Het gaat erom dat je die uitnodiging accepteert als je kind mee mag, maar dat je het afwijst als je kind NIET mee mag. Dat vind ik persoonlijk een beetje vreemd.
Sommige bruiloften vind ik echt een verplichting om naar toe te gaan.Broers,zussen,beste vrienden...goede kennissen. Ook al zie ik het niet als verplichting want ik vind het altijd erg leuk.
dat kan, ik vind dat het toch een keuze is die je mag maken. Zij hebben de keuze voor de gasten en wij hebben de keuze om niet te gaan. Nu snap ik dat: wij staan in het middelpunt sowieso niet goed, dus misschien ligt het daaraan. Ja, het is hun dag, maar jeetje, moet dan alles maar geaccepteerd worden??? Ik ga zelf ook trouwen dit jaar en tuurlijk is dat onze dag. Maar voor mij is het vooral een dag die wij met onze familie en vrienden willen vieren. Ik hoef niet ten koste van alles 'de baas' te zijn op die dag en niet alles hoeft constant om ons te draaien. Het moet gewoon een reuzegezellige dag worden waar iedereen met veel plezier op terugkijkt. En ja, als mijn neefje dan tijdens het jawoord wat zegt: so what!!! Ik ben blij dat ik niet zo'n extreme bruid ben hoor.
ja, dat snap ik, maar van die mensen verwacht ik dus ook dat zij mijn dochter ook uitnodigen, nee van vage kennissen niet, en dan ben je toch meestal alleen avondgast en dan ligt mijn dochter op bed.
huh, was dat tegen mij, want dat 2e stuk zet ik expres in een 2e alinea hoor, omdat het algemeen bedoeld was.
Dat klopt.Ik snap het punt ook wel. Maar van mijn vrienden snap ik het wel als mn kind er niet bij mag zijn,dus dan gaan wij wel gewoon. En mijn schoonzusje gaat trouwen daar mag ze wel bij zijn alleen staat mijn moeder dan stand-by voor als ze gaat huilen... Dit zou ik zelf heel vervelend vinden(niet als ze brabbelt dat is alleen maar grappig)
ik vind mezelf absoluut geen extreme bruid. Vind het ook gek dat je een extreme bruid genoemd word als je niet alle kinderen van je daggasten erbij wilt hebben. zoals jij je bruiloftop jou manier gaat vieren zo vieren andere het op een andere manier. zoveel mensen zoveel wensen als mensen er bij mij voor kiezen om niet te komen omdat hun kinderen niet welkom zijn dan zou ik dat beschouwen dat ze onze zeer belangrijke dag niet belangrijk genoeg vinden en hoop ik dat ze lekker thuis blijven in plaats van vereerd te zijn dat ik ze uitnodig om deze dag met ons mee te maken op een manier die wij het mooist vinden
nee, dat lees je verkeerd. Ik kan mij gewoon weinig voorstellen bij de gedachte: ik ben de bruid en alles gaat zoals ik het wil. Dat heeft niet specifiek te maken met wel of geen kinderen, maar in het algemeen. Ik wil gewoon dat iedereen een fijne dag heeft, en ik zou het heel erg vinden als er mensen op mijn bruiloft waren die met een dubbel gevoel staan, omdat ze de verplichting enerzijds voelen en anderzijds de kindjes niet thuis willen laten. Dat bedoel ik ermee.
Ik scheer niets over 1 kam ... met "dat er mensen zijn" bedoel ik natuurlijk niet de mensheid mee ... Maar als mensen heel stellig zeggen "nou, als mijn kind niet welkom is, dan kom ik ook niet" ... komt dat mij een beetje over als nijd, sorry, zo lees ik het. Je kunt idd kiezen om dan niet te komen, jouw keuze en die heeft de andere ook te respecteren. En als er echte redenen zijn dat je niet komt (hele jonge baby, geen oppas, ziekte of andere dringende zaken) dan snap ik dat helemaal en respecteer ik die keuze 100%. Echter wanneer het is zoals hierboven omschrijven, kan ik daar weinig respect voor opbrengen ... dan is het m.i. gewoon nijd ... Mijn huwelijk is redelijk verstoord door mijn neefjes. Wij zijn in de kerk getrouwd en mijn zwager was op het zalige idee gekomen om ze autootjes te geven in de kerk ... Op 90% van onze video hoor je het oorverdovende gedreun van die k*tautootjes op de kerkbanken. Je ziet mij zelfs enkele malen naar beneden kijken en ik weet nog altijd precies wat ik op dat moment dacht .... Tijdens de receptie heeft mijn schoonvader zich enkel en alleen bezig gehouden met zijn kleinkinderen. Mijn man moest hem voor foto's en felicitaties steeds bij die kinderen vandaan plukken. Onder luid protest overigens ... ik heb het vooral droevig voor mijn man gevonden dat zijn vader nou niet even prioriteiten kon stellen, en ben hels op mijn zwager geweest dat ie nou niet ff had kunnen nadenken daarover. Wij dachten dat het wel duidelijk was .. de heer en mevrouw xxxx, hebben erover gedacht om klein op de kaart te zetten om kinderen svp thuis te laten. Maar niet gedaan, want we dachten dat mensen wel zo slim waren ... niet dus. En dus kan ik er alle begrip voor opbrengen als mensen het neerzetten op hun kaart (had ik het maar gedaan namelijk). Mijn dag, mijn wensen, mijn regels. Als het niet mogelijk is voor iemand om voor die ene dag (of voor die 2 of 3 uurtjes) in te leven in die ander ... sja, laat dan maar. Kom dan idd maar niet, maar dan weet ik ook precies hoe de vlag hangt. Het zou voor mij een serieuze deuk in de vriendschap zijn, al helemaal als het mensen zijn die dichtbij staan. (pfffff, merk dat ik er nog steeds kwaad op kan worden )
Ja, omdat woorden als 'de baas zijn' en extreme bruiden nou niet bepaald erg vriendelijk is. Verder hou ik dit topic voor gezien en sluit ik me nog aan bij de woorden van petrabr. Ik zou me kapot ergeren als tijdens het jawoord een kind zou huilen of jengelen en als je ze toelaat, is de kans gewoon groot dat dat gebeurd. Maar dat je dan een extreme bruid wordt genoemd schiet me nogal in het verkeerde keelgat.
ik denk dat in het dikgedrukte ook onze verschillende manier van denken goed duidelijk wordt. Ik veroordeel hier niemand om hoor, maar ik zie dat dus zo niet. Mensen hoeven zich van mij niet vereerd te voelen om te gast te mogen zijn op 'onze' dag. Ik ben blij dat zij de dag met ons willen delen.
dat is zo niet bedoeld sorry, het is vanuit mijn perspectief geschreven. Ik had moeten zeggen: ik voel mij dan de baas spelen.
Ik denk dat moeders zelf wel zo slim zijn als de kinderen gaan "jengelen"om met kinderen naar buiten te gaan. Zo niet dan heb je geen respect voor het bruidspaar.Maar daarom is het ook zo moeilijk om dat in te schatten voor een ander.. Tulip bedoeld dit ook denk ik...
ik zou dat idd verwachten, daarom zie ik daar ook geen problemen in. Zoals Strijkkraal beschrijft is ook heel erg, maar ik weet wel dat we dat bij onze vrienden en familie niet hoeven te verwachten, vandaar.
Sommige hebben hier geen vertrouwen in en dan kan ik wel begrijpen dat ze ervoor kiezen geen kinderen uit te nodigen. Wij hebben familie die een erg lastig kindje hebben en de moeder zegt daar niks van(Mijn stiefbroertje zijn vrouw(is ook haar kind en niet van hem)hij kan hem niet meer "heropvoeden"). Daar zit toch niemand op te wachten.Maar je komt er ook niet onderuit ze overdag te vragen.Daarom is het zo'n lastige discussie er zijn 101 versie's te verzinnen...
ik ga ook mijn laatste reactie geven (hopelijk haha) ik hoop maar zo dat onze vrienden en kennissen snappen dat als wij de kaart gestuurd hebben naar bv jan en janna jansen ze niet komen met jantje en janneke en ik dan het lef heb om van te voren te zorgen dat ik niet zulke taferelen krijg als er al een paar hebben geschreven als racende autotjes of gegil door het ja-woord. ik weet nu dat dat dus regelmatig voorkomt hopenlijk blijven die dan lekker thuis als ze niet zonder kinderen mogen (enne pssst.....ik heb niks tegen kinderen hoor, bij ons zijn er 6 onder de 3 tijdens onze vrij informele plechtigheid en daar hebben we dus ook van alles voor geregeld........voordat mensen denken dat ik een kinderhater ben)
Vereerd.....tja....dat vind ik ook we weer heel hooghartig klinken hoor... Ik voel mij bij niemand vereerd....ik stel mijzelf en gezin ten aller tijde boven mijn familie en vrienden Klinkt heel hard,maar ik heb jarenlang altijd klaargestaan voor iedereen en heel wat trappen in mijn rug gehad en ik heb mijn les geleerd Ik denk,vind, dat als je echte goede vrienden of familie met elkaar bent dat je elkaars keuze respecteerd,wat die keuze ook wordt En idd, als moeder heb je verantwoordelijkheid over je kinderen, en indien zij zich niet gedragen,dien je zorg te dragen dat het bruidspaar en overige gasten hier geen hinder van ondervinden Dat is weer een keuze die je neemt als je besluit om ze wel mee te nemen... Denk je dat je jekind niet in toom kan houden dan is de keuze verstandig om oppas te regelen of thuis te blijven Maar het blijft ten aller tijde een vrijwillige keuze en niks raars aan.... Edit:wil eraan toevoegen dat wij in 2012 gaan trouwen, en dat wij welgeteld maar 15 mensen uit nodigen........alleen de mensen die er echt toe doen in het leven..... Want leuk die grote bruiloften,maar de meeste mensen zie je na een paar jaar toch niet meer.........