Onze buren klagen ook over herrie uit onze tuin. Onze jongens spelen nauwelijks in de tuin, maar in de zomer staat er een badje. Een kleintje, 1m80 doorsnede waar ze echt geen hele dag in liggen. 15-30 min per keer, 1-3 keer per dag. Ze spetteren dan, dus je hoort plonsgeluiden. En af en toe wat kreten en pleziergeluiden, echt geen continu geschreeuw en gegil (hooguit 1-2 keer per dag een kreet). Ik heb toen bij de andere buren gevraagd hoe zij het ervaren. Maar zij vinden dit horen bij heel normale geluiden. Ik heb ook bij vrienden, kennissen, collega's e.d. gevraagd wat voor geluiden voor hun acceptabel zijn en unaniem vonden ze dat kindergeluiden erbij horen, vooral in een kinderrijke buurt en dat het op warme dagen met badjestemperaturen het ook wel wat harder mag zijn. Met dit in het achterhoofd doe ik niets met de klachten van de buren.
Lastig lijkt me dat.. Hier ook 3 kindjes die in hun spel aardig wat geluid kunnen produceren. Als ze gillen zeg ik er wel wat van, maar ga ze ook niet continue lopen waarschuwen terwijl ze lekker spelen. Ruzie of huilen is vaak wel naar binnen. Ook al zijn ze gevallen bijvoorbeeld, troost ik ze liever binnen even zodat niet heel de buurt hoeft mee te genieten.
Ik ben het wel een beetje eens met @Tassie74 , maar met een iets andere uitkomst. Mijn oudste (jongen) was juist als klein kind ontzettend rustig, veel stiller en kalmer dan zijn nichtje. Als ze samen speelden dan maakte zij de meeste herrie. Mijn tweede (jongen) is juist wel hartstikke luidruchtig, veel wilder, veel actiever ook met spelen en helaas ook veel onhandiger. Mijn jongste (meisje) is buiten vaak best luid, stoeit loeihard mee met haar broers, maar kan ook heel lieftallig knutselen. Alleen wordt mini meer aangesproken op wild gedrag dan de jongens dat werden (niet door ons, maar door grootouders of mensen buiten). Eigenlijk wordt wild gedrag van meisjes gezien als jongensachtig en rustig gedrag van jongens als meisjesachtig, terwijl het helemaal niet seksegebonden, maar kind gebonden is. Daardoor wordt het ook door kinderen anders opgepakt. Het verschil tussen jongens onderling is even groot als het verschil tussen jongens en meisjes, door te zeggen dat jongens nu eenmaal jongens zijn, gaan we voorbij aan ieders uniciteit. Ik vind dat we daarmee de wilde kant van meisjes tekort doen en de rustige kant van jongens ook. Waar ik echter wel anders over denk is dat ik het ook wel prima vind dat kinderen (alle kinderen) zo af en toe luid en wild spelen. Heus niet elke dag, de hele dag, maar dat er in een badje gespetterd wordt en dat het volume dan omhoog gaat, dat hoort er soms bij. Mijn buren hebben een papegaai, die hoor ik ook regelmatig krijsen, er is altijd wel iemand in de weer met een hogedrukreiniger of boor en soms maken onze kinderen herrie, soms die van de buren (en soms maken ze samen herrie). Dat hoort erbij. Ik spreek ze heus wel aan als ze echt gaan krijsen tegen elkaar, ik laat ze niet te vroeg of te laat naar buiten, ik vind dat ze bij normale gesprekken niet altijd op standje marktkoopman hoeven, maar een keer stoeien op de trampoline hoort erbij en soms een keer ruzie ook. En gelukkig denken mijn buren daar ook zo over (weet ik van het buurtfeest van zaterdag). Je kunt je wel overal aan ergeren, maar dan ergert iedereen zich constant aan iedereen, zonde van de tijd.
Ja dit is zeker lastig. Ik begrijp het van beide kanten. Mijn moeder kon 20 jaar terug smiddags al amper buiten zitten. Schreeuwende kindjes maar dat vond ze niet de grootste ramp. De schreeuwende vader nog erger. Nu jaren later weer een ander gezin. Rustig van haar oude dag met een krantje in de tuin. Helaas .. ze weet dat t nu eenmaal zo kan gaan in een wijk. Wij zelf wonen gelukkig vrij dus niemand heeft echt last van ons. Maar kinderen maken nu eenmaal herrie. Zeker als ze jonger dan 5 a 6 zijn verblijven ze wat meer in de tuin. Ouder gaan ze vaak zelf op pad.
Ik vind zelf schreeuwende ouders (of volwassenen gewoon) ook erger dan kinderen. Kinderen kan ik aardig uitfilteren en zeker als ze plezier hebben vind ik dat eigenlijk wel leuk. Volwassenen die schreeuwen dat kinderen stil moeten zijn of dat de hond niet mag blaffen, vind ik storender dan een schreeuwend kind of blaffende hond op zich. Als het te lang duurt is het wel fijn om even rustig in te grijpen, maar bij elke schreeuw of blaf gaan schreeuwen dat ze stil moeten zijn, vind ik vervelender.
Ik vind het lastig ik kan door teveel prikkels overbelast raken. En bij mij is dat door geluid. Hier een buurman met een ingebouwd zwembad waar soms uren aan 1 stuk haar gegild en zo wordt. Als die dan weg zijn begint bij de andere buurman dw zwembad pret. Neem daarnaast de expat buren die niet normaal praten maar schreeuwen tegen elkaar wat zorgt dat ik met mooi weer helaas vaak ervoor moet kiezen om binnen te zitten omdat het teveel is. Ga ik dan de buren lastig vallen dan ze rustiger moeten doen? Nee dat niet. Maar af en toe de kinderen corrigeren (wat ze nu nooit doen!) Zou ik wel prettig vinden. Hier mochten mijn zoons nooit gillen of druk doen buiten. (Beide adhd) en dat doen ze nog niet. Want doordat ik er zo een last van heb kon ik ze er kort in houden. Maar ja dat is omdat ik er zelf erg last van heb.
Geluidsoverlast is heel persoonlijk Waar de 1 het geen probleem vind om de hele dag de kinderen van de buren te horen vind de ander het irritant Gillen en ruziemaken is hier gelijk naar binnen en ik wil ook niet dat ze smorgens gelijk naar buiten gaan rond 10 uur mogen ze buiten spelen
Ik snap je, want ik ben ook snel overprikkeld wat geluid betreft. Zijn speciale oordoppen niets voor je? De nieuwe airpods bv hebben ook een noice canceling stand. Zelf rustige buren/buurt , dus meestal geen last van. Over ballen in de tuin, mijn man en ik gaan af en toe bij ons achter voetballen en soms gaat er wel eens een bal een tuin in . Kan gebeuren toch.
Ik heb een hoofdtelefoon die ik soms met muziek op doe want het noice canceling heb ik niet veel aan helaas. Maar soms kan ik die muziek dan ook niet verdragen. En met die bal was niet bij mijn post
Ik denk dat je het dan ook meer snapt. Wacht maar En natuurlijk ga je het op je eigen manier doen en ga je regels stellen maar alles verschuift een beetje als het je eigen kind betreft. Regels rekken uit, je grenzen worden verlegd. Niet dat je dan van God los gaat natuurlijk maar als je eenmaal moeder bent dan denk je heel vaak; ‘de (in jouw geval MO61987) van 2020 had nooit kunnen geloven dat ze dit in 2023 zou doen’ Vroegah, had ik een verschrikkelijke hekel aan jengelende kinderen in een vliegtuig. Ik kan met het schaamrood op m’n kaken me herinneren dat ik tijdens een vliegreisje naar India dacht dat die ouders best wel even dat kind stil konden houden Mennnn wat was ik geïrriteerd. Tegenwoordig glimlach ik bemoedigend naar zulke ouders en heb zelfs op de vlucht naar Gran Canaria een kindje even overgenomen van haar ouders zodat zij héél even een moment van rust hadden.
Oh dat is zo waar! Onze bovenbuurvrouw kon een paar jaar geleden, toen wij hier kwamen wonen, echt géén begrip opbrengen voor kinderen (niet voor de onze en niet voor andere). Toen kreeg ze twee kleinkinderen en tadaaaa ze is helemaal bijgedraaid. Haar zoon is op iets oudere leeftijd geadopteerd en ze heeft zelf nooit een echt jong kind thuis gehad, nu met haar kleinkinderen maakt ze voor het eerst mee hoe baby's en peuters zijn. Dat was kennelijk een openbaring Al zijn er gelukkig ook genoeg mensen die zelf geen kinderen hebben, maar er wel leuk op reageren.
Hier ben ik het helemaal mee eens. Vroeger, toen de kinderen van onze achterburen klein waren (zijn inmiddels volwassen en oudste is het huis uit), was het zomers elke avond raak. Na het eten waren ze moe en dus vaak wat jengelig. Achterbuurman begon dan standaard tegen ze te schreeuwen en de kinderen begonnen vervolgens te huilen. Echt, je kon de klok er op gelijk zetten. Zo irritant, terwijl ik me verder overdag nooit ergerde aan de geluiden die ze maakten bij het spelen. Ook niet als het wat harder ging. Ook al hadden we toen zelf nog geen kinderen Spelende kinderen zijn nu eenmaal niet continu stil, ook de mijne niet. Gillen en onnodig hard schreeuwen mogen ze niet, maar bij af en toe wat meer volume ga ik ze meteen zeggen dat ze stil moeten zijn.