Kind meenemen gesprek vruchtbaarheidskliniek?

Ons zoontje gaat bijna elke keer mee, ze hebben er ook een bak met speelgoed staan. En als we moeilijke gezichten krijgen vertel ik dat hij een resultaat is van een iui op die afdeling, maar vaak vinden ze het alleen maar leuk om te zien hoe hij bezig is.

 

Ik zou het niet doen omdat ik helemaal gefocust wil zijn op het gesprek. Natuurlijk, als ik geen oppas zou vinden, zou ik ze wel meenemen.

 

Ik dacht dat ik het vervelend zou vinden. Tot de situatie zich voor deed. Ik kon er alleen maar van genieten want de kleine is er waarschijnlijk ook via een moeilijk traject gekomen.
Maar ik erger me dood aan alle irritante kinderen in de supermarkt hoor!

 

Ik heb me wel ongemakkelijk gevoeld als een stel met kleintje in de fertiliteitswachtkamer zat.
Dat was ook omdat ik het niet echt een plek vind voor een kind, zeker als hij/zij dan ook nog eens meegaat naar binnen (de echokamer, punctiekamer...).
Maar als het bij de poli gyn/fertiliteit is en die is los van de afdeling waar de behandelingen worden gegeven, dan is het denk ik aan jullie. Kan je echt je volle aandacht bij het gesprek houden?
De meeste ziekenhuizen hebben trouwens wel een dagverblijf voor kinderen van ouders die een afspraak hebben in het zkh (of bij iemand op bezoek gaan).

Succes in elk geval!!

 

Ik doe het niet. Mijn man gaat nog een aantal keer naar Geertgen omdat hij graag wil doneren, en ik wil graag mee, maar we kunnen geen oppas vinden voor Eva tot nu toe. En ik wil anderen niet voor het hoofd stoten als ik daar met een baby van 3 maanden binnen kom.

 

Ik heb het meerdere malen gedaan ivm geen oppas. En ik heb 2 kids. Er staat allemaal speelgoed dus ga er vanuit dat t mag. Daarbij vond ik het vroeger nooit vervelend maar hoopgevend n kindje in de wachrzaal.

 

Ja hoor heb hem vaak meegenomen. Naar echo's p, tp's en controles. Kan nu ernmaal niet zo vaak een oppas vinden. Maar niet naar belangrijke gesprekken of punctie, want daar is hij te beweeglijk voor.

 

Met de hoge frequentie van afspraken ontkom je er gewoon niet aan dat het wel eens voorkomt...probeer het te vermijden. is nu 2 keer voorgekomen

 

Ik vind kinderen in de wachtkamer bij de fertiliteitsafdeling helemaal niet erg, fijn juist om het succesverhaal te zien . Wat anders vond ik het bij de gyn als ik een zwangere vrouw zag met een kleine baby, dan moest ik wel even slikken... Zo gemakkelijk kan het dan ook gaan... Hoewel ze dan vast niet zomaar bij de gyn is...

 

Jullie zouden het niet erg vinden als ik bijvoorbeeld met mijn meisje kwam in de wachtkamer? Omdat wij zelf zolang in de MMM hebben gezeten, ben ik er zo bang voor dat ik mensen tegen het hoofd stoot. Ik had er namelijk zelf wat meer moeite mee

 

Ik zit ruim een jaar in de mmm voor een brusje en neem mijn meisje rehelmatig mee, heb geen oppas in de buurt wonen en naar een echo kan ze prima mee. Zet haar in de kinderwagen en laat haar aan de andere kant van het gordijn als ik de echo krijg. Bij een punctie of langer gesprek gaat ze wel naar de oppas. Ik vond het de eerste keren erg vervelend tov andere dames daar, al heb ik het zelf nooit vervelend gevonden als ik kinderen zag daar, alleen maar hoopgevend.

 

Ik zit twee dagen in de week thuis met mn dochter en als ik een afspraak heb op die dagen -wat voor afspraak dan ook- dan gaat ze gewoon mee. Ik heb gewoon geen andere opties en toen ik zelf nog voor de eerste in de mmm zat vond ik het ook altijd een goed teken als mensen een kindje meenamen dat ook in de mmm verwekt was (dochter is door iui). De artsen vinden het ook helemaal prima en kennen haar al. Bij de echo mag ze trouwens ook altijd mee kijken naar "het hele saaie tv-tje".

 

Heel eerlijk? Voel me er niet altijd prettig bij wanneer ik in de wachtkamer zit van de fert. afdeling en er komen mama's met kindjes. Het gebrek aan het hebben van een kindje en het gemis hier in is uiteindelijk de reden dat je daar bent. Overal om je heen wordt je al geconfronteerd met blije zwangeren en happy mama's en dat is ook niet erg, dat is de natuurlijke gang van zaken nu eenmaal.
Vond het tijdens onze iui behandelingen in het streekziekenhuis destijds ook altijd bizar dat je hier voor moest wezen op de poli gynaecologie en viel je iui behandeling toevallig in het weekend, dan konden we ons melden op de kraamafdeling en vond daar de behandeling plaats...

Het is geen jaloezie hoor, maar voor mij soms wel een pijnlijke confrontatie met mijn eigen verdriet, zeker wanneer het bezoek aan de fert. afdeling eindigt in teleurstellend nieuws.
Nee, ik zou zelf niet zo snel mijn kindje mee nemen naar een dergelijke afspraak, MAAR, ik heb ook wel begrip voor het feit dat je soms niet anders kan door gebrek aan opvang op dat moment...

 

Hier gaat de kleine tegen de tijd dat we weer starten in de mmm ook mee naar het ziekenhuis. Wij willen de behandelingen een beetje geheim houden, en heb dus geen oppas.

 

In principe zou ik ze niet mee willen nemen, maar in het geval van geen oppas, dan zal het wel moeten. Ik vind het tegenover de stellen die nog geen kindje hebben niet leuk. Ik voel me ongemakkelijk.

 

Zodra ze ouder dan een jaar zijn, heb ik er vrijwel nooit moeite mee. Ik vind dat je hen ook makkelijker 'minder aanwezig' kunt laten zijn. Je neemt ze op schoot, leest een boekje voor, als ze wat ouder zijn kun je ze vertellen dat ze wat stiller moeten zijn.. Aan een krijsende baby doe je vrij weinig. Als ik daarmee in de wachtruimte zou zitten, zou ik me wel gruwelijk voelen.

 

Ja ligt er ook wel aan hoe de moeder tegen het kind doet. Als iemand voor me neus poellie poellie wat ben ik toch gelukkig met mijn kind-doet dan vind ik het veel pijnlijker dan dat je probeerd je kind bezig en rustig te houden.
Maar hier spreekt iemand zonder kind en zonder hoe hou ik mn kind stil-ervaring...

 

Wij hebben ons zoontje wel meegenomen en we waren niet de enige...Onze arts vond het geweldig om hem te zien en kreeg geen scheve gezichten in de wachtkamer maar hij toverde juist een glimlach op ieders gezicht. Bij de echo en tp gaat hij trouwens niet mee.