Hij is meestal na 11 uur in de avond weer thuis en werkt op 10 minuten afstand. En op andere avonden slapen de kinderen als het goed is. Daarbij zijn ze samen en kan je verwachten dat ze zelf iets opwarmen (dat kunnen jullie vooraf klaarzetten).In geval van nood kan een jongere van 13 echt wel hulp inroepen. Je kunt afspraken maken over beltijd etc. En je kunt ook vragen in je netwerk wie er bereikbaar is. Ik zou echt wel helpen als buur, ouder van vriendje etc. Buurmeisje van 13 past hier in de buurt op. Dus een oppas zou ik niet doen. Tenzij jouw kinderen niet zelfstandig of beperkt zijn. Of niet zelfredzaam etc.
Ik zou toch met je buren in gesprek gaan en uitleggen wat er speelt. Niet dat je nu direct van ze verwacht dat ze bij jullie de hele avond/nacht gaan oppassen, maar misschien kun je wel afspreken dat jullie kinderen kunnen aanbellen als er echt wat is. En verder zou ik met de werkgever van je man in gesprek gaan. Ik vind het om eerlijk te zijn heel erg lomp van de werkgever dat deze heeft aangegeven een volgende keer niet mee te willen denken als een medewerker aangeeft dat zijn vrouw meerdere malen in het ziekenhuis moet worden opgenomen. Dat zou voor mij een reden zijn om een andere baan te zoeken (wat ik in het verleden ook gedaan heb toen mijn werk niet meer te combineren was met de zorg voor mijn zorgintensieve kinderen en de werkgever vond dat dat mijn probleem was).
Bedankt voor alle tips! Klasgenootjes word lastig want ik ken verder niemand in hun klassen. Echt afspreken met klasgenoten doen ze ook niet echt. Ze zitten net in de eerste en tweede klas. Mijn ziekenhuis opnames kunnen zowel gepland als spoed zijn. Bij spoed is het dan best lastig om een oppas te regelen als je nog niet veel mensen in de buurt kent. Mijn man heeft morgen een gesprek op zijn werk om dit te bespreken en hij gaat proberen dat hij ipv nachtdiensten dan vroeger diensten kan werken. En misschien ook dat hij bij avonddiensten iets eerder weg kan.
Het ligt ook een beetje aan het karakter van het kind en hoe hun band onderling met z’n tweeën is. Mijn zoon (bijna 13) zou ik prima alleen thuis durven laten met een middagdienst. Voordat ze thuis zijn van school is het al snel 15:30 (middelbare wellicht eerder of later) Tussendoor af en toe even appen/videobellen
Nee natuurlijk niet, maar ging ervan uit dat er misschien al contact was geweest met andere ouders oid.
Mijn ervaring is dat dat contact met ouders nihil is op het vo tenzij ze toevallig bij basisschoolklasgenootjes/dorpsgenoten zitten. Andere ouders zie ik alleen op een ouderavond. Maar dan spreek je ze ook niet echt
Op het VO is dat echt anders, hier wel eens contact gehad als er ergens afgesproken moet worden en dan m.n. voor halen en brengen. Maar doorgaans verloopt de communicatie via de kinderen zelf.
De avonden zou ik geen probleem vinden, dat het een enkele keer voorkomt met een nachtdienst ook nog wel oké vinden, maar voor de nachtdiensten zou ik echt (tijdelijk) wat op het werk proberen te regelen. De buren zou ik vragen of het goed is als de kinderen in noodgevallen kunnen (aan)bellen. Dat vroegen onze vorige buren ook wel, geen probleem, ze redden het zelf ook wel, maar dat ze ons als achterwacht hadden, was voor de ouders en buurkinderen gewoon een geruststellend idee.
Ik vind op zich een avond of een paar uurtjes 's avonds kinderen op die leeftijd alleen later geen ramp maar ik neem aan dat hij bij een avonddienst waarschijnlijk al rond een uur of drie of vier moet beginnen? Ik vind het wel lang om op die leeftijd 8 uur lang alleen te zijn of dat nou overdag of 's avonds is. Geen ramp voor een keer maar niet iets wat je heel veel zou willen hebben denk ik zo. Dan zou ik kijken of de kinderen misschien op zo'n dag na school eerst bij iemand kunnen spelen en misschien zelfs eten en dan pas vanaf een uur of 7 alleen thuis zijn zodat het niet zo lang is. En ik zou ook nu je weer thuis bent proberen te investeren in goede relaties met anderen en misschien vriendjes dan ook af en toe bij jullie thuis te eten vragen zodat je makkelijker een beroep op anderen kan doen als dat nodig is Sterkte!
De kinderen zitten al op het voortgezet onderwijs, ik zou er vooral moeite mee hebben dat ze dan zo lang alleen zijn, zelf moeten eten, huiswerk maken. Dat laatste wil er nog wel eens bij inschieten als er geen ouders thuis zijn.
Dat ligt er ook maar net aan hoe die kinderen zijn en hoeft natuurlijk niet zo te zijn. Hier zou huiswerk maken zonder ouders bv echt niet voor problemen zorgen.
Hier zat ik ook aan te denken. Dat is ervoor gemaakt, tot een maximum van 2 ‘werkweken’ per jaar, uit mijn hoofd. Dus werk je 24 uur, dan dus max 2x24 uur. Maar wellicht dat er mouw aan te passen is. Dat hij alleen vroege diensten en evt (verkorte) avonddiensten werk? Ik neem aan dat de werkgever ook liever heeft dat hij er wel (deels) is dan helemaal niet.. en als je zelf met ideeën komt wordt er meestal ook wel meegedacht. De werkgever komt nu wat star over, maar dat kan ook aan de situatie liggen. Ik snap ook dat je met een ploegensysteem zit en waarschijnlijk een minimaal aantal mensen per ploeg moet hebben om het werk te kunnen doen. Als iemand dan ineens niet is dat dit voor een werkgever soms ook lastig kan zijn. En wellicht gebeurt dit al vaak? (Niet persé door de man van to, maar ook door anderen). Daar worden werkgevers vaak ook minder flexibel door. Niet leuk, maar soms ook wel begrijpelijk. Daarnaast denk ik dat het sowieso verstandig is om ook zelf verder te kijken naar je netwerk of deze uit te breiden als je zegt dat dit ‘vaker’ voor kan komen. Zorgverlof is dan ook (wellicht) wat beperkt qua uren. En misschien hebben de kinderen zelf nog goede ideeën of oplossingen?
Nog niet dat kan nog komen hè. Bij zoon van 12 zou alles fout gaan denk ik. Dat is zo'n dromer, die vergeet zelfs te douchen als ik hem naar boven stuur om te gaan douchen Ik zou kinderen van 13/14 nog niet graag alleen thuis laten zo lang. Ze komen soms al vroeg uit school, moeten eten, huiswerk doen en zelf naar bed gaan. Qua eten kun je het makkelijker doen, maar vergt ook weer voorbereiding (kant en klaar in de vriezer hebben staan bijv) Op zich zou met vrienden meegaan wel een optie kunnen zijn. Als je zelf contact opneemt met de ouders van de betreffende vriend(in) en het probleem voorlegt. Als ik gebeld zou worden door ouders van een klasgenoot van mijn zoon (en zoon kan ook goed opschieten met die klasgenoot) zou ik het zeker geen probleem vinden als die jongen met G mee uit school zou komen, huiswerk bij ons zou maken en mee zou eten. Om vervolgens in de loop van de avond naar huis te gaan/brengen.
Ik vind 12/13 ook nog wel jong hoor. Als ik kijk naar onze dochter van 12, die red haar prima alleen. Laatst had ze een studiedag op onze werkdagen dus was ze alleen. Oh wat heeft ze daar naar uit gekeken. Eind van de dag zei ze heel eerlijk; het duurde toch wel lang.... Voor 's avonds vind ik het ook nog wel wat als ze echt zelf op bed moeten gaan enzo. Ook dat zou ze prima redden, maar hoe vaak ze er 's avonds toch niet nog even uitkomt omdat ze nog ergens mee zit of iets wil vertellen. Ze overleeft het heus, maar ik vind dat dat nu gewoon nog moet kunnen als de behoefte er is, vind dat best sneu als ze dan helemaal alleen zou zijn.
Dit was ook mijn gedachte. Zo'n nachtdienst zouden ze in theorie minder last van moeten hebben. Ze slapen immers en in de ochtend zit papa weer aan de ontbijttafel. Zeker als je voor de nacht een buur kan vragen waar ze mogen aanbellen. Uit school in een leeg huis thuiskomen, zelf voor eten moeten zorgen, wellicht nog naar een sport, huiswerk, alleen hun bed in, dat lijkt mij problematischer. Maar praat vooral ook met je kinderen. Vraag hen eerst wat ze wel of niet zien zitten en ga daarna op zoek naar oplossingen. En ik zou nu dus echt gaan investeren in het opbouwen van relaties met je buren ipv maar te blijven zeggen dat je ze niet goed kent...
Zeker mbt spoed zou ik inderdaad investeren in contact met de buren, zeker als dat er nu nog niet/amper is. Het ontstaat natuurlijk niet zomaar. En in een noodsituatie zo fijn als er iemand in de buurt is. Ik denk dat veel mensen dan ook met liefde de eerste opvang zullen doen, maar dat moeten ze het wel weten. En voor de kinderen ook fijn als ze een beetje weten wie het zijn ed. Zelfde geldt voor ouders van vrienden, ik denk dat er genoeg zijn die best willen helpen als dat nodig is.