@Strijkkraal: Ik snap je kijk op de veranderende maatschappij wel (en deel hem tot op zekere hoogte), maar vind alleen niet dat dit van toepassing is op onze betrokkenheid bij mn dochter . @Tuc en Umm: Ik snap ook wel dat dit misschien "verstikkend" over komt, als je je er iets bij moet voorstellen wanneer het niet je eigen leven is. Voor ons voelt dit toch anders. Ik heb 4 hele dagen die ik niet hoef te plannen en wanneer ik 's ochtends vroeg kan bepalen wat ik die dag wil doen. De andere dagen zijn inderdaad wel strak gepland en ja, wij zijn ook van die vreselijke mensen die in november soms al afspraken voor februari maken . In mijn omgeving werken bijna alle papa's en mama's fulltime en heeft bijna iedereen en strak schema. Het is voor ons gewoon de normale manier van leven. We zijn niet anders gewend. En nogmaals mijn dochter merkt er niets van, want de surprise komt er wel en papa en mama hebben altijd energie en tijd voor haar wanneer we samen zijn. Soms wou ik wel eens dat we iets meer op de bonnefooi konden leven, maar na vier weken zomervakantie moet ik ook eerlijk bekennen dat ik wel weer naar mn hectische, strakke leventje snak. Ach ja, het is zoals het is. We zijn alledrie heel erg gelukkig met ons gezinnetje en ons leven en mn man en ik halen allebei veel uit onze banen. Hier hangt een prijskaartje aan, maar voor ons een heel redelijk en betaalbaar prijskaartje. Ieder zo zijn meug zullen we maar zeggen .
Tja, ik wilde met mijn eerste post meer een algemeen beeld schetsen dan heel secuur alle details van mijn weekinrichting geven. Ik bedoelde natuurlijk dat ik al mijn vrije tijd, dus de tijd dat ik niet fysiek op mijn werk ben, al genoeg dingen te doen heb die moeten gebeuren, naast voor mijn dochter zorgen. Veel van die dingen krijg ik niet gedaan als ik in mijn eentje voor mijn dochter zorg, omdat ze daar te veel aandacht voor vraagt. Vooral mijn schoolwerk niet, want daar moet ik me echt op concentreren en dat gaat niet als ik elke minuut gestoord wordt omdat mijn kind met me wil spelen, een loopneus heeft, een volle luier heeft, een filmpje op m'n laptop wil kijken, terwijl ik daarop moet werken, enz... Logisch, want ze is 1, maar dat betekent wel dat ik die dingen in de avonduren moet doen, of in het weekeind als mijn man er is om voor haar te zorgen. Dat vreet best veel van mijn vrije tijd en onze tijd met z'n drieën als gezin. Dus als ik dan extra activiteiten opgelegd zou krijgen, waar ik voor mijn gevoel niet met goed fatsoen nee tegen kan zeggen, zou ik dat niet leuk vinden. Overigens maak ik me helemaal niet druk. Ik ben de ts niet, ik hoef geen surprise te maken en als ik dat wel moest, zou ik dat waarschijnlijk gewoon doen, daar zou ik heus de tijd wel voor kunnen vinden. Ik vond alleen dat mensen wel heel hard waren in hun oordeel dat ts niet moet zeuren, omdat ik best kan begrijpen dat je je kind op je werkdagen naar het kinderdagverblijf brengt omdat je dan moet werken en dus niet zit te wachten op extra activiteiten in je toch al drukke leven.
nana; het spijt me erg dat je je zo moet verdedigen. want dat hoeft echt niet. ik vind het gewoon merkwaardig dat sommige moeders hier 'knutselen voor KDV' als betrokkenheid uit kunnen leggen. dat is het natuurlijk niet. hoe kun je betrokken zijn als je er niet eens bent wanneer de kadoo suprise aan de kids gegeven wordt? het is gewoon werk dat men je oplegt. sommige mensen vinden het leuk om te knutselen, anderen vinden het alleen leuk om het samen met eigen kindje te doen. betrokkenheid van ouders creeer je niet met dat soort opdrachten. je kunt de betrokkenheid van een moeder niet meten aan 'niet zeuren maar knutselen'. dat kan echt niet. kijk, wij kwamen bij elkaar op onze antroposofische psz met alle ouders. en we knutselden samen de kadoo's. tja. ik ben echt geen knutselaar. ik houd daar echt niet van. ik heb ook nooit op een kleuter school gezeten. maar ik vond het best leuk op zo een avond samen met de andere ouders en we hoorden van de leidsters hoe het gaat op psz etc. onze leidsters, wanneer zij iets mee gaven als opdracht, zeiden ook eerlijk dat zij geen tijd meer hadden om dat allemaal zelf te doen...het was een sfeer waardoor betrokkenheid gecreeerd werd. ik zie in een briefje met een knutsel opdracht niet echt een poging om betrokkenheid te creeeren. dat is echt 'werk opleggen.' tja het is voor je eigen kind bedoeld. dat is waar. maar je mag toch zelf bepalen als je iets voor je kind wil maken, wat het dan wordt. en wanneer je knutselt wil je het toch samen met je kind dat doen. dat vinden ze veel leuker. dus stop met het uitleggen of verdedigen van je openingspost. ik lees er niets vreemds in.
Ik ben het ook met TS eens. Het kind gaat naar een kinderdagverblijf. Ik zou er ook niet op zitten te wachten om verplicht surprises te moeten knutselen. En dan gaat het mij om het opgelegde. Ik knutsel zeer geregeld met mijn dochter, maar dan waar ik zin in heb! Kan me daarnaast goed voorstellen dat als je een drukke baan hebt, je daar in de avonduren niet op zit te wachten!
TS, ook ik werk fulltime op de manier die jij ook aangeeft, en we hebben het zo geregeld dat dochterlief 5 dagen thuis is. Dat heeft inderdaad een prijs: in de avonduren werken. Niks ergs of verstikkends aan, ik vind het prima zo en vind werken en zorgen naast elkaar juist een verademing! Fröbelwerk voor de crèche hoeft hier gelukkig niet en ik zou er ook enorm van balen. Wel knutselen we veel samen, hartstikke leuk. En natuurlijk help ik haar als ze over 6 jaar zelf een surprise gaat maken voor school, maar op een crèche vind ik het gewoon kul. Sterkte ermee, en ik zou het zeker ter sprake brengen. Je bent echt niet de enige ouder die hiervan baalt.
Ik vind het ook een rare opdracht van een kinderdagverblijf. Je brengt je kind daar niet voor niets naartoe. En ben het eens met belize dat je met geknutsel geen betrokkenheid creeert als je er zelf niet bij bent. Dan zou ik mijn knutsel zelf aan mijn dochter geven op 5 dec of in haar schoen en haar reactie zien.. Verder vind ik het wel apart dat je tijd als reden opgeeft dat je niet wilt knutselen, maar wel iets wil kopen. Dan heeft het m.i. gewoon te maken met geen zin om te knutselen. Want iets bedenken en uitzoeken/kopen kost ook tijd. Ik werk zelf ook fulltime, flexibel, dus ook 's avonds en weekend. Mijn dochter gaat 2 dagen naar de bso en verder ben ik er altijd als zij uit school komt. Daarbij nog 2 avonden sport. Ik ben geen planner, heb voldoende tijd over verder, vind ik. Natuurlijk plan ik wel eens vooruit, maar dat komt omdat anderen dat dan nodig vinden. Ik begrijp daar eerlijk gezegd weinig van. Als er iets moet gebeuren, maak ik gewoon tijd. Een knutsel voor op de bso zou ik trouwens ook geen zin in hebben. Omdat ik daar zelf weinig aan heb en mijn dochter er niet blijer van wordt als ik het gemaakt zou hebben. Maar ik zou het wel doen, zonder zeuren . Net als schoonmaken etc voor school. Zijn ook altijd dezelfde mensen die het doen (en die ook genoeg andere dingen te doen hebben verder, maar vinden dat ze er wel vrij voor kunnen maken..)
Hemeltje lief! Dat zou ook niets voor mij zijn...! Buiten dat ik niet creatief ben (en het me dus veel tijd en denkwerk zou kosten om iets te maken, wat dan nog steeds niet echt leuk is) vind ik het ook een extra belasting waar ik niet op zou zitten te wachten! Verder vind ik ook; we betalen grof geld voor de opvang. Dus een vergelijking met mantelzorg en de tendens in dit land vind ik wel heel bijzonder! En nee, ik ben echt niet te beroerd om straks voor school iets te doen, maar wel graag iets wat bij me past ( schoonmaken, organiseren en geen geknutsel). Gelukkig doen ze het knutselen hier gewoon op het kinderdagverblijf en hoeven we niet te helpen...
Nou hier een minder belangrijke baan... Maar ook daar zitten er beperkingen aan de hoeveelheid vrije dagen die ik kan opnemen hoor. En dan besteed ik die vrije tijd liever direct aan m'n kind dan aan stiekeme knutselarijen. Heb wel paar keer 's avonds geholpen met bijv knippen van pietenmutsen, sterren etc.. Zodat de kinders lekker kunnen knutselen maar dat vind ik toch net anders dan een surprise maken. Ze zijn max 4... Waarom niet gewoon een kadootje? Ik zie bovenal de toegevoegde waarde niet zo denk ik. En de dagen dat ik mijn dochter naar de opvang breng zijn de dagen dat ik geen tijd heb om thuis te zijn over het geheel genomen. Anders was ze wel thuis geweest. En dat maakt mij heus niet minder betrokken...
Ik zou geen surprise maken, al had ik alle tijd van de wereld. Kinderen die op een kdv zitten zijn te jong voor surprises. Die willen gewoon een cadeautje in papier dat ze kunnen uitpakken. Die snappen niet waarom Sinterklaas moeilijk doet met een surprise.
Dit dus.. Wij hadden vorig jaar surprises met de familie, en onze kinderen kregen ook een surprise. Het effect was dat ze totaal niet in de gaten hadden dat het hele gebeuren iets met sinterklaas te maken had. Kdv: totaal eens met ts. Wij maakten voor de verjaardagtractatie leuke creatieve dingetjes, samen met de kinderen. Maar dat deelden ze zelf uit, en ik was daar bij. Maar zo'n surprise voor baby's en peuters vind ik ook onzin, en echt zonde van de tijd..
Bedankt voor alle bemoedigende reacties! @Arevinol: cadeautje kopen kost heel veel minder tijd. Online heb ik letterlijk binnen drie minuten wat gekocht, mits ik weet wat ik wil kopen. @Adi en dirksmama: ik vraag me ook wel een beetje af wat het nut van een surprise is - dat doe je toch juist met oudere kindjes die het leuk vinden om zelf te knutselen.
Ik zou ook niet op zo'n opdracht zitten te wachten. Mijn kinderen gingen dan maar 1 dag per week naar het kdv, ik werk 2 dagen maar dan nog. Laat de leidsters dat maar doen op het kdv. Als ze hier op het kdv iets gingen knutselen of versieren en de kindjes voor wie het was waren er nog te klein voor, dan lieten ze de andere kindjes mee helpen. En op de dag dat ze op het kdv zaten, kon ik niet helpen, want dat is de dag dat ik moet werken. Dan kan ik dus niet. Dan kan ik wel vrij regelen, maar dat moet ik op een andere dag inhalen en moet ik dus een andere oppas regelen. Kost het me 2x geld. Dat is ook niet de bedoeling. Iemand zei: hoe moet dat dan als ze op school zitten? Nou, het is nu een stuk makkelijker. Ze zitten 5 dagen op school en ik werk er 2, dus dan blijven er 3 dagen over waarbij ik kan helpen op school. En soms kan ik niet omdat ik andere afspraken heb, maar dat is niet erg. Over het algemeen hebben ze hier geen moeite met het vinden van ouders voor een uitje of pepernoten bakken...
Eens... Kind van TS is uit 2011... Die leeftijd snapt helemaal niets van surprises... Plus daarbij, kinderen zitten op een KDV vanwege werkende ouders, daar horen ze geen hulp te vragen aan ouders voor wat dan ook. peuterspeelzaal en school is wat anders, dan kun je op je vrije dagen helpen...
Oh, nou persoonlijk ben ik al een paar weken bezig met leuke cadeautjes verzinnen en zoeken (ook veel online) . Surprise is ook maar net hoe ingewikkeld je t jezelf maakt. Ipv je er druk over maken en hier zeuren en lezen, had je er al een kunnen maken En als ze zeggen dat je zelf een cadeautje moet kopen, krijg je weer mensen die gaan zeuren dat ze daar geld aan uit moeten geven, terwijl ze al cadeaus kopen voor thuis, dat het kdv zo duur is etc etc.