Ik moet zeggen dat ze hier in hun eentje heel goed stil kunnen zijn, maar met 3 kinderen zijn ze elkaar altijd wel aan het seinen of uitlokken en is het een stuk moeilijker.
Vroeger ging ik twee keer per zondag naar de kerk en de dienst 's ochtends duurde zo twee uur. Altijd rustig gebleven. Tijdens de grote preek speelde ik met een klein popje of las ik mijn pixi boekjes. Zelf ga ik nooit meer, maar laatst met het overlijden van mijn oma, is mijn dochter (4) met mij naar de avonddienst geweest. Daarvoor heb ik haar verteld hoe het zou gaan en dat ze stil moest zijn. Ze mocht best wat aan mijn vragen, maar op fluistertoon. Het ging gelukkig prima. Alleen erg jammer dat ze niet tegen orgelmuziek kan en daarvan moet huilen.
Bij ons in de kerk hoor je de kinderen niet. Die zitten stil. soms fluisteren ze iets tegen vader of moeder ,maar meer niet. De kleintjes tot 4 jaar gaan naar de crèche. Gaat het echt niet met een kindje, dan gaat er 1 van de ouders met het kind de kerk uit. Maar de meeste van 4 en ouder weten wel, dat ze stil moeten zijn.
DL gaat elke zondag een keer mee vanaf drie jaar, dienst duurt anderhalf uur, en niemand maakt geluiden hardop. Dat hoort niet zo. En zou dat heel storend vinden! Ze is wel iets drukker als in het begin, maar ja dit is opvoeding, moeten ze leren in de kerk stil zijn/zitten. Heus wel ff kroelen met een doekje, snoepje eten, op schoot, etc.
die van ons gaan vanaf baby af aan mee de kerk in, ik probeer ze wel rustig te houden maar ze hoeven echt niet muisstil met de armen over elkaar te gaan zitten. Ze mogen niet rondlopen van mij en niet op de bank staan 2 weken terug ben ik met de jongste in NL naar een zware kerk geweest, dus 1,5u zitten en vnl stil zijn en luisteren maar ik vond dat ze het heel goed deed! ze heeft lekker snoepjes zitten eten, daarna met de papiertjes gespeeld, de achterbuurvrouw over de knie zitten aaien