Al bijna 2 uur bezig en peuter slaapt nog niet

heb je dr ook al even laten gillen?

wij waren hier als baby nooit voorstander van laten huilen... maar bij een peuter kun je prima vragen of er wat aan de hand is.
is er niks aan de hand.. kan ze op zich wel eventjes schreeuwen.

en wat ook kan... hier bij ong. 2 jaar.. (dus wel iets jonger) was ze ineens doodsbang voor het donker
snapte er niks van.. tot ze op een dag zat te spelen met bibi (grote pluche beer) en steeds zei "het is niet eng, ga maar slapen, mama blijft hier"
was de kleine muts gewoon doodsbang in het donker maar wilde ze het niet zeggen

nu gebeurd het eigenlijk nooit meer dat ze niet wil slapen.. ze gaat in bed liggen, draait zich om en snurkt.
mama weet neit wat haar overkomt.. denk dat ik sinds sinterklaas al niet meer snachts uit bed ben geweest!
wat een genot na 3 jaar gebroken nachten

 

Meid, ik ken het, en leef met je mee. Ik zit in hetzelfde schuitje op dit moment, alleen bij die van ons is het dat ze midden in de nacht wakker wordt, en dan ook echt wakker! Ze wil dan niet meer slapen... En dan laat je er niet zo makkelijk schreeuwen, gillen roepen tieren. Want we hebben buren, en er willen meer mensen slapen 's nachts.

 

Allereerst: super vervelend voor jullie! Het kan natuurlijk dat ze echt ergens bang voor is. Wat meer licht kan dan helpen. Onze dochter heeft zo ook een tijdje gespookt; tot vreselijke driftbuien aan toe. Uiteindelijk zijn we met haar voor het naar bed gaan afspraken gaan maken. Ze was toen wel iets ouder, dus de vraag is of dat al kan bij jullie kleintje. Daarnaast geloof ik ook in een dromenvanger: of hij nu helpt of niet, de kinderen lijken erdoor gerust gesteld.
Even in bad stoppen kan ook helpen.
Een spiegel onder het bed; heb ik van zo'n vrouwtje wat mensen van de pijn af kon helpen heeft bij ons geholpen toen ze wat jonger waren....
Ik noem maar vanalles op, misschien heb je er wat aan.
Tenslotte: een rustgevend muziekje met licht....
Heel veel sterkte.

 

Dus ze krijgt met huilen en rekken wel haar zin .


Maar wel heel herkenbaar. M heeft ook een periode gehad (ze was toen net 2) dat ze uit bed kwam en dan ging brullen. We hebben toen een tijdje ook vanalles geprobeerd, niets werkte, dus uiteindelijk gegaan voor de negeermethode: huilen in bed lieten we gaan, uit bed gaan = erheen en haar rustig weer in bed leggen. Was vreselijk en duurde ongeveer een week, misschien twee. Eerste avonden waren we minimaal een uur bezig met haar weer instoppen, maar dat werd wel snel minder.

Maar goed, M is wel een meisje dat snel dingen oppikt en eigenlijk heel lief en meegaand is (en soms een duveltje ).

Succes!

 

Soms doe ik aan chanteren, dat helpt nog wel eens *bloos*

Of ik beloof iets, als ze nu lekker gaat slapen dan... ook een vorm van chanteren maar dan omgekeerd

 

En later (ruim 2,5) ook weer drama inderdaad. Toen deed een nachtlamp (een oude Mickey Mouse lamp die mn zusje jarenlang op haar kamer heeft gehad, we hebben er een led-lampje in gedaan) wonderen. Maar toen was het duidelijk angst.


(dank mama73 voor het 'helpen herinneren' )

 

lastig he als ze echt niet willen...

hier is zo'n stopcontactlampje trouwens nog steeds niet genoeg helaas..
dus wij zijn overgeschakeld op een kinderlampje met een "philips nightlight" peertje er in.
heel weinig watt.. dus niet zo erg als het heel de nacht brandt
Daarvoor deed ze steeds "het grote licht" aan.. maar daar zit 4x20W in ofzo

en toen ineens werd ze snachts ook vaker wakker.. (en dan laat je dr inderdaad niet gillen)
krokodil onder de commode, spoken op de kast..
de spoken sturen we nu naar het buurjongetje want die vindt ze niet eng.
de krokodillen slapen inmiddels in de tuin. overdag mogen ze op de slaapkamer... (anders huilt de babykrokodil dat hij eenzaam is.. )
hoe ze het verzint en waar het vandaan komt? geeeeeeeen idee
maar if it works, it works

 

@mama73 wij geloven allebei niet in dingen zoals dromenvangers
maar vorig jaar eentje gehad uit peru als vakantiesouvenir

Op een zeker moment waren we steeds wakker snachts.. rare dromen..
En tijd later besefte ik ineens waar die veertjes die ik weekje eerder op de grond had gevonden vandaan kwamen.. die kwamen uit de dromenvanger.
Toeval of niet.. ik heb toch maar een nieuwe gehaald en prompt slapen we weer als roosjes

 

Oh wat hier trouwens ook zo was.. ze was heel bang dat wij weggingen.
Niet raar.. want wij zeiden ook "nu gaat mama/papa echt weg en jij gaat slapen"
Dat hebben we dus vervangen door "ok, papa en mama gaan naar beneden om koffie te drinken"

dat kun je wellicht ook proberen morgen

 

onze oudste heeft het ook een periode gehad.. was hier gewoon om mij uit te testen aangezien papa haar er echt niet uithaald.. hij gaat wel een paar keer naar boven om te vragen en te checken wat er aan de hand is... is er niets aan de hand dan blijft ze 20 min gillen en herhaald hij dit nog 2x... daarna valt ze vanzelf in slaap... maar meestal was ik de l*l... heb dus eens de fout gemaakt om haar dan naar beneden te halen en toen was het ineens elke avond raak met huilen en "ikke beneden tv kijken...." heb daar toch wel een week over gedaan om dat eraf te krijgen... elke avond was het drama.. soms wel 5x naar boven geweest... maarja sindsdien weet ze gewoon dat ze er niet meer uit mag... ze mag in haar bed spelen met haar knuffels maar ik zeg altijd, wil je niet meer horen nu. gaat helemaal weer goed hier!!!

je moet voet bij stuk houden en desnoods 10x naar boven per dag een week lang maar haal je kindje niet meer uit bed als je zeker weet dat er niets aan de hand is verder. dan gaat ze vast doorkrijgen dat het echt echt geen zin heeft en geven ze vaak de moed op... sterkte in de strijd!

 

Ik zal mijn oplossing nog even weer kopieren hierheen, mijn zoon sliep 2 jaar slecht ivm oorontstekingen, maar na plaatsing van buisjes zat hij zo in de routine van wakker worden, beneden tekenfilmpje kijken en dan weer naar bed met flesje verdunde melk.

2 weken geleden heb ik DE oplossing gevonden en zo makkelijk

 

Dat lijkt me een goede techniek, werkt bij mijn dochter op zich ook wel, maar nu niet omdat ze bang is in bed.
Das weer een ander paar mouwen.

Zou haar in elk geval geen boekje voorlezen etc als ze aant drammen is.(niet rot bedoeld)

 

Hier ook een slecht slapend jongetje die veel oorontstekingen heeft gehad, waardoor ik snachts vaak met hem beneden zat te wachten tot zijn zetpil begon te werken, of gewoon omdat ook dat niet hielp. Hierdoor is hij gewend geraakt dat hij altijd even naar beneden gaat als hij wakker wordt.

Bijna alles geprobeerd, maar niks hielp. Vaak ook krijsen als we hem naar bed brachten (ook al is alles goed). Vaak zat hij dan ook tot 23.00uur beneden, laten uitrazen in bed hielp ook niet en kan ik gewoon niet langer dan een bepaalde periode aan en dat wist hij

Tot ik vorige week DE oplossing heb gevonden door een youtube filmpje van the nanny die iemand hier plaatste.

Op bed leggen en en zijn gezichtsveld zitten (meter van bed bv) en hem compleet negeren. Mijn gedachte was: hij kan mij dan uittesten wat hij wil, maar ik zit erbij en hij ziet dat ik er niet op reageer en weet dat het goed is omdat ikzelf daar ook rustig zit. Dit voelde voor mijn gewoon stukken beter

Wat gebeurde er? Ik deed hem in bed, hij begon al te krijsen, ik ging zitten en hij ging gelijk liggen en slapen

Volgende avond idem dito, alleen werd hij die nacht ook wakker en deed ik hetzelfde. Echter, nu probeerde hij wel te slapen, maar het lukte niet echt. Dus elke keer als ik aanstalte maakte om weg te gaan schrok hij omhoog. Toen heb ik er dus 1.45 uur gezeten (gaaaap) met in gedachte dat ik de volgende keer weer een stukje verder zit (uit zijn kamer) en dan makelijker weg kan.

Dit is echt een superoplossing en wou dat ik het eerder had geweten, had me/ons zoveel tijd gescheelt.

 

Wat leuk om te horen, zo heb ik voor onze meiden 'zorgen poppetjes' gekocht. Ze zouden hun zorgen aan zo'n poppetje moeten vertellen, het vervolgens onder hun kussen leggen en het poppetje zou de zorgen dan meenemen. Was eigenlijk alleen voor de oudste bedoeld (in april wordt ze 8) omdat ze vaak buikpijn had en het nogal een piekeraar is. Heb wel even moeten uitleggen wat zorgen zijn, middelste dochter balen "die heb ik niet...:x", Ik natuurlijk "meis wees blij, je zal er nog genoeg krijgen", maar goed. De oudste is logeren en wat moest er mee; d'r zorgenpoppetje, met nieuwjaar een vuurwerk calamiteit (er viel een grote pot om welke verder richting ons vuurde...) werd ook tegen dat poppetje verteld. Hoe het werkt maakt me niet uit, maar het helpt. Dus wie weet heb je hier ook nog ooit iets aan. Liefs

 

Hier ook mama van 1 peuterpuber van 2,5. Ze heeft ook af en toe 'slaapstoornissen' noem ik het maar. Tegenwoordig verzint ze dan allerlei smoesjes om maar niet te gaan slapen, en komt er dan 's-nachts uit. Dit duurt 1 a 2 weken en dan is het ineens maar normaal. En bij ons is het ook zo dat ze haar slaapritueel naspeelt met haar poppen of knuffels. Ik stel ze vaak gerust dat al haar knuffels goed op haar passen in haar bedje en dat mama weer een kusje komt geven als ze zoet slaapt.

Volgens mij is het telkens weer een ontwikkeling, spanning/angst voor iets in hun koppie. Gaat weer over, maar het is wel heel vervelend! Het gaat nu bij ons weer goed. We hebben er sinds 3 maanden een dochtertje bij, en daar is ze ook mee bezig heb ik gemerkt. Sinds ze veel mee kan helpen met de verzorging, gaat het slapen ook stukken beter!

succes.

 

@BLoem82, die methode gebruik ik ook weleens idd als ze niet wil slapen om wat voor reden dan ook. KOmt hier niet heel vaak voor gelukkig. Maar het werkt idd wel.
Ik ging dan steeds om de 5 minuten ofzo een paar cm meer richting de deur zitten, net zolang tot ik zeker was dat ze sliep en dan glipte ik snel de deur uit.