Nou over die vele risico's...gyn heeft me eerlijk gezegd dat de moedersterfte 7x zo hoog is in vergelijk met een natuurlijke bevalling. Daar schrok ik natuurlijk ook wel van... Ze zei toen wel dat zij dat nog niet had meegemaakt. Wij zijn hierna trouwens ook 'klaar'. Ook al hebben we door de Ivf/icsi behandeling nog 7 embryo's in de vriezer liggen in t zkh, ons gezin is hierna compleet. Trouwens, vriendinnetje van mij had een hel van een eerste bevalling. Natuurlijk begonnen, uiteindelijk spoedks geworden (wat ook tegenviel want ruggeprik zat niet helemaal goed). Gisteren bevallen van de 2e, op eigen verzoek via een geplande ks. Heb haar nog niet gesproken over deze ervaring maar het kan dus zeker op eigen verzoek! Ik denk dat als je goed voorbereid het gesprek in gaat en ook zeker laat doorschemeren dat je t niet lichtzinnig opvat (een sectio) maar serieus je angsten voorlegt, dat er echt naar je geluisterd zal worden hoor!
Truuske, oh sorry.. Is mooi dat de gyn geen probleem gemaakt heeft over je leeftijd. Echt door alle verhalen en hormonen ga je hele grote beren op de weg zien.. Bij alles denk ik wel weer een eigen verhaal. Ik sprak heel toevallig laatst iemand die bij jou in de buurt woont en die kreeg ook een geplande ks en de gyn deed helemaal niet moeilijk. Zal vast hetzelfde ziekenhuis zijn
Luna: las in het andere topic (natuurlijke ks) dat jij ook koorts hebt gekregen tijdens de bevalling de vorige keer. Had je ook een epiduraal? Mijn zoontje heeft door mijn koorts ook een aantal dagen op een andere afdeling gelegen. Echt voor mij een reden om nu geen epiduraal te willen (in elk geval niet als pijnstilling tijdens weeenopwekkers). Dan maar hard doorbijten. Ik wil dit keer mijn kindje zo graag bij me hebben de eerste dagen!
Susan: de moedersterfte 7!!! keer zo hoog bij een ks? Dat geldt niet alleen voor geplande ks' toch neem ik aan? Ik denk dat ze daarbij de spoedks ook hebben meegerekend. Dan kan ik me voorstellen dat de moedersterfte zo hoog is, omdat een spoedks natuurlijk niet voor niets spoed is.
Dat lijkt me ook wel een nare complicatie van de ruggeprik. Ik had daar gelukkig geen last van... Kreeg alleen een bloeddrukdaling vlak na t geven vd ruggeprik maar toen gaven ze me via t infuus medicatie waardoor m'n bloeddruk normaal werd en ik me prima voelde. Oh trouwens nog een tip...ik kreeg bij de vorige sectio na afloop een morfinepomp aan mn infuus gehangen die ik zelf kon bedienen. Errug fijn! Is na 2 dgn eraf gehaald en m'n zus, die verpleegkundige was op de verloskamers, zag dat ik duidelijk sneller opknapte dan vrouwen die morfine injecties in de been kregen. Nu dus aangevraagd bij de anaesthesist...
Susan: ja zo'n PCA pomp is geweldig. Alleen werkt het ziekenhuis waar ik ga bevallen daar niet mee helaas... Dus voor mij is het of een epiduraal of pethidine... Niet echt twee fijne keuzes...
Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik niet precies weet wat het is maar ik ben tussentijds idd voor een ruggenprik geweest. Maar ik lees nu dat er twee vormen zijn dus ik denk dat ik dit ook heb gehad. Zegt wel genoeg over mijn toestand toen want heb het allemaal over me heen laten komen. Kan dit een reden zijn voor koorts? Want dat betekend dat ik deze vorm van pijnstilling niet bij een natuurlijke bevalling zou willen en wat voor pijnstilling blijft er dan over? Door de koorts ben ik gaan hyperventileren waardoor ik niet meer verder durfde. Vind het fijn dat je hier over begint want schrijf het meteen op voor het gesprek. Hoe lang heeft jouw zoontje op een andere afdeling moeten liggen dan? Mijn zoontje mocht wel op de kamer en heeft 24 uur in die bak gelegen maar we mochten hem er wel uit halen. Vreemd dat ze in elk ziekenhuis een ander protocol hebben..
dat verklaart wel het hoge sterftecijfer. Maar is niet een eerlijke vergelijking vind ik hoor... Beetje appels met peren vergelijken. Een natuurlijke bevalling tov een spoedks (en geplande). Logisch dat de moedersterfte dan zo hoog is.
Sparkie, ja van pethidine word je zo suf hè! Heb die gehad bij de punctie voor de 1e Ivf/icsi. Deed nog steeds mega pijn maar was zo suf als een garnaal...
Ik kan me heel erg vinden in jouw verhaal. Mijn oudste is na een zwangerschap van 41+4 wk met een spoedks ter wereld gekomen door diverse complicaties (meconiumvruchtwater+sterk dalende harttonen bij persen+te hoge ligging in mijn buik voor een vacuum). Hij had meconiumaspiratie en moest echt op gang gebracht worden. Hij is rechtstreeks vanuit de OK overgebracht naar de couveuseafdeling waar hij nog een week aan de antibiotica gelegen heeft, omdat hij een infectie had opgelopen dankzij de meconiumaspiratie. Dit alles gebeurde ook nog eens tijdens een emotionele periode. De oma van mijn man lag op sterven en het was dus echt de vraag of de kleine man nog op tijd kwam. Dus vroegtijdig met strippen begonnen, maar toch stonden we 2 dagen voor de bevalling aan het graf. Zwanger van nummer 2 hoopte ik heimelijk op een stuitligging. Ik wilde zoooo graag een keizersnede. Alles beter dan de risico's van een normale bevalling. Eenmaal hoogzwanger begon voor ons een enorme deja-vu. Ineens bleek mijn oma kanker te hebben en was per direct terminaal. Weer begon de race tegen de klok. Toen ik met 36 weken bij de gyn kwam kon ze gelijk d'r tissues tevoorschijn halen. Ze kon zich wel voorstellen dat ik absoluut niet overtijd wilde lopen door angst voor herhaling van de eerste bevalling. Ik stelde dat ik ingeleid wilde worden als ik met 40 weken niet bevallen was. Maar daar deed ze niet aan ivm verhoogd risico op baarmoederruptuur bij gebruik van gel en andere middelen (sneller weeënstorm waardoor de druk te hoog oploopt). Dus ik moest in het ergste geval doorlopen tot 42 weken dan zou ze indien mogelijk de vliezen breken of gelijk een keizersnede doen. Dat zag ik dus echt niet zitten, ik wilde niet weer een kind dat in het vruchtwater gepoept had meemaken. Ze stelde toen zelf voor om een keizersnede met 39 weken te doen als ik dat wilde. Ik heb een week bedenktijd gekregen. Ze heeft het intern besproken en toen ik na een week kwam, was het unanieme advies om gewoon geduldig af te wachten. Foetale nood bij de eerste wil niet zeggen dat het niet zou passen volgens de gynaecologen. Het advies heb ik naast me neergelegd en dezelfde dag is er een intake geweest voor de keizersnede. Helaas overleed mijn oma alsnog voor de bevalling. Dus weer stond ik hoogzwanger aan het graf. Met 39 weken kreeg ik de geplande keizersnede. Zoonlief 2 kwam er gezond uit. De opererende gyn zei overigens tijdens de ks nog dat het een goede beslissing was geweest. Zoonlief lag net als zijn broer heel hoog in mijn buik. Hij zei dat de kans op een 2e spoedks groot was geweest als ik natuurlijk had willen bevallen. Ik heb er geen moment spijt van gehad. Sterker nog, de bevalling was dit keer een mooiere ervaring dan waar ik me op ingesteld had! Ik ben blij dat ik een gyn (arts-assistent) had die wél wilde luisteren.
Vergeet niet dat een epidurale ruggeprik (als pijnstilling) vaak opgetopt wordt bij een spoedkeizersnee. Bij mijn oudste had ik dat ook en ik heb nog heel veel gevoeld van de ks...helaas moesten we door! Als je een geplande ks hebt, dan krijg je een spinale ruggeprik. Dit is op een iets andere plek. Bij de jongste voelde ik dan ook helemaal niks (behalve het gesjor en getrek)
Morgen heb ik het gesprek bij de gyn. Hopelijk wordt er meer duidelijk zou me heel erg gerust stellen. Ben ontzettend zenuwachtig en zit mijn vragen lijstje voor te bereiden maar ik weet gewoon niet wat ik moet vragen?? Heb in mijn dossier laten zetten door de verloskundige dat de voorkeur uit gaat naar een ks dus dan hoef ik er zelf niet over te beginnen Ik laat morgen even weten hoe het gegaan is..
Heb even zitten lezen. Ik ben vandaag naar de gyn geweest. Sinds deze week over van de VK naar de Gyn omdat Fenna is geboren met een geplande KS i.v.m. stuitligging. Deze keer ligt het kindje wel goed. Maar ik mag toch kiezen een KS of een 'normale' bevalling. Ik weet het nog niet..... Hoe is het gegaan?
Sniffy, het gesprek is heel goed gegaan! De gyn zag dat de angst erg groot was en heeft besloten een geplande ks te doen. Tuurlijk had ze liever een normale bevalling maar ze zag ook in dat het door de angst tegen gehouden kan worden. Er is meteen een datum gepland! Wel heel vreemd hoor dat we nu weten wanneer onze tweede gaat komen. Vind het allemaal zo spannend... Ben benieuwd wat jij gaat kiezen. Laat je het weten hier?
Ik zie er erg tegen op om aan de bevalling te beginnen en dat het dan alsnog een KS wordt. Ook een baarmoederruptuur speelt in mijn hoofd. De KS toen, is mij 100% meegevallen. Het is dus een bekend en ik weet dan waar ik aan toe ben. Fenna is nu op de leeftijd dat ze redelijk zelfstandig is. Geen getil ed. meer. Ze is nu bezig met zichzelf aan te kleden. Ik heb gelukkig nog 2 weken om er over na te denken, dan moet ik weer naar de Gyn.
Dat tegen de bevalling op zien en dan uiteindelijk een ks staat mij ook erg tegen. Dit geeft me ontzettend veel rust en ik weet wat het herstel inhoud. Enig nadeel dat ik nog een kleine man heb rondlopen. Maar die gaat op maandag naar oma en op woensdag ochtend kdv en vrijdag de hele dag. Dus heb hem alleen de hele dag op dinsdag en donderdag. Mijn schoonmoeder is in de maand december helemaal vrij en mijn vriend heeft sowieso 1,2 week vrij na de bevalling en de laatste week van december ook een week. Dus voldoende hulp. We zijn allebei begin dec uitgerekend hè?
Ja jij bent 1 dag eerder. Fenna gaat op dinsdag altijd naar mijn schoonmoeder. Bij een geplande keizersnee is er ook rekening mee te houden dat ze naar mijn schoonmoeder kan. Zij werkt nl nog 2 dg in de week. Verder kan zij mij dan ook helpen als het nodig is. Mijn man kan op zijn werk ook makkelijker vrij regelen (sinds hij een andere baan heeft). Genoeg hulp dus....
Dus eigenlijk heb je je keuze al een beetje gemaakt? wat ik zo uit je verhaal lees.. Het blijft een moeilijk keuze hè? Gelukkig heb je nog2 weken de tijd. Wat vind je partner? Wel heel fijn dat de gyn je de keuze geeft. Ik moet idd ook over 2 weken weer voor controle. Ben me nu al een beetje aan het voorbereiden wat ik allemaal wil voor, tijdens en na de ks.
Luna, wat fijn dat de gyn zo goed naar je heeft geluisterd en je angst serieus heeft genomen. Je klinkt een stuk relaxter iig! Sniffy, ik herken je gevoel en zit in exact dezelfde situatie. Ik heb dan alleen al gekozen voor de geplande ks...