Ik heb een vraag over het kdv en gastouders/oppas aan huis en ik zou graag jullie ervaringen horen. Ik zal eerst onze situatie schetsen: Vanaf half januari ga ik weer aan het werk, ons dochtertje is dan 4 maanden. Ze gaat die maand 1 dag in de week naar het kdv, en een maand later 3 dagen. Nu is het een kleinschalig kdv, met meerdere pedagogisch hulpverleners. Ik heb -voor zover ik dat nu al kan beoordelen- een goed gevoel bij. Ons meisje is nogal een erg wakker en alert kind dat daarnaast ook echt haar slaap nodig heeft. Ze wordt overigens ook vrij snel wakker. Als ze bijvoorbeeld wil slapen en het lukt niet dan raakt ze heel gefrustreerd. Overigens kan ze ook heus hele momenten in haar bedje met haar knuffel spelen en hoeft ze niet zo nodig te slapen. Al met al gaat het meestal goed maar soms zijn haar slaapjes gekleurd door frustratie en huilen. Nu is het hier overdag best stil, ik ben alleen met haar, en 1 keer in de week komen beide opa's en oma's oppassen (elk paar een dagdeel). Daarnaast komen af en toe vriendinnen op bezoek en ik kan zeggen dat ze het bij iedereen wel prima/gezellig vindt. Alleen als ze dus gefrustreerd raakt merk ik dat alleen mijn vriend en ik het beste (het blijft gokken ) weten wat te doen om haar rustig te krijgen. Omdat ons dochtertje gisteren bij de oppas nogal flink gehuild heeft en vanmiddag bij opa en oma ook bekruipt mij de angst dat het straks op het kdv misschien ook wel zo zou kunnen gaan. En dat zal natuurlijk wel eens gebeuren maar ik ben vooral bang dat dit structureel gebeurt en dat we dan het advies krijgen haar bijvoorbeeld beter niet meer te brengen. Heeft iemand dit meegemaakt? En wat heb je toen gedaan? Een oppas/gastouder aan huis laten komen? Of overdrijf ik nu en zie ik beren op de weg?
Goh, elke situatie is anders. Mijn dochter was (en is) een hele slechte slaper, en verzette zich als baby op alle mogelijke manieren tegen slapen. Ik zat echt met de handen in het haar, die eerste maanden thuis met haar waren slopend. Steeds weer wiegen, rondlopen, bedelen en smeken zodat ze toch zou slapen. Bij de onthaalmoeder sliep ze vanaf dag 1 zonder tegenstribbelen, meerdere keren per dag, opgewekt wakker worden etc. Idem bij de grootouders. Ik denk dat je dus nooit weet wat gaat komen. Het beste wat je kan doen, is de verzorgers tips meegeven over hoe jij het oplost en waar ze rustig van wordt etc. En als het echt niet lukt, tja, dat zie je dan wel weer. Niet te hard in stressen op voorhand, want voor hetzelfde geld gaat alles perfect. Ik hoop het voor je.
Ze sturen je kind echt niet weg omdat het huilt hoor, wees daar maar niet bang voor. Die mensen zijn ervoor opgeleid, ze weten wat ze doen. Mijn ervaring is dat mijn babies op het kdv beter sliepen dan thuis, ondanks de drukte. Heel apart. Ik denk dat ze misschien ook wel zo moe waren van alle indrukken, dat ze toch wel sliepen. Over een maand is je kindje ook weer een maand ouder en dat maakt op deze jonge leeftijd ook nog eens heel veel verschil. Dus echt, ik weet zeker dat het goedkomt. Misschien zal ze best even huilen bij het wegbrengen, maar dat duurt vast niet de hele dag, en dan nog: ze zullen haar heus daarom nog niet weigeren.
Waarschijnlijk zal het wel loslopen. Lisa heeft de eerste dagen op het kinderdagverblijf alleen maar gehuild en ze ging ook heel moeilijk slapen. Ze ging voor het eerst met 5 maanden. Nu had ze wel al veel meegemaakt (reflux, veel huilen, ziekenhuisopname, blijvende sonde) en daardoor was ze erg eenkennig geworden. Maar het ging al snel goed en ze heeft het altijd heel erg naar haar zin gehad op het kdv!
Je kindje is nog erg jong dus het is logisch dat ze kort slaapt, moeite heeft met inslapen en makkelijker wakker wordt. Hier zat er rond die termijn 0 regelmaat in. Op schoot bij anderen was prima maar zodra het lastig werd waren papa en mama het fijnst. Dit is heel normaal gedrag voor een jonge baby. Vaak komt er een omschakeling bij 3/4 maanden qua slapen. Ook past een kindje zich vaak aan in een crèche. En daarnaast helpt het ook dat de leidsters vaak meer ervaring hebben met dit soort dingen dan wij jonge ouders. Ik wil hiermee niet zeggen dat wij het niet goed doen, maar soms twijfelen we over bepaald gedrag van ons kindje Edwardiaanse we onzeker worden. Dit merken kindjes ook waardoor ze lastiger slapen. Mijn advies is om ook gewoon de crèche te proberen. Hier was het de tweede dag dat ze in het babys ritme daar mee ging terwijl ze thuis echt lastig sliep..
Geen zorgen maken ... mijn dochter heeft de eerste weken ook slecht geslapen, wilde niet in het slaapkamertje slapen, standaard hommeles. Dus heeft ze de eerste weken in de kinderwagen op de groep geslapen, ergens in een rustig hoekje zodat de leidsters er makkelijk bij waren. langzaam hebben ze haar geintroduceerd in de slaapkamer en na ongeveer 2 maanden ging het goed.
Hier 3 slecht slapers, maar op het kdv is het eigenlijk altijd goed gegaan. Alleen mijn jongste zorgde voor wat meer werk, maar ze gaven zelf aan dat dat geen probleem was. Toen hij klein was wiegden ze hem altijd in de kinderwagen in slaap, later sliep hij buiten en nu slaapt hij zonder problemen in een bedje daar.
Ons zoontje slaapt heel slecht op de opvang, maar ze bedenken altijd wel iets om de dag door te komen. Ze hebben genoeg ervaring met moeilijke slapers.
Duidelijke verhalen allemaal, en jullie hebben natuurlijk wel gelijk dat ze op een kdv ervaring hebben met slecht slapende baby's. Maar het is allemaal niet niks hoor, een nieuwe moeder zijn. Die onzekerheid, die vragen... en het gissen naar antwoorden .
Haha, klopt hoor, nieuwe moeder zijn valt helemaal niet mee! En zo in je verlof heb je ook nog eens heel veel tijd om na te denken hoe dat straks allemaal moet Maar echt, kijk het eerst even aan. Kinderen zijn hele wondere wezens en misschien loopt het wel heel anders dan je denkt. Sommige problemen moet je gewoon pas oplossen als ze er ook echt zijn (andere problemen kun je beter voor zijn haha maar goed ). Sterkte! En gewoon hier je vragen stellen, even geruststelling van medemoeders helpt heel goed!
Absoluut waar! Die tijd die je in je verlof besteedt aan nadenken!! En maar google-en en zoeken op fora :-D. En je hebt gelijk, het is goed om met van alles rekening te houden (dat vind ik wel zo prettig) maar ik hoef het probleem pas op te lossen als het zich voordoet.
Herkenbaar. Toevallig was ik er vandaag ook over in paniek! Zoontje gaat ook 5 januari voor het eerst één dag naar mijn ouders en twee dagen opvang en is ook een prikkelbare baby en mijn man en ik kunnen het prima voor elkaar krijgen maar de rest?? Ik bedacht me net serieus dat ik misschien maar niet moest gaan werken Maar ik ben wel gerustgesteld door alle berichten hier. Thanks voor het openen TS!