En mensen die heel graag kinderen willen, maar onvruchtbaar zijn? Nee, ik geloof hier ook helemaal niet in..... Het zijn gedachten die jóu uitkomen, dat is leuk, maar niet realistisch voor iedereen! [/quote] Het is niet een gedachte die mij uit komt. Ik zit op dit moment nog in de " wij zijn aan het proberen fase" mocht het zo zijn dat ik of mijn partner of de combi tussen ons geen kindje kan krijgen dan ga ik niet verder dan wat hormonen om toch zwanger te mogen worden. Voor mij ook omdat dit dus dan niet voor mij is weg gelegt. DAt zou zeer doen en een rouw proces tot gevolg hebben, maar dat is mijn leed wat ik moet verwerken, mijn les. Het is voor mij ( maar dan spreek ik echt alleen voor mijzelf) niet een gedachte die alleen maar mij uit komt. ALs het bij onsniet zo mag zijn dan zou er een reden voor zijn dat ik of wij niet goed of te goed zijn voor een zieltje. Of dat ik andere lessen te leren heb in dit leven. Het is inderdaad een onderwerp wat vaak veel stof doet opwaaien, omdat mensen alleen denk dat er voordelen aan zo'n gedachten zitten, Maar het is een levenswijsheid die ook veel nadelen kent, de meeste lessen zijn echt niet de makkelijkste en als je dit soort dingen gelooft kies je vaak voor moeilijkere lessne. Grappig is wel dat het niet eens echt tegen bepaalde geloven in gaat. ZO ben ik zelf zeer christelijk opgevoed, maar nadat ik ging onder zoeken kwam ik er achter dat bepaalde overtuigingen veel gemeen hebben met elkaar. Ik geloof niet meer in god, maar ik weet wel dat ook de bijbel spreekt over reincarnatie, of " aanwezigheid van" kijk maar naar de heilige geest of de woorden dat Jesus ooit weer terug zou komen en we dan werkelijk terug zouden mogen keren na het paradijs ( de dag des oordeels) Hiermee wil ik niet een enorme discusie openen, maar alleen de gedachte prikkelen. ( mocht je toch het een en ander met mij willen bespreken doet het dan via pb), hiermee wil ik ook niemand kwetsen of aanvallen het is puur mijn gedachten en die wil ik mee delen, net als de mensen die hier ook hun tegens meedelen.
@Angel79 Wauw wat een enorm mooi verhaal, ik ga al een tijdje mee in de " licht" gedachte, maar deze kende ik nog niet. Nu weet ik wel waarom ik de naam abigail altijd zo mooi vond Dank je wle voor eht delen van dit verhaal.
Ik vind het moeilijk, Als ik mijn eigen dochter kijk wil ik graag geloven dat het zo is, snel zwanger, gezond kind, alles super, dus vanuit dat standpunt zeg ik JA Maar als ik naar mezelf kijk, zeg ik NEE.....ik heb alles zo'n beetje meegemaakt wat iemand kan meemaken(nare dingen) en ik kan me niet voorstellen dat ik er onbewust voor gekozen zou hebben voor al die narigheid Het blijft een zeer persoonlijk iets! Als iemand er in wil geloven is dat mooi maar het geldt nu eenmaal niet voor iedereen (erin geloven)
ow wat herken ik dit verhaal Marjolein1978 ook ik had dit met mijn oudste zoon heel erg zelf , ik ben dan ook van mening dat dit geen toeval is met Caitlin heb ik het erg in het begin gehad , nu minder ik heb vroeger veel flitsen gehad die mij zeiden wat er gebeurde of ging gebeuren heb een tijd gehad dat ik er erg bang van werdt en heb het om mezelf te beschermen afgesloten nu overkomt het me soms nog als ik erg moe ben of dat ik me zorgen maak maar probeer het zo goed als ik kan af te schermen omdat het de overhand nam in me leven paranormaal begaaft zijn we allemaal mits je er voor open staat we hebben allemaal een onzichtbare band met onze dierbare echter ook soms met totaal vreemde , en dat is wat me zo bang maakte ook had ik vaak dingen die ik voor mijn idee voor het eerst deed of dat ik ergens voor het eerst was dat ik het idee kreeg van dat dat niet zo was ik had of was hier al eens geweest dat is best een vreemde gewaarwording dus wie weet ben ik al eens op deze aarde geweest
Zo denk ik er ook over, maar waarom dat het dan bij sommige zo vaak mis moet gaan? Ik denk niet dat het dan nog een zaak van "sterk genoeg" is, want dat is niemand in zo'n situatie.
ik denk eerder dat de ziel geplaatst word en niet zelf kiest en effe over die dingen die later met de mens gebeuren als die gekozen enof geplaatst is niemand kan in de toekomst kijken volgens mij ook een ziel niet dus een eerste indruk kan veel zeggen over een mens maar lang niet alles ik hoop dat mijn kindjes mij hebben uitgekozen maar aan de andere kant waarom keizen ze dan niet voor iemand met veel geld in plaats van een arme luis zoals ik toch heb veel liefde in me maar dan moet ik tch wel kindjes krijgen die niet veel kadootjes verwachten hoor ha ha ha ha
Je geeft het antwoord zelf al Woepie Een kind wordt niet (alleen) gelukkig van veel speelgoed en kadootjes.....
nee dat denk ik zelf ook niet heb een kleine meid van 6 jaar en die moet ik soms wel eens teleurstellen maar moet zeggend at ze daar prima mee om kan gaan net als ik vroeger voordeel is wel dat ze het wel waardeerd als ze dan eens wat krijg hoe groot of hoe klein ook en het is een heerlijk kind wat altijd lacht dus ongelukkig gelof ik nooti dat ze is en deze 2 zullen dat ook niet worden
Snap best dat je dan zo denkt. Ik vraag me dan ook af na 2 misjes waarom hier geen zieltjes in wilden komen? 3 kindjes geen 1 die het zag zitten? Van de 2ling had ik al heel snel het gevoel eigenlijk dat het niet zo goed zat... dus daar begrijp ik het wel van. Maar nu kloppend hartje... niemand die er in wilde? Misschien was het lichaam wel niet goed genoeg of het zieltje te oud. Sja dan heeft het zo moeten zijn. Ik geloof zkr dat ze je uitkiezen, zelf heb ik dat toen ik klein was ook tegen me ouders gezegd. Die waren 3jaar bezig en ik vond het wel tijd dat ze een kindje kregen. (was ik 4 toen ik dat zei)
Ik heb idd verkeerd gelezen dat je om dat gevoel bent verhuisd ik las dat je een vreemd gevoel had in je vorige huis en dat je sinds je verhuids was dat gevoel niet meer had dit bracht ik onbedoelt met elkaar in verband... en het gaat niet om acceptatie het gaat om mijn ervaring met rondzwervende zielen. en ik wéét dat als iemand bij je in de buurt komt die ook bij jou in de buurt zou moeten zijn die van jou houd dat dat dan in veel gevallen niet als iets vreemds alsof er iets niet klopt aangevoeld word, maar juist heel natuurlijk en goed, uitzonderingen daar gelaten. en ik zeg je niet dat je dat niet als niet positief mag beschrijven. t was meer een soort waarschuwing. ik weet niet in hoeverre jij natuurlijk verdiept bent in de spirituele zaken t kan zijn dat je er alles al vanaf weet. maar zoniet "en dat is eigenlijk wat ik dacht" pas dan op met je open te stellen als je nog niet weet hoe je je af moet sluiten
Je moet zkr oppassen met je open stellen als je niet weet hoe je het afsluit. Mijn moeder is ook vaak te open. Waar door een negatief sfeer in huis kwam toen ik er nog woonde. Als ik naar beneden ging voelde ik me altijd bekeken en zag ook vaak een schaduw. Hier in ons huis is het gelukkig heel vredig en positief. En laat niet alles binnen wat binnen wil komen. Weet nog wel toen me oma ziek was en woonde ik ook nog thuis. En hebben m'n moeder en ik m'n overgroot vader vaak gezien tot oma weer beter was toen was ie weg.
ook ik snap dat je er zo over denkt zoals je weet heb ik zelfs 4 jaar moeten wachten dat je kindje juist jou uitpikt om haar/zijn moeder te zijn is misschien wat ongelovig maar dat je wel degelijk een spirituele band heb met je kinderen is mij wel duidelijk en dat er meer is dan dat wij met ons blote oog kunnen waarnemen ook
staan we er bij stil dat het leren omgaan met verlies ook een levensles is? ik lees hier nu allemaal reacties van vrouwen die zeggen dat een zieltje hun niet kiest omdat...vul maar in... wat me opvalt is dat er velen onder ons zijn die aannemen dat een kindje zelfs voordat hij of zij op de wereld komt, iets moet leren.. alsof het kind van te voren bewust uitzoekt wat hij wil leren! ik ben van mening dat je pas na je geboorte leert. zelfs nu, nu ik zelf 36 ben, leer ik nog en vraag ik me wel eens af of ik wel geschikt ben als moeder.. en dan moet ik nog zwanger raken en bevallen van de eerste... ik heb nu vier miskramen gehad...en telkens heb ik iets ervan geleerd....dat is wat mijn ongeboren kinderen me hebben laten inzien...dat na alle verdriet de zon weer gaat schijnen... Aoife
Ik denk zelf dat je idd van alles moet leren, ipv alleen maar verbitterd achter blijven.. daar heb je zelf niets aan.. Het zou zonde zijn als je niets doet met je 'levenslessen' (vind ik).. Ik ben pas m'n kindje verloren, maar naast mijn verbitterdheid, boosheid en verdriet (zeg ik dat zo goed?) heb ik wel wat over mezelf geleerd..hierdoor mss ook gegroeid...
De vraag; heeft je kindje jou gekozen als mama? Ja. Daar geloof ik in. Om die reden heb ik ook geen testen laten doen waarvoor ik wel in aanmerking kwam. Ongeacht hoe het kindje er uit zal zien e.d. ik overspoel het nu al met liefde en zal er heel goed voor zorgen.
lintje, wat een prachtige gedachte. En zo is het maar net, je houdt zielsveel van je kindje, ongeacht wat er eventueel mee 'mis' zou kunnen zijn.
ook ik kan alleen maar zeggen dat ik idd wat geleerd heb na me miskraam!Voor mij is het een wijze les geweest,en ik sta nu anders in het leven en denk ook anders over bepaalde dingen! maar,dat wil niet zeggen dat ik geloof dat het kindje jou kiest!Is me net iets te zweverig denk ik! liefs