Ik ben benieuwd naar ervaringen van dames die snel weer zwanger werden van een tweede/derde/vierde kindje. En dus waarvan de kinderen weinig in leeftijd verschillen. -Zowel hoe de zwangerschap verliep (aanslag op je lichaam of juist niet) -Na de geboorte (drukte/zware nachten) en -Later (hadden de kinderen veel aan elkaar? Speelden ze veel samen? Of niet?) Ook ben ik benieuwd naar hoe mensen dit hebben gedaan die net als wij niet al teveel ruimte hebben en niet veel geld (wij doen t op 1 salaris) Zelf twijfel ik of ik nu graag doorwil met een volgend kindje of juist wil wachten. Ik ben 20, ooit gestopt met studie en sinds kort helaas weer werkloos. Zit nog in mn verlof, solliciteer me een ongeluk maar niemand wil me meer hebben dus aan de ene kant kan ik me misschien beter storten op t "huisvrouw" zijn en later als de economie er ook weer wat beter voor staat opnieuw carriere proberen te maken. Aan de andere kant twijfel ik of dat financieel gezien wel een goed plan is. Ik ben niet op zoek naar advies in mijn situatie maar lees dus graag ervaringen zodat ik een goed beeld krijg van de Voor- en Tegens
Ik zwanger van ons 2e kindje, over 2,5-3 weken uitgerekend. Ons zoontje is dan 1,5 jaar. Ik heb dus nog geen ervaring hoe het is als je er 2 hebt maar ik moet toegeven dat de 2e zwangerschap een stuk zwaarder is. Maar dat is logisch met een klein kind. Wij hebben er bewust voor gekozen om na de bevalling geen anticonceptie te gebruiken omdat ik pcos heb, en bij onze zoon duurde het 2,5 jaar voordat het raak was. We waren dus erg verrast dat we zo snel weer een kindje zouden krijgen. Wij zijn ons bewust dat het pittig zal zijn, maar met elk leeftijd verschil zullen er voor en nadelen zijn. Het lijkt ons juist leuk dat ze bijna gelijk groeien. Qua ruimte is het niet ideaal want ze moeten samen op een kamer maar als dat het ergste is? Hopelijk zijn we over 5-6 jaar verhuisd naar eem huis met extra kamer.
mij leek het zelf dus helemaal niks om ze dicht op elkaar te hebben terwijl het in mijn omgeving wel soort van normaal is dat er max 2 jaar tussen de kids zit.. dl is 8 en dus al een grote meid. aan de ene kant had ik misschien wel iets minder lang er tussen gewild maar aan de andere kant lijkt het me wel heerlijk dat dl niet zo heel erg afhankelijk van mij is en zichzelf best wel redden kan. het enige waar ik haar echt niet mee vertrouw is zelf haar haren doen. maar uiteindelijk moet iedereen er zelf voor kiezen wanneer ze klaar zijn voor de volgende.. ik zou er zelf niet aan moeten denken zoals sommige die ik zie 25 zijn en al 3 kids hebben.. maar ja nogmaals ieders eigen keus..
Ik ben 24 jaar en zwanger van de 3e. Toen ik zwanger was van de 1e was ik nog bezig met m'n opleiding. Tussen de 1e en de 2e zit er 2 jaar tussen. Tijdens de zwangerschap van de 2e heb ik m'n opleiding succesvol afgerond. De 2e zwangerschap was een stuk zwaarder, maar de kinderen zijn allebei erg makkelijk en kunnen goed met elkaar overweg. 2 jaar leeftijdsverschil vonden we ideaal! Nu bewust gekozen voor 3 jaar tussen de 2e en 3e. Zodat ik extra kan gaan genieten van de 3e. De oudsten gaan dan naar school/peuterspeelzaal. Bewust voor gekozen en hierna ga ik me richten op een baan. We zijn vorig jaar verhuisd en hebben ipv 3 nu 4 slaapkamers. Anders waren we nog niet voor een 3e gegaan. Wij vinden het persoonlijk erg belangrijk dat ieder kind zijn eigen slaapkamer heeft.
Geen ervaring met een tweede, maar is het niet een idee om alsnog een studie/cursus op te gaan pakken in de tussentijd zie dat je hebt geschreven dat je niet op advies voor jullie situatie zit te wachten, maar kon het niet laten, sorry! Wat ik in mijn omgeving wel zie is dat een tweede zwangerschap binnen een jaar na de eerste als erg zwaar wordt ervaren, omdat lichaam nog niet hersteld is. 9 maanden ontzwangeren lijkt dan zo gek nog niet... Leuke is wel dat de kinderen wat meer in dezelfde levensfase zitten en dus dezelfde dingen leuk vinden om te spelen. Ook ben je sneller uit de luiers enzo, lijkt mij ook een voordeel nu je nog geen werk hebt heb je ook geen kosten aan kinderopvang denk ik? Dat lijkt me ook een groot voordeel om meteen door te gaan! Juist langere tijd er tussen heeft als voordeel dat de oudste wat mee kan helpen en de komst van broertje/zusje veel meer meekrijgt, erg leuk! Uiteindelijk gaat het erom wat jullie samen willen
Ik ben bijna 9 weken zwanger en heb een zoontje van 9 maanden. Ookal was ik bij de eerste veel beroerder, toch vind ik deze zwangerschap zwaarder, met baby in en uit bed sjouwen enz. Ons lijkt het korte leeftijdsverschil wel erg leuk straks!
Ik krijg mijn vierde kindje, de oudste is dan 6,5 jaar, opzich dus vrij vlot achter elkaar De oudste twee schelen 18 maanden, de eerste tijd was heel fijn, De oudste sliep ook nog een paar uurtjes per dag en zo kon ik met de baby ook nog fijn even op bed liggen, er kwam een periode van het zusje niet leuk vinden omdat ze begon te bewegen en dan bij "zijn" speelgoed kon komen en dat vond hij lastig. Nu zijn ze 6 en bijna 5, je merkt echt dat ze heel veel aan elkaar hebben maar soms ook onderlinge strijd omdat ze niet van elkaar willen onderdoen Maar meestal zijn het echt maatjes en dat is erg leuk om te zien,maar dit heeft denk ik niet met hun leeftijd te maken. Tussen de tweede en derde zit 3 jaar, de. Tweede vond haar zusje als baby enorm leuk, enorm trots was ze ! Maar daar kwam wel verandering in toen ook zij kon kruipen en dingen kon pakken, ze is gek op haar zusje dat zeker, en zonder grote broer erbij zijn het twee handen op 1 buik, maar met grote broer erbij mag onze Jongste van 20 maanden graag laten zien hoe ondeugend ze is en haar grote zus klieren en stieren door aan haar vlechten te trekken, knipjes uit de haren trekken koek afpakken en van de bank af te duwen,speelgoed verstoppen, Terug naar bed zat er niet meer in, de oudste moest naar school en de tweede was 3 en sliep niet meer overdag, Onze zoon en jongst verschillen 4,5 jaar, dit zijn altijd vriendjes geweest,hij heeft het nooit erg gevonden als zijn kleine zusje iets pakte dat van hem was, duwt ze hem van de bank af omdat zij daar wil zitten moet hij lachen, hij is zelf net zo een grote ondeugd en zijn zusje heeft het echt van hem, hij is dus enorm trots dat zijn zusje net zo een ondeugd is die liggen echt hele dagen in een deuk om elkaar.. Als de vierde geboren word is de oudste 6,5 jaar, tussen de tweede en vierde 5 jaar en tussen de derde en vierde net wel net geen 2 jaar we weten nu al dat ze in het begin ape trots gaan zijn, ze hebben altijd een broertje gewild, of ze elkaar ook werkelijk liggen weer ik niet Ruimte hebben wij ook te weinig, maar wij gaan de zolder verbouwen zodat we daar twee extra kamers kunnen maken, en de woonkamer gaan we naar achteren uitbreiden, mijn schoonvader is een gepensioneerd timmerman en doet dit allemaal zelf, kosten is dus alleen materiaal na de bevallingen was ik bij alle drie meteen weer goed op de been kon alles en deed alles zelf weer. De zwangerschappen werden wel elke keer erger, maar goed dat is even Afzien, ik heb vrienden en familie die graag helpen en n de bevalling is Alles weer goed met mij als het goed is
Wij verwachten ons tweede kindje begin december, ons dochtertje is dan nog net geen anderhalf jaar. 'Dus nog geen ervaring. Krijg wel iedere keer te horen van schoonmoeder; nou vind het wel snel. Echt iedere keer als we dr zijn.
Tussen mn eerste 3 zit een flink verschil, maar tussen nr3 en 4 zal 11 maanden zitten. Ervaring echt heb ik dus nog niet, ben wel echt benieuwd naar de antwoorden van anderen, tot nu merk ik qua zwangerschap niet zoveel verschil alleen dat mn buik toch sneller groeit.
Toen mijn dochtertje 14 maandjes was ben ik opnieuw zwanger geraakt. Zat niet echt in de planning, maar hartstikke welkom!! Ben over 2 weekjes uitgerekend, dus de ervaring van 2 kids kort op elkaar heb ik nog niet.. Ik vind de zwangerschap wel echt zwaar, je kan niet even gaan liggen wanneer je moe bent, en met een peuter is het gewoon hard werken.. Als je een zwangerschap zou kunnen plannen en ik had dit geweten had ik ervoor gekozen om er langer tussen te hebben, qua xwsngerschap dan... Verder kan ik qua ruimte of salaris niet mee praten.
Tussen de 1e en de 2e zit 15 mnd en tussen de 2e en de 3e zit 19 mnd Zwangerschap verliep net zo soepel als de 1e zwangerschap. Kon tot aan de bevalling alles zelf. Buik groeide niks sneller als bij de eerste. Na de bevalling van de 2e kon ik nog middagdutjes meeslepen overdag. Dat is nu niet meer mogelijk daarom vind ik het nu wel zwaarder omdat overdag even bij tanken geen optie meer is. Maar het is het zo waard! De 2 oudsten slapen bij elkaar (j/m) en de jongste bij ons op de kamer. We hebben geen kamer over dis we zullen op termijn moeten gaan verbouwen of verhuizen maar voor nu haat het prima. Ze kunnen zelfs nog samen op 1 kamer met z'n drieën. De oudste twee slapen altijd door s'nachts op een uitzondering na. Ik zou het zeker zo weer doen! Oh en ze spelen heerlijk met elkaar!
Ik was na 7 maanden weer zwanger(bewust trouwens) maar ik vind deze zwangerschap wel veel zwaarder. Mijn zoon loopt nog niet en weegt er wel behoorlijk in. Vooral de laatste weken krijg ik echt moeite met hem naar boven tillen. Ook slaapt hij sinds hij 11 maanden is niet meer Door en is hij altijd om 5 uur s morgens wakker..op en af ziek en wij zijn dus ook niet fit. Ben benieuwd hoe het straks gaat, maar ik ben er eerlijk gezegd best zenuwachtig voor.
Hier zit er tussen broer en zusje bijna 4 jaar verschil. Ook bewust voor gekozen, zou er niet aan moeten denken om 2 kinderen in de luiers te hebben. Ze kunnen heel leuk met elkaar spelen, maar hebben ook dagen dat ze alleen maar mot hebben met elkaar😂 echt broer en zus issues 😉 Als de 3e wordt geboren, zit er met oudste 9 jaar en jongste 5,5 jaar verschil. Ideaal! Oudste zijn al heerlijk "zelfstandig" en zitten overdag op school.
Na de geboorte van onze dochter bewust gekozen geen anticonceptie te gebruiken omdat ik PCO heb en ik van onze dochter via hormoonbehandeling in het ziekenhuis zwanger ben geraakt. Onze dochter was 11 maanden toen wij dus ongepland en spontaan zwanger zijn geraakt van ons 2de kindje. Dalijk zit er ongeveer 20 maanden tussen. Sneller dan gepland maar ontzettend welkom! De zwangerschap valt me wel zwaarder. Ook weinig misselijk o.i.d. maar wel meer moe ondanks dat ik nu minder werk als bij mijn eerste zwangerschap. Ik wil toch even op jou situatie in gaan, ik bedoel het heel positief. Je bent pas 20, de banen liggen niet voor het oprapen maar hou de moed erin, probeer positief te blijven. Komt vast goed!
Bedankt voor de reacties tot nu toe ik vind t niet erg als er op mijn situatie gereageerd word hoor maar dat was niet waar ik in eerste instantie naar op zoek was, vandaar. Gek genoeg is 20 voor het meeste ongeschoolde werk al te oud, erg maar waar. Een opleiding is erg duur, ik zit nog met een schuld van mijn vorige opleiding waar ik in t 3e jaar mee ben gestopt. Misschien dat ik nog iets van een thuiscursus wil doen. Voor banen moet je heel flexibel zijn en dat ben ik nu met een kindje en een vriend die wisselende diensten van 40u per week draait niet meer. Dus voor mij 10 anderen helaas
Tussen onze twee jongens zit 3,5 jaar leeftijdsverschil. Ik vind dit een fijn leeftijdsverschil. De oudste gaat naar school en heeft daar een continurooster. Dat betekent dat ik op mijn vrije woensdag tot 13.00 met de jongste thuis ben, lekker rustig. 's Middags gaat de jongste nog een uurtje slapen en dan kan ik echt even aandacht aan de oudste besteden, dan doen we een spelletje of gaan we knutselen, of iets anders waar de jongste te jong voor is. Ook is het fijn dat de oudste zindelijk is, zichzelf kan aankleden etc. Ze kunnen lief samen spelen, maar niet met alles. Wat heel goed gaat: samen met de auto's spelen of als grote broer een blokkentoren maakt die de jongste mag omgooien. Ook vinden ze het leuk als ze samen worden voorgelezen. Wij hebben de eerste maanden van beide kinderen nooit als zwaar ervaren. Zeker geen tropenjaren, zoals je wel eens hoort. Wellicht heeft dat met het leeftijdsverschil te maken. Het is met een tweede kindje altijd weer even zoeken naar een ritme, waarbij de tweede zich vaak wat meer moet schikken, zeker als de oudste al naar school gaat, zoals bij ons.
Mijn kinderen schelen 14 maanden. De zwangerschap van de 2e vond ik nauwelijks zwaarder dan die van de 1e. Wat het wel wat zwaarder maakte was het feit dat ik natuurlijk al een baby had om voor te zorgen en dat ik haar de hele zwangerschap heb moeten dragen omdat ze nog niet liep. De gebroken nachten waren niet zwaarder dan bij de 1e. De 1e sliep al de nachten keurig door, dus ik had alleen de baby voor de nachtvoeding en hij (de 2e dus) sliep zelf ook met 10 weken al door. Wat het voor mij heel zwaar maakte was dat de 2e heel veel huilde en de oudste nog te jong was om uit te leggen wat er aan de hand was, waardoor zij (de oudste dus) ook ging huilen. Bovendien sliep de jongste niet in de wandelwagen, waardoor ik op een gegeven moment alleen maar thuis zat, omdat ze elkaar afwisselde met slapen en er in de kinderwagen dus niet geslapen werd. Ik had het in ieder geval heel erg onderschat, maar was de situatie anders geweest, en had ik een baby gekregen die net zo makkelijk was als de oudste, dan had ik het waarschijnlijk heel anders ervaren.
Ik wilde na ongeveer 1 jaar een tweede maar was veel aan het solliciteren en had volop gesprekken, vlak daarna kreeg ik een baan en moesten we even wachten helaas. Nu zullen ze 2 en halfjaar schelen, ook niks mis mee maar had graag eerder gewild maar zou krap worden op 1 salaris.
Hier momenteel zwanger van de tweede. Precies op het moment dat me zoontje 1 was. Dus er zal straks 21 maanden tussen zitten. Mij lijkt het pittig en het was ook niet helemaal de bedoeling, maar het is zo gelopen en ondanks dat ik er even aan moest wennen is het natuurlijk hartstikke welkom. Dus ben ook best benieuwd hoe dat straks gaat en ben er ook (nu al) een beetje zenuwachtig voor!
Toen de oudste 16,5 maand was, werd haar zusje geboren. De zwangerschap heb ik niet als veel zwaarder ervaren. Soms wel lastig als je bijv. een vieze luier moet verschonen en je bent kotsmisselijk en vreselijk duizelig. Aan de andere kant makkelijk. Je kan bijv. als je kindje slaapt ook even rustig aan doen. Ik moet wel zeggen dat onze oudste echt een super makkelijk en vlot kind was. Ze liep voor haar 1e verjaardag etc. Gebroken nachten ken ik bijna niet. En nog niet trouwens.. Ook heb ik gemerkt dat een jonger kind alles makkelijker accepteert. We hebben er geen minuut iets van gemerkt dat ze jaloers was of het gek vond dat er een baby was, of dat mama in het ziekenhuis lag. Alles werd gewoon geaccepteerd, geen probleem. Uiteraard moet je even een nieuw ritme zien te vinden als er weer een kindje is geboren. Ik vond het toen fijn dat mijn man na de kraamtijd echt een ruime week nog thuis was, zodat we er even aan konden wennen. Daarna ging het echter helemaal prima!! Zeker dat eerste halfjaar toen de tweede nog sliep in de kinderwagenbak was er geen probleem. Flesjes, slaapjes, luiers etc. Alles ging tegelijk op. Super makkelijk. In die tijd kreeg ik er zelfs nog 1 dag in de week een oppaskindje bij die 20 weken ouder was als mijn jongste kindje. Soms was er dan wel eens een crisissituatie (2 tegelijk huilen) Maar mijn idee was altijd: degene die het snelst/makkelijkst geholpen kan worden het eerst. Dan heb je de meeste tijd over voor de ander. Toen de jongste niet meer in de kinderwagenbak kon slapen, heb ik wel een tijd gehad dat ik me meer aan huis gebonden voelde. De jongste deed een slaapje 's morgens, de oudste begin van de middag en de jongste dan weer halverwege/eind van de middag. Dat is een nadeel. Nu de jongste van die ochtendslaapjes af is, gaat het wat dat betreft beter. Ik vind het echt superhandig zo kort op elkaar. Ik vond trouwens wel na de tweede zwangerschap iig 9 maanden ontzwangeren nodig. Het is toch best een hele aanslag op je lichaam...