Hoi iedereen, Hebben jullie ervaring tussen het moeten kiezen tussen iui en ivf? Wij hebben in oktober 2015 de keuze gemaakt voor iui omdat je daar gewoon meer pogingen van kan krijgen en het qua zaad kwaliteit net aan kan met iui. Inmiddels in de wachtweken van iui poging 3. Aan de ene kant deze keer in tegenstelling tot andere keren een positiever gevoel. Maar spookt toch in mijn achterhoofd dat we weer het gesprek met de gynaecoloog moeten aangaan over doorgaan met iui poging 4 of toch ivf. Wij doen iui op eigen cyclus dus misschien is met hormonen een optie? Ik hoor dat de kans dan groter is, maar tot nu lijkt bij mij alles in orde dus is t dan verstandig? Verder nogal wat persoonlijke twijfels. 2 iui pogingen niet gerookt en gedronken. Toch daarna steeds weer begonnen door teleurstelling. Nu twijfels want roken helpt wel iets aan de stress vd wachtweken. Sporten doe ik ook maar werkt niet ontspannen genoeg. Heb ook een hoop spanning en stress door t werk. Ben al bij iemand geweest om te praten. Soort aura reading. Erg zweverig maar wel veel aan gehad in die zin dat ik m'n focus van m'n werk moet verleggen naar onze kinderwens en positiever moet denken over de slagingskans. T is erg lastig. Ik ben er van overtuigd dat een kindje ons gegunt is maar twijfel nu toch of iui de manier is. T heeft ook lang geduurd om t te accepteren dat t met hulp moest omdat zelfs de arts als zei "je bent nog zo jong" (ben 29). Iemand die ervaringen wilt delen? Misschien helpt t me beter om te gaan met deze periode van wachten.
Hoi Nyana, Wij hebben in 2015 6 x IUI gedaan (3 x zonder hormonen en 3 x Clomid). De 7e poging is niet doorgegaan i.v.m. te veel eitjes. We zijn toen doorverwezen naar het Radboud voor IVF. Maar na de intake daar hebben we toch besloten eerst nog 3 x IUI te doen, maar nu met Gonal F. Met hormonen heb je kans op meer eitje, dus ook meer kans. Er is bij ons (nog) geen oorzaak gevonden. Alles is goed. Bij ons zeiden ze en zeggen ze nog steeds: 'Je bent nog jong' (33). Het blijft moeilijk om je steeds weer op te laden, maar nu er weer een nieuwe ronde zit aan te komen, ben ik wel weer hoopvol. Wij hebben IVF dus nog even voor ons uit geschoven, ook omdat het de laatste stap is... Succes in de wachtweken (hopelijk lukt het zonder roken ). Ik duim voor je.
Halloo, Ik ben zelf 27 en bij mij zitten er wel een paar dingen die niet zijn zoals het hoort (zie onderschrift). Daardoor hebben we waarschijnlijk het afgelopen jaar weinig of geen kansen gehad. We stonden eigenlijk klaar om te beginnen met de iui, tot ze bij mij zagen (geheel onverwacht) dat er toch een aantal zaken waren die de vruchtbaarheid zouden kunnen belemmeren...Dus bij ons is de 1ste stap nu om dit allemaal in orde proberen te brengen. Het zal een beetje afhangen van wat ze kunnen wegnemen of wij nog behandeling nodig hebben of dat we het toch weer spontaan gaan verder proberen. 1 grote tip wil ik je wel meegeven! Stop met roken meid! Ik heb ook lange tijd gerookt en de gyn heeft me op het hart gedrukt, dat je door roken je traject om zwanger te worden voor 50% kan verlengen... Het zal niet bij iedereen zo zijn, want in mijn omgeving ken ik ook verschillende mensen die rookten en toch in 3 maanden zwanger waren... Maar stel dat het toch echt zo is, waarom dan die vuiligheid innemen en moeten wachten op een kleintje? Kan je het voor een kleintje niet laten? Het is daarnaast ook gewoon heel ongezond voor jezelf en kostelijk Ik weet dat het niet gemakkelijk is hoor! Ik heb zelf 12 jaar gerookt en ik dacht ook dat ik niet kon stoppen... Eerst zei ik te stoppen voor we aan kindjes gingen beginnen, dan ging ik stoppen wanneer ik zwanger zou zijn... ik bleef het maar uitstellen. En op een gegeven moment heb ik de klik gemaakt, wat is voor mij het belangrijkste? Mijn gezondheid, de gezondheid van mijn (toekomstig) kleintje en de wens naar een kleintje? Of het roken, de viezigheid, de geldverspilling, de stank... Ik ben zonder enig hulpmiddel gestopt en dat is me eigenlijk goed gelukt... Ik ben wat meer gaan eten en snoepen en ben enkele kilo's bijgekomen, maar ik voel me geweldig zonder die sigaretten! Als je de berekening even maakt; ze rekenen bijvoorbeeld 6-12 maanden om spontaan zwanger te geraken... Als je rookt zou dit goed 1.5 tot 2 jaar kunnen duren! Succes meid!
Volgens mij moet je eerst iui doorlopen en daarna IVF. Tenzij er echt dingen gevonden zijn waardoor iui sowieso geen optie is. bij ons is ook alles in orde maar wij konden meteen met hormonen beginnen omdat je zo meer eitjes creëert en zo meer kans. ik heb heel veel aan acupunctuur gehad bij iemand die daar in gespecialiseerd is. 1 ding; Hoe moeilijk ook: blijf positief denken. negatief denken blokkeert ALLES in je lichaam ook je baarmoeder en daar moet het juist allemaal beginnen en ontstaat. klinkt waarschijnlijk onwijs zweverig maar ik heb er zo veel aangehad. goed voor jezelf zorgen. rust reinheid en regelmaat. twijfel niet aan jezelf en probeer positief te blijven hoe moeilijk ook meid. Succes!
Ik zou absoluut de 6x IUI volmaken en ik zou daarna wel overstappen naar IVF. Maar als het zaad goed genoeg is voor IUI dan absoluut nog even volhouden. Het zou veel fijner zijn om met IUI zonder hormonen zwanger te raken, IVF lijkt me vreselijk belastend terwijl alle hormonen nu al zo belastend zijn bij ons (puregon, pregnyl, utrogestan). Met hormonen geeft je meer kans omdat je dan 2 eitjes kunt laten rijpen. Maar houd wel rekening met het verspillen van 1 of enkele rondes omdat je de juiste dosis moet vinden. De ene heeft bij een dosis van 50 eenheden al overstimulatie en moet afbreken terwijl de ander dit pas bij 150 heeft. En daar tussenin zitten een heleboel stapjes! Helaas kun je vaak ook niet heel laag beginnen en telkens ophogen want meestal na cyclusdag 20 neemt je baarmoederslijmvlies weer af en moet je eerst een menstruatie ertussen laten. Uitzonderingen daargelaten uiteraard. Kortom: denk goed na over hormonen, als ik zonder hormonen kon dan had ik t absoluut gedaan.