Ik heb het heel luxe wat dat betreft... mijn partner is thuisblijfpapa, dus hoef me geen zorgen te maken over mijn werk of zieke kind. Ik heb het één keer gehad dat ik me heb moeten afmelden, maar dat was meer omdat ik de hele nacht aan het rennen was geweest icm spugende kinderen en partner en bedden verschonen etc... toen de wekker om 7 uur ging was ik gesloopt. Dus heb me letterlijk en figuurlijk "schoolziek" gemeld
We hebben gelukkig altijd oma die we kunnen vragen maar toen zij op vakantie waren heb ik mijn dienst kunnen ruilen naar een late dus pas 13.45u van huis en mijn vriend kwam toen vlak voordat ik weg moest thuis. Bij mijn werk niet mogelijk om thuis te blijven voor een kind. Ik weet wel dat er acuut verlof bestaat maar er is bij mij dan echt meteen een slechte personele bezetting waar patiënten de dupe van worden... Dus ik probeer het altijd anders op te lossen!
Hier worden de oma's en opa ingeschakeld. Gelukkig zijn onze kinderen zelden ziek, dit is nog maar 3 x voorgekomen denk ik. Als ik dingen van te voren weet, dan neem ik zorgverlof op. Vorig jaar moest mijn zoontje geopereerd worden, dat weet je ruim van te voren en dat was dus ook zo geregeld met mijn werk. Als het oma-vangnet niet werkt dan moet mijn man thuisblijven. Hij is ietsje flexibeler dan ik wat betreft werk.
Bij velen is het blijkbaar onbekend, maar als je kind 's nachts of 's ochtends ziek wordt, dan valt dit onder calamiteitenverlof. Na de eerste dag is het kortdurend zorgverlof. Een werkgever mag dit in principe nooit weigeren. Maar dan mag die het wel schappelijk vinden dat jij en je partner het afwisselend doen.
Hier ook heel lastig met ziekmelden.. Dat zijn mijn collega's en de cliënten de dupe.. Eenmaal niet gekomen toen mijn dochtertje met vier maanden opgenomen werd( onverwachts) voor de verborgen reflux. Toen ben ik ook 1 week niet komen werken( ze hadden op hun kop kunnen gaan staan maar was toen ook echt niet gegaan). Mijn man was ook de hele weer vrij. Mijn werk was heel netjes want kreeg zorgverlof. Als dochtertje ziek is dan kunnen de opa's en oma's en mijn is ZZP'er en die kan soms zijn afspraken ook wat verschuiven. Gelukkig nog niet voorgekomen. Beterschap!
Altijd ik! Mijn man is directeur van een bedrijf en werkt 60 uur per week, wij hebben er voor gekozen dat ik degene ben die ten alle tijden de kinderen opvangt.
We kijken per keer wie thuis kan blijven en proberen dat een beetje te verdelen. Gelukkig is er hier sowieso al 3 dagen per week iemand thuis, dus we houden maar 2 dagen over dat we echt iets moeten regelen als een van de kids ziek is. Ik heb een paar collega's die geen kinderen of oudere kinderen hebben en die hebben wel eens benoemd dat het niet OK is om niet te kunnen werken als je kind ziek is. Die heb ik snel de mond gesnoerd: zij hebben ook vaak genoeg redenen dat ze niet kunnen werken en er voor inval gezorgd moet worden: zorg voor ouders, allerlei wensen qua vrije tijd... dat mag dan wel en een ziek en hulpbehoevend kind verzorgen niet? Hoeven ze bij mij dus niet mee aan te komen, zeker niet omdat het -met nota bene 4 kinderen in huis- zo'n 1-2 keer per jaar voorkomt dat ik een dienst af moet zeggen en zelf de beroerdste niet ben als het om invallen voor collega's gaat.
Eerst proberen we de opa's en oma's en anders werkt mijn man thuis. Ik werk in het onderwijs en het niet te doen om een klas achter te laten om thuis te zijn, behalve in hoge nood.
Afhankelijk bij wie van ons twee het het beste uitkomt. Vaak is dat bij mij. Wij hebben geen oppas, die op korte termijn op kan komen passen (moeder kan het niet meer, schoonmoeder woont te ver weg en is er ook niet altijd). Ik neem dan kortdurend zorgverlof op. Als mijn man niks belangrijks op het werk heeft, dan kan hij ook wel vrij nemen. Ook zorgverlof. Als het zorgverlof op is, dan nemen we vrij.
Mijn man zit op zee, dus doordeweeks ben ik degene die thuis zal moeten blijven. Mijn kinderen zijn eigenlijk nooit echt ziek, alleen ontzettend snel moe als ze flink verkouden zijn. Vaak kunnen ze dan bij oma of mijn schoonzusje terecht. Ik kan dan altijd wel iets later komen, maar ik probeer wel eerst te ruilen met een collega. Maar ik ben tot nu toe in 5 jaar tijd 1x thuis gebleven en 1x eerder naar huis gegaan ivm ziekte, dus dat valt mee. Als ik op zaterdag werk is mijn man thuis.
O ja die pech hadden wij ook altijd...dochter was bijna nooit ziek...maar die 2x in het jaar dat het gebeurde waren opa en oma op vakantie
Allebei Dat wil zeggen, als het mogelijk is schuif ik met mijn rooster, ik app mijn manager dat ik de dagdienst niet red en 's avonds kom werken. Is nooit een probleem omdat hij mij liever in de avond dan overdag aan het werk heeft. Laatst alleen wel verzuimd omdat we in de avond op de SEH zaten, ja dan ga ik niet mijn ouder ofzo meesturen.
Hier nog niet echt gehad, wel het verzoek om hem halverwege de dag op te komen halen omdat hij te ziek was om met de groep mee te draaien. Dan overleggen man en ik wie het makkelijkste naar huis kan. Er is geen andere achtervang mogelijk. Ik heb overigens nog niet echt calamiteitenverlof hiervoor op hoeven nemen, mijn werkgever is ook flexibel hierin dus ik probeer het ook te zijn. Alleen als het echt om een hele dag (of meerdere dagen) zou gaan dan zou ik wel voorleggen aan mn werkgever dat ik gebeuik wil maken van calamiteitenverlof, want ik kan de uren niet altijd even makkelijk compenseren.
Wij doen het omstebeurt. Gelukkig zijn ze hier niet veel ziek. In de bijna 8 jaar ben ik 2x thuis geweest.
Mijn man. Met zijn werk is het makkelijk om te regelen. Bij mijn werk zadel ik mijn collega's op met een probleem.
Als oma niet werkt en ze zijn niet te ziek om in de auto te zitten, dan gaan ze naar oma. Anders blijft een van ons gewoon thuis. Ligt eraan bij wie het die dag het makkelijkst kan.