Bij gewoon ziek zijn (als in koorts, waterpokken, buikvirus, etc) krijgen ze zeker geen cadeautje. Ze worden dan al extra verwend, doordat ze bv op de bank onder hun eigen deken mogen liggen en lekker veel tv mogen kijken. Of ik haal wat aan eten speciaal voor de zieke in huis. Ziekenhuisopname hier nooit gehad gelukkig, maar dan zouden ze wel iets krijgen als troost/vermaak, omdat dat gewoon echt niet tof is. En toen mijn jongste dochter een dubbele botbreuk had werd ze ook wel wat meer verwend en zijn we bv nadat ze de eerste schrik en pijn had doorstaan naar de McDonalds geweest. Dat vind ik allemaal meer dan genoeg.
Wij doen dat niet met ziek zijn. Mijn zoontje is bijna twee en heeft in 1,5 jaar tijd 13 dubbele ooronstekingen gehad en longproblemen. Ik blijf cadeautjes kopen Heb het wel vorig jaar gedaan toen de middelste (toen 3 jaar) vrij onverwachts geopereerd moest worden. We hadden 6 uur in het ziekenhuis zitten wachten tot hij eindelijk lang genoeg nuchter was. Na 1,5 dag waren we thuis en toen zijn we wel een cadeau wezen uitzoeken.
Toen mijn zus en ik nog vrij jong waren heeft mijn vader wekenlang in het ziekenhuis gelegen. Elke keer als we met mijn opa en oma naar het ziekenhuis gingen kregen we een ijsje. 'Ach', had mijn opa gezegd, 'wat kost zo'n ijsje nou en die kinders vrolijken er van op'. Voor de lol hebben ze een keer uitgerekend wat die ijsjes gekost hebben. Opa was ruim 200 gulden kwijt geweest aan al die ijsjes
Bij een ziekenhuisopname hoort wel echt een kadootje vind ik. Dat doe ik bij grote mensen ook waar ik op ziekenbezoek ga, dan neem ik ook een boek of wat lekkers voor ze mee. Als er echt een periode van lang bankhangen bij het ziekzijn hoort kan een nieuwe film of boek ook goed van pas komen. Dus dat gebeurt ook weleens (of ik rijd een keer extra langs de bieb)
Ik zal absoluut niet altijd een cadeautje geven als één van mijn kids ziek is. Eigenlijk sowieso niet. Maar wèl altijd extra aandacht geven, laten kiezen van een extraatje met eten, nadenken over een nieuwe, leuke kinderfilm bij bankhangen, en verder een hoop knuffel/kusjes/aaitjes-therapie. Bij een ziekenhuisopname wel denk ik, maar dat is ons op één voorzorgsnachtje na, nog bespaard. Ik heb zelf warme herinneringen aan ziek thuis zijn als kind bij mijn moeder. Ja, zelfs aan de misvatting van chocoladepudding aan mij geven, die de muur daarna versierde . Altijd een kleine attentie in de vorm van aandacht/eten. Maar niet in de vorm van een cadeau, enkel dat er aan je gedacht werd bij eten/drinken/film bij bankhangen. Overigens zou ik een klein dingetje van de action best geven hoor, als ik toevallig wat zie, zoals een donald duck boekje of wat teken/knutsel gerei. Maar bij ziekte ben ik juist thuis en niet in de winkel, dus die kleine verrassing komt wel een andere keer. Mijn schoonouders zijn een beetje bang om zelf ziek te worden en komen dan minder/niet langs en zijn als oppas dan ook niet echt beschikbaar. Mijn vader woont 130 km verderop en heeft de volzorg voor mijn zieke moeder en zal alleen langskomen op afspraak. En dan meestal wel ook met een klein cadeautje, al is het wat te eten. Maar goed, hier dus geen ernstige tijdelijke ziekte meegemaakt vooralsnog.
Hier krijgen ze bv na ziekenhuisbezoek een ballon, bij operatie en ziekenhuisverblijf bv een leuk boekje. Maar bij griep oid geen cadeautjes, wel veel aandacht en bv lekkere smoothies als ze dat willen.
Met RS preventieve opname destijds een dikkie dik gekregen en een boekje "nijntje in t ziekenhuis". Saturatie was te laag en ze waren bang dat in dr slaap het veels te laag zou worden, dus observatie voor 1,5 dag. Thuis twee rode katten dus dikkie dik was t helemaal en nog steeds is ze daar aan verknocht. Op bezoek bij een terminale vriend van ons aan de andere kant van t land bleef zij t weekend bij opa en oma. Toen ook een dikkie dik in een andere maat meegenomen. Ik heb er geen moeite mee maar t moet wel normaal blijven. Voor simpele dingen is een mooie kaart met een paard/koe oid ook al goed. Later een donald duck strip ofzo. Meeste wat ik meesleep voor dr zijn boeken, kleertjes of knutselspul wanneer ik daarvoor t moment vindt.
Jahoor, maar ik ben sowieso makkelijk met kadootjes lees ik al, tussendoor krijgen ze ook regelmatig wat Uiteraard niet bij een verkoudheid maar als ze flink ziek zijn vertroetel ik ze vreselijk incl een boekje, film of knuffeltje. Ik heb daar zelf ook wel warme herinneringen aan dat als ik me zo beroerd voelde dat ik helemaal in de watten gelegd werd.
Dochter heeft woensdag haar pink tussen de deur gekregen (scharnierkant) en donderdag foto laten maken. Toch gebroken. Nu een spalkje en ze gebruikt haar hand al weer prima, dus de grootste schrik is voorbij. Inmiddels heeft ze cadeautjes gekregen van haar twee tantes en van oma Dus ja, blijkbaar doen wij dit ook
Bij ziek zijn herinner ik het mij ook niet als kind maar toen ik mijn been als 8 jarig gehad gebroken wel weer. Maar bij ziek zijn zoals de griep etc zou het niet in mij opkomen.
Als die echt de griep heeft haal ik vaak iets lekkers, boekjes etc voor hem. Maar net zoals vanochtend dat ze een sneetje in zijn been hebben gedaan ja dan mag die wel iets uitzoeken. Hij word wel verwend is t niet door mij is het zijn vader of opa en oma