Onze zoon van bijna 16 wil deze zomer graag een paar dagen met een vriend van 17 een trektocht in de Ardennen gaan maken door de natuur, overnachten op campings, zelf voor hun eten zorgen etc. Eigenlijk wilde hij naar Noorwegen, maar hij begreep wel dat dat nog een beetje te hoog gegrepen is op hun leeftijd. Ik vind de Ardennen ook wel spannend (maar vind het wel een superleuk avontuur voor ze) en heb nu voorgesteld dat ze het in een lang weekend doen met Hemelvaart of zo. Dan brengen wij ze met de camper die kant op en gaan zelf in de regio een paar dagen met de camper op stap. We blijven natuurlijk niet bij ze, maar als er dan wat is, zijn we hooguit 50 km bij ze vandaan en kunnen we ze zo te hulp schieten. De jongens zelf vonden dit een prima oplossing. Ik denk dat mijn zoon al verbaasd was dat ik er zo positief over mee wilde denken, haha. Zouden jullie dit een goed plan vinden? Achtergrond: hier thuis is dit de meest stereotype puber die je maar kunt indenken. Kan niet plannen, niet nadenken, maakt overal een zooi van, is al eens een keer stomdronken geworden van stiekem uit onze voorraad drinken (en loopt sindsdien gelukkig met een grote boog om alles met alcohol heen), alles boeit niet, vooral school niet etc. Dus ik vind het wel spannend, ben niet zo bang voor drankmisbruik meer, maar wel voor alle andere ondoordachte dingen die hij zou kunnen doen. Maar natuur, sport en trektochten hebben zijn grote interesse en het lijkt me voor hem wel een goede ervaring als hij eens zelf moet gaan plannen en nadenken.
Lijkt me een hele mooie ervaring voor hem en het feit dat jullie dan brengen en enigszins in de buurt zijn, lijkt me een heel goede constructie!
Ik zou hem denk nog veel te jong vinden als ik lees wat voor een puber hij is. In de buurt blijven is een optie, maar of ik dat zou doen? Nee, ik zou hem denk nog 2 jaar laten wachten. Iig hem laten bewijzen dat hij het zou kunnen.
Gelijk doen! Is een fantastische ervaring voor hem. Je zult zien dat als jij hem die ruimte en vertrouwen geeft dat hij dat vertrouwen niet schaadt. Feit dat die jongens er ook voor open staan dat jullie in de buurt zijn zegt mijn inziens ook genoeg. Mijn 11 jarige zoon heeft afgelopen zomer met een vriend een fietstocht van ruim 80km gemaakt naar de oma van die vriend. 's ochtends vroeg vertrokken en samen alles uitzoeken incl. De weg vinden etc. Ze hebben een top tijd gehad en zijn er echt van gegroeid. Ik vond het ook heel spannend want hij is ook niet de sociaal handigste en verantwoordelijk etc maar dit ging super goed. Ze kunnen veel meer als dat wij denken zolang wij ze het vertrouwen maar geven
Ik zou dit nog niet toelaten maar je hebt al positief gereageerd dus mss al ergens goedgekeurd? Vooral belangrijk om als ouder uw kind correct in te schatten. Al zeggen er 100 mensen DOEN of NIET DOEN die hebben uw kind niet in huis
Oh waauw, mijn zoon vind naar de auto wandelen al te ver Vind het echt leuk en als jullie in de buurt zijn is een ideale oplossing. Misschien gaat hij savonds wel stiekem een biertje drinken maar door zijn ervaring zal hij nu wel opletten denk ik. Denk dat hij door zulke ervaringen ook sneller volwassen wordt. Nu oefen trektocht en over enkele jaren noorwegen. Dan zou ik ook meegaan hoor, niet voor zoon maar voor de natuur.
Ik geloof dat ik het als ze met z’n tweeën gaan en die vriend ook betrouwbaar is ed, het wel toe zou staan. Ik ging zelf met 16 samen met een 16-jarige vriendin op de scooter naar de andere kant van het land, vloog in m’n eentje naar een vriendin in Engeland en met 18 en amper een week mijn rijbewijs ging ik met de auto samen met vriendin van 17 een weekend naar Duitsland. Dat heb ik allemaal overleefd en het zijn nog steeds kostbare herinneringen. Ik zou wel in de buurt willen zijn én van te voren een plan van mijn kind willen zien, inclusief ‘wat te doen bij nood’. En dat ‘grotere’/risicovollere activiteiten van een organisatie geboekt worden (denk aan klimmen, abseilen, raften, van ritsen springen of duiken (geen idee of dat daar kan?) ed).
Ik ben blij dat onze kinderen niet zulke wilde plannen hebben. Ik vind 16 en 17 nog best jong voor zo'n avontuur. Ik weet niet of wij het zouden toestaan. Jullie zullen zelf moeten inschatten of jullie zoon dit kan. Het is idd wel een heel goed idee om zelf ook daar in de buurt te verblijven. Dan ben je snel ter plaatse mocht er iets gebeuren. Onze ene zoon houdt ook erg van avontuurlijke reizen, maar boekt gewoon een jongerenreis. Mooi met een groep jongeren op avontuur, maar wel met begeleiding. Voelt voor ons als ouders wel zo prettig.
Gaaf! Ik zou het zeker doen. Eventueel met de afspraak dat ze locatie delen aanzetten. Maar ik denk dat het echt een goede ervaring zal zijn. Zouden ze weg willen om te gaan stappen/zuipen/drugs gebruiken oid dan hadden ze echt geen trektocht door de natuur voorgesteld. Wel even checken of ze bij de betreffende campings ook mogen overnachten. Ik lees hier op t forum ook dat boeken door minderjarigen erg lastig kan zijn.
Maar hoe bewijs je dat je iets kunt als je het niet mag? En het kan juist een heel goede leerschool zijn in planning etc. Zo herinner ik mij een fietstocht in mijn eentje naar Frankrijk, waarbij ik door slechte planning geen eten meer op voorraad had. Geen nood. Bakker komt wel op de camping. Te laat wakker. Bakker weg. Zonder ontbijt de fiets op en door de Ardennen met volle bepakking om pas uren later bij een supermarkt te komen. HONGER!!!! Ik was toen 23. Vanaf die dag was mijn stuurtas standaard gevuld met energierepen
Het bewijzen is lastig denk ik. Volgens mij leren pubers het meest door het gewoon te doen. En daarnaast, onze bijna 16 jarige doet dit jaar havo examen. Als hij slaagt en hij zou een studie willen gaan doen ver weg, zou hij met 16,5 jaar al op kamers gaan. Dan moet hij de hele week voor zichzelf zorgen. Nu is de kans dat hij slaagt al niet meer dan 50%, en áls hij slaagt wil hij graag eerst een poos gaan werken, en dan een paar maanden met vrienden naar de andere kant van de wereld. Wij moedigen dit juist enorm aan. We vinden hem eigenlijk nog wat te jong voor studeren. Juist door naar het buitenland te gaan, leert hij waarschijnlijk zo enorm veel, wat hij zijn hele leven mee neemt. En gaat het niet goed, dan komt hij gewoon weer terug naar Nederland, en heeft hij zijn hoofd gestoten, ook dat is enorm leerzaam.
Iig bewijzen dat je voor jezelf kunt zorgen, dingen kan en durft te regelen, regels nakomt en ga zo maar door. Gedrag dus veranderen. Er zit natuurlijk wel een heel verschil tussen 16 en 23, ik vind dat dus totaal niet te vergelijken.
Bedankt. Mijn eerste reactie was (in mijn hoofd): nevernooitniet! Maar ik heb me aangeleerd om eerst na te denken voor ik hardop reageer en toen dacht ik: tja, misschien is dit wel een kans voor hem om te laten zien dat hij verantwoordelijker is dan ik denk. Het hangt ook van de vriend af. Hij heeft een vriend met wie ik hem nog niet eens naar de volgende stad zou laten fietsen, maar in de jongen met wie hij dit nu wil gaan doen heb ik iets meer vertrouwen. Ik keek er wel een beetje moeilijk bij en hij zei gelijk: Oh mam, we gaan echt niet drinken hoor, dat doe ik de komende jaren echt niet meer (heeft het 1x stiekem geprobeerd en dat is heel erg slecht bevallen). Drugs ben ik niet zo bang voor, hij is erg veel bezig met sport, voeding en zijn lichaam. En hij laat de laatste weken toevallig net een beetje algemene verbetering van zijn hele houding zien. Heeft ook een baantje aangenomen dat erg uitdagend is, lange dagen, zwaar fysiek werk, maar hij wil koste wat het kost bewijzen dat hij dat kan (en het verdient goed). Dus dit past wel in dat plaatje. Misschien wordt hij langzaamaan iets volwassener en inderdaad, dat kun je alleen maar bewijzen door het te laten zien. Hij had het ook eerder over een georganiseerde jongerenreis naar Noorwegen in de zomer, eigenlijk meer een soort kamp, maar dat viel niet te combineren met onze eigen vakantieplannen, dus vandaar nu dit plan. Ik moet zeggen dat ik het ook gewoon een erg leuk idee vind. Het is iets dat ik zelf ook wel eens zou willen doen en die jongens gaan het gewoon doen. Dat met die campings is wel een goede, dat moet hij zelf maar even gaan uitzoeken. In het ergste geval moeten we dan afspreken dat we wel op dezelfde campings overnachten, zodat ze officieel onder ons toezicht blijven.
Ik zou het zeker overwegen. Lijkt me supergaaf. Wel zou ik kijken hoe het met bereik zit in de bergen en anders mogelijk iets van satelliet ontvangst regelen. Stel er gebeurt wat, of ze komen niet aan op de tijd/plaats waar je ze verwacht, dan zijn ze snel gevonden.
Als het helemaal zijn ding is zou ik zeker kijken wat mogelijk is. Hoe is zijn vriend? Als die meer van de drank is of juist van de gekke fratsen zou ik daar langer over denken en kijken wat dan mogelijk is. Hoe willen ze verder gaan reizen? Nemen ze een tent mee of gaan ze uitzoeken of ze ergens kunnen verblijven zonder een volwassenen? Wat is de route wat ze willen doen. Mee kijken of het haalbaar is of dat ze vanaf 1 plek er op uit trekken. Als jullie in de buurt zitten en ze zijn goed voorbereid waarom niet. Je kan niet alles eerst bewijzen. Zou ik ook graag willen maar zo werkt het niet.
Ik heb de boek gelezen van ik ben een pelgrim van anya nog wat. Is een pelgrims toch niet iets veel mensen op de route in Bergen etc. Of misschien is er ook zo iets voor jongeren. En i de buurt bivakkeren zou ik wel doen ja. En een gps en laat ze vooral nu al flink oeffenen.
Super leuk idee en ik zou er ook totaal geen problemen mee hebben. Vraag is wel inderdaad of ze op die leeftijd zelf eencamping kunnen boeken. Onze dochter, ook bijna 16, had ook dat idee opgepakt met een paar vriendinnen. Maar dan in Nederland. Ben vang dat dat lastig wordt zonder ouders in de buurt..