Is het niet zo dat van 12 t/m 15 kind én ouders beide toestemming moeten geven en vanaf 16 het kind 'pas' zelf beslist. Dat is naar mijn weten hoe de WGBO opgesteld is Persoonlijk zou ik het een mega dilemma vinden (gelukkig sta ik niet voor die keuze). Ikzelf heb milde corona gehad, maar ben al maanden uit de running met restklachten. In de groepen die ik volg zijn diverse kinderen die soms al een jaar niet naar school kunnen, niet kunnen sporten of sociale activiteiten doen. Ik ben dus niet bang voor de directe gevolgen van het virus op kinderen, die actieve virus klachten zullen ze wel redden, maar zo'n nasleep zonder duidelijk perspectief gun ik niemand en helemaal niet kinderen. Anderzijds vind ik het vaccin ook spannend, gek, want ik volg blind het rijksvaccinatie programme, laat me inenten voor reizen en slik dan nasty anti malaria pillen. Maar dat gaat om mijzelf, bij de kinderen denk ik over alles meer na.
Klopt. Ouders hebben hier zeker iets over te zeggen (zie bijgevoegde bestanden). Daarbij, corona heeft tot nu toe van o tot 19 jaar, 3 dodelijke slachtoffers op zijn geweten als je de leeftijdsgrafieken bekijkt. Als je kijkt naar bijvoorbeeld de cijfers van eerste hulp aan kinderen tot 18 jaar waar er bijvoorbeeld een stomme val oid plaatsvindt maakt dit +- 48 dodelijke slachtoffers per jaar. https://www.eerstehulpaankids.nl/ongelukken-bij-kinderen-feiten-cijfers/ Ik zou er dus zelf, op basis van deze cijfers, niet voor kiezen om mijn kind te enten tegen corona.
Nou, sorry maar het is zeker wel aan mij om te beslissen wat ik met mijn 12-jarige doe/laat doen hoor
Ja zeker. Als wij iets beslissen of regels die we hebben zit altijd een reden achter en die leggen we uit. Als ze vragen hebben dan leggen we het alsnog een keer uit. En als ze het er dan niet mee eens zijn dan kan het zijn dat ze pech hebben. Maar ook in dit geval hebben we uitgelegd dat wij voor kinderen onvoldoende vertrouwen hebben in het vaccin. Dat er nog geen duidelijkheid is wat het vaccin op langere termijn doet. En dat we voor elk vaccin de risico's afwegen van het vaccin tegen de risico van de betreffende ziekte. En dat wij bij covid geen groot risico zien.
Ja, tot 16 hebben ouders het recht om mee te beslissen. Maar als een kind tussen 12 en 15 Een medische behandeling perse wil of perse niet wil, dan zal een arts moeten kiezen. Dat betekent in de praktijk vaak dat een arts "de kant" van een kind kiest. Dus de uitnodiging weggooien en dan klaar is iets te simpel als een kind wel de vaccinatie wil hebben. Dat de keuze bij een kind lastiger is dan voor een volwassene vind ik ook. Bij mij is duidelijk dat de risico's van corona duidelijk groter zijn dan de risico's van de vaccinatie en ik weet dat volwassenen een grotere invloed hebben op de verspreiding. Voor mijn zoon liggen die cijfers natuurlijk heel anders, dus dat vind ik ook moeilijker. Zoon wil zelf ook graag gevaccineerd worden, dus voor hem is het duidelijk, maar we hebben heel duidelijk aangegeven dat het zijn lichaam en zijn keuze is en dat voor ons beide keuzes prima zijn. Juist omdat de verhoudingen voor hem anders zijn.
Tja, zo is mijn ervaring toch niet. In die leeftijd is het echt een samenspel en ik wil op die leeftijd echt nog 'goedkeuring' hebben van de ouders voordat ik een behandeling start. En bij gescheiden ouders moet je zelfs nog van beiden toestemming hebben, anders kan daar ook een hoop gedoe van komen (helaas).
Natuurlijk is het een samenspel, maar soms staan ouders en kind lijnrecht tegenover elkaar. Wat kies je dan? En in dit geval geven een aantal ouders aan er ook geen samenspel van te maken omdat de brief gewoon meteen wordt weggegooid. Begrijp me niet verkeerd, ik geloof heus wel dat bijna alle ouders dit bespreken met hun kind en een gezamenlijk besluit nemen. Maar net als dat je een 12-jarige niet meer zomaar tot een vaccinatie kunt verplichten, kun je deze ook niet zomaar ontzeggen.
Dan geef ik ze het advies om het met elkaar te bespreken en er later op terug te komen en bespreek ik alle argumenten voor en tegen met ze. In mijn geval gaat het niet om levensbedreigende situaties en dat geldt voor de covidvaccinatie net zo.
Ik vroeg mij dat inderdaad af. Volgens mij is het nl zo simpel niet. Om maar in jouw vakgebied te blijven: wij hebben laatst de afweging gemaakt of we voor dochter met een atropinebehandeling zouden starten. Als wij nu nee gezegd hadden en om 1 of andere reden roept zij dat ze dat wel wil, dan zie ik echt niet voor me dat de arts dat alsnog voorschrijft.
Nee klopt, maar andersom is het ook zo dat het kind hier ook inspraak in heeft en ik niet ga starten als het kind (vanaf 12 dan) echt niet wil, want het is best intensief voor het kind.
Mooi. Vraag me af hoe er gehandeld wordt bij bijvoorbeeld bloedtransfusie of orgaandonatie bij kinderen die wel willen maar de ouders niet bijv vanwege geloof (jehova’s bijvoorbeeld). Ik vind dan persoonlijk de wens van het kind doorslaggevend. Verder zou ik het zelf ook zeker met mijn kind bespreken en een brief/oproep zou ik al helemaal niet achterhouden. We vragen veel van 12/13/14 jarigen, maar ik zie ook op school hoe er gestuurd wordt op eigen verantwoordelijkheid, toekomst en eigenaarschap. Daar hoort dit wat mij betreft zeker bij.
Ik kan mij voorstellen dat daar anders naar gekeken wordt omdat het levensbedreigende situaties zijn. Een atropine behandeling of een covid vaccinatie zijn dat niet.
Kijk dit vind ik al heel anders dan zomaar beslissen en het er niet met je kind over hebben. Zo hebben wij het ook gedaan. En ik vind dat daar niks mis mee is. We moeten in deze situatie vooral doen waar wij ons goed bij voelen.
Dood is natuurlijk onomkeerbaar... maar wat jozefien juist ook aangeeft: Er is méér dan overlijden... en het psychisch lijden wanneer een kind mogelijk lange tijd met zulke heftige gevolgen kampt - vind ik zelf ook wel iets om mee te wegen. Ik geloof alleen niet dat daar al duidelijke cijfers van zijn. Zulke dingen zijn vaak ook veel slechter waarneembaar voor de buitenwereld.
Wij bespreken zo goed als alles. Maar we hebben het gesprek niet ingestoken met: wat zou je willen (al wist ik in deze het antwoord al). Maar gewoon als uitleg waarom wij er voor kiezen haar deze vaccinatie niet te geven.
Dat is waar, maar een kind kan ook psychisch last hebben van een ongeluk binnenshuis en een traumatische ervaring meemaken hierdoor. De kinderen die op de IC komen door dit soort ongevallen is ook erg groot als je het artikel bekijkt. Ik leg gewoon een risicoanalyse neer en als je puur naar de cijfers kijkt is de kans op een dodelijk ongeval gewoon in huis of buiten 16 keer zo hoog als dat je kind sterft aan corona als je kind het krijgt.
Nee de Jonge noemt nu pas heel expliciet de long covid gevolgen, terwijl die voor de jongere doelgroep veel relevanter zijn. Ja en daarom ben ik dus ook niet bang voor de acute fase, maar voor de gevolgen erna (die veel minder goed meetbaar zijn en waar minder aandacht voor is). Ikzelf was helemaal niet bang voor corona, want geen risicogroep. Maar ben nu al aantal maanden ziek thuis vanwege uitputting, hartklachten en bemauwdheid. Dat wil je gewoon niet. In de actieve fase was ik maar mild ziek. Dit gezegd hebbende: ook ik zou twijfelen over vaccinatie, maar voor mij zouden het risico op restklachten een grotere overweging zijn dan of kinderen wel of niet ernstig ziek worden, want die kans is idd klein
Er is zeker niet minder aandacht voor long-covid, het is het woord van 2021 geloof ik. Alleen er zijn gewoon geen actuele cijfers van, omdat je zelf al zsht dat het minder goed meetbaar is. Dat jongeren minder kans hebben om ernstig ziek te worden in de acute fase betekend niet direct dat ze dan dus maar long covid krijgen. En zo wordt het nu wel gebracht. Dat kinderen en jongeren überhaupt last hebben of krijgen van corona is nog steeds een hele kleine kans.