Die ben ik dan ook kwijtgeraakt @Nynke: Nee, maar alle gekheid op een stokje, die mensen zijn er heus wel, maar ik denk niet dat dat de norm is... Om onszelf maar even als voorbeeld te nemen: mijn man en ik verdienen beiden een prima salaris. Niks op aan te merken. We verdienen niet veel, maar ook niet weinig, (geloof gewoon ongeveer modaal), en we wonen in een rijtjeshuis in een buurt die wisselend bekend staat. Niet bepaald de nieuwbouwwijk waar je om 12 uur 's nachts je peuter nog met een gerust hart op straat zou kunnen laten spelen, bij wijze van... Ons huis is dus ook minder duur geweest dan de gemiddelde verkoopprijs. En toch moeten we beiden werken om dit huis te kunnen betalen. We leven niet duur, hebben 1 auto (twee vind ik ook niet nodig) die niet nieuw was, en kopen veel van onze spullen tweedehands, (onze eethoek komt van marktplaats, onze auto was tweedehands, Thirza's kleren zijn voor het grootste deel tweedehands, haar speelgoed evenzo. We besteden niet veel geld aan kleding enz en we gaan gemiddeld genomen eens per 2 jaar op vakantie. Bepaald niet het gezin dat jij met je opmerking voor ogen had en toch zal ik moeten blijven werken om ons huis te kunnen betalen. Hadden wij een huis kunnen huren? Nee. Mijn man heeft twee kids die 40 km verderop wonen. Op de plek waar we in aanmerking zouden komen (op den duur) voor een huis waar we met z'n allen inpasten (omdat we daar economisch gebonden zijn), zouden we op anderhalf uur reizen van zijn kids wonen. Niet echt een optie. De woonplaats van de kids is te ver van ons werk, (en ja, we hebben geprobeerd daar in de buurt werk te krijgen). En in onze huidige woonplaats komen we dus simpelweg nog in geen jaren in aanmerking voor een eengezinswoning die groot genoeg is voor ons 5-en (en nog graag een kleintje erbij met een jaar of 2). En dan hoeven de kids van ons echt niet perse allemaal een eigen kamer... Even om je opmerking te weerleggen... (nog steeds gericht aan Nynke).
@ Merijn hoe bedoel je? Dergelijke uitspraken/ 'onderzoeken' zijn toch gebaseerd op dezelfde aannames of niet? Ik vind niet dat ik veel miszeg. Ja dat eerste stuk over diegene waarvan ik de naam nog even niet weet ja. Maar als je zelf zo stellig in een artikel bent vind ik dat ik daar stellig tegenin mag gaan. @ Nynke, nee ik kan niet zeggen dat ik extreem hoge eisen stel aan ons leven. Ik ga 1x per jaar met de sleurhut op vakantie, koop kleding helaas vaker bij de C&A of outletzaken dan me lief is, heb een koophuis die me minder kost in de maand dan mijn huurhuis voorheen kostte, heb 1 auto etc. En nee, wij zijn niet enorm laag geschoold, beiden een hbofunctie. Ja het is een keuze om niet in een huurflatje te wonen, dat is waar, maar ik denk dat de gemiddelde nederlander met een gemiddeld leven tegenwoordig wel 2 inkomens moet hebben om een gemiddeld leven te leiden. Vroeger was een tweede inkomen niet nodig voor een gemiddeld leven. ja en alles daaromheen kan je luxer of minder luxe maken, maar ik denk dat gemiddeld nederland wél een tweede parttime baan moet hebben om goed te kunnen leven.
En om anderen met een lager inkomen de ruimte te geven om in die huurflatjes te wonen... als we allemaal op die huurflatjes zouden mikken, zou het een puinzooi worden
Er zijn altijd uitzonderingen op de regel. Ik begrijp dat sommige werkende moeders zich aangesproken voelen dor dit artikel, maar er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen op de regel. Je hoeft de chips en frisdrank natuurlijk niet klaar te zetten voor je zielige sleutelkind of wel? Dezelfde dag dat onderwerp in het nieuws behandeld werd, stond er even een bericht op teletekst dat kinderen van laagopgeleide moeders ook ongezonder waren. Jee, zieden mijn man en ik toen gekscherend: arme kinderen van die laagopgeleide moeders die fulltime werken en daarachter aan gaven wij elkaar natuurlijk schouderklopjes, want ik ben een hoogopgeleide thuisblijvende moeder, DUH! Zo zijn er ook onderzoeken bekend dat kinderen die in de winter zijn geboren ongezonder zijn, je kan wel bezig blijven...
Ach ja. Als ik fulltime thuis zou moeten blijven voor zeg, langer dan een jaar (een jaar zou ik heeeel fijn vinden denk ik, het Scandinavisch model), dan zou ik tegen de muren op gaan springen. Is dat zo gezond voor mijn kind? Waarom zijn werkende VADERS niet ongezond? Wat als papa thuisblijft is dat dan wel goed? *neemt grote korrel zout* Mensen hebben gewoon hun eigen verantwoordelijkheid om een degelijke opvang te organiseren, waar een kleine peuter lekker een appeltje krijgt, en veel buiten kan spelen, klauteren, ...
Oei oei, voel je je aangesproken?? Ik heb in mijn stukje niet gezegt dat iedereen dat heeft of wil of doet. Maar ik zag in mijn omgeving heel vaak dat dit wel het geval was. En lees het hier op zp ook erg vaak. Je kan niet iedereen over een kam scheren en tuurlijk zal het voor sommige mensen echt noodzaak zijn om bijde te moeten werken. Maar dan nog heb je een keuze in wat je doet. Ik lees nu veel reactie's over mijn stukje. Waarom voelt iedereen zich zo ongelofelijk aangesproken, moet iedereen uitleggen wat ze doen met hun geld en hoeveel ze ongeveer verdienen? Jullie leven jullie eigen keuze. Ik denk mss anders dan jullie is dat nou zo erg? Maar om even ontopic te gaan: het is geen kwestie van wel/niet werken of dit nu vaders of moeders is die werkt. Het gaat erom dat kinderen steeds slechter eten, of dit nu komt door dat de ouders werken, niet werken, hoog of laag opgeleid zijn dat maakt niet uit. De onderzoeken die hier beschreven staan zijn niet volledig en compleet, er missen gewoon teveel zaken om een goed beeld te kunnen krijgen.
En ontopic: ik sluit me aan bij je laatste stukje Ik denk dat hele andere factoren een rol spelen dan wel of niet werkende moeders... En wel weer bijzonder trouwens dat de rol van de vader dan weer niet meegenomen wordt... Ik ben hier mijn man al aan het heropvoeden dat ie niet zoveel koek moet vreten overdag waar de kids bij zijn, want dat zal beslist geen positieve invloed hebben
@Rozemarijke: het valt mij op dat in bijna ieder onderzoek over en voor kinderen en opvoeding alleen maar wordt gesproken over de moeder. Alsof de moeder altijd alles maar "fout" doet. Over het algemeen voedt je met zijn tweeen de kinderen toch op? Of vader nou fulltime werkt, moeder of bijde of bijde partime dan nog? Succes met het heropvoeden van je man. Is nog een hele klus.
Ik vind het directe verband tussen gezondheid en werken echt vergezocht. Ik weet voor mezelf dat ik het voorbeeld stel dat ik wil stellen voor mijn kinderen. Werkende & verzorgende ouders. Manlief en ik doen beiden 40-60% zowel qua werk als qua verzorging. Ik denk dat het heel goed is voor een kind dat het 2 actieve ouders heeft, dat het bij beide ouders wat anders vindt en hoewel ik graag fulltime moeder zou zijn vind ik persoonlijk niet dat ik ze hun papa zoveel kan ontnemen. Mijn kids staan veruit op nr 1. Mijn dochter eet iedere dag tussen de middag thuis, ik ren me rot tussen werk, school, creche, en bso. Ik zorg dat ze zo min mogelijk opvang nodig hebben en dat betekent dat ik me uit de naad ren, pauze hou door snel naar school te fietsen zelfs nog vriendjes mee te nemen om vervolgens me weer op mn werk te storten. Dat vraagt veel van me maar ik vind dat ik een jeugd moet bieden waarin de kids zich lekker kunnen ontplooien op allerlei gebieden. Ik moet nu eenmaal werken, maar ik denk dat ik meer investeer, meer mezelf wegcijfer dan veel andere (niet werkende) ouders. Dus ja, ik sta voor dag en dauw enorme bergen fruit te snijden voor op school en maak me er niet makkelijk vanaf met een koek, zorg dat mn kids áltijd hebben ontbeten met een bruine boterham en een beker melk voor de dag begint (hoewel al die strijd/tijd die ik erin stop op de vroege ochtend echt niet altijd een leuke start van de dag is), eten wij 7 (!) dagen in de week gewoon warm, etc etc. Nee ik denk dat ongezond opvoeden te maken heeft met motivatie, niet met wel of niet werken. Jammer dat er altijd zo'n strijdpunt wordt gemaakt van wel of niet werken als moeder. Laten we eens kijken in welke mate een ouder zijn best doet om een kind veiligheid, structuur, gezonde voeding, zelfvertrouwen, sociale vaardigheden etc etc te bieden ipv het terug te dringen naar alleen het stukje: werkt wel of werkt niet. De ene ouder kan het goed combineren de ander niet, de ene ouder kan het prima aan om non stop in zn eentje te zorgen voor de kids de andere ouder bakt er niks van zelfs al is ie 24u per dag thuis.
Weet je? Ik denk eigenlijk ook dat het beter is als de moeder thuisblijft en goed voor de kids zorgt. Maar ik weet ook zeker dat werkende ouders an sich niet slecht is. Zolang ze hun kids verder wel voldoende aandacht, liefde en andere dingen geven. Zelfde hoe ik over borstvoeding denk. Ja, het is beter, maar flesvoeding is ook goed. Mijn man en ik hebben geprobeerd de beste oplossing te kiezen (en die is voor iedereen anders!), namelijk dat we allebei 1 dag minder gaan werken. Helaas kunnen we beide niet nóg minder werken in de functie die we hebben (staat in het contract) en om in deze tijd naar een andere baan te gaan zoeken, leek ons niet zo slim. Ik wil dat op den duur wel gaan doen, als de markt aantrekt. Maar dat kan nog minimaal een half jaar duren. Tot die tijd gaat de kleine 3 dagen in de week naar de opvang, heeft het 1 mamadag, 1 papadag en de weekenden lekker met z'n drietjes. Oja, mijn man en ik werken dan beide 32 uur per week, wat officieel ook nog fulltime is!
Hoorde het onderzoek op de radio... Ik heb niet alles gelezen wat hier staat... Maar weet wel dat ik 2,5 dag werk. Mijn dochter 2 tot 3 keer per dag fruit eet. Geen zoet beleg eet en alleen heel soms een snoepje in de winkel krijgt. Verder is het enige "zoete" wat ze krijgt: rozijntjes. Dus voor mij geld het niet Ze is juist heel tenger. Heb het idee dat het meer opvoeding is dan dat het met werkende moeders te maken heeft. Zo'n onderzoek zal in Nederland vast heel andere resultaten geven.
@ ladyXochi waarom denk je dan dat het beter is? Ik denk dat je geen conclusie kunt trekken over dat het wel of niet thuis zijn als mama an sich beter of slechter is. Lijkt me nogal eenzijdig. Bijv. Meisje uit de klas van mijn dochter. Moeder werkt niet, heeft kind van 7, van 4 en van 1. Mijn dochter mag vaker afspreken met klasgenoten dan haar dochter, ik help vaker mee op school dan zij. Ik denk dat ik gewoon 3 tandjes harder loop omdat ik vind dat ik het allemáál moet doen: actieve moeder zijn én werken. Tuurlijk heb je meer mogelijkheden om actief dingen met/voor je kinderen te doen, maar thuis blijven betekent niet dat de ouder daardoor direct ook actiever ís.
Daar heb je gelijk in. Maar als je zeg maar alle andere omstandigheden gelijk houdt en dus he enige verschil is dat de moeder (of vader!) vaker thuis is, dan denk ik dat het beter is voor het kind, omdat het meer geborgenheid krijgt. Dus niet qua gezondheid of ontwikkeling. Sterker nog, qua ontwikkeling is het denk ik beter dat het minimaal 2 dagdelen bij een opvang oid is. Maar goed. Da's wat ik er over denk!
nou ik heb ook gewerkt en vond dat toch echt een stuk relaxter voelde net als vakantie eigenlijk.. en was toch een drukke baan genoeg, ik heb trouwens ook alletwee tegelijk gedaan werken (thuis) en fulltime voor mijn kids zorgen, vergeleken bij dat is alles vakantie moet ik wel erbij zeggen Ik zie aan mijn man wat het met je kan doen als je een sleutelkind bent van een fulltime werkende moeder en dat is niet het type opvoeding of leven die ik aan mijn kids wil geven, hij is nu nog herstellende zullen we maar zeggen
Zou het nu zoveel verschil maken of moeder/vader werkt of thuis is? Thuis: mss meer aandacht, geborgenheid? Kan, maar kan ook zijn dat moeder/vader de hele dag achter de tv, computer of tel hangt. Koken: wat is dat is geen zin doe maar een pizza, patat etc. Of toch koken omdat ze meer tijd hebben? Werkenden: kids ophalen, snel eten, en naar bed. Kan zijn, maar kan ook zijn dat de ouders juist wat meer tijd nemen om rustig samen te eten nog even samen spelen en dan naar bed. Koken: snel snel of juist rustig en samen koken en eten? Dit zijn natuurlijk hele zwart/wit voorbeelden maar zo kan je zelf een hele hoop voorbeelden verzinnen waarom het beter is thuis te blijven of juist te werken. Dit zal voor iedereen ook weer anders zijn. Ik heb de afgelopen jaren 18 uur per week gewerkt en de kids hadden een oppas aan huis. Dit werkte voor mij prima, vriendjes konden gewoon spelen, zwemles kon doorgaan en ze waren in hun eigen omgeving. Mijn oppas was mss iets makkelijker als mij maar de kinderen wisten precies wat bij de oppas wel/niet kon en wat bij mij en mijn man wel/niet kon. Ik heb nooit het idee gehad dat ik wat heb gemist, dat ik moest inhalen als ik uit mijn werk kwam. Ik speelde met de kids, huishouden was prima is orde en koken deed ik ook. Nu ben ik sinds onze emigratie thuis en doe ik eigenlijk niks anders dan toen ik nog werkte. Een ding verschild mss: ik heb iets meer tijd voor mezelf. Ik denk dat het een maatschappelijk probleem aan het worden is, zowel het werken als de thuisblijf mama's. Aan de ene kant worden moeders gestimuleerd om te gaan werken maar als er dan allerlei onderzoeken komen waarin staat dat kinderen ongezonder zijn, etc etc werkt dit weer op de gemoedsrust van de ouders die werken. Straks komen er weer onderzoeken dat kinderen die een thuisblijf mama hebben sociaal te kort komen oid. En gaan de thuisblijf mama's zich weer zorgen maken. Ik heb het nu over de mama's maar het geld natuurlijk ook voor de vaders in dit geheel. Zolang iedereen een weloverwogen keuze maakt voor thuisblijven/werken hoeft niemand zich schuldig te voelen maar mijn idee. Het schuldgevoel wordt ons vaak door de maatschappij aan gepraat en natuurlijk door de geweldige media.
Ja Nynke, dat denk ik ook. Ik denk dat het wel of niet werken niks doet met het wel of niet meer geborgenheid/veiligheid/wat dan ok bieden. Dat doe je als ouder. Mensen die bewust werken/thuis blijven hebben doorgaans een visie die daarbij past en weten hoe ze er het beste van willen maken. Maar ik ken ook genoeg mensen die helemaal niet bewust kiezen: thuisblijfmoeders die niet van de 'luxe' van het veel tijd hebben gebruik maken door dat kwalitatief in te zetten maar alleen maar schoonmaken en oprah kijken of werkende ouders die doordat ze nu eenmaal werken geen ruimte zien om bewust dingen met hun kinderen te doen. In mijn geval kies ik bewust en dat maakt dat ik denk dat ik mn kids niks tekort doe. Ik leg ze iedere avond zelf op bed, geef ze een duidelijke dagstructuur, besteed ze zelden uit voor oppas omdat ik daar zin in heb (sterker nog, heb het een half jaar alleen gedaan, werken en opvoeden en zelfs toen hebben ze amper gelogeerd, misschien 1x) ik kies voor mijn kinderen en zal dus zelden iets voor mezelf doen. En áls ik dat doe dan is hun papa thuis, dus hebben ze er nog geen last van. Dus ik denk dat ik werk in de tijd die veel anderen aan zichzelf besteden. Noem mijn werk dan maar mijn hobby (haha) en zo anders is het niet vergeleken met thuisblijfouders.
Gaat dit topic nou om het onderzoek waaruit blijkt dat kinderen van (fulltime) werkende moeders ongezonder zijn of wordt het een discussie wel/niet werken? Ik ben een bewust thuisblijvende moeder en ben daar erg gelukkig mee. Net als de werkende moeders moet ik mezelf ook vaak verdedigen t.o. de werkende moeders: dat je af zou stompen, dat de muren wel op je af zouden komen, dat het beter zou zijn voor de ontwikkeling van mijn kind als het naar een kdv zou gaan. Euh, nee! Ieder moet doen waar hij/zij zich goed bij voelt en wat een ander doet dat is mijn zaak niet. Wel weet ik dat IK dit zo wil en dat IK denk dat het ook beter is voor mijn kind. Maar dat is dus mijn mening, ik zal nooit zeggen dat een kind van een werkende moeder slechter af is. Met dat onderzoek is natuurlijk niet alleen gekeken naar baby's/jonge kindjes. Ja; nu krijgen ze nog fruit en gaan ze lekker buiten spelen op de opvang, maar wat als het tieners zijn? Zouden die echt die appel pakken of toch maar die zak met chips opentrekken? En wat nou braaf aan het huiswerk als je ook lekker kan chatten/gamen/tv-kijken? Of met een sigaretje op het bankje in het park hangen totdat mama thuiskomt. Hallo, ik ben zelf ook jong geweest! Bij ons was er niet zoveel ongezonds te vinden in huis, maar als mijn moeder er niet was (die ging parttime werken toen ik 15 was) hing ik ook uren aan de telefoon met vriendjes en vriendinnetjes. En ik had ook een ouder vriendje waar ik stiekem langs ging, moeders heeft het nooit geweten hoor! Het spreekwoord luidt niet voor niets: "als de kat van huis is....". Kan je je kind nog zou goed opvoeden en roepen: "dat doet de mijne niet...." Ach, zolang je daar zelf in gelooft! Voordat ik moeder werd, werkte ik ook al niet buitenshuis. Ik doe nu af en toe een klusje en dat kan prima op de uurtjes dat mijn zoontje slaapt. Mijn man heeft een heel goede baan en verantwoordelijke functie waarin hij niet parttime kan werken. Dat is dan misschien een keerzijde, want hij zou dat best graag willen. Weet je: voor alle onderzoeken geldt natuurlijk: uitzonderingen daargelaten. Kinderen van: rokende en drinkende moeders, allochtone moeders, moeders woonachtig in achterstandswijken, moeders die te dik zijn, moeders die laagopgeleid zijn, blijken ook allemaal ongezonder dan kinderen van moeders die dat niet zijn. Als jij ervan overtuigd bent dat jouw kind niet ongezonder is, omdat je werkt of in een Vogelaar-wijk woont, wat maak je je dan druk?
Sorry zogelukkig, maar jouw argumenten in je derde alinea zijn non-argumenten... Mijn moeder was wel altijd thuis. Ook na mijn 15e. Maar ook ik trok regelmatig een zak chips open. Of ik die nou van thuis haalde (meestal niet) of zelf uit de winkel... Of ik ging naar vriendinnen waar er chips of tafel werd gezet... Van de meeste vriendinnen die ik toen had bleef de moeder thuis. Bij ééntje werkte ook de moeder, maar daar waren duidelijke afspraken, waar mijn vriendin zich ook aan hield. Je hebt het over tieners... Maar hoe kom jij er bij dat tieners thuis zitten als de moeder ook thuis is? Als ik al thuis was, dan zat ik op mijn eigen kamer te computeren. En ik sneakte ook chips mee naar boven. Maar ik was voornamelijk bij anderen of op straat. Aan de ene kant geldt dus dat als de moeder thuis is, dit niet automatisch betekent dat ze controle heeft over wat het kind wel of niet eet. En aan de andere kant - ik heb het ook al eerder gezegd, maar schijnbaar moet dat nog een keer - Dat er niemand thuis is wil niet zeggen dat de kinderen meteen alle regels aan hun laars lappen en hun lichaam volproppen met alles wat van mama niet mag. Dat kun je op verschillende dingen voorkomen, of in ieder geval de kans verkleinen: 1) Niet in huis halen 2) Zorgen dat je kind er niet aan kan komen 3) Zorgen dat je kind duidelijk weet wat hij wel en niet mag en waarom. Het zal allemaal helpen om de dingen een beetje in de hand te houden als je er niet bent. Ook als thuisblijfmoeder kun je er immers niet altijd bij zijn.
Hoe representatief is dat onderzoek eigenlijk? Welke populatie is nu eigenlijk precies onderzocht en is het wetenschappelijk?