Ik zit even met het volgende dilemma mijn dochter is 3 jaar en 8 maanden en heeft sinds een paar weken ontdekt dat er meer is dan de achtertuin inmiddels heeft ze wat vriendinnetjes op de buurt gemaakt die allemaal wat ouder zijn (5/6) en wil erg graag met hun mee te spelen. Nu heb ik als compromis gemaakt dat ze in de steeg mag spelen maar vind het speeltuintje een straat achter ons toch wel wat ver en uit het zicht. Nou is onze dame erg wijs voor haar leeftijd en kan ik ook duidelijke afspraken met haar maken maar ik vroeg me af hoe doen jullie dit vanaf welke leeftijd mogen ze 'los' spelen?? En hoever etc alvast dank voor de tips
Hier mogen ze geen van tweeën 'los' spelen. Ze zijn net 3 en bijna 6. Veel te veel water en auto's in de buurt.
Hier ook niet, maar denk dat het anders is wanneer je in een woonwijk woont met erfjes en steegjes misschien?
Kunnen die kinderen niet bij jullie in de achtertuin komen spelen? Ik zou het nog wel erg jong vinden om uit het zicht te zijn..
ik laat m'n dochter van 4 en 6 nog niet eens langer dan 5 minuten alleen op het grasveldje achter de poort spelen... Als ik ze niet minstens iedere 5 minuten zie of hoor, loop ik telkens op en neer . Meer om het idee dat ze zo gemakkelijk meegenomen zijn, dan dat ze weg zouden lopen.. maar ik ben vrij euh... beschermend? neurotisch? bang? voorzichtig? nouja... dat dus
Hier nog lang niet, vrees ik. Kanaal vlakbij, vijver in de buurt. Wonen aan een 30 kmweg, maar de meesten knallen er met een vaart van 50 km voorbij. Wij wonen tegenover een groot park, maar dan moet je dus die weg over. Ik ben een beetje angstig geworden doordat hier een paar straten verderop vorig jaar een jongetje van 2 overleden is na een val in een grote vijver. Een jongetje van 6 in een andere wijk is begin dit jaar overleden nadat hij tijdens het sleeën (in zijn eentje) in het water is beland.
Nee ik vind het te jong...op die leeftijd mocht het van mij niet. Ik heb hier direct buiten de poort een speeltuintje...daar stap je dus uit de poort letterlijk in. Sinds dochter 5 is mag ze daar alleen spelen. Ik heb de poort open en kan haar dus steeds zien. Nu is ze 6,5 en mag ze ook een rondje om de huizen fietsen. Het is een rijtje van 8 huizen en over de stoep komt ze dan dus weer in de speeltuin terecht. Ik weet 100% zeker dat zij de stoep niet af zal gaan.
Die angst snap ik wel. Dat had ik ook wel...maar heb hier goede duidelijke afspraken over gemaakt. Als er iemand die je niet kent naar je toekomt en van alles vraagt kom je gelijk naar mama en dan ga ik mee. Als iemand je wijs maakt dat ik gezegd heb dat je mee moet gaan dan kom je het altijd eerst vragen aan mij...ik zal dat altijd zelf tegen je komen vertellen. Als je bang bent of iemand doet iets raars ga je heeel heeel hard gillen. Die regels herhalen we regelmatig.
Hmmm, hier heeft dochterlief (bijna 6) pas even alleen voor het huis mogen spelen. Ik heb haar wel goed in de gaten gehouden. Ben ook zo'n overbezorgde moeder. Vind het helemaal niks. Dochter van 3 (bijna 3,5) mag echt nog niet. Op de camping daarentegen mogen ze wel zelf naar een speeltuintje fietsen. Krom eigenlijk.
Ik denk dat sowieso de omgeving en kind een grote rol spelen. Wij wonen in een doodlopend straatje en onze 4 jarige mag nog alleen in de straat spelen. Als ik voor het raam sta kan ik hem zien. Maar hij mag absoluut nog niet de straat uit.
Mijn zoon valt in dezelfde leeftijdsgroep. Hij mag nog niet zonder toezicht spelen, zeker niet met andere kinderen.
Een tijdje terug mocht onze dochter van net 5 ook voor het eerst met een vriendje voor het huis spelen. Ze is ook serieus, begrijpt afspraken, lief kind... Maar opeens waren ze weg. Haar vriendje had het idee gekregen om even op het schoolplein te gaan spelen. Gelukkig was mijn man met de hond aan het wandelen, hij heeft ze op een afstand gevolgd. School is in een andere wijk, ze moesten over een brug heen, paar straten over steken. Mijn dochter was zich van geen kwaad bewust, het was toch goed gegaan? Ze komt dus de komende tijd echt niet alleen buiten meer! Geen haar op mijn hoofd, en ik heb er heel veel! Ze kunnen op die leeftijd opeens een vlinder zien en zonder te kijken de straat over steken. Of eendjes voeren bij de vijver.. Maar ik herken je vraag wel hoor, wij praten daar thuis op dit moment ook weer veel over.
Dank voor jullie reacties. Wij wonen idd in een rustige wijk en ik zelf ben altijd in de tuin zodat ik de stemmetjes in de gaten kan houden ,) ik begrijp ook goed dat mijn dochter de vrijheid nu zelf wat meer wil opzoeken , we hebben sinds een half jaar een broertje die overdag moet slapen dus we kunnen niet meer zomaar naar buiten speeltuin etc als eerst. Ik heb al tegen de kleine dame zelf gezegd als je 6 bent kijken we verder en zo te zien denken meer mama's er zo over dus kan ik dat prima als richtlijn aanhouden.
Hier voorlopig nog niet, terwijl zijn beste vriend van 3 dagen ouder het wel mag met oudere kindjes! Ik twijfel ook elke keer, maar 3,5 is in mijn ogen nog echt te jong! Ik denk dat het ook echt aan het kind ligt. Die van mij gaat eerst maar eens leren kijken met oversteken en zich aan afspraken houden.
Mijn jongens mogen inmiddels alleen naar de speeltuin, de straat achter ons. Ik ben daar misschien te makkelijk in, maar ik heb de afspraak dat ze nooit zomaar heenlopen, ze melden altijd dat ze daar heen gaan. En dat wanneer ze uit de speeltuin gaan, komen ze naar huis. Ze gaan niet met iemand anders mee. En als ze dat zouden willen, komen ze dat vertellen. Ik ga regelmatig even kijken en heb ze tot nu toe niet kunnen betrappen op het het zich niet houden aan de afspraken.
Voor haar 6de zou ze niet zonder mij buiten de tuin komen. Ofwel komen de kinderen dan maar mee in de tuin spelen, ofwel ga ik mee en blijf erbij / vlak in de buurt staan op dat speelveldje. Ze heeft later nog tijd genoeg om "alleen" op pad te gaan.
Hier net zo. Natuurlijk blijft het eng maar je kunt ze niet vastbinden en je moet op den duur ook durven vertrouwen op je kind. Met 4 ging ze alleen buiten spelen voor de deur tussen ons huis en dat van de buren 3 huizen verder, met 5 mocht ze alleen naar het speeltuintje verderop en nu met 6,5 in en om de straat. Dat wil zeggen in een van de 3 speeltuinen in onze straat. (Wonen in een hele lange straat in U vorm)
Het zal echt per kind verschillen, maar onze 5jarigen rennen echt niet zomaar de straat op als ze buiten zijn. Niet tijdens tikkertje spelen, niet tijdens fietscrossen op het pleintje en ook niet als een vriendje de straat op rent. We hebben hier vanaf 3,5 mee geoefend, waarbij ik in de voortuin zat en de kinderen in het speeltuintje tegenover. Juist om te leren hoe je je gedraagt met buitenspelen. Vanaf 4,5 jaar zit ik in de keuken achter het raam en ze spelen voor. Van mij hoefde het ook nog niet, maar de kinderen willen zelf graag dit stukje zelfstandigheid, en zolang ze zich aan afspraken houden krijgen ze die ook. Alle kinderen uit de beurt spelen de hele dag door samen buiten. We hebben een speeltuin pal voor de deur, ze moeten dan ons straatje oversteken (4 meter breed, er kunnen niet 2 auto's langs elkaar). Het is ook nog eens alleen bestemmingsverkeer. De afspraak is dat ze altijd blijven staan en van de fiets/step afstappen, ook al is de straat volledig verlaten. En dat gaat prima.
Onze nu 6 jarige mag sinds vorige zomer ( 5 jaar dus) alleen voor buiten, wij wonen in een doodlopende weg met een mega grasveld tegenover ons. MAAR ook overal water en dat is het enge anders mocht dochter ook al. dochter van 4 mag als 1 van ons ook buiten is. bij vrienden mogen ze 1 stil straatje over steken en dan naar de speeltuin die in een woonwijk zonder autoverkeer ligt. dat mag ook alleen onze 6 jarig alleen en de andere alleen als ze samen zijn.