Hallo Meiden, Ik heb echt even jullie advies nodig en misschien jullie erkenning. Mijn zoontje heeft eergister nacht vanuit het niets zijn eerste nachtmerrie gehad. Hij was er heilig van overtuigd dat er een Tijger in zijn kamer zat en kon exact aanwijzen waar. Wilde ook absoluut niet meer in zijn bedje slapen. Geen probleem lekker veilig bij papa en mama. Echter gister middag exact hetzelfde, wilde absoluut niet in zijn bed. Moord en brand schreeuwde hij. Oké ook bij mama. In de avond het vaste bed ritueel, eerst in bad, nog een koekje en een beetje drinken en dan lekker naar bed. Samen even op bed gelegen naar Cars gekeken ( foto behang ) en toen ben ik weggegaan. Echter begon hij weer moord en brand te schreeuwen. Ik dacht er goed aan te doen om hem even te laten huilen en niet direct naar hem toe te rennen. Helaas na 2 minuten hoorde ik hem werkelijk krijsen en hoorde ik hem ineens rennen. Ik rende naar boven en zag hem boven op het traphekje staan, trillende lippen, trillende benen en de angst in zijn ogen heb ik nog nooit eerder gezien. Hij pakte me vast zoals hij nog nooit gedaan heeft. Even bij me genomen en samen in zijn kamer gaan kijken, de spreekwoordelijke tijger heb ik weg gestuurd naar zijn papa en mama maar hij wilde absoluut niet meer in zijn kamer slapen. na een half uurtje kroelen ben ik bij hem in bed gaan liggen, hij is in slaap gevallen maar zodra hij ook maar merkt dat ik weg ga is die wakker en schreeuwt hij alles bij elkaar. Na 4 uurtjes wisselen met me man hebben we hem maar tussen in gelegd, want samen in een klein bedje slapen is ook niet ideaal. Herkennen jullie dit ? Is dit een Fase ? Hebben jullie adviezen ? Deze mama is echt ten einde raad !!
Hoe oud is hij? Hier jagen we alle enge dingen samen weg. En we zeggen ook dat ze niet meer terug mogen komen Neem de angsten serieus, doodeng als je gelooft dat er een tijger in je kamer staat!
Hij is nu 2jaar en 8 maanden. Helaas helpt het verjagen niets ook het samen uit zijn kamer jagen en laten zien dat er niets meer is helpt niets. Hij durft niet meer zijn kamer te slapen als we bij hem blijven gaat die huilen zodra die merkt dat we weg zijn ...
Onze dochter is wat ouder maar durft momenteel niet meer te gaan slapen alleen en wordt ook s nachts vaak bang wakker. Na heel veel uitproberen zit ik nu s avonds buiten de deur van haar kamer, net om het hoekje de wacht te houden tot ze slaapt. Dat gaat al een week goed. Tussen ons in betekent dat man en ik allebei niet slapen en mevrouw heeft nog een peuterbed. We zijn dan ook dringend aan het speuren voor een nieuw eenpersoons, dan kan een van ons daar gaan slapen als ons meisje s nachts bij ons komt liggen.
Wij hebben ook al geprobeerd om de tijger weg te sturen, zelfs een cars auto neergezet, dat is zijn grote held, die zou ze wegsturen. Helaas helpt ook dit niet. Mijn zoontje heeft wel een 1 persoonsbed, maar we hebben gewoonweg geen zin om een hele nacht bij hem te liggen je hebt zelf ook een leven met elkaar. Tuurlijk doe je het wel want hij moet gewoon slapen. Maar wij denken dan of we nou bij hem in een klein bedje liggen of met ze 3tjes in het grote bed liggen. En daarbij als we bij hem liggen en hij valt in slaap en wij willen weg schrikt hij wakker en begint het weer van vooraf aan. We slapen beide niet lekker in zijn bed.
Verjagen heb ik hier ook bij de oudste geprobeerd, dat hielp niet. Ik ben dus gaan zeggen dat datgeen waar hij bang voor was, monsters, heel graag met hem wou spelen omdat die dat zo leuk vond. En ‘uitgelegd’ aan de monsters dat dit nu niet kon omdat mijn zoontje moest slapen. Dit heeft ervoor gezorgd dat mijn zoon niet meer bang werd maar zelf ging zeggen dat hij nu niet kon spelen omdat hij ging slapen waarna hij ook in slaap viel. Paar avonden moeten herhalen en toen was het over.
Dat is wel echt een hele goeie van je !! Verjagen, uit huis schoppen, anti monster spray en alles heeft gewoon geen effect. Maar het deed me zon verdriet, ikz ie gewoon op tegen de nacht. Wil hem niet bij me in bed nemen omdat ik ook een leven met me man heb wat van ons is, maar je wilt hem ook niet alleen laten met die angst. En samen in een krap kinder 1 pers. bed liggen ligt nou niet echt comfortabel kan ik je vertellen. Waar doe je goed aan
Het is echt uitproberen en kijken waar je kind goed op reageert. Dit werkte bij mijn zoon erg goed en hij heeft ook geen last meer van nachtmerries. Eerder zaten ze onder het bed, achter de kast enzovoort en ik kon van alles uit de kast trekken en zeggen maar het werd steeds erger en nu gaat hij ermee spelen. Het is echt omdenken. De angst is nu een spel en daardoor leuk geworden.
Onze zoon was bang voor monsters, ik vertelde dat erngeen monsters kon zitten omdat de poezen die verjaagd hebben. Meestal zitten ze beneden maar af en toe gaan ze naar boven en verjagen ze alles wat er zit. We hebben ook een onzichtbare tijger gehad toen hij jonger was, daar was hij bang voor maar ik vertelde dat hij alleen maar wou spelen. Dat was uiteindelijk goed. Ondertussen is hij 4.5 en nog genoeg fantasie, we hebben nu een onzichtbaar paard/ vogel/ muis en salamander.
waarom monsters verjagen? ze bestaan toch gewoon niet. ik ben daar heel duidelijk in. ik laat mijn kinderen dus ook geen tv kijken wat over monsters etc gaat. Hierdoor is ze ook nooit bang om te gaan slapen. een tijger oke die kan met veel fantasie in je kamer zitten en dan helpt het hier om uit te leggen dat tijgers niet in nederland leven behalve in de dierentuin.
Mijn zoon kijkt niet naar monsters, we letten heel goed op wat ze wel en niet kijken, maar hij hoorde klasgenoten daarover praten zodoende dat hij bang werd van monsters. Ik zei in het begin ook dat monsters niet bestonden maar dat kreeg ik er met geen mogelijkheid uit. Daarna geprobeerd ze weg te jagen op allerlei manieren, toen dat niet lukte bedacht ik de oplossing dat bij mijn zoon werkte. Het is wat ik eerder al zei uitproberen wat bij je kind werkt.
Lastig hoor, hij is ook nog erg jong om het goed uit te leggen. Wegjagen zou ik niet doen want er valt niets weg te jagen. Vertel dat het niet echt is en dat het alleen maar een rare droom is, misschien is zijn fantasie op hol geslagen door iets wat die heeft gezien of gehoord. Misschien het licht aanlaten of een klein lampje, deur open en zelf nog een beetje aanrommelen op de overloop. Vaak is het een fase die komt en ineens weer gaat, dit is ook wel de leeftijd waarop ze er last van kunnen krijgen.
Ze bestaan ook niet maar het is de fantasie wereld van een kind, ik ga dan niet hard spelen door te zeggen dat ze niet bestaan. Hij ziet ze dus dan zijn ze er en neem ik hem heel serieus. Ik heb nu al enkele avonden gezegd dat de tijger heel lief is en hij heel graag wilt spelen en dat die moet vertellen dat de tijger niet mag spelen wanneer hij moet slapen en zwaaien we hem samen uit. Hij vindt het dan nog wel eng om alleen te zijn dus blijf ik bij hem op zijn kamer zitten tot hij slaapt. Gister weer poging gedaan om niet bij hem te gaan zitten maar dan gilt en krijst hij alles weer bij elkaar dus 15 minuten bij hem in een stoel zitten en dan is alles goed. Tnx allemaal !
Mijn dochter heeft dromenspray. Niet om monsters te verjagen maar om fijne dromen te hebben. Nu zit ze in groep 3 en ziet ze dat het een flesje elvive is (gevuld met water) maar ze gebruikt het nog steeds.