Soms vraag ik me af of er iets 'mis' is met onze dochter. Ze is nu 4,5 jaar en al een tijd heel erg angstig. Bang voor het donker en om alleen te zijn, bang voor kruisjes (xx) bang voor knipperende lampjes op haar kamer. Verder wil ze nooit vertellen hoe t was op school oid. Laatste tijd is ze weer extreem vroeg wakker steeds (rond 5 uur). Als haar sok niet goed zit, of haar hemd zit volgens haar niet goed wordt ze kwaad. Net of t allemaal helemaal perfect moet zitten. Daarnaast heeft ze vrijwel elke dag last van zeker 1 enorme driftbui. Meestal gebeurt dit als ze haar zin niet krijgt. De buren zullen haast wel denken dat ze mishandeld wordt. Ze gilt de boel bij elkaar, stampt, springt en is dan niet voor rede vatbaar. Herkennen jullie dit? Ik twijfel om eens te laten onderzoeken of er niet meer aan de hand is. Wil alleen ook niet meteen van alles in mijn hoofd halen. Misschien is het wel 'normaal' gedrag voor deze leeftijd?? Ze is verder wel sociaal, speelt wel regelmatig met andere kindjes (ook na schooltijd).
Hier ook een dochter van 4,5 jaar en ik herken eerlijk gezegt niets, maar dat wil niet zeggen dat het niet normaal is. Ze heeft wel andere ' gekke' dingen zoals behoorlijke fixatie op eten, bang voor de wind... Maar de dingen die jij noemt dus niet. Wat mij vooral zorgen geeft is dat jij je zorgen maakt Vraag eens na bij bv haar juf of ze het herkend en of ze iets bijzonders opmerkt aan je dochter.. of aan de moeders van vriendinnetjes. overigens zie ik die driftbuien wel bij kindjes bij mijn dochter in de klas. Dus misschien komt dat hier nog ( terug want wel gehad )
Ze zit nu een half jaar op school. Gaat goed. Niks bijzonders gehoord. Zal t eens aankaarten bij de juf.
Mijn dochter is ook 4,5. Behoorlijk gevoelig, pikt veel op. Maar ik herken niets van wat jij schrijft. Als mijn dochter bang is praten we erover, leg ik uit waarom het niet eng is en/of verzinnen we een oplossing en dan is het ook over. Zou inderdaad eens aan de juf vragen hoe het op school gaat en of ze dingen herkent waar jij tegenaan loopt.
Mijn dochter is ook bang donker. Hebben nu een klein zacht lichtje op de kamer en dat gaat beter. Als mijn dochter uit school komt vertelt ze ook niks. Als we aan het eten zijn praten we hierover. De ene keer verteld ze helemaal niks en soms komen er hele verhalen. Maak me er niet zo druk om. Als ik jou was zou ik wel op school eens navragen hoe het daar gaat.
Waar denk je aan dan, dat er zou kunnen zijn? Want erg snel bang en driftbuien, is dat het enige? Hoogsensitief misschien?
Ik herken de driftbuien en dat alles perfect moet zitten wel. De angsten die jij noemt niet. Maar mijn dochter is 2,5. Inderdaad even bij de juf navragen. En misschien een dagboekje bijhouden waarin je een tijdje opschrijft wat er gebeurt om er zo achter te komen of er een patroon te ontdekken is in de angst en driftbuien. Of iets dat je opvalt. Misschien kom je er dan achter dat het op bepaalde momenten is, als het druk is geweest, als er iets speciaals op school gebeurt, bij bepaalde voeding, bij slecht geslapen eh....ik zeg maar wat. En aan haar zelf vragen hoe het zit op momenten dat ze wel rustig en aandachtig is. Ik denk ook aan hoogsensitief of hoogbegaafd, daar kunnen veel frustraties bij komen kijken. Maar dan zouden daar op school wel al aanwijzingen voor moeten zijn.
Hoogbegaafd is ze niet. Ze doet t gewoon gemiddeld op school. Ze is wat houterig in haar motoriek en vind t eng om in een grote groep te praten. Verder is ze vrij rustig maar heeft wel vriendinnetjes enzo.. De driftbuien zijn wel met name s avonds. Dan is ze gewoon heel moe. Ik denk dus ook niet dat de juf het zal herkennen. Iig de driftbuien niet denk ik want ze omschreef haar als een rustig meisje dat wel steeds mee los komt nu. We hebben wel onze middelste dochter verloren toen onze oudste 2,5 was. Misschien heeft ze daar toch nog wel meer van mee gekregen dan we denken. Ze heeft t ook vaak over de dood enzo. Bedankt voor alle reacties.
Niet elk Hb-kind laat dingen zien op school hoor En soms geeft juist dat ze niks laten zien extra veel frustratie die ze in het veilige thuis dan eindelijk durven los te laten. Maar goed, niet elke gefrustreerde kleuter is hoogbegaafd en op basis van de gegeven informatie vast stellen dat ze vast hoogbegaafd is... Is misschien een beetje kort door de bocht
Ja herkenbaar! Mijn dochter is heel gevoelig, alles moet perfect! Bang voor het onbekende! Maar dat ze bang is in het donker laat ze niet merken. Ze slaapt op zolder en durft niet in het donker naar beneden, ze durft mij ook niet te roepen om te plassen en plast dan in bed. De driftbuien hebben we gelukkig niet meer, die zijn echt heel extreem geweest, haar uit haar hoofd trekken, hoofd tegen de verwarming aan slaan, spullen kapot gooien! Verder is ze extreem onzeker, als ze bijvoorbeeld aan het kleuren is en ze zet een streepje verkeerd gooit ze de hele tekening weg of scheurd hem kapot. Ik moet zeggen dat ik er naar 4 jaar eindelijk redelijk goed mee om kan gaan, natuurlijk haalt ze soms het bloed onder mijn nagels vandaan. Maar als ze iets wil wat niet mag geef ik altijd een soort van altanatief. Als ze bijvoorbeeld wil kleien en het mag niet, zeg ik nee maar je mag wel met de kleurpotloden. Of als ik haar raam 10 cm open wil hebben weet ik al dat zij dat niet wil. Ik doe hem dan 20 cm open, ze zegt meteen nee, ik zeg, zal ik hem iets verder dicht doen? Ja doe maar zegt ze en uiteindelijk is hij maar 10 cm open.
hier is ze ook 4.5 maar ik herken wel bepaalde dingen hoor, ze is momenteel bang om alleen te zijn, Donker vind ze ook eng, maar dat hebben we verholpen met een nachtlampje en een keer in het donker naar buiten.. Daarna werd het gelijk een stuk minder.. Driftbuiten ja hier ook, vooral als ze erg moe is. op school gaat ook alles gewoon goed, maar zodra z thuiskomt is ze gewoon moe en reageerd dat af op een manier als driftbuien.. ik probeer nu gewoon gelijk een rustmoment te maken zodat ze gewoon even tot rust komt, dus ze mag of even lekker kleuren of even op haar kamer spelen en daardoor word ze al wel rustiger.. Maar als jij je zorgen maakt moet je proberen die zorgen weg te laten nemen ( of juist niet) en het eens met de juf er over hebben bijvoorbeeld?
ik kan hier nu heel uitgebreid op in gaan als onderwijsprofessional met hb kennis en ouder van hb kind over welke aanwijzingen je wel kunt op pikken (en idd dat zijn onder andere vaak juist niet goede prestaties, maar onder presteren of gemiddeld presteren,naast een boel andere dingen) maar daar heeft ts niks aan denk ik. en er staat,naast mijn andere gedachten en tips, "ik denk aan" dat is toch echt iets heel anders als "ik stel vast" het alles perfect willen en de frustraties zijn wat mij betreft in elk geval signalen om iets mee te doen,kan me goed voorstellen dat je je zorgen maakt en je kind wil helpen hier mee.
Die van ons heeft dat perfectionistische ook....alles moet goed zitten, mooi staan, anders gaat het uit, of weg. Ze begon een tijd geleden ook over het donker, en vroeg of wij het ganglicht aan wilden laten. Zo heeft ze nog wat dingen waar ze achteraf over zegt dat ze het dan eng vond. "Onze" juf kreeg er ook een staartje van mee, en we zijn er dus ook druk mee bezig. Ondertussen verbetering met behulp van veel praten, de kans geven om te praten, en wij geven Bloesem druppeltjes zonder alcohol, tegen zenuwen en angst. Volgens de juf is het deels ook zonde, aangezien ze erg goed in de groep ligt, erg goed mee kan komen, maar zichzelf gewoon soms in de weg zit. Ze maakt het zich moeilijker dan dat het is. Sinds we de druppeltjes geven is ze trouwens wel wat meer ontspannen, ze is nog steeds dartel en aanwezig, maar de scherpe kantjes van bepaalde dingen is nu af.
Hm ik denk dat thunder het wel met me eens zal zijn.. Als jij en de juf allebei een heel ander beeld hebben... Klopt daar ook iets niet
het niet willen vertellen over school en het vroeg wakker worden herken ik niet, maar de rest wel. mijn dochter is nu 6 en ik ben er inmiddels wel achter dat het geen normaal gedrag is nee. Ze is extreem gevoelig..van een sok die niet goed zit ofzo is hier geen kwestie van dat ze het perfect wil hebben maar omdat het anders niet lekker zit en ze is daar ook heel gevoelig voor: draadjes in dr sok..labeltjes die kriebelen... verder is ze ontzettend bang, bang voor: harde (onverwachte) geluiden, een boormachine, een motor of auto die optrekt...gillende kinderen, extreeeeem bang voor honden en hun geblaf. Dat alarm om 12.00, geklop op de muren, deur die ineens dichtvalt en zo kan ik nog uuuuren doorgaan. Ze is bang voor dingen die niet uit te leggen zijn..dat je denkt: hoe komt ze erbij? Google eens op hoogsensitief, kijk of je herkenning vindt. Ik heb er verder niks meegedaan. Geaccepteerd dat ze zo is, we gaan er niet in mee maar noemen het ook geen onzin...het hoort bij haar. Wel merk ik dat het op school soms lastig is..klasgenoten begrijpen sommige dingen echt niet.
Tja, ik herken het wel, maar ook mijn dochter is 2,3 jaar. Daar heb je dus niets aan. Hier is ze ineens ook bang voor bepaalde geluiden en ze heeft het er over dat het donker is. Ik laat nu het licht in de gang even aan als ze gaat slapen en ze heeft het lichtje van de babyfoon op haar kamer. Ze kan natuurlijk een heel gevoelig meisje zijn.