Nou, ik lieg er lustig op los hoor! Opa is nu weer in Spanje ( daar heeft hij een huis) en hij heeft Sinterklaas nog steeds niet gevonden. Mijn dochter wil een foto van opa samen met Sinterklaas. Er is liegen en liegen hoor, ik vind dat we het niet groter moeten maken dan het is. Zou het nu alleen mijn dochter zijn die wordt "voorgelogen " dan snap ik het wel, maar het gaat om een heleboel kinderen. Het hoort er gewoon bij, en als ze de waarheid eenmaal horen zullen ze er geen trauma aan overhouden. Praktisch gezien lijkt het me ook niet handig om een kleuter zo'n geheim te laten bewaren, meeste kinderen verklappen dat dan toch.. Kan me voorstellen dat je het wel zou vertellen als ze doodsbang ervoor zouden zijn.
Wat doe je dan op dit forum? Hier worden toch alle opvoedkundige kwesties bediscussieerd? Dan krijg je dus ook tegenargumenten naar je hoofd die jouw overtuiging van wat het beste is in twijfel trekken. Als dat niet meer mag omdat je iedereen in zijn waarde moet laten dan kan dit forum wel weg. Je kunt er ook rustig over nadenken en dan besluiten of je er wel of niet iets mee doet, dat is aan iedereen zelf. Ik vind het sinterklaasfeest geweldig. Ik geloof er in. Uiteraard niet dat die beste man nu nog daadwerkelijk bestaat maar wel in het verhaal, de sfeer, de magie en alles wat erbij hoort. Hoogtepunt van mijn kinderjaren.
Een discussie is wat anders zeggen dan al meteen de woorden ‘waarom kinderen in kleine volwassenen veranderen?’ Ik sta zeker open voor een discussie en meningen van anderen, daar kun je alleen maar wat van leren, nieuwe inzichten krijgen en nadenken hoe je het zelf wilt. Bij een discussie echter sta je ook open voor de mening van de ander anders heb je een monoloog in plaats van een discussie en juist dat laatste is de bedoeling op een forum als deze precies zoals jij het schrijft. De discussie haal ik echter op geen enkele wijze uit bovenstaand zin dat ik uit jouw bericht heb gehaald. Daar regeer ik op met mijn vorige bericht.
Als iemand vindt dat je een kind in een kleine volwassene verandert als je het niet laat geloven in sinterklaas, dan is dat toch ook gewoon "een" mening? Daar kun je dan weer op reageren en weerleggen met jouw argumenten. In plaats van voorstellen dat we elkaar allemaal in elkaars waarde laten en ieder zijn eigen mening mag hebben. Tja, dat lijkt me sowieso. Ik snap persoonlijk het probleem niet zo van het sinterklaasverhaal. Ik vind het geen liegen en snap dus niet wat het probleem is en kan me ook niet voorstellen waarom je je kind dit feest zou willen onthouden. Uit principe dan. Ik begrijp wel dat er kinderen zijn waarvoor het allemaal té spannend is en dat je dan uitlegt hoe het zit dát snap ik wel. Maar om ze bewust niet te laten geloven, nee dat snap ik niet. Maar dat mag hoop ik.
Dat mag zeker. Ik interpreteerde je mening als een vaststaand feit waarin discussiëren niet mogelijk was. Fijn dat je het hebt toegelicht.
Ik heb, om totaal andere redenen, geprobeerd mijn dochter niet te laten geloven in Sinterklaas. Maar het lukt niet. Op jonge leeftijd komen ze er zoveel mee in aanraking en geloven bijna alle kinderen er heilig in. De kans dat je kind dan toch gaat geloven zit er dik in. En dan denkt het misschien wel weer dat jullie gelogen hebben over het bestaan. Volgens mij kun je er dus gewoon niet omheen.
Hier het tegenovergestelde. Als ze iets willen hebben in de winkel en ik wil er vanaf zijn zeg ik altijd: vraag maar aan Sinterklaas. Aan mij heb je niks. Vind het zo stom als mensen hier zo zwaar aan tillen. Laat die kinderen toch lekker. Dat trauma vergeten ze wel door al die cadeaus.
Als je je kind niet wilt laten geloven dan moet je dat lekker zelf weten maar het smoesje ik wil niet tegen hun liegen vind ik echt onzin want we liegen allemaal wel eens tegen onze kinderen maar dan is het ineens anders...
Wij zijn Turks dus ook moslim. Ik heb een dochter van bijna 6 jaar en een zoontje van bijna 2,5 jaar. Ik heb tot nu toe wel cadeaus gegeven en gezegd dat sinterklaas het heeft gebracht. Ik vertel nu voorlopig niet dat hij niet bestaat omdat ze nog jong zijn en ze ziet het natuurlijk op school. Kinderen die volgende dag cadeaus van sint meenemen naar school etc. Zodra ze ouder is ga ik het wel vertellen.
Wij vertellen onze zoon ook niet dat Sinterklaas bestaat. Ik denk dat hij het ook niet echt begrijpt, overigens. Op pakjesavond krijgt hij een cadeautje (1) en daar spelen we samen mee en dan vind ik het wel best. Toen we nog niet wisten hoe beperkt hij was, hadden mijn man en ik wel al besloten dat we Sinterklaas anders zouden vieren dan we zelf gedaan hadden vroeger. We waren van plan om wel cadeaus te geven en liedjes te zingen, te knutselen, al die dingen die bij het Sinterklaasfeest horen, maar wel duidelijk te zijn over dat het gewoon verklede mensen zijn op tv en in de stad en dat ouders de cadeaus kopen. Zo gaan de meeste mensen ook met de Kerstman om, dus we wilden dat ook zo doen met Sinterklaas.
Zo zou ik het dus ook graag doen! Wel vieren maar eerlijk zijn, in mijn optiek kan het ook dan een heel leuk ‘feest’ zijn. Kinderen kijken ook tv programma’s of zien theater voorstellingen waarvan ze weten dat het een verhaal is en niet de werkelijkheid en dan vinden ze het nog steeds leuk. Zo zou het met Sinterklaas ook kunnen zijn wat mij betreft. Maar mijn man staat hier echt totaal anders in dan ik. Wij komen er dus niet uit samen en omdat de meeste mensen hun kinderen laten geloven dat de beste man bestaat heb ik me er bij neergelegd en doen wij mee met de kudde. We gaan hierin niet nader tot elkaar komen helaas.
Wij hebben het ook in het midden gelaten. De oudste van 6 gelooft niet meer trouwens. We zijn vorige week nog naar de Sinterklaasfilm geweest en toen zei ze ook stellig dat zwarte Piet en Sinterklaas zich verkleed hebben om een verhaal van heel lang geleden na te spelen (ze vroeg vorig jaar hoe oud Sinterklaas was en toen hebben we het kort over de oorsprong van het verhaal gehad). Ik moedig dit niet aan maar ga er ook niet hard tegenin. Ze weet wel dat ze haar zusje van 4 niet uit de droom mag halen en dit gaat vooralsnog prima. Op school hetzelfde (daar zijn trouwens veel kinderen die het helemaal niet vieren). Ze maakt trouwens wel verlanglijstjes voor de Sint en stelt af en toe nog vragen over wanneer hij komt, of hij de cadeautjes zal achterlaten in de garage, etc.. Dus hoe dichter bij 6 december, hoe spannender ze het zal vinden. En al is het maar voor de cadeautjes, dan gelooft ze er weer even in.
Toevallig vertelde een collega van mij gisteren dat zij haar drie kinderen ook niet laat geloven. Ze verteld de kinderen dat het een feest is en dat er een man is die zich verkleedt als Sint net zoals de kerstman die ook niet bestaat en dat papa en mama gewoon de kadootjes kopen.
Mijn kinderen geloven er niet in. Ik heb sowieso niet heel veel met sinterklaas en de pieten. Wel met het feest, ik vind het een heerlijk avondje met cadeautjes en lekker eten. Het hele verhaal erachter, met de intochten en alles, vind ik zwaar overdreven. Wij vieren elk jaar vrolijk het sinterklaasfeest, maar mijn kinderen weten vanaf het begin dat Sinterklaas niet bestaat.
Weten je kinderen dan ook dat ze dit geheim moeten houden voor andere kinderen? Vinden ze dat niet lastig? Dat was voor mij een van de doorslaggevende redenen om toch maar in het verhaal mee te gaan, ik wilde ze niet "opleggen" om zo'n geheim voor hun vriendjes/vriendinnetjes/buurkinderen/nichtjes en neefjes te bewaren.
Wij laten het ook in het midden. Toen Q vragen begon te stellen beantwoorde ik die steeds met een wedervraag; waarom denk je dat, wat denk je zelf, etc. Dus nooit ontkend of bevestigd. Pas toen ze zelf zei dat Sinterklaas en de pieten verklede mensen zijn die dat gewoon als werk doen en alle ouders stiekem de cadeautjes kopen heb ik gezegd dat dat klopt. Ik heb toen wel m’n best gedaan om haar langer te laten geloven, naar een Sinterklaasfeest in de jaarbeurs geweest, video van de Sint besteld en een huisbezoek van pieten geregeld. De speciale sleutel hingen we na de intocht altijd aan de buitenkant van de deur zodat de pieten binnen konden. Ondanks Q toch al 4 jaar niet meer geloofd zijn we het ‘normaal’ blijven vieren, dus ook met de schoen zetten. Q vindt het een super feest en speelt het heerlijk mee. Daar geniet ze echt van Voor M gaan we het op dezelfde manier aanpakken als net Q. Dit jaar hebben we voor pakjesavond een Sinterklaas en 2 pieten uitgenodigd (ook voor Q een verrassing). Het Sinterklaasjournaal gaan we ook gewoon weer kijken vanaf komende maandag.
Ik heb eigenlijk het idee dat het op onze school niet heel erg leeft. Best een groot deel van de ouders vertellen dat het niet echt is of laten het in het midden. Ook in de familie wordt het niet heel uitgebreid gevierd. Ik heb mn dochter wel uitgelegd dat er kinderen zijn die wel geloven dat het echt is. Dus stel dat een kindje tegen haar zegt dat sinterklaas bestaat, dat het dan niet leuk is om er heel hard tegenin te gaan. Verder heb ik het idee dat ze helemaal niet zo bezig is met het verhaal. Ik denk niet dat zij zomaar tegen ons buurmeisje ofzo zou zeggen dat sinterklaas niet echt is.
Ik snap je vriend wel. Wij vertellen honderduit over sint en maken er echt een sintfeestje van, maar vertel wel sat sint niet echt is en het een soort sprookje is.hij weet dat sprookjes ook nep zijn, maar vindt die wel interessant. De pret is er echt niet minder om. Ik wist het zelf ook al vroeg, mijn ouders hebben mij ook nooit in sint laten 'geloven' maar dat maakte voor mij de ervaring ook niet minder leuk. Tegen andere kindjes heb ik nooit wat gezegd als ze het nog niet wisten. Mijn vent is nogal wijs en van het doorvragen, dus ik kom anders zelf ook niet meer uit de 'verzinsels'. Voelt ook gewoon niet goed om hem op alle waaromvragen een onwaar antwoord te geven.