Hallo Dames Wij gaan komende woensdag naar de Gyn omdat de kleine al sinds week 20 in een stuit ligt en het niet aannemelijk is dat ze nog uit zichzelf gaat draaien. Aangezien ik dit wel zag aankomen heb ik me al ingelezen in de mogenlijkheden en een draaipoging en stuitbevalling zie ik beiden niet zitten. Dan blijft er dus alleen nog een keizersnede over. Nu vraag ik me af hoe t nu gaat lopen, komende afspraak bij de gyn zou dus zijn om te bespreken wat de mogenlijkheden zijn qua draaien/ bevallingswijze. Aangezien het voor mij al duidelijk is vroeg ik me af of ze dan al een datum voor een keizersnede gaan inplannen of dat je nog een aantal x naar de gyn terug gaat om te kijken of ze al uitzichzelf is gedraait? Iemand hier ervaring mee? Ik ben vandaag trouwens 36 weken.
Ik was 37 weken toen ze er achter kwamen dat hij in stuit lag, en toch hebben ze nog een poging gedaan om te draaien, wat niet gelukt is. Als je zelf wil dat ze een poging doen om te draaien, kan je dat met je gyn overleggen, anders begint ze er zelf wel over of jullie dat willen. Heb gehoord dat ze tot week 37 weken kunnen draaien of zo. Maar goed, als dat draaien niet wil lukken, dan gaan ze een afspraak maken voor een keizersnee. Suc6 hoor Veel liefs, Denise
ik was bij 6cm ontsluiting toen ze erachter kwamen dat Shenaya in stuit lag moet zeggen dat ik wilde kiezen voor een keizersnede maar gelukkig wilde de gyn het niet omdat het zo goed ging (ik dacht dat ik dood ging maar oke) nadat de gyn me wat moed ingesproken had ben ik ervoor gegaan en heb ik een perfecte STUIT bevalling gehad als je vragen hebt over de bevalling vraag maar raak zou er echt niet te negatief tegenaan kijken hoor mijn herstel was super ondanks een flinke knip zou het zo weer doen!
Je hoort zoveel verschillende verhalen over draaipogingen en stuitbevallingen, dat je het op een gegeven moment gewoon niet meer weet. Thomas lag ookal heel erg lang in een stuit. Op een gegeven moment begonnen ze over een draaipoging. Ik zag het zelf totaal niet zitten, omdat mijn schoonzus daar een hele slechte ervaring mee had. (met 34 weken een draaipoging , heel veel pijn , het is mislukt en die nacht braken haar vliezen). Ik heb me toch over laten halen en ze hebben een draaipoging gedaan. Maar het deed bij mij onzettend veel pijn en Thomas draaide niet mee. Toen besloot ik gelijk dat ik een KS wilde. Achteraf lag hij klem m'n zijn hoofdje achter mijn ribben. Maar ja, je hoort ook genoeg verhalen dat de draaipoging pijnloos en goed verloopt. Een vriendin van mij is gewoon bevallen terwijl haar kindje in stuit lag en dat ging prima. De gyn begint er vast wel over en die komt met geweldige statistieken, waardoor ik overstag ging. Mijn advies: bekijk de positieve en negatieve kanten overal van en volg je eigen gevoel! Ik heb na die draaipoging ter plekke besloten dat ik verder mijn eigen gevoel ging volgen en daar heb ik geen moment spijt van gehad!
Mijn meisje lag ook vanaf een week of 20 in stuit en draaide ook niet meer zelf. Voor mij genoeg tijd om na te denken wat ik wilde: - Geen stuitbevalling - Geen draaipoging. Er waren dus 2 opties: Of de kleine moest nog uit zichzelf draaien en dan kon ik gewoon bevallen. Draaide ze niet dan wilde ik een keizersnede. Het lipe iets anders. Bij de liggingsecho met 35 weken bleek mijn kindje veel te klein. Om het nog te laten groeien werd een draaipoging geadviseerd. De kleine zou dan tot 40 weken of langer kunnen blijven zitten en groeien. Een KZ wordt eerder gedaan en dan was de kans groot dat de kleine in de couveuse zou moeten. Met 36 weken heb ik toch een draaipoging gehad. Niet heel erg naar maar zeker ook niet fijn. En mijn meisje gaf niet mee, die lag veel te lekker! Toen weer een echo om te kijken of ze in die week gegroeid was.....Bleek ze ineens niet meer te klein en werd er gezegd dat ze dat dan waarschijnlijk de week daarvoor ook niet was... Toen een gesprek gehad met de gyn over een KZ of een vaginale bevalling, maar daar was ik heel duidelijk in: Dan een KZ! Ik had een arts die mijn keuze direct respecteerde, maar ken ook verhalen van anderen die sterk in hun schoenen moesten staan omdat de arts een vaginale bevalling natuurlijker vond... Bij 38 weken en 6 dagen is mijn meisje geboren met een KZ en ze was NIKS te klein! Het herstel van een keizersnee was in mijn geval een peuleschilletje. Ik ben van mening dat ik het niet zwaarder heb gehad dan vriendinnen die gewoon bevallen zijn. Als je meer wilt weten dan hoor ik het wel! Manytroubles
Thnx voor jullie antwoorden dames Ik hoop dat ik ook een gyn heb die mijn beslissing gewoon respecteerd en me niet gaat proberen over te halen toch een draaipoging of stuigbevalling te kiezen. Ik ben echt heel benieuwd hoe het woensdag gaat lopen.
Ohh ik ook benieuwd. Geef gewoon duidelijk aan wat je het liefst hebt en hopelijk verloopt alles gewoon goed.
Ja ben van plan gewoon vast te houden aan mijn eigen gevoel...en anders springt mijn vriend wel bij, die volledig achter mijn beslissing staat enniet van plan is mij om te laten praten door een vreemde hihi...de schat Ik heb trouwens soms het idee dat ze zich probeert te draaien omdat het dan lijkt alsof het ruggetjes ineens bovenin ligt, maar dat het blijkbaar niet lukt en ze dus weer terug gaat liggen in de oorspronkelijke positie....ook dit is een van de redenen waarom ik draaien niet zie zitten, er zal nl vast een reden zijn waarh et haar niet lukt denk ik dan.
Ik was gewoon erg bang voor een stuitbevalling, omdat de gyn me zei dat er dan meer complicatie's kunnen optreden bij de kleine (is mij verteld) En ik wilde gewoon veel liever een keizersnee. Suc6 hoor
ik respecteer je keuze maar een stuitbevalling is in princiepe niets anders dan een gewone bevalling in mijn ogen het indalen van de baby is niet anders het enige verschil dat er is is dat de billetjes eerst komen en geloof me die zijn kleiner dan het hoofdje ik vond het heerlijk dat ik zo hard door mocht persen omdat de kleine er natuurlijk sneller uit moet dan met een "gewone" bevalling. mijn gyn vertelde me zelfs dat ze het willen veranderen dat een onvolkomen stuitligging niet altijd perse met een keizersnede hoeft.. heb trouwens ook een bevalling gehad waar het hoofdje wel eerst kwam en moet zeggen dat ik liever een stuitbevalling doe maar laat je vooral niet gek maken door alle negatieve verhalen en laat je niets opdringen volg lekker je eigen gevoel. jij moet het tenslotte doen
Je moet echt gewoon je gevoel volgen hoor meis! Maar kijk ook eens naar de voordelen van een gewone bevalling, want een KS is ook niet altijd een pretje! De ingreep zelf viel mee 100% mee, ik heb niet eens gemerkt dat de ruggenprik al gezet was. Ik voelde ineens m'n benen tintelen. Het herstel van de KS viel me wel erg tegen. Je hebt toch een buikwond en ik kwam niet zo makkelijk uit bed. Nu weet ik niet hoe het is als je een gewone bevalling hebt gehad, maar mijn schoonzusje is 5 dgn na mij bevallen en had van voor tot achter hechtingen, maar was veel sneller weer helemaal op de been! (En daar was ik stiekem wel een beetje jaloers op hoor!).Denk er goed over na en laat je niet ompraten! Succes!
ik was met 5 dagen ook alweer buiten hoor had wel hechtingen en genoeg ook maar niet tot nauwelijks last van gehad en een keizersnee is toch een operatie he vaak duurt het herstel daarvan veel langer
Mischien niet, maar het schijnt wel zo te zijn dat je bij een stuitbevalling de kleine meer risico loopt en bij een keizersnee neem je zelf de risico's op je. Dat speelt ook een grote rol in mijn keuze, ik heb natuurlijk vanalles opgezocht over de voors en tegens van wel/ niet draaien en keizersnee/stuitbevalling en daarop mijn beslissing gebaseerd En ik ga er ook helemaal niet vanuit dat een keizersnee een eitje is hoor
mij is gezegd dat het enige verschil is dat je niet moeten zuchten tijdens het persen maar gewoon door moet doen en oke ik moest het hoofdje eruit krijgen zonder perswee maar vond het heel goed te doen maar dat wil niet zeggen dat het bij jou ook zo gaat natuurlijk en idd de draaipoging had ik ook zeker niet gedaan mocht ik weten dat ze in stuit lag
Gister bij de Gyn geweest en een datum gekregen voor een keizersnede. Draaipogong stond hij zelf ook niet achter al gaf hij aan dat hij dat soort uitspraken eigenlijk niet mocht doen. Wel was hij een voorstanden voor stuitbevallingen, maar aangezien ik degene ben die t uiteindelijk moet doen ben ik toch voor de keizersnede gegaan. Erg spannend allemaal Ik weet nu gewoon wanneer ze mijn meisje gaan halen!
Hoi, mijn tweede lag ook in de stuit, ik heb toen ook erg getobd, wat nu te doen. Ik besloot een draai poging te doen. Ik kan je vertellen hoeveel nare verhalen ik daar over hoorde, maar ik dacht we kunnen het altijd proberen. Je wordt echt heel goed in de gaten gehouden, en het ging zo makkelijk bij, echt floep en hij was gedraaid. Het is geen prettig gevoel maar ik kan niet zeggen dat het pijn deed bij mij. Ik ben echt blij dat ik het heb gedaan, want die moeilijke keuze van stuitbevalling of keizersnede heb je dan niet meer. Dus ik heb echt zoiets van proberen ,meid! Groetjes en succes.
Hoi hoi Hier staat de gyn zelf niet zo achter draaipogingen omdat het heel vaak niet lukt en hij zegt dat als t wel lukt dat de kleine dan waarschijnlijk ook nog wel uit zichzelf gedraaid was. Buiten dat blijkt de kleine het niet altijd fijn te vinden...zijn woorden waren: ze leggen je niet voor niks aan de ctg na afloop om je een uurtje in de gaten te houden, dus die optie viel zowiezo al af Mag je trouwens na een geslaagde draaipoging wel gewoon thuisbevallen?
Hey! Goed dat je achter je standpunt bent blijven staan. En je hebt geluk met je gyn. Die van mij zei doodleuk tegen me dat ik niet m'n eigen gevoel volgde, maar dat ik het me liet aanpraten door m'n omgeving. Ik kon die man wel over z'n bureau trekken GRRR! Ik vond het zelf super relaxed om te weten wanneer ze ons mannetje gingen halen. Geen gestress naar het ziekenhuis toe, maar met een beetje gezonde spanning. Volop voorbereid ging ik er naar toe. Alle spullen op me gemakje in kunnen pakken, lekker hoor! Deze keer ligt ons mannetje goed, dus deze keer moet ik zelf aan het werk!
Geluk? hihi nee echt niet Die kerel vroeg aan me wat mijn verloskundige ervan vond dat ik voor een keizersnee wou gaan...toen ik antwoordde dat ze had aangegeven dat het mijn keus was en dat ik dit met hem verder kon bespreken zei hij dat de verloskundige me op dat moment de wind van voren had moeten geven. En buiten deze opmerking had hij nog een paar zeer botte opmerkingen... Het was echt geen prettige man kan ik je zeggen...maar hij schijnt wel een van de betere te zijn..dus moet ik zijn arrogantie en botte manier van communiceren maar voor lief nemen
Haha, sorry ik dacht dat hij er zomaar akkoord mee was gegaan. Ik kreeg namelijk ook nogal wat botte opmerkingen. Zo zat ik erbij toen hij de afspraak ging vastleggen. Degene aan de telefoon vroeg of hij de KS uit ging voeren en toen zei hij nee gelukkig niet. Ik dacht echt nou ja wat een l*l zeg! En nog wel van dat soort opmerkingen hoor. Mijn man dacht echt dat ik de man te lijf zou gaan, ik kookte! Maar achteraf ben ik blij dat ik m'n gevoel gevolgd heb. Toen het lijfje van Thomas eruit was tijdens de KS, bleek zijn hoofdje vast te zitten onder m'n ribben. Heel eventjes paniek, maar hij kwam vrij snel los. Toen de gyn aan het hechten was zei dat hij tegen me dat ik de goede keuze had gemaakt, want ik was uiteindelijk toch wel op de OK terecht gekomen! Toen dacht ik zie je wel! En deze gyn was er echt eentje van de oude stempel, maar tenminste wel normaal! Lekker aftellen maar zou ik zeggen en straks lekker genieten van je kleine wondertje!