wow! wat knap van jullie! het lijkt mij loodzwaar.. mijn vriend wil heel graag weer beginnen als eef een jaar is, maar ik wil graag iets langer wachten aangezien ik mijn hele zwangerschap een hoge bloeddruk heb gehad en ik wil mijn lichaam eerst wat rust gunnen wat dat betreft.. maar wij willen er ook geen jaren tussen hebben, ik scheel 7 jaar met mijn zus en 10 met mijn broer.. dan speel je niet meer echt gezellig samen, nou ja, behalve schooltje en 3 keer raden wie nooit de juf mocht zijn uit frustratie ben ik het onderwijs maar in gegaan haha..
Tussen mijn kinderen zit 19 maanden. Toen mijn dochter 20 weken was werd ik zwanger. Echt een verassing voor ons . Eenmaal aan het idee gewend vond ik het geweldig. Helaas verliep deze zwangerschap niet goed en ben ik met 3 maanden gecuretteerd. Ik zelf had altijd gedacht zeker te wachten met een tweede kindje als mijn dochter 2 zou zijn. Maar door de onverwachte zwangerschap was de wens er ineens heel sterk om voor een tweede kindje te gaan. 2 maanden na de curettage was ik weer zwanger en dit ging wel goed. Mijn zwangerschap is moeizaam verlopen en had veel hulp van mijn omgeving nodig i.v.m. bedrust. Voor mijn dochter was dit allemaal best moeilijk te begrijpen maar uiteindelijk hebben we het gered. Nu mijn zoontje is geboren moet ik wel zeggen dat het best heftig is sommige momenten, maar dit komt ook omdat mijn dochter niet goed doorslaapt. Verder ben ik erg blij met de keuze die we hebben gemaakt. Mijn dochter is stapel op haar broertje en is eigenlijk nog te jong om echt jaloers op hem te zijn. De aandacht verdelen gaat ook prima. De eerste week na de bevalling heb ik zelf heel erg het gevoel gehad haar te kort te doen. Moest smiddags van de kraamzorg rusten en zag haar hierdoor erg weinig. Heb soms wel dagen achtereen zitten janken, omdat ik me schuldig voelde tegenover haar. Eigenlijk onzin want ze kreeg vollop de aandacht van papa en opa en oma als ik er even niet kon zijn voor haar. Nu als mijn zoontje slaapt (wat hij overigens nog veel doet) pak ik lekker tijd met mijn dochter samen. Merk wel dat ze die aandacht nodig heeft. Ook het haar betrekken met het verzorgen van haar broertje (flesje geven, verschonen in bad doen) vind ze geweldig. Soms als ik van een afstandje sta te kijken en haar broertje ligt in de box of de wipstoel gaat ze naar hem toe en streelt hem heel liefkozend over zijn hoofdje en praat tegen hem. Als moeder zijnde smelt je dan gewoon. Dit weegt voor mij niet op tegen de slapenloze nachten die ik nu doormaak. Je moet afgaan op je eigen gevoel. Natuurlijk is het in het begin even heftig twee kleintjes maar straks als ze wat groter zijn hebben ze zoveel aan elkaar (en heb jij het ook makkelijker ). Voor en nadelen zijn er beiden. Wij zijn in ieder geval erg blij met onze keus en ik geniet iedere dag meer van mijn 2 schatten!
Tussen onze meiden zit 18 maanden verschil. Ik zie tot nu toe alleen maar voordelen. Het enige moment dat ik het zwaar had was net na de bevalling dus echt de eerste dagen, als je nog zo moe bent, en eigenlijk alleen maar bezig bent met slapen en voeden van de kleinste. Ik vond het heerlijk dat ik tijdens de zwangerschap nog kon slapen tussen de middag als mijn dochtertje sliep. Ook vind ik het fijn om nu weer zwangerschapsverlof te hebben, zo heb ik ook deze maanden meer tijd voor mijn oudste. Jaloezi is er idd nog niet op deze leeftijd-
Jullie overtuigen me alleen maar van het feit dat het idd heerlijk is om twee kleintjes te hebben en dat ze met elkaar op kunnen groeien. Twijfels heb ik ook niet echt, meer angst dat ik de eerste of zelfs de tweede tekort ga doen. Maar moet er gewoon op vertrouwen dat het best kan!
Ik vind het wel een héél verschil, of ze lopen of kruipen. Of laat je Jamie ook naar de auto kruipen enzo? Op straat moet je hem dan toch optillen... Ik vind het nu Eva loopt echt een stuk makkelijker. En Eva tijgerde met 7 maanden en kroop met 8 maanden. En ik verschoon Eva nu meestal op de bank, klimt ze er zelf op en gaat op haar rug liggen Wij wilden onze kindjes ook snel op elkaar, maar ik heb pco gehad en het duurde lang voor ik zwanger was van Eva. En ik heb lang borstvoeding gegeven. Maar toch werd ik na 8,5 maand ongesteld, had wel een lange cyclus en was in de 3e ronde zwanger, Eva was toen 13 maanden. Dat ging helaas mis, maar 3 cyclussen (5 maanden) later was ik weer zwanger! En straks zit er ruim 2 jaar tussen. Meer dan wij eigenlijk wilden, maar alsnog met ons zwanger worden verleden heel snel. En het voordeel vind ik wel dat het nu Eva ouder is een stuk makkelijker is.
Ik moet eerlijk zeggen dat het zelfs bij mij nú alweer begint te kriebelen...het zwanger zijn. Vind het ook leuk voor de kinderen als er niet zoveel leeftijdsverschil tussenzit. Maar ja, ik moet nog even redelijk blijven en nog even wachten. Mensen zien me aankomen joh...baby van augustus en nu alweer zwanger...
ik had ze vrij snel achter mekaar maar ik zal het niet nog eens overdoen ik heb het toch best aan me lichaam gevoeld
@snoopy je hebt gelijk daarin! in het naar de auto kruipen enzo bedoel ik. wij hebben maar 1 auto en ik heb geen rijbewijs alleen mijn man. dus als we met de auto weggaan dan MOET mijn man erbij zijn en die "zou" hem kunnen dragen als het echt nodig zou zijn natuurlijk... klimmen doet hij ook. dat is wel lastig van de week zat hij boven op de salontafel en het tv dressoir dus van zijn klimtechniek maak ikzelf nog geen gebruik
ik ben zo een verrassingskindje. mijn moeder was nog niet eens 3 maanden bevallen van mijn zus toen ze zwanger was van mij!!!! Mijn zus is van begin oktober 1980. Ik ben van begin oktober 1981
moet ook heeeeeel eerlijk zijn , het begint bij mij ook wel te kiebelen ... ! ben er wel steeds meer mee bezig...dagelijks bijna... ik maar te rekenen ..hoeveel leeftijdsverschil er dan zal zijn als de 2de zal komen... het liefste zou ik 2 jaar verschil willen hebben , dus dat houdt in...binnen 3 tot 7 maand zwanger proberen te worden voor een brusje voor esmee... zou ik zo geweldig vinden..esmee ook , weet ik zeker !!!!! droom al helemaal weg....erg he ?!