Het is misschien ook net waar je mee opgroeit, wat je dan normaal vindt om te zeggen. Zelf vind ik 'nemen' wel een nare uitspraak alsof mensen het hebben over een gebruiksvoorwerp. Als ik het hoor/ lees vind ik het best storend. Maar ik ga dan maar van de goede bedoelingen uit en zeg er verder niets van. Want natuurlijk zijn er ook mensen die 'krijgen' gebruiken en alsnog doen alsof je zoiets wel even doet... Tja, gelukkig weten die (nog) niet beter denk ik dan maar. Ik ben me er wel altijd erg bewust van geweest dat het geen vanzelfsprekendheid is.. Ik ben er zo eentje die een kind dus ziet als door God gegeven om voor te zorgen . Voor ons dus een geschenk, een zegen om een kind te krijgen en voor dat leven verantwoordelijkheid te dragen. Niet alleen maar voor ons zelf.
Tja, nu ik dit zo lees weet ik eigenlijk niet wat wij zeiden. Persoonlijk vind ik het onzin dat er zo op het woord wordt gepakt. Ik heb soms het idee dat iemand die zwanger is, makkelijk zwanger is geworden, een goede zwangerschap heeft gehad of wat dan ook dit allemaal niet kenbaar mag maken omdat er ook mensen zijn waarbij het anders gaat. Niemand zegt of doet iets om iemand anders te kwetsen, tenminste, daar ga ik in eerste instantie niet van uit.
Vind het allebei niets. Bij kinderen nemen denk ik aan iemand die een kindje ergens vandaan pakt en de kt mijn. Bij kinderen krijgen denk ik aan iemand die daadwerkelijk een kindje aan anderen geeft. Maar hoe anders te noemen? Dat weet ik zo ook niet. Net zoals dat het iemand kind is, vind ik ook vreselijk. Ben meer voorstander om te zeggen dat kinderen bij iemand horen, dan dat ze bezit zijn.
Hmm nee zo zit het niet. Maar heb wel het idee dat sommige die makkelijk zwanger worden niet beseffen dat het ook andersom kan. Ik vind wel dat mensen daar bewust van mogen zijn!
Ik geloof ook niet dat men de bedoeling heeft om ermee te kwetsen. Maar ik vind wel dat het woord "nemen" een vanzelfsprekendheid uitstralen, een fait accompli aangeven. Je neemt, dus je hebt zeg maar. En krijgen heeft niets met een god of hogere macht te maken, maar veel simpeler, je lichaam. Je hebt nul controle over wanneer je zwanger mag raken, je moet afwachten wat er gebeurt, en dat kan bij de lucky ones binnen een maand zijn en bij anderen met veel hulp na een paar jaar. Mijn zusjes, die prima zwanger werden, hebben ook nog nooit over nemen gesproken overigens dus ik weet niet of het perse iets is van de dames die wat moeilijker zwanger raken.
Ik wenste altijd een kind en dat heb ik gelukkig gekregen. Maar ik neem een kind klinkt in mijn oren heel onprettig, en krijgen klinkt of je het al hebt.
Ik vind beide niet denderend. Nemen klinkt te makkelijk, krijgen te veel 'als het niet lukt zul je het wel niet verdiend hebben'. Maargoed, zo blijven er wel heel weinig opties over, dus ik lees er gewoon overheen.
Zowel nemen als krijgen zijn te bezitterig. Een kind is geen eigendom van z'n ouders. Ik vind eerder dat een kind ouders krijgt. Ik zou zeggen: kinderen willen. En afhankelijk van de mate waarin je ze wilt en de gradatie waarin je daar moeite voor doet passen daar verschillende werkwoorden en activiteiten bij. De een stopt met de pil en zegt daarmee alles, de ander houdt het bij 'een kind zou welkom zijn', de derde is aan het klussen en de vierde beschrijft zichzelf als iemand die al zo en zo lang bezig is voor een kind.
Nou voor mij voelt krijgen dus wel alsof het door een god oid bepaald wordt...en dat vind ik naar om te horen...er zit heel veel pijn en moeite in...dus nee heb ze niet "gekregen"
Het klopt allebei niet. Maar bij gebrek aan een goed woord, zijn voor mij alle woorden goed. En ik ben ook zwanger geworden via mmm, maar om nou te zeggen dat het voor mij dan gevoeliger moet liggen... Nee dus. Ik neem aan dat mensen die spreken over 'nemen' ook wel weten dat je ze niet in een winkel hebt gekocht of van straat hebt geplukt. En als je praat over 'krijgen' weet iedereen ook dat je ze niet voor een verjaardag hebt gekregen. Wat maakt het uit?!
Mijn idee ook! Ik hoor het eigenlijk niet eens, nee...duidelijk iets waar ik me niet druk over kan maken.
Jaaaa hoor dames, mooi weer. Zoals al gezegd wordt: kinderen nemen klinkt een beetje naïef. Maar naïviteit is eigenlijk ook zo mooi, ik had dat zelf ook graag nog een beetje gehad. Zoals een kennis van me zei: "Nee, volgend jaar komt het even niet uit, want dan wil ik een baby." Ze heeft haar baby en is nog steeds even naïef. Mooi toch?
Ik vind beide niet echt lekker klinken... Je krijgt niet zomaar even een kind en je neemt ook niet zomaar even een kind (in ons geval al helemaal niet) Ik irriteer me er niet echt aan, al ligt het wel eraan hoe het gezegd wordt. Als ik tieners hoor praten van ja enne dan nemen we 2 kinderen dan denk ik oww jongens wacht maar af.. Ik heb altijd gezegd ik zou graag kinderen willen, hoop dat het ons gegund is. Nu vragen ze vaak willen jullie wel een 2e? Dan antwoord ik met ik zou heeel graag een tweede willen maar helaas is het niet vanzelfsprekend. Ooit een kennis gehad die mijn zwangere buik zag en zelf al zwanger was van de derde ofzo, die tegen me zei zo ga je eindelijk ook aan kinderen beginnen!! Uhhhh say what?! Ik snap mensen nooit zo waarom ze niet nadenken voordat ze wat zeggen..
Heerlijk vind ik dat. Gelukkig is het gros van de mensen daarin ook gewoon naïef. Ben er ook echt blij mee. Moet er niet aan denken dat het voor iedereen zolang duurt / niet lukt Zelf gebruik ik willen/wensen. Heb verder geen probleem met de woorden nemen/krijgen. Al klinkt ik neem een kindje een beetje als ontvoering (ik neem een kindje van iemand anders mee, en ook al doe je dat zonder te betalen, dat is toch echt illegaal). Maar dat is meer dialect daarin zijn nog wel meer en vreemdere verschillen in
Mijn kind heb ik gekregen van God, met alles dat hij me komt leren. Anticonceptie nemen, je leven goed plannen en zelf bepalen wanneer je er voor gaat lijkt me dan toch de way tot go. Krijgen vind ik ook weer een beetje klinken als: laat maar aan het toeval over. Mijn liefdesbaby kwam ongepland. Als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat. Veel mensen nemen ze wel degelijk, zijn snel zwanger. Die blijven niet op zp hangen. En het zijn maar woorden.
Wij hebben kinderen gekregen Wij hebben kinderen genomen Denk dat ik dan toch de voorkeur heb voor kinderen krijgen
Ik vind kiezen wel een hele mooie, je "neemt" ze niet zomaar nee, en zelfs "krijgen" is een term die soms verkeerd opgevat word omdat niemand ze "zomaar" krijgt. Ik denk dat het vaak meer de toon is die kwetst dan de intentie. Niet iedereen kan ten slotte weten dat de persoon wie ze erover spreken misschien niet (snel/op de natuurlijke manier) zwanger wordt, en als je het niet uit je omgeving kent snap ik dat het iets is waar je niet constant rekening mee houd.
Dat was ik waarschijnlijk die dat geschreven heeft. Of althans ik heb die woorden van de week ook een keer getypt. Waarom omdat het niet vanzelfsprekend is dat je een kind kan krijgen. (Een die biologisch gezien van jou en je partner is) Ik vind het nemen van een kind ook een beetje raar klinken alsof je een puppy op marktplaats uitzoekt. (Don't shoot me) Als je besluit om voor een kindje te gaan dan zul je ze in veel gevallen ook krijgen. Maar ze gaan nu een,aal niet op bestelling. En soms als je ze niet de bedoeling zijn komen ze toch. In dat geval kan je best zeggen dat je hem niet wil en daar zijn ook de middelen voor in NL in het andere geval krijg je het kindje toch echt.
Het ligt er een beetje aan in welke context. Ik denk dat ze vaak met "kinderen nemen" eerder bedoelen dat ze met nadruk willen zeggen dat ze in de toekomst graag een kindje willen krijgen. Natuurlijk is dit geen vast gegeven, je weet nooit of je ze krijgt, dat is een tweede. De uitspraak "kinderen neem je niet, die krijg je" wil alleen maar benadrukken dat het niet altijd vanzelfsprekend is dat je ze krijgt wanneer jij het wilt. Aan de andere kant is het natuurlijk ook zo dat het vaak wel een geplande keuze is geweest om een kind te krijgen. In zo'n context wordt het ook wel gezegd van "je hebt een kind genomen" m.a.w. het is jouw verantwoordelijkheid.