Ik heb een kind dat vapet, net zoals veel pubers tegenwoordig helaas…. Nu zegt ze dat ze is gestopt en zegt het met 100% overtuiging, terwijl ik eigenlijk weet dat het niet zo is. Ze heeft wel eens geroepen, dan controleer je het toch? En juist omdat ik haar graag wil vertrouwen en duidelijkheid wil, denk ik eraan om van die teststrips te kopen en haar dan een keer aan zo’n test te onderwerpen. Aan de andere kant moet ik het misschien gewoon loslaten, maar dan blijft het wantrouwen zonder bevestiging. Dat is zo lastig!! Hoe staan jullie daarin?
Ik denk dat je vooral moet bedenken wat de consequenties zouden zijn als ze het toch doet. Leuk als je het weet, maar dan? Want heel veel kun je er niet tegen doen. Huisarrest, zakgeld inhouden, gaat niet helpen, wordt de strijd alleen maar groter door en ga je haar verliezen. Ze zal het zelf niet meer moeten willen, beseffen hoe dom het is. Maar het blijft een puber.
Ik snap je redenering niet helemaal, je zegt dat je haar wilt vertrouwen, maar overweegt tegelijk om het toch te controleren. Daarmee geef je eigenlijk al aan dat je haar niet op haar woord vertrouwt. Het is denk ik goed om eerst voor jezelf helder te hebben wat je precies wilt bereiken. Stel dat blijkt dat ze gelogen heeft.. wat ga je dan doen? Iets verbieden heeft vaak weinig effect. En als blijkt dat ze de waarheid sprak, dan geef je vooral het signaal af dat je haar niet vertrouwt. Dat lijkt me ook niet bevorderlijk voor jullie band…
Ik ben niet helemaal volledig geweest, er speelt gewoon veel waarvan wij als ouders het vermoeden hebben dat er (kei)hard over wordt gelogen. Misschien ben ik wel op zoek naar de bevestiging dat ze over het gestopt zijn met vapen ook liegt. Dat ik dan gewoon weet dat ze goed is in liegen en over meer dingen liegt. We hebben gesprekken gevoerd over eerlijk zijn, zonder consequenties. Ze wilde ook een ‘beloning’ en zegt nu dus dat ze niet meer vapet. Maar aan alle kanten vermoeden ( en horen wij) dat ze het nog wel doet, terwijl zijn haar ‘beloning’ wil….. Dus dat….. en natuurlijk praten wij erover hoe slecht het is, maar volgens mij boeit het haar niet.
Lastig, zelf nog geen officiële puber in huis maar wel een meisje wat volledig anti is (zeg altijd voor de grap dat ik dat nu als bewijs op film ga vast leggen voor als ze straks een eigenwijze puber mocht worden..) Maar wat betreft nu uiteindelijk twijfelen of je dochter eerlijk is én een beloning eisen. Waarom zou ze beloont moeten worden? Hebben jullie dat met haar afgesproken? Waarom twijfelen jullie zo aan haar oprechtheid? (Ongewtijfel met reden, en ik denk dat ik dat dan in gesprek met haar mee zou nemen.) Overigens een beloning voor niet vapen ligt in haar eigen handen -> je verpest je gezondheid niet, dat is de enige beloning die er tegenover staat. Als zij zich zo 'volwassen' voelt door zulke keuzes te maken, is ze ook volwassen genoeg om niet meer overal een beloning voor te hoeven krijgen... Dat deed je toen ze 3 was om zindelijk te krijgen, niet nu ze nalaat om haar hersenen te gebruiken voor gezonde keuzes voor zichzelf.
Heel moeilijk, ik zou niet controleren. Wat zijn de consequenties voor als ze wel door blijft gaan? Ik zou het voornamelijk hebben over de consequenties en kijken hoeveel er nou in zit. Een tijd geleden was er bij kassa of radar een item over. Over de hoeveelheid wat er in zat en hoeveel sigaretten dat zou zijn. Vooral bij 1 van de smaken zat echt zoveel zooi in dat het gelijk stond aan iets van 16/20 sigaretten. Maar ook kijken naar de eventuele gevolgen en wanneer ze het direct moet laten weten wanneer ze er last van heeft. Lastige situatie
Ik krijg het gevoel dat er meer speelt dan het vapen en dat daarom ook vertrouwen is beschadigd. Ik heb geen pubers in huis, wel bij familie om mij heen en ik zie hoe lastig het is in deze tijden. Kan je het bespreekbaar maken? Dat je aangeeft dat je overweegt een test te doen, maar dat je dat niet wilt, omdat je haar gewoon wilt kunnen vertrouwen en met de vraag hoe zij daar tegenover staat? Je kan het ook zien dat als er een goede uitslag is, er een reden minder is om haar niet te vertrouwen. Nogmaals, ik heb makkelijk praten met basisschool kinderen.
Aangezien er veel meer schijnt te spelen, zou ik voor mezelf afvragen of het heel belangrijk is dat je er achter komt. Lastig antwoord geven omdat we veel niet weten vermoed ik, maar als het echt zo belangrijk is, ook wat betreft die andere zaken, ja, dan zou ik het denk ik wel doen. Juist omdat ze het zelf gezegd heeft. Bedenk alleen wel voor jezelf vooraf wat je gaat doen bij welke uitkomst. Wat zijn de consequenties? Hoe oud is ze? Lijkt me heel pittig om zo bij alles na te moeten denken of ze de waarheid wel spreekt.
O, ik zou dagelijks op de meest onverwachte momenten testen. En al het geld en vrijheid afpakken zolang het nodig is. Ik ben echt extreem hierin en waarschijnlijk geen goede maatstaf. Roken en vapen is een no go hier en liegen ook. Oudste heeft nog nooit gelogen (en ja dat weet ik heel zeker, zij zou zichecht een maand rot voelen als ze liegt), jongste wel heel soms maar helaas voor hem merk ik dat altijd of stel ik de juiste vragen waardoor hij direct toegeeft. Maar dat gaat om zaken als schermgebruik.
Ik zou het laten, ik ga ervan uit dat er meer speelt en dan kan je je afvragen in hoeverre wil je de boel laten escaleren door te gaan dwingen tot een test, is dat het allemaal wel waard? Onze oudste kinderen zijn best heftige pubers geweest en deden ook van alles waar je als ouders allerminst gelukkig van wordt maar hier zijn we altijd in gesprek met de kinderen gebleven. Geen harde sancties maar wel zo nu en dan benoemen dat sommige zaken gewoon niet handig, gezond etc zijn. Veel meer kan je niet, zolang ze zichzelf niet in gevaar brengt dan zou ik het laten en blijf in gesprek. Hier is het uiteindelijk echt allemaal goed gekomen maar ze moeten zelf het licht zien en veranderen en hun opstandige vriendjes en vriendinnetjes zijn ook allemaal goed geland. Soms is het een hele lange adem die je moet hebben. Ik ben ook heel erg benieuwd hoe onze jongste zich straks zal ontwikkelen, die is nu overal anti op omdat ze ook heeft gezien wat een gezeik het hier in huis allemaal heeft gegeven maar goed het blijven pubers en die denken soms toch net een beetje anders. Lastig hoor, ik herken de onmacht zo goed, heb ook regelmatig een potje zitten janken maar goed ik was zelf ook niet een hele makkelijke puber en loog ook alles bij elkaar, achteraf weet ik geeneens waarom ik dit deed Het is en blijft pittig maar vergeet ook niet je dochter af en toe eens een aai over de bol te geven, een knuffel want ondanks hun grote monden hebben ze echt een heel klein hartje en hebben ze je heel hard nodig.
Klinkt alsof ze de hele boel bespeeld. Maak ik op uit de zin die je zegt van ''zij wil haar beloning'' (koste wat het kost) Wat is die beloning?, van mij kon ze echt de .... krijgen gewoon ff normaal doen en helemaal geen beloning al helemaal niet als ze over meer dingen liegt. Succes!