Morgen ben ik 38 weken zwanger. Gisteren heb ik een controle gehad bij de verloskundige in het ziekenhuis. En a.s. dinsdag hebben we een afspraak met de gynaecoloog waar we gaan spreken over een mogelijke inleiden. Mijn zwangerschap is behoorlijk zwaar; - ik heb de ziekte van Crohn en heb tot 32 weken medicijnen geslikt. Gelukkig zijn mijn darmen op dit moment rustig. - van week 5 tot week 18 continu misselijk geweest. Ik heb hier ook medicijnen voor gekregen. - bij de 20 weken echo werd een nierafwijking geconstateerd bij ons mannetje. Direct doorgestuurd naar het lumc voor verder onderzoek. - de controles van de zwangerschap vinden plaats in een regionaal ziekenhuis en de controles van het niertje en straks de onderzoeken en behandeling in een academisch ziekenhuis. - met 35 weken een groei echo gehad in het regionaal ziekenhuis omdat ons mannetje behoorlijk voorloopt in groei (voor de buikomvang). De gynaecoloog en echocopiste schrokken behoorlijk van de toename van de afwijking en stuurde ons direct weer naar het lumc voor extra controle. Daar bleek het inderdaad wat toegenomen te zijn maar niet extreem en verder ingrijpen was niet nodig. Wel was het advies om niet over de 40 weken heen te gaan. Doordat verschillende mensen zich bezig houden met de afwijking en ze steeds elkaar tegen spreken maakt mij dit heel onzeker. De ene keer zou het kindjd er wel last van hebben, de andere meer weer niet. De ene keer kan dd urineleider wel te veel oprekken en de ander zegt weer van niet. En zo blijft het maar doorgaan. De buikomvang van ons mannetje zit op p97 en hij wordt nu geschat op een gewicht van 3700 gram. Alles bij elkaar maakt dat ik soms denk dat het beter is om het kindje eerder te laten komen. De verloskundige was dit met mij eens maar vertelde dat daar ook weer risico's aanzitten. Daarom hebben we a.s. dinsdag nog een gesprek met de gynaecoloog. Wat zouden jullie doen in deze situatie? Wachten tot het spontaan begint of toch ergens volgende week gaan inleiden. Direct na de geboorte wordt er sowieso gestart met antibiotica om te voorkomen dat het gaat infecteren bij de kkeine en krijgt hij in de eerste paar weken een aantal onderzoeken. Sorry voor het lange verhaal, maar ik weet even niet meer waar we goed aan doen.
Tsja, dat is een lastige kwestie. Zelf ben ik 2 x ingeleid. De eerste keer zou ik al ingeleid gaan worden omdat ik na een hele zware zwangerschap met verschillende ziekenhuisopnames, echt aan het eind van mijn latijn was. Echter is dat twee dagen vervroegd ivm zwangerschapsvergiftiging en is de kleine man met 38w4d geboren. Hij werd ook p97 geschat en was 3930 gram bij geboorte. De tweede keer ben ik ivm HELLP ingeleid met 38w2 dgn. P92 dit keer, maar ook 3920 gram bij geboorte. Als ik bij een derde de keuze zou hebben dan zou ik niet kiezen voor een inleiding, maar wachten op een natuurlijke bevalling, mits het veilig zou zijn. Mijn inleidingen, met name de eerste, waren geen pretje. Een grote weeenstorm van begin tot eind. Mocht ik ooit nog zwanger raken van een derde dan hoop ik zo dat ik zonder inleiding kan bevallen.
Ik zou afwachten. Een natuurlijke bevalling verkleint de kans op complicaties en je kindje zit er niet voor niks nog in denk ik dan.. Pin je ook niet teveel vast op die groeiecho's. Van mijn tweede zoon zijn 5 groeiecho's gemaakt, ze dachten dat hij zeker 10 pond zou zijn. Nou met 39+4 werd hij geboren en woog 3965 gram, bijna 8 pond dus. Hij is wel heel lang. Bovendien betekent een zwaar kind echt niet automatisch een zware bevalling. Dus maak je daar niet druk over. Ik kan niet inschatten hoe je je voelt met crohn en in hoeverre de afwijking van invloed is, maar alle hoogzwangere vrouwen hebben het zwaar dus het hoort er wat dat betreft ook wel een beetje bij.
Ik zou beginnen met aangeven dat je nu te veel tegenstrijdige adviezen krijgt, waardoor het voor jou niet meer mogelijk is om een goed geïnformeerde beslissing te nemen (hier heb je als patiënt recht op). Misschien is het mogelijk om 1 contactpersoon te krijgen, die achter de schermen afstemt met de rest, zodat je eenduidige informatie krijgt. Dat geeft wat rust en maakt het makkelijker om vervolgens een beslissing te nemen.
Ik zou eerst eens duidelijk aangeven bij de behandelend arts waar je mee zit. Ik herken namelijk heel veel in je verhaal over al die onduidelijkheid, in het ziekenhuis gaat het heel snel zo, dit komt vooral omdat je veel verschillende artsen krijgt die allemaal een andere mening over dingen hebben, en dit kan heel verwarrend en tegenstrijdig zijn. Ik heb dit een keer duidelijk aangegeven en ook verteld dat ik echt niet wist waar ik aan toe was en me echt een nummertje voelde, toen hebben ze mij gelijk duidelijkheid geprobeerd te geven en sindsdien heb ik steeds mijn afspraken bij dezelfde arts, zodat ik duidelijkheid heb en weet waar ik aan toe ben. Ik word met 37 weken ingeleid omdat ik een hele hoge bloeddruk heb en al wekenlang doodziek ben, maar als ik mijn baby nog langer in mijn buik zou mogen hebben koos ik daar absoluut voor. Het is dat het medisch niet verantwoord is voor zowel bij als de baby, maar ik voel me er toch erg schuldig over om de baby al 'zo vroeg' te halen. Nou ben jij natuurlijk iets verder, maar ik zou echt goed met de artsen proberen te overleggen over wat raadzaam is. Feit is wel dat als zij zelf geen duidelijkheid scheppen over het eventuele inleiden van de bevalling, ze het waarsch. ook (nog) niet noodzakelijk vinden. Meestal grijpen ze eerder te snel in dan te laat, zeker met de protocollen van tegenwoordig. Misschien kun je afspreken dat als de bevalling voor een bepaalde datum niet geboren is, je alsnog ingeleid gaat worden. Zo heb je wel duidelijkheid en weet je dus mocht het niet vanzelf gebeuren, je alsnog niet doorloopt tot over de 40 weken bijvoorbeeld. Kort samengevat: eis duidelijkheid. Ook al vind je dat misschien lastig, neem dan je partner of moeder of wie dan ook mee, en probeer uit te leggen waar je mee zit en of de arts met je mee kan denken over een passende oplossing. Ik weet als geen ander hoe vervelend het is om in die onzekerheid te zitten en om niet te weten waar je aan toe bent. Dus, ga zeker op je strepen staan en ik hoop voor je dat er snel duidelijkheid komt!
Een beetje een late reactie, maar uit eindelijk ben ik mey 38+6 dagen ingeleid en de kleine is geboren met precies 39 weken. Uiteindelijk heeft de gynaecoloog dexe beslissing gemaakt en daar kon ik me in vinden. Bedankt voor de adviezen.