Kids van mijn Vriend

Die indruk kreeg ik niet hoor.

Volgens mij ben jij gewoon een heel leuke "extra mama" voor deze meisjes, maar vindt je partner het wel lekker makkelijk zo.
En dat het je een beetje te veel wordt, logisch toch?
Je bent zwanger en dat vraagt fysiek en mentaal best wel wat van je.

En het is aan de papa van deze drie kids om daar maar eens fijn begrip voor te hebben!

 

Haha succes ermee!

En maak er een leuk weekend van!

 

Mijn man heeft het ook heel erg druk, maar hij weet dat ik last van mijn bekken heb dus stofzuigen en dweilen doet hij. Ik kook dus hij ruimt na het eten de troep op.
En ik ben ook werkloos, maar hij houdt gewoon rekening met mij. Moet jouw vent ook gaan doen! Maar kan lastig zijn om die veranderingen er door te krijgen dat geloof ik.

 

Hoi Hoi

Ik weet hoe vermoeiend het kan zijn. Hier hangen de 2 jongens ook echt aan mij. Maar als ik zeg nu even niet schatjes, ik ben een beetje moe begrijpen ze dat best.

Ze zitten in België op school en daar is 2 maanden vakantie, omdat ik dan toch net in verlof zit komen ze zoveel mogelijk, zo moeten ze niet naar de opvang. En de oma en opa's gaan leuke dingen met ze doen dus dat komt helemaal goed.

Fijn om te lezen dat je wat bent bijgedraaid, en inderdaad moet de papa wat meer gaan doen. Dat gebeurt hier gelukkig wel omdat ik ook vaak zerk als zij hier zijn.

Geniet nog van je zwangerschap!

 

Ik vind dat je het goed moet overleggen met je man dat hij meer taken op zich kan nemen..
Als het je eige kinderen waren kun je ook niet zeggen ga maar een tijdje ergens anders wonen want ik ben bijna uitgerekend..

 

Sommige lezen volgensmij ook niet erg goed en vind ik bot uit de hoek komen. Tuurlijk horen de kinderen bij papa te zijn in de vakantie maar als je goed leest zijn ze dan niet bij papa maar bij stiefmoeder die hoogzwanger is!
Ik snap wel dat je daar even tegenop ziet hoe dol je ook bent op de kids.
Ik was 20 september 2012 uitgerekend en heb een stiefdochter van nu 6 jaar.
We hebben co-ouderschap, dus is misschien iets anders. Maar zij was de laatste 3 weken van de zomer vakantie bij ons. Heel eerlijk had ik haar liever de 1e 3 weken gehad, maar daar had ik zelf niet over nagedacht. Gelukkig is de baby blijven zitten tot 14 september net na de vakantie toen ze net een paar dagen bij der moeder was.
En het grote verschil was dat mijn vriend uiteraard ook die 3 weken vrij nam dat zijn dochter hier was.
Een zwangerschap is geen ziekte, maar ik was dus 9 maanden beroerd en voelde me ronduit KUT en WEL ziek. Als ik in jouw situatie had gezeten had ik dat echt niet getrokken om ook nog voor 2 stiefkinderen te zorgen. Zelfs bij eigen kinderen had ik dan echt hulp moeten hebben.

Ik wist ook van te voren dat mijn vriend een dochter had, maar als je zelf nog geen kinderen hebt kan je echt niet van te voren inschatten wat voor impact dat heeft hoor. Ik heb dat eerlijk gezegd behoorlijk onderschat en dat lees ik vaker, dus zo raar is dat dus blijkbaar niet.

Ik herken veel in je verhaal, maar hier dus wel het grote verschil dat mijn vriend ALLES voor zijn dochter doet. Ze is gelukkig ook dol op mij, dus dat zit wel goed.

Ik dacht ook ver vooruit van stel dit of dat. Bijvoorbeeld ik moet plat liggen, kindje komt eerder, vroegtijdige weeën etc. Ik was er allemaal bang voor en dat terwijl mijn vriend gewoon er zou zijn voor zijn dochter, kan je na gaan als je vriend er dus niet is. Ik snap het wel. Die hormonen doen echt veel met je.

 

Vind sommige reacties ook wat kort door de bocht en dan wordt het vergelijk gemaakt met; eigen kids zou je ook niet elders de tijd door laten brengen... en dat mag dan zo wezen maar dit zijn NIET de eigen kids van TS. en dat is toch een verschil. Daarbij, vinden jullie dan ook dat de stiefkids haar moeder mogen noemen en dat TS dezelfde rechten moet hebben als de biologische moeder? Ze moet ze immers wel als eigen behandelen dus dan ook dezelfde rechten en plichten zou ik zo zeggen... Denk alleen dat velen het daar niet mee eens zijn, begrijpelijk want ze is nu eenmaal niet hun biologische moeder. En dat TS de zorg zou moeten hebben terwijl haar vriend werkt, die moet dan in elk geval voor overdag maar wat anders regelen zodat hij 's avonds bij zijn kinderen kan zijn en TS overdag toch rust heeft....

 

Ik vind het echt sneu voor de dochters dat hun eigen vader zich zo opstelt.

En natuurlijk moet je met hem praten. JIJ krijgt immers ook een kind met hem. Als hij zijn rol als vader zo passief ziet, zal dat ook met jullie kind niet anders zijn. Alleen om die reden zou ik echt drastische veranderingen willen zien. Opgroeien met een vader die je half negeert is niet wat ik voor mijn kind zou wensen.

 

Ben het met de meeste voorgangsters eens dat je man meer moet gaan doen ( zijn kinderen)

Over de vakatie:

Ik zou dan kiezen voor elk weekend ( als het dan echt moet)

Je bent hoogzwanger en 3 weken die kleine kinderen vermaken is dan best zwaar...vooral als het ook nog niet eens je eigen kinderen zijn.

De moeder zal best tijd voor haarzelf willen maar tja...de situatie is nu even anders...de stiefmoeder is hoogzwanger en heeft rust nodig.
Volgend jaar zal het anders zijn.

Ik zou dat dus goed regelen met haar want 3 weken de kids zou ik dus echt niet doen.

 

Lijkt me heel verstandig.
Want het hele probleem is dus niet (maar dat heb ik al eerder in andere bewoording gezegd) de ex van je vriend of die kinderen, maar de houding van je vriend zelf.
Ik begrijp best dat de meisjes zo op jou gericht zijn. Logisch toch, als papa niet anders kan dan zeggen "hou even je mond?"

Kom op zeg, hij is papa van die kids en jij bent hoogzwanger.
Gaat hij straks ook de hele tijd jullie kindje aan jou overlaten?

Misschien moet je vriendlief dit topic maar eens laten lezen haha.
Kan erg verhelderend werken.
Maar in elk geval... natuurlijk is het fijn dat jij ook belangstelling toont voor de kinderen en ik vind het geweldig dat je zo'n goede band met de meisjes hebt, dat hoor je ook wel eens anders.
Maar stel.... dat dit jullie eigen kinderen waren en ze woonden dus fulltime bij jullie.... dan had je vriend ook behoorlijk wat vrije tijd aan zijn kids moeten "geven". Dat hoort nu eenmaal bij het ouderschap.
En als de andere partij (jij dus) tijdelijk even "uitgeschakeld" is, dan zal de ander (hij dus) gewoon een stapje harder moeten lopen.

Stevig gesprekje lijkt me echt op z'n plek hoor.
Hij heeft toch zelf ook wel over zijn rol als vader nagedacht? Zeker nu jullie samen ook een kindje krijgen?

Good luck

 

Ik ben zelf nu hoogzwanger en moet er niet aan denken om 2 kinderen te vermaken in de meivakantie haha.

 

Sorry maar ik krijg een beetje kriebels van zulke stukjes. Je bent een relatie aangegaan met een man met kids, dan weet je ook de consequenties. De bezoeken en delen van vakanties enz.
Als ik dan lees dat je niet eens zelf even naar de vliegtuigen kon kijken of dat het niet zieke kindje niet mag komen omdat je niet ziek wil worden (je kan overal ziek worden op dit moment) vraag ik me serieus af hoe je dat straks ziet met jullie eigen kindje.
En ja, aan het eind van je zwangerschap 2 kinderen in huis, jammer dat je niet lekker rustigaan kan doen maar de kinderen kunnen hier niks aan doen. Aan het eind van mijn laatste zwangerschap had ik ook 2 kindjes thuis en ik heb het ook overleefd hoor.

Ik denk dat je eens met je man moet praten en verder moet accepteren dat die kinderen er zijn als het papa tijd is.

 

Het is wel een man he? Dus een hint zoals je hierboven geeft helpt niet. Je moet hem neerzetten op de bank en zeggen: "Ik trek het niet meer. Ik wil graag dat jij je meer bemoeit met je kinderen" En dan vertellen wat je wilt hoe hij dat invult. Het is zijn goed recht om te zeggen dat hij het anders wil, maar een vage omschrijving is niet goed, dan zitten er verwachtingen van jou in die je niet uitspreekt en dan kan hij er dus nooit aan voldoen.

Idem met de opmerking: "Ik wou dat het huis een afraakte" Je moet gewoon vragen: "Wanneer ga je (bv) de keuken afmaken?" Mannen doen het niet zo goed met hints

 

Maar waarom ben je niet gewoon straight to the point ipv ik wou dat het huisje eens afraakte...

Kom een beetje voor jezelf op..
Zeg gewoon wat je van hem wil en verwacht zonder er omheen gedraai

 

Duidelijk zijn helpt idd beter, maar vind ik ook nog wel eens moelijk hoor. Want het voelt soms net alsof ik zijn kind afkraak door te zeggen dat ik niet teveel alleen met hem wil zijn, alsof ik zijn kind niet leuk genoeg vind.
Toch heb ik laatst (na een weekend waarin ik voor mijn gevoel er alleen voor stond) duidelijk gezegd dat stiefzoon voor papa komt en niet voor mij, gezegd sat het zijn omgangsregeling is en dat hij een afspraak met zijn ex heeft ivm omgang en niet ik en dat als hij geen zin heeft om tijd met zijn zoon door te brengen hij dat gewoon lekker tegen zijn ex moet.zeggen ipv mij ermee op te zadelen...Heeft wel geholpen want de dag erna kwam meneer thuis met de mededeling dat hij toch drie dagen vrij had genomen in de meivakantie. Stiefzoon is dan hier en manlief zou gewoon werken omdat ik.momenteel werkloos ben maar blijkbaar heeft hij er toch overnagedacht dat hij zelf verantwoordelijk is voor zijn kind. Niet dat ik helemaal niet voor stiefzoon wil zorgen/op wil passen maar het moet geen norm worden dat ik alles alleen doe. Het is nu eenmaal niet mijn kind. Overigens denk ik niet dat je hier echt over kan oordelen als je zelf geen stiefmoeder bent. Het is heel makkelijk gezegd dat je het toch van te voren wist maar het is echt niet altijd even makkelijk, zeker niet als je je stinkende best doet en de kinderen overal 200% in betrekt terwijl het voor de biomoeder nooit.goed genoeg is.

 

Helemaal mee eens!