Het volgende bericht kwam ik tegen. En ik heb het nog niet gelezen of gehoord in de media. Ik ben zelf blij met dit besluit, aangezien ik me af vraag wat je überhaupt aan prestaties op het gebied van taal en rekenen wil meten bij kleuters. En dat het zo’n momentopname is en mijlenver afstaat van de ontwikkeling van 4 en 5 jarigen. En daarmee bedoel ik een toets die gemaakt wordt op papier met pen/potlood. Nadeel: het gaat pas in 2021 in en is dus niet meer van toepassing op mn eigen kinderen . http://www.blikopnieuws.nl/nieuws/265339/schooltoetsen-voor-kleuters-worden-in-2021-afgeschaft.html
Hier op school zijn er een paar kleuters die geen cito maken, ouders willen dat niet en aangezien het niet verplicht is hoeven ze het dus niet te maken. Als je het echt niet wil, zou ik dat nu dus op school al bespreken! Mijn oudste is altijd al dol op juist dat schoolse, ze vindt cito’s echt heel leuk, beetje het idee van bv puzzeltjes maken in zo’n vakantieboek Als zij het vreselijk had gevonden, de concentratie er niet voor had etc, had ik het ook echt wel besproken op school en misschien geweigerd.
Hier vonden ze het ook erg leuk... de oudste van 10 vind het nu minder leuk. De jongste van 7 vind het nog steeds geen probleem (groep 4) - lekker wat anders dan anders. Maar misschien scheelt het dat ze er ook niet echt grote moeite mee heeft. Als je een kind heeft dat veel moeite heeft met de werkjes sowieso, kan het natuurlijk anders zijn.
Ik vind het wel goed, maar dan ben ik wel benieuwd hoe ze het gaan ‘meten’ zonder een toets. Niet elke kleuter laat het spelenderwijs zien.
Mijn kinderen hebben er ook geen problemen mee gehad hoor. Voor hen is het een soort spel. Maar niet ieder kind heeft dat. En daar gaat het mij ook niet om. Het is meer dat ik er zelf problemen mee heb om kinderen op zo’n jonge leeftijd al in te schalen en te meten dmv toetsen. Het instrument past niet bij de ontwikkeling van kleuters. Te smal: gericht op taal en rekenen. Door zo’n toets krijgt het zo’n grote waarde terwijl (juist) een kleuter zich in de breeddte mag ontwikkelen. En dat ontwikkelen doen ze d.m.v. sprongen net als baby’s en peuters. Ik hoop dat het weer ruimte geeft aan het waarderen van andere vaardigheden: creativiteit, samenspelen, concentratie, motoriek.
Precies dit is de reden waarom ze bij mijn zoon op school de kleuters niet toetsen. Ik zie dat als ouder ook echt niet als gemis.
Maar je hoeft het ook niet alleen tijdens spel te zien. Tijdens een werkles, tijdens kringgesprekken kan je ook een hoop informatie verzamelen over kinderen. Daar heb je bij kleuters echt geen toets voor nodig. De meeste kleuters laat die meetbare vaardigheden dus ook niet zien tijdens een toets omdat ze nog niet toetsbaar zijn (uitzonderingen daar gelaten natuurlijk). Ik heb nooit een toets nodig gehad om per kind precies te weten wat het kon. Daar kan je een ander soort kindvolgsysteem voor gebruiken waarbij je die vaardigheden bijhoudt. Zo wist ik precies welk kind synchroon kon tellen, welk kind resultatief kon tellen, welk kind door kon tellen, etc.
Oh ongetwijfeld, maar ik heb geen pabo gestudeerd dus zoveel verstand heb ik er niet van. Alleen mijn eigen ervaringen. Vandaar dat ik benieuwd was. Aah ja kijk, interessant. In het artikel staat door middel van spelletjes etc. Denkend aan mijn eigen zoon die echt niet mee gaat doen aan spelletjes vroeg ik me af hoe ze het dan ‘meten’. Maar er zullen vast spelletjes en andere manieren zijn om het toch een soort van te meten.
Ik kom zelf uit het montessori onderwijs en in de onderbouw hebben ze daar prachtige materialen om van alles aan te leren. Ik zou dat zelf ook nooit onder de noemer ‘spelletjes’ laten vallen, omdat ze daar echt mee aan het werk kunnen. Wat een kleuter moet leren aan meetbare vaardigheden is natuurlijk ook nog maar best basaal. Denk aan het kunnen benoemen van kleuren en vormen. Of begrippen zoals groot en klein, groter kleiner, etc. En aan de hand van die werkjes kan je zien wat een kind al beheerst of waar het juist nog wat extra oefening bij nodig heeft. En dat is dan meteen ook de manier om naar de volgende stap te gaan. Ik denk wel dat die materialen er voor ons als spelletjes uit (kunnen) zien. Denk bv aan een kralenplank (zo’n ding met een soort spijkertjes en gekleurde kralen). Dat ziet er toch heel speels uit, terwijl er meerdere dingen mee geleerd kunnen worden. Jonge kleuters zullen alleen lukraak kralen er op plaatsen, wat een goede oefening is voor de fijne motoriek. Maar je kan ook kijken of ze de kleuren kennen en opdrachtjes geven, patroontjes laten maken, etc. En door vraaggesprekjes en observaties kan je dan prima de ontwikkeling van een kind volgen.
Precies, ik ben heel blij dat ik geen cito hoef te doen met mijn groep 1. Toch heb ik een beter beeld dan ooit door ons observatiesysteem.
Op veel scholen gebruiken ze “Kijk” of een ander observatiesysteem. Daarin staan items waarvan de juffen (of meesters) kunnen checken of een kind dat kan. Tellen tot 10. Herkennen van bepaalde letters. Op 1 been staan. Juiste pengreep... ik gok een beetje, zelf nooit ingevuld dus ik weet niet wat er exact in staat. Enigszins in de verte vergelijkbaar met het Van Wiechenschema dat het consultatiebureau gebruikt, omdat al die items gekoppeld zijn aan een leeftijd. Zo kun je dus heel goed zien per onderdeel (kleine motoriek, getalbegrip, verbaal begrip etc) zien of een kind voor, gelijk of achter loopt met het gemiddelde. Voor zover ik begrepen heb is een verschil van een maand of 4 niet zo spannend. Blijkt het kind op meerdere terreinen echt veel meer dan die 4 maanden voor of achter te lopen, bij meerdere meetmomenten, dan kan het een signaal zijn. Ik denk dat dit veel meer zegt dan een Cito die eens in hebt half jaar wordt afgenomen op 1 of 2 momenten. Die observatie kun je makkelijk op een ander moment opnieuw doen, als je denkt dat het kind meer kan dan hij laat zien.
Goed initiatief wat mij betreft! Bij ons op school is de Cito 4 jaar geleden al bij de kleuters afgeschaft, alleen mijn dochter heeft hem 1x (groep 1) gemaakt. Ik heb de Cito toen in mogen kijken en vond het eerlijk gezegd best onnozel allemaal. Bijv. bij de taaltoets: zet een streep onder de spin. Situatie: je ziet van bovenaf een mier, een tor en een spin (zwart). De tor was het zeker niet gezien zijn ‘bolle’ lichaam, maar de mier en de spin leken echt sprekend op elkaar. De spin had echter een klein kruisje op zijn rug (kruisspin). Mijn dochter had een streep gezet bij de mier, ook mijn 1e ingeving.... alleen omdat haar antwoord dus fout was keek ik nog een keer en ontdekte ik dat het andere beest een kruisspin was. En dat terwijl mijn dochter echt het verschil tussen een spin en mier wel wist op 4 jarige leeftijd. Dit is maar 1 voorbeeld, maar zo waren er nog meer vragen, die in mijn ogen gewoon heel erg onduidelijk waren en daarom niets zeggen over wat een kind wel/niet weet. Er zijn inderdaad observatie systemen die beter bij deze leeftijd passen....
Bedankt voor je uitleg. Als je het zo bekijkt en ook wat @tupp zegt, dan heb je die Cito inderdaad niet echt nodig. Dat werd me uit het artikel niet duidelijk.
Top! Ik woon niet in Nl, maar als dat ik wel zou doen zou mijn kind sowieso niet mee doen aan die stomme cito's. waar ik woon mag je als ouder aan het begin van het jaar kiezen of je kind mee doet aan gestandaardiseerde toetsen of niet (tot het 10 jr is tenminste). Ik kies elk jaar voor "nee". Die onnodige prestatiedruk die we in onze cultuur maar voor lief nemen, houdt ik graag zo lang mogelijk bij mn kinderen vandaan. De juf kan door het jaar heen heel goed beoordelen wat dochter wel en niet kan en waar extra aandacht voor nodig is. Die toetsen hebben weinig toegevoegde waarde voor haar (haar eigen woorden).
Ik vind die toetsen wel prima hoor. Daardoor kwam school er bij mijn dochter toentertijd achter dat ze flink voorliep. Dat had eigenlijk niemand door (ik zelf ook niet).
Hier op school doen ze al niet aan een Cito toets bij de kleintjes. Ze observeren en houden bij of een kind bepaalde zaken al weet/kan. Zoals tellen tot 20 of verder en terugtellen vanaf een bepaald getal. Veel beter dan zo’n Cito vind ik!