De laatste paar weken ben ik een aantal keer door verschillende ouders benaderd omdat mijn zoon zich verkeerd gedragen heeft tegen hun kind. Bij navraag gaf hij het steeds toe, dus blijkbaar is het echt zo. Elke keer laat ik hem zijn excuses maken, een keer had hij iets kapot gemaakt en heb ik hem dat van zijn eigen geld laten teruggeven etc. Maar het blijft gebeuren…. Ik vind het echt vreselijk. En ik ken hem zo niet. Hier thuis is hij een lief jongetje, een beetje de underdog met twee oudere broers. Hij scheldt niet, slaat niet, luistert goed. Maar op school/buiten is het blijkbaar een heel ander verhaal. Ik zit een beetje met de handen in de haren wat ik hier nou mee moet doen. Een paar moeders zijn nu echt boos op mij, een ander gaf aan dat hij omgaat met een paar jongens die ook bekend staan om hun vervelende gedrag en dat zij hem misschien aansteken. Dat weet ik, het zijn helaas zijn beste vrienden. Ik heb hem tot nu toe niet echt gestraft, meestal was hij al in tranen over het maken van excuses en dan vond ik het wel weer genoeg. Ze zijn jong (hij is 10), moeten nog leren hoe met elkaar om te gaan etc. Maar langzamerhand ben ik er wel klaar mee, elke keer die boze moeders aan de lijn. Hoe kan ik dit nou het best aanpakken?
Kun je geen tips vragen van de ib'er op school? Of die mee kan kijken? Hier volgt wel direct een consequentie hoor. Niet mogen gamen, niet buiten spelen etc. Naast sorry zeggen mag er best een consequentie voor hem aanhangen. Onze zoon werd 1x gepest door de buurjongen: buurjongen moest sorry zeggen en mocht een week niet gamen. Uiteindelijk ging het mis tussen hem (onze buurjongen) en een andere jongen: hij mag nog steeds alleen maar in deze straat spelen, mag alleen bij ons binnen spelen, zijn vader haalt hem weer op van school. Hij is echt keihard aangepakt. Hij moet echt het vertrouwen weer verdienen. Hij is 11. Werkt uitstekend. Leuk joch weer. Onze zoon liep mee met 2 ouder3 kinderen, die 1 jongen pestten. Ook onze zoon heeft na een gesprek, excuses de tablet en Nintendo mogen inleveren. Meelopen is voor mij geen reden om mee te doen.
Je erkent in ieder geval het probleem, en dat is al een start. Maar ik ben het met @GroeneBomen eens, dat je wel steviger mag optreden. Die excuses moeten sowieso. Maar dat is geen consequentie van zijn gedrag. De consequentie moet hij imo toch echt meer voelen. Anders leert hij alleen maar dat hij nare dingen kan doen, en dat dit op te lossen is met een excuus en een paar tranen. Ik zou hier een zero tolerance beleid op voeren. Pesten is voor mij een no go. Dus: geen speelafspraakjes,niet opeen device, etc. En dat bv voor een week. Volgt mort daardoo weer een incident, dan 2 wkn, of en dit en dat, ipv of.
Ik heb ooit eens gelezen over een rechter die jongeren die bepaald gedrag vertoonden een verslag liet schrijven over wat de gevolgen zijn van dit gedrag. Zo was er een jongere die een hakenkruis op een muur had getekend en dus een verslag moest schrijven over de Holocaust (met voldoende info van internet, etc). De uitkomst was ontzettend positief, vooral omdat jongeren vaak de gevolgen niet goed kunnen zien. Misschien hem eens een flink verslag laten schrijven over pesten en de gevolgen hiervan op slachtoffers?
Dat zocht ik idd. Zero tolerance beleid. Ik heb dat ook uitgelegd aan zoon, toen ik signalen opving. Toen de moeder van dat ventje mij aanspral heb ik gelijk consequentie eraan verbonden. T is niet meer voorgekomen overigens. Ze spelen zelfs weer met die jongen (vrijwillig hoor!, ik zeg altijd: je hoeft niet met elkaar te spelen, je mag ook nee zeggen. Je hoeft elkaar ook niet aardig te vinden, maar pesten is nooit zinvol. Ga elkaar dan gewoon uit de weg). Ik heb ook met die moeder gesproken dat wij een consequentie eraan hadden verbonden en als er weer wat zou voorvallen ze het altijd mag melden. Er is geen enkele rancune tussen ons daardoor.
Heb je al met je zoon het gesprek gehad waarom hij die dingen doet? Je herkent het niet. Thuis is hij lief rn meegaand en de underdog. Wat triggert dan het gedrag? Kan het zijn dat hij zich buitenshuis juist wil laten gelden omdat hij thuis tegen de grote broers moet opboksen? En daarbij ook heel duidelijk laten zien wat zijn gedrag met anderen doet. En van daaruit verder. Eventueel met hulp van ib-er of andere externe hulp.
Eens! En die tranen zijn vaak krokodillentranen, tenminste, wat ik hier in de buurt zie. Het is och en wee en zodra moeders uit het zicht is begint het vervelende gedrag direct weer. Wil natuurlijk niet zeggen dat het bij jouw zoontje ook zo werkt, maar zou er wel verdacht op zijn. En als die jongens zo'n slechte invloed op hem hebben, dan kunnen het wel zijn beste vrienden zijn, maar waar leidt dat uiteindelijk toe als hij ouder wordt en je er nog minder grip op hebt? Nu kun je wellicht kijken of je met die ouders wat op kunt pakken (misschien zitten zij met hetzelfde probleem?) of anders (tijdelijk) omgang met die jongens niet toestaan.
Hij weet dat er geen gevolgen zijn. Dus mss eens proberen toch wat strenger aan te pakken. Sorry en wat tranen komen niet altijd uit spijt ( anders zou het niet blijven herhalen) .
Eens met voorgaande reacties. Ik zou wat strenger worden. Echt consequenties aan het gedrag verbinden. Op deze leeftijd hebben ze al jaren ervaring in het omgaan met andere kinderen en weten ze precies wat er wel of niet oke is.
Ik denk dat naast het niet accepteren en dus consequenties eraan verbinden, het ook heel belangrijk is om hem te laten inzien waarom dit niet ok is. Misschien kan school daarin ook tips geven? Daarnaast vind ik 10 niet ‘jong’ wat dit betreft, ik zou hier echt op alle mogelijke manieren werk van maken - beter nú, dan wanneer hij bv ouder en onbereikbaarder is.
Eens met alle reacties hierboven. Daarnaast zou ik uitzoeken waar dit gedrag vandaan komt. Pesten komt vaak voort uit onzekerheid, laag zelfbeeld, gevoel van machteloosheid , reactie op vernedering die hijzelf ervaart , het gevoel van gebrek aan controle elders, enz. Door iemand anders naar beneden te halen voel jij je beter. De vraag is dus eigenlijk : waarom (waarover) voelt hij zich zo slecht? Zou het kunnen zijn dat hij gepest wordt door zijn vrienden? Of heeft hij thuis het gevoel dat hij geen stem heeft? Hoe zit het met zijn zelfvertrouwen en zijn zelfbeeld? Is er wat gebeurd in het verleden waar dit een reactie op is? Sterkte hoor!
Die tranen zijn nep als hij het daarna gewoon weer doet natuurlijk En met 10 jaar weet hij wel dat wat hij doet niet mag dus ik vind straf zeker wel op zijn plaats
Ja helemaal mee eens... Pesten vind ik absoluut niet acceptabel. Excuses laten maken, consequenties verbinden aan het gedrag, in laten zien wat de impact is op het kind dat gepest wordt en uitzoeken waar de oorzaak is. Dat zijn denk ik de punten waar je mee aan de slag moet. Sterkte met de situatie!
10 is toch helemaal niet zo jong. Dan zit hij al 6 jaar op school en mag je verwachten dat hij begrijpt waarom pesten niet oké is. Ik zou daar de focus op leggen, waarom hij niet mag pesten, wat het met een ander kan doen. En hem daarna(ast) weerbaarder maken richting zijn vrienden, als je het thuis niet herkend zou het wel eens stoer meeloop gedrag kunnen zijn. daarnaast lijkt het me erg vervelend voor jou als ouder, ook als je scheve blikken krijgt van andere ouders. Ik zou me welwillend opstellen en ook eens navragen hoe het sinds het excuus gaat, aangeven dat je graag hoort wanneer het niet goed gaat. Misschien ook eens op school navragen? Een leerkracht heeft misschien meer inzicht in zijn gedrag.
Hier hebben ze op school vorig jaar pestgedrag in groep 7 heel vlot opgepakt en succesvol in de kiem kunnen smoren. Iedere school moet een anti-pestprogramma hebben (volgens de wet Veiligheid op school), hier is daarin bv ook aandacht voor weerbaarheid bij groepsdruk (als dat speelt), want soms is een kind zelf helemaal niet de pester, maar eerder een ‘meeloper’ of voelt het zich onder druk gezet om stoer te moeten doen. Het is niet zo simpel als ‘Jantje pest, hij moet straf’, het is een hele dynamiek. Maar dus ontzettend verstandig dat wel serieus op te pakken.
10 is niet te jong daarvoor hoor. Ik ben met G al bezig waar t o.a. pesten en beloftes breken betreft. De straf daarop is ook bekend, voor pesten nog niet hoeven te gebruiken maar maand of 2 geleden denk ik heeft ze gezellig binnengezeten om te overdenken wat een belofte betekend. (Ze was ineens weg van de speeltuin zonder te melden dat ze een vriendinnetje ging ophalen en ik maar zoeken en roepen...)
Om eerlijk te zijn weet ik niet wat ik zou doen als é één van mijn dochters zou pesten… Bij één keer denk ik een ‘goed gesprek’ (enigszins ‘vriendelijk’, maar wel heel helder mbt wat het betekent/kan betekenen voor het kind dat gepest wordt). Als het herhaaldelijk voorkomt of in ernstige mate, dan zou ik denk ik anders optreden. Met 10 zeker, maar ook daarvoor al. Ze weten hoe ik tegenover pesten sta, het zou dus ook niet als een verrassing komen. Juist als ze jonger zijn heb je nog enige invloed en kun je een soort van ‘basis’ leggen, naarmate ze ouder worden, wordt dat alleen maar moeilijker. De oudersdie het aangeven, zou ik daarvoor bedanken; daarvoor moet je vaak toch best een drempel over en ik zou het willen weten als mijn kind zou pesten. Ik zou ze dus ook expliciet vragen aan te blijven geven hoe het gaat. Ik zou ook kijken hoe hij weerbaarder kan worden voor het geval die andere jongens hem inderdaad meetrekken. Het is meestal geen eenmansactie, maar inderdaad een bepaalde dynamiek. Als er één in de groep net even anders reageert, gebeuren dingen soms niet. Daar heeft je zoon dus zeker ook een verantwoordelijkheid in. En ook daarbij geldt dat je nu nog enige invloed hebt, dat wordt in de loop der jaren alleen maar minder. Extra belangrijk dus om er nu iets mee te doen.
Dit idd, ze weten dan prima welk gedrag ok is en wat niet. Dus ik zou er een stevige straf/ consequentie tegenover stellen. Daarnaast zou ik aan geven dat als hij het gedrag van zijn 'beste' vrienden nadoet/ meedoet of dit dan wel beste vrienden zijn...
Ik zou het met school oppakken. Aan je zoon zou ik vragen wat hij zelf een gepaste straf vindt als hij pest. Kijk waar hij mee komt en of je dat gepast vindt. Hier volgt direct straf als ik merk dat mijn 7 jarige dochter haar broers pest. Dan gaat ze in de hoek en heeft ze de rest van de dag geen schermpjes meer (ze was toen pas 6).
10 is niet jong hoor, vind ik, hij mag nu wel begrijpen dat het niet goed is. Ik zou toch ook zorgen voor wat meer consequenties dan excuses aanbieden, want het gaat gewoon door. En in gesprek gaan met hem over zijn vrienden, wat vriendschap inhoudt enz. Ik zag wel vaker dat kinderen die eerst aardig waren, behoorlijk vervelend konden worden door bepaalde vrienden. Misschien is een assertiviteitstraining voor je zoon ook wel goed, voor zichzelf leren op komen op de juiste manier, richting zijn broers en ook richting die vrienden, want waarschijnlijk laat hij zich meetrekken, omdat hij niet tegen ze in durft te gaan. Goed dat je er wat aan wil doen.