kinderen met harde/schelle piepstemmen... kan dat ook zachter?!

Klopt.
Oudste dochter is een vrij druk mensje.
En heeft een stem die behoorlijk hard is.
Uiteraard zijn wij haar,toen het begon op te vallen, er op gaan wijzen.En gezegd dat ze zachter moet praten.
Maar dat helpt niet.

Als ik zeg dat ze zachter moet praten,lukt dat even.Maar al snel komt het volume er weer in.
De grap is dat ze een kopie van haar opa (mijn vader) is.
Die is precies hetzelfde.Druk en een harde stem...

 

Tja, mijn zoontje heeft werkelijk nog nooit gegild (bijna 2) en dat is ook wel opvallend. Ik denk dat hij niet beseft dat hij kan schreeuwen.

In de kraamweek was al duidelijk dat hij een lief en zacht huiltje had, vergeleken bij andere baby's in het ziekenhuis.

Ik weet niet of je er iets aan kunt doen, het lijkt me iets natuurlijks. Ik weet wel dat je een kind kunt leren schreeuwen, maar dat is de andere kant op.
Een kind moet zichzelf wel kunnen zijn, met al zijn enthousiasme.

Lijkt me heel erg voor de ouders, als je je irriteert aan je eigen kind. Hoop dat je er oplossingen voor kunt vinden. Anders heb je er nog jaren last van. Succes.

 

Blijven herhalen dat het echt zachter moet. Wij hebben hier de regel hard praten, schreeuwen en gillen in principe buiten of boven.

Maar eigenlijk erger ik me er niet zo aan, waar kinderen wonen is lawaai.

 

Mijn dochter weet heel goed aan te geven als ze iets niet wil door keihard te gillen. Dan leg ik haar uit dat het goed is dat ze iets niet wil maar dat ze dat kan uitleggen door te praten.
Verder valt het reuze mee maar ik zeg er wel wat van als het te hard gaat. Op het kdv is het ook simpel, buiten mag je rennen en gillen, binnen niet. Dus als ze druk zijn gaat het spul gewoon naar buiten. Goed idee, als het te druk wordt is dat een teken dat we onszelf even moeten uitlaten.

 

Ik vind dat de meeste hier afdwalen van het onderwerp. Een harde/schele stem hebben is totaal iets anders dan hard praten.
Elke stem is anders en verandert ook een aantal keer van hoogte tijdens ons leven.

Het is dus ook onzin dat een kind met een hoge stem aangeleerd kan worden om 'laag' te praten. Dat is iets anders dan hard en zacht praten. En heeft ook niks met gillen te maken.

Mijn zoontje had tot voor kort een hele hoge 'keukenmeiden' stem. En hoe enthousiaster hij werd, hoe hoger die stem ging. En dat klinkt idd harder dan een 'normale' stem. Wij hebben hem heel vaak aangegeven om rustig en zacht te praten, maar merkten dat ie daar alleen onzeker van werd. Hij durfde dan zich niet te laten gaan in zijn verhaal, en dat wilde ik ook niet hebben. Een kind mag absoluut zichzelf zijn en daar hoort zijn stem bij.
Vanaf 4 jaar begint zijn stem steeds lager te worden en nu heeft ie een 'normale' jongensstem.

 

we zijn volgens mij op het zelfde punt beland

 

Een blafband

 

Mijn vaders kant van de familie praat hard en wij (zus en ik) deden dat ook. Zal wel wat genetisch zijn maar we hebben geleerd om daarop te letten en minder hard te praten. Ik ben wr van overtuigd dat het te leren valt. En dan heb ik het over het volume van de stem

 

Helemaal mee eens. Mijn dochter had ook zo'n schelle overslaande stem. Ik kon daar als ze dan ook nog erg druk was soms gewoon van chagrijnig worden . Ik zei haar wel vaak dat ze zachter moest praten, want ze heeft er ook een handje van met flink volume te praten, maar dat schelle kon ze echt niks aan doen. Gelukkig is ze eroverheen gegroeid.

 

Waarschijnlijk niet nee En anders toch die blafband maar proberen .
Het zoontje van een vriendin van mij groeide er met 8 jaar pas overheen.

 

Zo doen wij dat hier ook. Ze hebben een hele speelzolder tot hun beschikking.

 

Ik ben ook van mening dat het gewoon per kind verschilt. Er lopen hier diverse kinderen in diverse leeftijden rond en bij deze twee valt het gewoon op. Terwijl ze dus van mij toch allemaal dezelfde regels en opvoeding meekrijgen.

Het kan natuurlijk zo zijn dat er thuis weinig tot geen aandacht aan wordt besteed. En je ziet het ook wel bij gezinnen waar 1 of meerderen slechthorend zijn, er wordt dan automatisch harder gesproken.

Maar er zit inderdaad verschil tussen hard praten/gillen en harde/schelle stem. Dat eerste is te corrigeren, dat tweede valt al een stukken minder aan te doen.

 

Precies.
Gillen en schreeuwen dat doen we hier niet in de huiskamer.
Dan gaan ze maar op zolder verder of naar buiten met de overtollige energie.
Maar die harde stem van oudste dochter, die heeft ze altijd.
Ook als ze een boekje voorleest of rustig zit te kleuren..

 

Mijn dochter heeft t gelukkig niet, maar in haar klas wel 2 meiden die altijd hard (en erg irritant) praten, zo'n 'aanwezige' stem. Zou ik doodmoe van worden. Bij hun denk ik een vorm van aandacht, haantje de voorste willen zijn, 'hoor mij'!! Beide van jongs af aan veel naar kdv geweest (3/4 dagen).

Merk ook wel dat er meer drukte (ook wel in de stemmen) komt als er hier kindjes spelen. Maar te hard en vooral te lang, vind ik ook echt niet goed.
Heb trouwens ook liever niet dat ze boven spelen, vind dat een gedoe en kan ze dan niet echt in de gaten houden. Soms doe ik t wel eens, leg ik t matras op de grond, maken ze t donker, muziek en discobal aan Maar over t algemeen vind ik t niet erg als ze beneden spelen.

Schelle stemmen, hmm nee (her)ken ik niet echt. Wel heel hoog, maar dat hoeft ook echt niet perse hard/vervelend te zijn. (Wel soms lastig verstaanbaar). En nee, daar kun je niet altijd iets aan doen..

 

Ik leg hier gewoon uit dat mijn oren er pijn van doen. En zeg telkens dat het zachter moet. Ik ben erg gevoelig voor harde geluiden dus hier is het van heel vroeg af aan al rustig aan doen. Wat mij verder vaak opvalt is dat kinderen harder praten en meer gillen als er vaak tv aan staat en ook als ze veel speelgoed hebben met allerlei geluidjes.
Dat soort dingen hebben we dus ook niet.

Als ze erg druk zijn zet ik soms de radio nog uit of ik zet classic fm op.

 

Helemaal mee eens! Geldt hier thuis ook!

 

helemaal eens