ik wel!!! XXX
Sieb, wat goed dat jij het boek ook al uit hebt. Spannend bij jou, zal extra hard voor je duimen. Ben benieuwd of je verschil merkt door de acupunctuur.
Ben blij dat het boek een succes is! Ik ga duimen dat het raak is Sieb! Voel je al iets van de acupunctuur? Wanneer is jouw NOD Calimero?
Ha dames, De buikpijn is net begonnen dus ik denk dat het weer mislukt is... Maar afwachten. Vandaag is dag 30 dus wel mijn NOD. Ik heb er geen goed gevoel bij. Van de acupunctuur merk ik eigenlijk nog niets. Ik ben ook vergeten te vragen wanneer ik daar iets van kan verwachten. Hoe is het met jullie allemaal?
En Sieb, heeft het nog doorgezet? Ik duim van niet! Hier binnen 4 dagen mn ei, dus we hebben weer wat te doen de komende dagen We klussen nog altijd braaf door rond mn ei. Deden jullie dat ook voordat jullie met de KIDbehandeling begonnen? Voel me zo nutteloos anders. Niet geschoten is altijd mis, dus dan maar proberen toch!
En sieb al nieuws?? Dreamer, vanaf het moment dat wij wisten dat er 0,0 zaadjes waren, klussen wij niet meer. Tenminste niet rekening houdend met de eisprong, maar doen we het wanneer we zin hebben. Voelt voor ons allebei zoveel fijner.
Sieb hoe is het met je?? Hoop dat de ongi niet heeft doorgezet. Wij hebben afgelopen zondag aan vrienden ons verhaal verteld. Iedereen reageerde erg begripvol en aardig. Dus alweer een last van onze schouders af. Verder geen nieuws. Anderen nog met nieuws?