Gevoelige kletser ;)

Discussie in 'Peuter en kleuter' gestart door wanna be a mama, 29 jan 2016.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. wanna be a mama

    wanna be a mama Bekend lid

    16 mei 2011
    728
    1
    16
    Wist even zo snel geen titel.
    Mijn zoontje van bijna 4 is vrij gevoelig. Soms denk ik wel eens hooggevoelig. Hij voelt zich heel snel afgestoten of gekwetst. Hij wil het liefst altijd de aandacht. Maar moet deze delen met zijn zusje van 2. En als hij het dan niet krijgt gaat hij negatieve aandacht vragen.
    Hij praat me de oren van het hoofd, de hele dag door. En ook al weet ik dat ik dit vroeger ook deed ;) ik word er soms best moe van. Maar als ik hem dan zeg dat mama even bezig is of even wachten of je zusje is nu even aan de beurt... loopt hij weg, gaat met de rug naar me toe staan en begint zachtjes te snikken. Ditzelfde als ik even met zusje gek doe of knuffel en hij wil ook. Dan zeg ik dus even wachten, je zusje is nu aan de beurt.
    Hij kan een verschrikkelijke etter zijn naar zijn zusje en alles afpakken, plagen enz. Maar doen kindjes dit bij hem is ie compleet overstuur.
    Zowel broer als zus maken de hele dag door ruzie en dan het hele dag kletsen maakt mij soms zo moe en gefrustreerd dat ik reageer hoe ik helemaal niet wil en mij daar achteraf weer schuldig over voel.
    Tips?
     
  2. wanna be a mama

    wanna be a mama Bekend lid

    16 mei 2011
    728
    1
    16
    Niemand?
     
  3. Masa

    Masa Bekend lid

    1 jul 2014
    574
    2
    18
    Lijkt een beetje op mijn oudste dochter. Veel 1 op 1 tijd nodig en hoe ouder ze worden hoe meer ze het snappen. Merk dat onze jongste er ook een beetje last van heeft (die is nu 2). Zodra ik de laptop bijvoorbeeld open klap roept ze "dicht mamma!" en doe ik dat niet gaat ze in de box klimmen of speelgoed afpakken of gewoon slaan... Negatieve aandacht dus.

    Ik ga er zoveel mogelijk in mee en leg alles maar uit "Ik ga je nu een verhaaltje voor lezen en daarna ga ik een spelletje doen met je broer oke?" en dat vind ze prima. En de oudste heeft er ondertussen al steeds minder last van gelukkig.

    Ik herken trouwens je frustratie ook heel goed en reageer het inderdaad ook wel eens feller af dan de bedoeling is, je bent ook maar mens. Zolang je het daarna maar goed maakt en je excuses aanbied. Leren ze meteen dat iedereen fouten maakt maar dat het wel goed is om dat te erkennen en je excuses aan te bieden. "mamma schreeuwde iets harder dan ik wilde dat was niet de bedoeling sorry".
     

Deel Deze Pagina