Ik heb de afgelopen 2 weken echt op mijn tenen moeten lopen en me moeten aanpassen in mijn eigen huis. De moeder van mijn vriend is ivm familieomstandigheden naar curacao voor 2 hele weken (had in mijn ogen korter gekund, maar ach wat doet mijn mening er ook toe als er misbruik gebruik wordt van mijn huis ) Nu zijn het broertje en zusje van 7 en 8 bij ons in huis, al 2 weken, dit is totaal niet met mij overlegd en van de 1 op de andere dag had ik dus 2 kids erbij. Het jongste zusje van mijn vriend van 3 zit bij een andere tante en is ook af en toe nog hier. Ik baal gewoon van de hele situatie want ik heb geen moment voor mezelf gehad in die hele 2 weken. Ze zijn er constant, ik moet me constant aanpassen, elke avond is een drama met het eten (want ze eten dus alleen maar patat, pannekoeken, rijst en vlees zonder gemekker). Het zorgen voor de kids van een ander voor zo'n periode is me rauw op mn dak gevallen.... Dus is dit nou ook hoe het is met 3 kids van jezelf? Ik wou altijd een groot gezin, maar door de afgelopen 2 weken heb ik er eigenlijk een beetje angst voor gekregen..... ervaringsdeskundigen hier?
Mijn ervaring is dat het met eigen kinderen anders voelt, maar ja, hier heb ik ook geen moment (nou ja af en toe een paar minuten) voor mezelf en is het 9 van de 10 keer ook gemopper aan tafel. Laten we het zo zeggen: Toen mijn oudste 9 maanden was had ik in vergelijk met nu nog zeeen van tijd. Maar goed, ik heb geen 3 kinderen, slechts 2.
Hahaha, geen twee of drie kids hier... het lijkt me inderdaad wel heel druk. Enerzijds, ja, kindjes zijn veel werk. Vrije tijd komt echt op een lager pitje te staan tot ze in bed liggen (en dan maar hopen dat ze slapen). Ik dacht vroeger dat ik het stikdruk had, maar er bleek nog veel meer in een dag te passen dan ik dacht Je zal het zelf ook wel herkennen. Naar mijn idee is twee kindjes (of drie) gewoon nóg net iets drukker. Is de een niet boos, dan de ander wel, slaapt de een dan de ander niet en is de een net beter dan wordt de ander net ziek. Maar volgens mij vindt je je modus wel, er komt altijd wel een manier om ook weer aan jezelf te denken. Wbt de kids van je schoonmoeder.... hou er rekening mee dat dit wel extra zwaar is. Het is niet met je overlegd (echt, mijn nekharen zouden overeind staan), je kent de kinderen niet zoals je eigen kinderen, je kan niet doorpakken zoals je dat met eigen kinderen misschien zou doen, ze zijn niet gewend aan het ritme/de gebruiken die bij jouw huishouden horen, etc., etc. Ik denk dat je het nu wel extra zwaar hebt tov een situatie met eigen kindjes. Iig, succes! Gaan ze snel weer naar huis?
denk niet dat 2 kinderen van een ander te vergelijken is met kinderen van jezelf. je eigen kinderen vorm je vanaf de geboorte tot een kindje die jou normen en waarden eigen zijn en die ook weten wat er van ze verwacht word de kinderen die nu komen logeren zijn thuis anders gewend en wat betreft eten dus ook. thuis is er blijkbaar de ruimte om te klagen over het eten of ze zijn geen ander eten gewend dus voor hun is het niet gewoon wat ze nu krijgen.. dus nee denk niet dat je het kunt vergelijken met je eigen. voor nu zou ik dus wel je eigen regels hanteren en dat die gelijk zijn aan de regels van je eigen kleintje of die jij belangrijk vind. ze zijn tenslotte niet thuis maar bij jou thuis. voor de rest je er niet te veel over opwinden en het je aantrekken en maar zo denken over een tijdje zijn ze weer weg.
Uhm ik heb ervaring Ik heb zelf 3 kinderen en nee dat heb ik totaal niet! Maar het ligt dan ook aan je eigen opvoeding hoe ze zijn dus dat is totaal niet te vergelijken. Ik heb ook wel is een dag op 2 de 3 kinderen van mijn schoonzus en dan is het ook heel anders. En het feit dat het je min of meer toch is opgedrongen speelt ook mee denk ik. Ik zou er ook niet vrolijk van worden als ik in de situatie zit. Sterkte ermee!
whahaha ja idd...met 2 heb je al zeeen van minder tijd...met 3 nog minder...en met 4 (zie ik van vrienden)...heb je bijna nergens meer tijd voor (ach toch tijd genoeg om nummer 4 te maken geloof ik.....) Trouwens vrienden van ons hebben er 4 onder de 5 jaar oud..... Maar het is hectisch, en toch anders met je eigen kinderen...kinderen van andere kun je niet straffen zoals je dat zou doen bij je eigen kids of corrigeren enz....niet lijfelijk straffen bedoel ik Is gewoon heeel anders......En, als je meer zou nemen zou er ook niet zo een groot leeftijds verschil tussen zitten denk ik...dat scheelt ook hoor! Bij de vrienden van ons liggen om 20 uur alle kids op bed...en hebben ze tijd om de rest te doen (opruimen enz...) Is hier ook zo...en de oudste gaat nu naar school, scheelt ook al een hoop...want de kleinste slaapt, dus hebben ze alleen nog maar die van 3 en die van 2.....(die beide ook nog een middagdutje doen 1x per dag) dus kan de mama ook ff uitrusten en dingen doen. Je past er je eigen mouw aan, en door ervaring word je rijker en weet je meer!! Het is gewoon zo anders met kids van een ander erbij....
Dank je wel! Mmeke: Toen ik mijn zoontje net had moest ik ook weer helemaal mijn ritme vinden en dat heb ik nu eindelijk na een heleboel maanden weer gevonden Ook met mijn vriend enzo moest alles weer zijn weg vinden. De kids van mijn schoonmoeder voelen als een invasie om eerlijk te zijn haha @ Zilvervosje: Het is altijd wel wennen denk ik, maar dan wen je wel vanaf dag 1 dat het kindje er is. Ik hoop maar dat dat wel een verschil maakt. Ze gaan gelukkig morgen weg en de kans is zelfs groot dat ze vanavond al in hun eigen huis slapen want hun zus van 19 komt thuis
Je eigen kinderen zijn anders, heb drie kleintjes rondlopen en twee jpngens van mijn man van bijna 18 en 15 en geloof me heb liever mijn eigen drie kleintjes rondlopen d))) succes met de situatie meid!
Nee hoor. Ik heb 3 kinderen, en ik zou er zo nog 3 bij willen. Helaas is dit financieel echt niet mogelijk, dus zal dat ook niet gebeuren. Maar mocht het wel hebben gekund dan waren we daar zeker voor gegaan, als ik me man zover had gekregen hahah..... Ik had 1 van 4, 2 en een baby. En ik moet eerlijk zeggen dat onze kleine meid er zo ingerold is. Ik vond van 1 na 2 zwaarder dan van 2 na 3. Omdat je even moet omschakelen. Maar verder heb ik geen moeite met 3. Tuurlijk is het wel eens druk, maar dat hoort erbij. Als ze stil in een hoekje zouden zitten is het ook niet goed. Ik ben nu alleen thuis elke dag omdat ze nu elke dag na de basisschool gaan alle 3. En dat is pas stil, kan ik je zeggen. Vind het helemaal niks, mis echt me kindjes om me heen. Maar goed het is voor ieder weer anders natuurlijk. Ik heb hier ook wel eens 6 kinderen als ze allemaal een hebben te spelen, soms nog meer. Moet zeggen dat ik het soms dan wel druk vind, maar dat komt omdat bepaalde kinderen ook echt druk zijn die hier komen hihi....Maar een kennis van mij was hier laatst met haar 7 kinderen plus die van mij. Me man dacht dat we wel gek konden worden met 10 kinderen in huis, maar nee hoor. Ze waren zo lief, zo rustig en speelden zo leuk allemaal met elkaar. Het is denk ik net hoe de kinderen zijn, dus niet bang wezen meid. Meestal valt het met eigen reuze mee! En ik moet zeggen, het word natuurlijk wel drukker hoe ouder ze worden, allemaal na school, dus smorgens wassen,aankleden enz. Maar ook daar rol je wel in hoor!
Ja bij je eigen kinderen groei je erin he, nu ben je er in geworpen, dat is heel anders. Overigens had ik heel graag nog wat van mn tijd opgegeven voor een derde hoor Ik moet trouwens nog vaak denken aan een opmerking in een interview van een vrouw met 12 kinderen: 'na de 6e werd het makkelijker'. En dan denk ik: wat stel ik me soms aan met 2, hihi.
Bedankt Ladies! Het lucht wel op om te horen dat er anderen zijn die niet blij zouden zijn met deze situatie (mijn vriend vond dat ik echt zeurde op sommige momenten....) Ook fijn om te horen dat kids van een ander dus echt anders zijn en diep van binnen wist ik dat ook wel, maar ja... geen ervaring hier met meerdere kids Ik wil zo graag een groot gezin, of nou ja iig 2 kindjes als het ons gegund is. Was al bijna bang dat deze chaos is hoe het eruit ziet haha En ze zijn thuis ook niks gewend qua eten hoor.... hier hebben ze in 2 weken al gevarieerder gegeten dan in dit jaar thuis. Best erg eigenlijk
Troelala: Woooow 6 kids lijkt mij echt teveel haha, mijn schoonmoeder heeft er dus 6 in totaal... Echt een kippenhok daar thuis, niks met hoe jij het beschreef (rustig enzo). Ik merk dat hier ook hoor, de kids praten niet maar schreeuwen echt heel veel. Net of ze thuis ook altijd moeten schreeuwen om gehoord te worden en dat is ook wel zo denk ik als ik er nu op terug kijk. Wat mmeke al zegt, ben erin geworpen en niet in gegroeid. Zal wel enorm verschil maken. Misschien dat daarom ook wel gezegd wordt "je weet niet hoe het is tot je zelf moeder bent"
Hahaha, mijn buren hebben er allemaal drie en wij hebben er "maar een" (mss telt die voor drie?). Ik vraag me ook echt wel eens af hoe ze het doen. Ik zou best een tweede willen, maar vraag me echt af hoe het dan zou worden.
Ik ben zelf opgegroeid in een gezin van 2 kinderen, en dacht ook niet altijd een groot gezin te krijgen. Hoopte sowieso op 2, dan was ik al blij! Maar toen me man en ik de eerste kregen woonden we in een dorp met hele grote gezinnen. Daar kwam ik vaak over de vloer en genoot ik er elke keer weer van de gezelligheid, de warmte enz....Tuurlijk zullen ze ook wel eens een offday hebben, hebben we allemaal wel. Maar het lijkt mij echt heerlijk zo groot gezin. Ik heb ook al 3 prachtige kinderen, wat ik heerlijk vind. Elke morgen weer 3 van die vrolijke snoetjes wakker maken, elke dag weer de tafel vol gezelligheid. En ja ik kan ze ook wel eens een dagje achter het behang plakken. Maar dat ben je zo weer vergeten, want je krijgt zoveel liefde, zoveel warmte en zoveel gezelligheid ervoor terug. Ik zou het voor geen goud willen missen. EN als ik het over kon doen, zou ik het zo weer doen! Zou heel graag nog een 4e willen, maar financieel durf ik het niet aan. Of het hier ooit nog gaat gebeuren, weet ik niet. Maar ik zou er niet voor terug deinsen! Ik heb ook wel eens op 3 van een ander moeten oppassen, zonder me eigen. Nou aan het eind van de dag was ik blij dat ik thuis was hoor hihi....Schatten van een kinderen, maar zo intens druk, vlogen echt bij de muren op. En dan denk ik thuis weleens goh, mijn kinderen zijn eigenlijk best rustig hahah.....Bij een ander is het altijd anders, maar als het je eigen is, voelt het heel anders!
Troelala, hoe je alles beschrijft geeft voor mij weer een hoop moed om toch voor een tweede te gaan over een tijdje. Wat je ook zegt, die gezelligheid... ik kom zelf uit een gezin met 3 kids en alle leuke verhalen die ik heb van vroeger zitten mijn broertje of zusje sowieso bij! Ik wil mijn zoontje ook graag dat geven. Ik ben heel blij met je reactie! Dit laat ook wel een andere kant zien
oh trouwens, ik kom uit oorspronkelijk 2 kinder gezin, maar toen ik 11 was hertrouwde mijn vader....er kwamen 2 stiefzusjes bij...1 broertje (niet van mijn vader maar hij heeft hem geadopteerd, was 2 maanden toen papa hun leerde kennen) en 1 half broertje..... Was gezellig!! en druk.......whahahaha maar heb veel fijne herinneringen ervan. ZOu het zelf ook willen, maar het kindjes krijgen heeft hier lang geduurd....vandaar hier maar 2....ipv de 5 ofzo die ik in die 10 jaar al had kunnen hebben...of meer als ik nu eens makkelijk zwanger kon worden, en makkelijker zwanger zou zijn...dan was het geen discussie...meer kids!! helaas is dit niet zo, dus is het bij 2 gebleven...
Wat denise zegt vind ik om eerlijk te zijn heel moeilijk. De kids missen hun moeder, het meisje zat in de eerste week al op dag 2 te huilen. Als ze nu straf krijgt begint ze ook te huilen en zegt ze dat ze haar moeder mist.... Ik heb alles geprobeerd om het hun naar hun zin te maken gezien de situatie, maar niks lijkt ook te werken. Heb zelfs de halve action leeggekocht aan kleurboeken, knutselspullen etc.... Sinterklaaskado's voor in de schoen hebben we voor onze rekening genomen, ook voor de jongste van 3. Het mag allemaal niet echt baten en daar word ik ook echt moe van, letterlijk. Aan het einde vd dag ben ik gesloopt.... Met je eigen kids heb je die toestanden niet..... Ik zou zelf mn kids ook nooit 2 weken her en der dumpen om weg te gaan, maar goed dat zou een ander topic worden Ze missen ook nog eens elkaar en daar bovenop hun mama
Echt bijna iedereen die ik ken met 3 kinderen zeggen dat het verschil 2 naar 3 echt het grootste is en als ze dat hadden geweten...... Niet positief dus, ha ha Behalve mijn moeder. Die heeft er ook 3 en ze vindt dat nog altijd een fluitje van een cent ( en dat terwijl ze met 32 weduwe werd, en het alleen moest doen met 3 nog best kleine kinderen) Eigen kinderen is heel anders dan kinderen van een ander.
Tja, hier ook 3 kinderen het is druk, maar goed te doen. Maar is natuurlijk wel een heel andere situatie. (vond de overgang van 2 naar 3 echt de makkelijkste). Lastige situatie, heel vervelend voor jou, maar ook voor de kids. Snap best dat het voor hun ook ontzettend vervelend is, ze worden gewoon even twee weken " gedumpt". Een kindje van 3 2 weken zonder moeder is ook sneu toch.