Lieve mama's Graag ervaringen hoe jullie de nicu periode hebben doorstaan met andere kindjes thuis. Daarnaast erg laag HB en herstellende van de keizersnede. De nicu bij ons ligt 30 km verder. Ronald mcdonald is een optie, maar dan kunnen ze niet naar school. Zit ff met de handen in het haar. Tips zijn welkom. Reageren per pm mag ook.
Allereerst gefeliciteerd met je kleintje.....! Hier voorafgaand aan spoedkeizersnede in totaal 9 weken bedrust en 6 in ziekenhuis. Mijn moeder is al die maanden in huis geweest als mijn vriend moest werken. Dat betekende dat ik doordeweeks alleen in het Ronald Mc Donald huis zat (60 km) en dan kwam mijn moeder of schoonmoeder met mijn oudste tussendoor en van vrijdag tm zondag waren we samen in het Ronald Mc Donald huis. Zelf ook een veel te laag HB; 4,8 en heb op eigen verzoek een ijzerinfuus gehad. Zou je kunnen vragen als je nog opgenomen bent. Dan knap je wel sneller op. Mijn dagen bestonden uit kolven, kangoeroeën, slapen en ergens nog eten. Had het intensieve kolven ook nooit kunnen doen als ik niet alleen was. Mijn vriend kwam trouwens wel bijna elke avond om te kangoeroeën hoor. Maar we wilden de dagen sparen voor na ontslag.
Dank je Frannie. Maw. Jij richtte je alleen op de nicu periode zodat jouw andere kind thuis kon zijn. Dat is idd wel een goeie oplossing. Na 7 weken ziekenhuisopname dacht ik dat mijn gezin weer even bij elkaar kon zijn
Ja heel erg hoor dat ik die keuze moest maken maar eigenlijk was die er niet. Het moest om mijn kleinste meisje alle kansen te geven.... het heeft na de uiteindelijke thuiskomt wel even geduurd voordat ik weer echt haar mama mocht zijn maar dat kwam snel goed. Ze heeft er naar ons idee niet onder geleden en is doorgegaan met haar eigen vastigheid. Ook elke week 1 dagje kinderdagverblijf bijvoorbeeld. De dag dat de pleuris uit brak en we hoorden dat de hele zwangerschap mis kon gaan was de dag dat ik alles aan de kant moest schuiven inclusief oudste om alls op alles te zetten om de kleine te laten komen. Dan kan je niet meer met je hart beslissen maar met je verstand.
Aller eerste gefeliciteerd met de geboorte van je kind! Ik heb nog een dochter van drie jaar en toen de jongste 6 weken op de nicu heeft gelegen is mijn dochter bijna altijd mee geweest. Tablet mee, speelgoed mee. Ronald mc donald huiskamer. Allemaal dingen om je kind mee bezig te houden. Daarnaast enkele uurtjes naar de peuterspeel zaal en opa en oma's. Wat je zeker moet doen in deze periode is hulp aannemen van familie en vrienden. Bv om op te passen. Heeft hier goed geholpen. Ik hoop dat alles verder goed gaat!
Gefeliciteerd met de kleine! Hier ook een dochter van 3 toen onze jongste geboren werd. Mijn man is thuis geweest bij/met haar zo lang ik nog in het ziekenhuis lag na de geboorte. Ik heb niet voorafgaand in het ziekenhuis gelegen maar na de geboorte wel nog een week. Voor onze dochter hebben we de eerste 2 weken extra kinderopvang dagen geregeld. Het mag wat kosten, 2 dagen extra bijkopen in de week, maar dat was voor ons een oplossing. Als mijn man haar dan had weggebracht kwam hij naar het ziekenhuis. Na een kleine week (ik meen dinsdags nadat N vrijdags is geboren)is mijn man ook weer gaan werken. Inderdaad om vrije dagen te sparen voor na thuiskomst. Na mijn ontslag zijn we naar het ronald mc donald huis gegaan. In de weekenden sliep onze dochter thuis met opa en oma, doordeweeks was ze gewoon bij ons. Ze vond het prima in het huis met alle andere kindjes en al dat speelgoed. Niks daarvan had ze thuis ook dus alles was leuk. Het was een groot succes. Soms was er eens iets op de NICU met de jongste en dan was er een andere ouder die aanbood om even op onze oudste te letten als ik even weg moest. Uiteindelijk heb ik dit nooit gedaan, was niet nodig, maar zo help je elkaar ook. Eenmaal terug thuis (en zoon in streekziekenhuis) vond ik het lastiger. Het was veel meer geplan om naar het ziekenhuis te gaan. Dochter wilde op een gegeven moment niet meer waardoor je een peuterpuber mee naar het ziekenhuis moest slepen. De extra opvang-dagen hadden we eenmaal thuis gestopt omdat dat natuurlijk een vermogen kost. Hierdoor kon ik overdag als onze dochter thuis was alleen 'op bezoek' bij onze zoon. Een driejarige peuter is wat dat betreft niet zo makkelijk. Gelukkig mocht ze af en toe met de pedagogisch medewerkers van het ziekenhuis mee zodat ik hem zo nu en dan een keertje extra kon aanleggen. Maar het is erg lastig wanneer je al een kindje thuis hebt. Vond ik wel. Op de dagen dat onze dochter thuis was plande ik ook het bezoek zodat als onze dochter naar de kinderopvang was ik alle tijd voor onze zoon had. Ik plande dan echt geen bezoek en ging 's morgens een lange tijd, ging naar huis om te lunchen/kolven en even een uurtje bij te slapen, en dan ging ik 's middags weer een lange tijd terug om daarna pas weer weg te gaan om onze oudste bij het kdv te gaan halen. Vaak kolfde ik dan ook daar. Mijn eravring is ddat het een tijdelijke hectische periode is. Eenmaal thuis gaat dat ook nog heel even door maar al snel kom je in rustiger vaarwater.
Bedankt dames. Zo doe ik het ook nu. Alleen door de weeks en van vrijdag tot zondag met man en zoontje erbij. Zoals Frannie zegt kolven, buidelen, een hap eten ergens en slapen. Aparte periode, maar er komen vast betere tijden
Die komen er echt! Je kleinste heeft jou nu even het allermeeste nodig en je geeft je kindje zo een hele goede start! Maak veel foto's en straks een mooi boek om aan terug te denken. Hier is het nu allemaal super en de 1e verjaardag is inmiddels in zicht. Een heftig en hectisch jaar maar zoveel moois voor terug gekregen. Veel sterkte en als je behoefte hebt om je ei kwijt te kunnen breng hem dan gerust hier.
Dank je Momenteel voelt het zwaar aan alsof de dagen trager gaan dan normaal. Als ik dan verhalen lees hoe jullie erdoor zijn gekomen krijg ik weer de hoop. Geniet van haar eerste verjaardag. Trouwens frannie, hoe lang buidelde je en hoelang bleef je op de nicu per dag. Ben nog zoekende en herstellende van de ks.
Ik ging meestal eerst daar kolven en rond haar voedingstijd en lag dan 2 uur met haar, kolfde weer en ging dan terug. Meestal tussen 10 en 12 en dan eten en liggen. En dan kon ik het niet laten om na het rusten toch weer heen en weer te gaan om haat even te zien. En meestal hetzelfde in de avond en dan kolfde ik daar ook de laatste keer. Ik had nogal weinig productie en wilde zoveel mogelijk daar achter laten. Ik lees dat zijn darmpjes ook moeilijk werken. Borstvoeding geeft wel bescherming vooral voor de darmen. Hopelijk komt het vanzelf goed.
Ja helaas heb ik dat ook meegemaakt. Onze oudste was 2 jaar en 2 maanden toen zijn tweelingbroertjes werden geboren. Ik verbleef in totaal 22 weken in het ronald Mac donald huis, vanwege de borstvoeding maar ook omdat het erg slecht ging met 1 van de tweeling. Die verbleef bijna 1jaar tussen 2 ziekenhuizen, waarvan 1 ver weg van ons huis en de andere in onze woonplaats. Ik zag dat er ook kinderen (broertjes/ zusjes) waren die op de basisschool vlakbij het Ronald Mac Donaldhuis naar school gingen. Opa`s en oma`s hebben voor ons veel betekend. Sterkte! ik vond het een hele zware tijd.
Wat een vreselijk zware periode is dat. Je kleintje op de Nicu en ook nog een heel ander leven thuis met een ander kind of misschien zelfs meerdere kinderen. Onze oudste was anderhalf toen zijn broertje geboren werd met een spoedkeizersnede. We hebben - na de eerste weken waarin ik nog vrij weinig kon - geprobeerd het leven van de oudste zo 'gewoon' mogelijk voort te zetten en hebben als minimum gesteld dat er elke dag minstens een van ons minimaal 5 uur bij de jongste in het ziekenhuis was. Mijn man en ik wisselden af tussen thuis en ziekenhuis en spraken elkaar amper. Als mijn man 's middags bij de jongste was en ik thuis bij de oudste, ging ik vaak 's avonds nog even naar het ziekenhuis. De jongens kwamen op de eerste plaats en daaromheen hebben we ons wazige leven van destijds ingericht. Aan alle mensen die nu in zo'n situatie zitten: Heel veel sterkte, liefde en begrip! -x- Bertine Prilleven Mijn blog kun je lezen vanaf hier: Gijs heeft haast … | Bertine Betekst