Zeker een groot verschil Maar mijn 15-jarige met ASS moet ik niet z’n 5 en 7-jarige broertje en zusje op bed laten leggen. Dat gaat niet goed. Dus alleen thuis blijven met 15 gaat hier prima, maar niet in combi met oppassen.
Hahaha dat snap ik wel. De 5 en 7 jarige zien dan ook wel de lol van een feestje. Die van mij zou tijdrekken tot en met. Maar 12 is wel erg jong. Maar dat vinden wij.
Je weet bijna nooit wat de redenen zijn dat anderen iets anders doen dan je zelf zou doen. Tuurlijk worden sommige kinderen teveel beschermd, maar de andere kant bestaat net zo goed. Ik zie kinderen alleen naar school gaan waarvan ik het levensgevaarlijk vind dat ze alleen gaan en waarvan de ouders zeker beter mee hadden kunnen gaan. Daar kun je ook van alles van vinden. Maar ook daar zijn in bepaalde situatie misschien redenen waarom het zo 'moet' en dat ouders geen andere mogelijkheid zien. Ik hoop altijd dat andere mensen goed opletten, maar heb al te vaak meegemaakt dat dat niet het geval was en ook, van mijn kinderen gehoord, want ik ben er dan niet bij, dat er mensen tekeer gaan tegen kinderen die onderweg zijn (volgens mijn dochters houden zij zich dan aan de verkeersregels, dat weet ik natuurlijk niet 100% zeker, maar er zal zeker minstens één keer zijn geweest dat dat klopt, en gaan die andere mensen dan opeens uit hun dak - en ja, zulke mensen bestaan, ik vind het wel lastig om mijn kinderen daaraan 'bloot te moeten stellen', naast alle andere dingen die er kunnen gebeuren in het verkeer - ik ben dus ook zo'n ouder die ze graag brengt en haalt ed, maar doordat ik me heel bewust ben dat ik mijn angsten niet op hen over moet brengen, probeer ik daar zo bewust mogelijk mee om te gaan en ze ook te laten groeien naar zelfstandigheid, de gemiddelde puber zit er echt niet op te wachten om overal hand-in-hand naar toegebracht te worden - hoewel op een gegeven moment de luiheid inslaat en dan vinden ze het wel prima als het hen zo uitkomt, maar wel graag met de auto en op hun voorwaarden ed ).
Voor de 12 jarige vindt ik 23 uur prima kunnen en in samenwerking met 9 jarige (als dat goed gaat) helemaal prima. Maar ik vind 1.00 s nachts toch iets anders dan 23 uur. De buurvrouw wacht ook niet tot 1 uur tot jullie thuis zijn en als er wel iets gebeurd, zijn de buren dan nog wakker? Ik leer mijn kinderen toch echt wel zelfstandigheid, ik vind vooral het voor de jongste te laat.
Een wereld van verschil idd en niet te vergelijken. Mijn oudste is nu 15 en gaat zo hard nu. Echt niet te vergelijken met een 12 jarige.
De ontwikkeling (zelfstandigheid) gaat harder wanneer ze op het voortgezet onderwijs zitten vind ik. Wist onze dochter in groep 8 de supermarkt nog niet te vinden, na bijna 2 jaar middelbare school fietst ze alle dorpen in de omgeving af. Ze heeft nu ook zelf haar bijbaantje geregeld.
Dit! Op m'n 15e ging ik samen met een vriendin met de bus naar Parijs voor een lang weekend met m'n zelf gespaarde centjes en op m'n 13 had ik oppaskindjes van 2 en 4 en m'n ouders waren echt niet in de buurt toen. Misschien ben ik iets teveel een gen-Xer in hart en nieren. Wat betreft inbrekers en brand: we hebben een zeer geavanceerd alarmsysteem met overal camera's en allerlei sensoren, bovendien wonen we in een gated community (niet NL), dus daar ben ik niet zo bang voor.
Btw, we hebben besloten de kids bij de buren te laten logeren de nacht van het feestje (buurvrouw bood het zelf aan) en dat vinden ze ook helemaal leuk (buren hebben kids van hun leeftijd, dus dat wordt de hele nacht keten en films kijken). Alleen thuis laten tijdens onze date nights gaan we wel gewoon mee door. Het is altijd goed gegaan en het ene kind is het andere natuurlijk niet. Vanaf aug zijn ze 13 en 10 dus dan klinkt het nog minder erg, hahaha . Iemand zei dat kinderen van die leeftijd niets te zeggen hebben over babysits of niet, maar ik zie dat anders. Als we een 16 jarige of 17 jarig meisje laten oppassen dan vindt de 12 jarige dat mega genant en zou ze het echt als een straf ervaren, persoonlijk snap ik dat wel. Ik zou dat vroeger precies hetzelfde gehad hebben.
@Silver: ik ken ook zo’n moeder, dochter is bijna 10 en mag nog steeds niet alleen naar school als ze bij moeder is (ze kan vanaf dr balkon de school zien, ze heeft alleen de rustige weg over te steken), maar ook spelen in de speeltuin om de hoek mag niet. Jongste mocht een vriendin meenemen naar hockey, meisje mag niet want moeder vind het maar gevaarlijk. Ik ging mee met schoolreis afgelopen jaar, kreeg ik een appje van moeder, of ik even op wilde letten dat ze niet in gevaarlijke dingen ging, we gingen naar het linaeushof. Dit zijn maar een paar dingen, als ze op het koprolrek bezig is na school, staat moeder de hele tijd te roepen dat ze voorzichtig moet doen en uit moet kijken..
Ik ging op m’n 14de met vrienden 3 dagen naar Pinkpop. Geweldige ervaring. En ook met een vriendin met de trein naar Amsterdam vanuit Limburg. Ik paste ook op hele kleine kinderen vanaf m’n 12de en moest van de ene kant van een drukke stad naar de andere kant fietsen om van mijn moeder naar mijn vader te komen. De wereld is nu echt wel anders, en mijn eigen kinderen zijn niet erg avontuurlijk maar ik zou soms wel willen dat ze zo zelfredzaam waren als ik vroeger. En dat zonder mobieltjes en internet
ja, ik vind het nu ook wel bizar hoor! 2 dagen eurodisney en 1 dag sightsee-en. Het ging helemaal perfect. Ik was best verantwoord en een control freak en had alles helemaal gepland. Als ik nu terugkijk op m'n jeugd dan had ik sowieo enorm veel vrijheid. Vooral in de zomervakantie overdag zwierven we de hele dag op straat en hadden m'n ouders geen flauw idee waar we waren. Als we wilden lunchen deden we dat vaak regelmatig bij iemand anders zonder het door te geven en m'n ouders vonden dat prima. Zo rond het avond eten kwamen we wel weer thuis. Ik mocht vanaf een jaartje of 11/12 ook alleen met de trein shoppen in Amsterdam. Hele andere tijden...
T Ja, dat heb ik ook! ik had zo ontzettend veel zelf vertrouwen vroeger. Ik was nooit ansgtig en had echt een enorme can-do mentaliteit vergeleken met mijn eigen kinderen. Vanaf m'n 14e had ik ook altijd baantjes en die regelde ik compleet zelf. Ik stapte gewoon op iemand in de winkel of, wat later restaurantje, af en vroeg of ze mensen nodig hadden. Ik denk dat onze generatie juist vanwege onze vrijheid misschien mentaal wat steviger in de schoenen staan, wat minder ansgtig zijn en wat beter tegen een stootje kunnen, dan jongeren van nu, die zoveel beschermder opgroeien.
'Btw, we hebben besloten de kids bij de buren te laten logeren de nacht van het feestje (buurvrouw bood het zelf aan) en dat vinden ze ook helemaal leuk (buren hebben kids van hun leeftijd, dus dat wordt de hele nacht keten en films kijken). ' 24 uur geleden berichtje gemist denk ik
Ik denk dat wij juist zo zelfredzaam zijn geworden door gebrek aan mobiel en internet. Mijn oudste belt om de onzinnigste dingen op, vooral ook omdat het kan. Wij konden dat niet, dus als je een lekke band had, had je geluk als je hem zelf kon plakken, anders kon je een heel eind lopen.
Vroeger ging je buiten spelen en wist niemand waar je was Nu hebben ze de telefoon mee en vele met een tracker erop En als het regent word bijna elk kind met de auto gebracht Vroeger moest je maar fietsen kinderen zijn wel erg verwend
Wij hebben geen auto dus hier worden we gewoon nat De kinderen willen zelf gewoon heel weinig alleen doen merk ik. Alleen jongste dochter gaat regelmatig buitenspelen met de overbuurmeisjes, zonder gsm of tracker, want die heeft ze niet. Maar als tegen de oudste (15) zeg: hè wil je niet een keer met een vriend naar de bios? Dan kijkt ie me aan alsof ik iets geks zeg. Ik denk dat ie dan denkt; we hebben Netflix en Disney+, ik blijf wel lekker thuis en kijk hier wel wat Vroeger was het echt niet alles beter maar ik merk gewoon heel veel desinteresse naar dingen zelfstandig doen. We proberen ze zo veel mogelijk aan te sporen, maar helaas.