Vandaag is onze kleine meid 1 jaar geworden. Niks meer kleine baby, niks meer schattig ienimieni maar een heerlijke vrolijke, gezonde ondeugende meid van 1 jaar! Wat is er veel gebeurd. Zo'n eerste verjaardag is een beetje een dag om ook met weemoed terug te kijken op het eerste jaar. Ongelooflijk. Vorig jaar was ik ineens moeder, lag mijn baby op mijn buik. Waar ik dacht dat borstvoeding bij mij toch niet zou lukken heb ik met liefde en genot 9 maanden gevoed. Waar zij precies een jaar geleden nog hulpeloos en klein in mijn armen lag en ik mij verwonderde dat ik mama geworden was, staat en loopt ze nu langs de tafel, kruipt overal heen, gaat op ontdekkingstocht uit en als ik in de weg sta duwt ze me gewoon weg. Eet ze met ons mee, schatert het uit als papa gek doet, drinkt zelf uit de tuitbeker en sinds kort ook uit de gewone beker (zelf). Maar waar ik vorig jaar alleen nog maar met háár kon knuffelen, knuffelt ze nu met mij, geeft ze mij kusjes en streelt ze mij over mijn wang (oke, nog ietwat onbenullig, dat wel..) En, wanneer ze, zoals vandaag na haar geweldige verjaardagsfeest, doodmoe is, ligt ze toch nog weer een keertje, lekker in mama's armen een flesje warme melk te drinken. Wat een jaar, wat een tijd, wat een genot! (dat moest ik even kwijt...)
Gefeliciteerd! Klinkt heel herkenbaar wat je zegt/schrijft.. Het cliche is waar he?! Geniet lekker van je meisje..
Gefeliciteerd met je Dreumes! En inderdaad zo`n verjaardag is een mooi moment om terug te kijken op het jaar dat voorbij is.
Hoe herkenbaar! Volgende week wordt mijn zoontje 1 en ik ben er best mee bezig af en toe, dan kijk ik naar hem en denk...wow...en ben direct terug bij zijn geboorte..word er dan best een beetje emotioneel van, wat een heerlijk gevoel en wat een genot zo'n mensje in je leven...he zucht zwijmel... Genietze lekker verder!!!!