Goede middag dames, allereerst even melden dat ik met tranen dit bericht ben het schrijven.. mss niet de beste titel voor deze topic, maar kon even geen andere bedenken.. voorop stellen dat ik helemaal gelukkig ben en helemaal in love ben op mijn mannetje van een paar weekjes oud! toch zo'n dag als vandaag is er geen land met hem te bezeilen, slecht drinken, veel huilen, alleen maar bij je willen zijn, eenmaal in bedje begint huilen krijsen, etc.. huilend loop ik met hem rond en vraag me af, wat heb je? wat wil je? allemaal vragen waar gewoon geen antwoorden opkomen logisch op deze leeftijd, maar ik kan hem gewoon niet troosten, ja voor even, en dan begint het weer allemaal.. heb afgelopen uur de zus van mijn vriend opgebelt met de vraag; kun je morgen op onze zoon een paar uurtjes letten? allemaal geen probleem.. maar nu loop ik met de vraag rond: is dat niet 'raar' om op te bellen en vragen of ze je zoon voor een paar uurtjes willen hebben? ..maakt dit mij een 'slechte' moeder? van.. ze ziet het even niet zitten en wilt even van het kind af? of denken ze.. ze kan het niet aan? Pfff dames hebben meer van jullie dit weleens gehad? voor mij is dat namelijk helemaal nieuw dit gevoel en kan het geen plekje geven, hoort het er 'gewoon' bij? ..wilde dit even van me afschrijven..
nee hoor is af en toe nodig. Ik ga zo schoonmama bellen of ze morgen of donderdag hele dag op kan passen zodat mijn vriend en ik dagje naar de efteling kunnen waar we nog kaartjes voor hebben en moet eerlijk zeggen heb er zo een zin in dus gewoon doen af en toe tijd voor jezelf of je relatie is nodig!!!
Af en toe tijd voor jezelf is nodig hoor! Ik voelde me de eerste keer weggaan zonder mijn zoontje super schuldig maar het is zo fijn om af en toe even jezelf te zijn en niet alleen maar mama Daar hoef je je echt niet rot door te voelen en het maakt je zeker geen slechte moeder!
Nee joh je bent geen slechte moeder! Juist goed van je dat je iemand vraagt om te helpen, dan heb je even tijd om weer bij te komen en kun je er daarna weer voor je zoontje zijn. Echt, je hoeft je geen moment schuldig te voelen.
Ik herken het precies. Rond die leeftijd had miniNooNoo ook zo'n piek, knettergek werd ik er van want niks was goed. Hoeveel ik ook van haar hou en hoe graag ik haar ook wilde troosten, ik kón niet meer en daarbij hielp het ook niet... Ik vind je in elk geval zeker geen slechte moeder als je het even uit handen wilt geven om weer wat op te laden. Daarna kan je er weer met frisse moed tegen aan, zoiets kan enorm opluchten! Bovendien, waarschijnlijk wil/ga je niet eens al te lang weg... dat had ik tenminste, ik kon het gehuil niet meer horen, maar toen ik eenmaal alleen bij de winkels liep voelde ik me heel kaal en was ik sneller weer thuis dan ik had gedacht!
Als je iemand hebt die dat voor je wil doen: aangrijpen! Er is niets zo heftig als een baby van deze leeftijd, want dit is de tijd dat ze het meeste huilen (gemiddeld). Ik werd er toen ook wel eens gek van en heb ook echt wel eens huilend mijn man opgewacht... Misschien helpt het je te weten dat je kleintje zelf ook niet echt weet wat ie wil: hij heeft gewoon jou nodig. Ik heb met mijn kleintje wekenlang op schoot gezeten en rondgelopen omdat hij niets anders wilde. Dodelijk vermoeiend, maar ik wist het anders ook niet. Laten huilen (in z'n eentje) kon ik niet over mijn hart verkrijgen. Sterkte!
Ik denk dat je juist een goede moeder bent als jij aangeeft dat je het even niet trekt en even op adem komt. Een moeder kan alleen goed voor een kind zorgen als ze ook goed voor zichzelf zorgt (Bijna) iedereen heeft dit nodig. Het is gewoon heeeeel pittig, die eerste periode. Ga morgen lekker genieten van de uurtjes met jezelf. Heerlijk even naar buiten of uitgebreid in bad. Oh ja, mijn zoontje kon al met 7 weken gaan wennen op het kdv voor 3 uurtjes per week (ik zou met 10 weken weer aan de slag gaan) en ik heb dankbaar gebruik gemaakt van dat aanbod. (zoonlief heeft 8 weken lang zo'n 10 uur per etmaal gehuild whaaaaaa!!!)
Je bent geen slechte moeder, en je bent niet de enige moeder die af en toe hulp inschakelt om de zorg voor haar kind even te kunnen delen, en zo even off duty te kunnen zijn. Wees niet te streng voor jezelf. Het is niet alleen maar rozengeur en maneschijn met een baby in huis. En iedereen gaat daar weer anders mee om. Ik heb m'n nichtje al vrij vroeg laten oppassen op onze babyzoon. Zij vond het geweldig leuk, en is nog altijd heel gek op hem, en dat is wederzijds. Mooi he, dat ik daar aan heb bijgedragen door haar al vroeg in te schakelen?
Ik heb dit nog nooit gehad eigenlijk. Sterker nog ik wil soms bepaalde dingen niet doen omdat ik haar niet naar iemand wil brengen om het zelf leuk te hebben. Ik moet zeggen dat dat ook niet alles is. Je bent echt geen slechte moeder, iedereen doet het op zijn eigen manier als jij afentoe even een paar uurtjes voor jezelf nodig hebt moet je die zeker pakken. Als jij een gelukkige mama bent is dat voor je zoontje ook veel fijner, dus neem afentoe lekker tijd voor jezelf als je daar behoefte aan hebt. Kop op en een dikke knuf van mij hoor..
Ik vind dat je een goede moeder bent die haar eigen grenzen (her-)kent (en die liggen momenteel misschien even heel ergens anders dan wat je van jezelf gewend bent) en niet bang is om hulp te vragen: super van je! En als hart onder de riem: rond de 6 weken is er een piek wat betreft het huilen, dus hoogstwaarschijnlijk zal het binnenkort ee stuk minder zijn... Ik wens je succes, sterkte en plezier zonder al te veel schuldgevoel...
Ik krijg ineens zo'n deja vu.... Zal ook zo rond 6 weken geweest zijn. Zoonlief was maar aan het huilen en huilen, en op het laatst kon ik niets anders dan met hem meejanken. Voelde me zo'n waardeloze moeder, want ik kon niet eens mijn eigen baby troosten. Gelukkig was m'n vriend ook thuis en die heeft ons allebei getroost. Soms huilen baby's en is daar niets aan te doen. Dat is geen tekortkoming van mama! En het klopt wat miepie74 zegt: rond 6 weken zit echt een moeilijke periode. Gaat echt weer over, en dan gaat het voor jou ook weer makkelijker.
Heel herkenbaar en het maakt je zeker geen slechte moeder. Myrthe had het vorige week en ik werd er knettergek van. Heb idd mannetje jankend opgebeld om me op afstand te helpen. Het is verschrikkelijk vermoeiend en bij Myrthe duurde het een dag of 3,4. Toen was het over en nu is ze een heerlijk rustig meisje. Kop op en voel je niet schuldig, maar ben juist trots op jezelf dat je erkent dat je het moeilijk vind. Een jonge baby is niet alleen maar rozengeur en maneschijn, maar hard werken en daar heb je ook wel eens vrij van nodig!
MiniNooNoo had het 's avonds ook heel erg. Dan had ze de hele dag al zóveel gehuild en 's avonds begon ze gewoon nog een keer weer. Ik voelde me dan zo boos worden, is het nu nog niet genoeg? NooNooman zorgde er dan voor, maar ik hoorde het heus nog wel. We hebben heel veel avonden gehad dat ze van 19:00 tot 22:00 bij ons in de armen lag, speentje erbij en maar sussen. Af en toe viel ze dan even in slaap, we durven bij wijze van nog geen scheet te laten. Het voelde wel goed als we haar konden troosten, dat maakte ons rustiger en zekerder. Soms lukte het ook niet hoor, dan hadden we als laatste optie de douche of het badje nog achter de hand. Ze werd daar zo lekker rozig van, daarna smeerde ik haar in met creme van Zwitsal met lavendel en meestal wilde ze daarna nog wel even lekker slapen... Ik vond het echt heel heftig die periode, had het me iets anders voorgesteld (ook door baby's in de omgeving, het leek wel alsof het hier 1000x erger was!). Maar het wordt beter, echt waar!
neeeee helemaal niet raar ik heb ook dagen lang met djena op mijn arm gelopen dat ik zelf ook zat te janken dat ik niet meer wist wat ik moest ze heeft 2 nachtjes bij de ene en 2 nachtjes bij de andere oma geslapen zodat wij even onze hoofd leeg konden maken(vaak in het zh met haar gelopen en waren er eindelijk achter dat ze verborgen reflux had)en na die paar dagen konden we er weer tegen aan. wij zijn even niet thuis geweest dus niet schuldig voelen!!
Nee hoor, je bent helemaal geen slechte moeder!!! Je bent een goede moeder als je kijkt naar wat het beste is voor je kindje, maar ook voor jezelf. Je moet goed voor jezelf zorgen, voor je goed voor een ander kunt zorgen. Dus als daarbij helpt dat je je kleintje een (mid)dagje bij een ander onder brengt, dan is dat toch helemaal goed??! Maak je niet druk meid! Geniet maar van je fijne dagje alleen, zodat je vol energie terug bent. Ps: als je kindje erg veel huilt, kun je misschien eens naar de ha om te laten uitsluiten wat er is.
Ik liep met dezelfde vraag rond ik wil deze week de kleine ook een paar uurtjes naar oppas oma brengen en waarom??????? Mama wil een middag bijslapen Omdat de gebroken nachten me op aan het breken zijn....de laatste weken van de zwangerschap sliep ik al nauwelijks omdat ik elke nacht aan het overgeven was. En nu dus de voedingen 's-nachts Heb sowieso een zware zwangerschap gehad en doordat ik me na de zwangerschap weer mens voelde ben ik wat te hard van stapel gaan lopen en neem geen rust met de kleine in huis Voelde me ook een slechte mama als ik om deze reden de kleine een paar uur naar oma zou willen brengen
Nee hoor.. als je je blijft irriteren en op een gegeven moment zelf gek wordt.. dan ben je pas een slechte moeder. Ik vind zelf dat je het heel goed oplost om het zo te doen..
je bent helemaal geen slechte moeder en je denkt juist op deze manier aan je kind want als je rust neemt en vene afstand, kan je er weer helemaal tegenaan! goedzo! ik heb te laat en te weinig hulp gevraagd en geaccepteerd en zat er echt afgelopen zomer helemaal doorheen na een jaar...ik gaf wel Bv en dat maakte het wat lastiger maar ik had ook parttime werk/opleiding en daar was ik dan ook blij mee om af en toe even mn hoofd ergens anders bij te houden...ik voelde me ook wel schuldig hoor maar dat hebben ALLE moeders (volgens mij)!!!af en toe lekker even gebruik maken van een oppas is volgens mij heel goed voor een jonge moeder!geniet van het alleen zijn...
Nee hoor, Het is juist ook goed voor jezelf om even je kleine 'uit handen' te geven. Een blije moeder is ook een blije baby, dan heeft de kleine veel meer aan je, dan dat je chaggo en gestrest bent. Hier is de kleine rond 6 weken wezen logeren bij opa en oma, en sindsdien slaapt ie door.
@Boterbloempje.. wat ben jij een slimme, verantwoordelijke moeder! Even bijtanken om daarna weer verder te gaan is gewoon hartstikke goed. Kom even tot je zelf enne.. geniet even van je rust.. dat mag, dat is harstikke goed!