Tot nu toe is hij altijd naar mijn ouders gegaan maar anders zou denk ik het worden ook al kan ik niet makkelijk weg.
Ik heb het geluk dat mijn moeder oppast. Maar ze rijdt hier niet met de auto. Dus als hij naar de dokter moet of als ik met de jongste naar het spaanse CB moet dan is dat hier altijd tijdens de werkuren en draai ik er voor op. Heb daar net een maand geleden een stop achter gezet. Man moet het ook maar doen. Ik een keer en dan hij een keer. Om de beurt.
Hier nog maar een keer voorgekomen, toen is ze naar oma gegaan ipv kdv. Mocht er echt iets aan de hand zijn, dus bijvoorbeeld naar huisarts of ziekenhuis dan zou ik zelf mee willen gaan een een vrije dag opnemen of een andere dag gaan werken. Gelukkig hebben man en ik allebei werk wat niet zo heel nauw komt als het gaat om dagen wisselen / vrij nemen etc. Lijkt me in bijvoorbeeld het onderwijs of de zorg toch wel lastiger.
Meestal ben ik de klos, omdat ik het het makkelijkst kan regelen. Wel komt mijn man dan zo vroeg mogelijk naar huis, zodat ik eind van de middag in elk geval nog iets kan doen. Ik kan ook wel vanuit huis werken, maar met een ziek huilerig kind om je heen komt daar niet zoveel van in de praktijk. Als ik echt niet kan, omdat ik bijv. afspraken bij klanten heb, dan kunnen we soms mijn ouders vragen. En anders zal mijn man zich toch echt ook een keer moeten opofferen, als het echt niet anders kan, maar dat is nog nooit gebeurd, geloof ik.
Dit klopt niet. Calamiteitenverlof heeft niets te maken met het tijdstip waarop een calamiteit plaatsvindt. Je mag calamiteitenverlof opnemen als je door een plotselinge onvoorziene omstandigheid in je privéleven even vrij moet nemen. Dit mag totdat je redelijkerwijs een andere oplossing hebt kunnen vinden. Dus bijvoorbeeld een ziek kind ophalen van de creche valt onder calamiteitenverlof. Als je dan geen oppas kunt vinden en thuis moet blijven valt dit onder kortdurend zorgverlof. Kortdurend zorgverlof is alleen als je geen andere mogelijkheid hebt. Dus bijvoorbeeld als je kind in het ziekenhuis ligt en je wilt daar graag bij zijn is dat geen kortdurend zorgverlof want in het ziekenhuis wordt er voor je kind gezorgd. Calamiteitenverlof wordt 100% betaald, kortdurend zorgverlof 70% en dat mag naar rato 2 weken per kalenderjaar. Een werkgever mag hier soepeler mee omgaan zoals schijnbaar in het geval van vogelinnetje maar zoals hierboven is het wettelijk.
Hier ook wel eens meegemaakt, maar gelukkig niet vaak. *even afkloppen* Mijn baas is er niet blij mee en ik merk dat ik mezelf ook niet meer ziek durf te melden, als ik echt ziek ben, omdat ik dat jaar dan bijvoorbeeld al twee keer ben thuisgeweest voor de kleine. Dus ben zelf wel eens heel ziek gaan werken, maar dat is natuurlijk geen doen. Vriend blijft overigens vaker thuis.
Wanneer onze kleine ziek zou zijn dan kijk ik eerst of mijn man of ik kunnen. Sinds ik maar 2,5 dagen werk zal ik het meestal zijn. Mijn man kan wel makkelijker gemist worden wanneer we al op het werk zouden zijn. Wordt er dus gebeld wanneer hij al bij de gastouder zou zijn dan zal mijn man hem eerder ophalen dan ik. Kunnen wij beide niet dan kan ik terugvallen op mijn moeder. Ze woont dichtbij en werkt momenteel niet dus kan hem makkelijk oppikken.
Hier proberen we iets met grootouders te regelen. Afgelopen winter was de jongste regelmatig ziek en deden we het ook weleens om en om. Ik nam dan weleens een dagje vrijaf wanneer we op het werk met overbezetting zaten en mijn man heeft ook weleens vrij genomen. Pas was dochter ziek en is mijn moeder gekomen. Ze vindt het dan ook fijn om te helpen. De oudste is zowat 12 jaar en kan bij ziekte wel een dagdeel alleen blijven en dan komt opa en oma tussendoor even langs en anders de buurvrouw en proberen we zelf iets vroeger thuis te zijn.
Hij gaat naar mijn ouders dus ziek zijn is niet erg hij is altijd welkom Als mijn ouders ziek zijn dan neem meestal ik vrij omdat dat op mijn Werk flexibeler in te delen is. Lukt dat niet dan hebben we nog backup opvangers
Gelukkig in zijn leventje van 13 maanden nog maar 1 keer thuis geweest omdat hij ziek was. Toevallig waren papa en mama toen zelf ook ziek dus konden we elkaar verzorgen. Maar wij zouden de werkagenda's ook naast elkaar leggen. Ik werk dichtbij huis en kan mijn zoon dus makkelijker ophalen. In geval van ziek worden op de creche zou ik hem dus ophalen. Mijn man kan thuis werken en kan makkelijker thuis blijven en toch nog wat werken. Het ligt bij ons dus eraan wie z'n agenda het toelaat.
Gelukkig nog nooit thuis hoeven te blijven ivm ziek kind, maar zonder enig schuldgevoel oid blijven we om en om thuis afhankelijk van evt belangrijke afspraken. Alsof het mij kan interesseren dat onze leidinggevende er niet op zitten te wachten, onmisbaar is geen enkele werknemer. Iedereen is vervangbaar. We nemen bewust nooit alle verlofdagen op voor onvoorziene situaties, daarnaast recht op kortdurend zorgverlof.