Hier spelen ze tegenwoordig ook boven. Wij hebben op zolder een speelkamer, waar alle lego en playmobil etc. staat en waar niet opgeruimd hoeft te worden na het spelen. Maar wij vieren verjaardagen altijd vrij klein. Ik heb echt een gruwelijke hekel aan bezoek. Het moet hier altijd op zondag, i.v.m. werk etc. Dan ben je zaterdag de hele tijd aan het boodschappen doen, naast het gewone huishoudelijk werk dat ik ook altijd allemaal op zaterdag doe. Zondag is dan de hele benedenverdieping weer vies en rommelig, de keuken ontploft en we moeten de volgende dagen gewoon weer werken zodat je zondagavond tot laat in de avond bezig bent om het huis weer leefbaar te maken voor de rest van de week. Het kost je dus in feite je hele vrije weekend. En ik vind het vreselijk om voor een grote groep eten te moeten verzorgen, daar kan ik al nachten van te voren van wakker liggen omdat ik het niet gepland krijg en ik niet bijzonder goed kan koken. De eerste verjaardag van mijn oudste hebben we wel groots gevierd, omdat we dachten dat dat zo hoorde. Hij vond het minstens net zo vreselijk als ik, haha. Hij kon alleen maar huilen en op schoot zitten of zich verstoppen onder de tafel om weg te zijn bij die drukte. Daarna hebben we gezegd dat we alleen de opa's en oma's, onze zusjes met gezin en onze allerbeste vrienden nog vragen. Dat zijn er nog altijd teveel om in 1x in ons huis te passen, dus we vieren het in stukjes en beetjes. Allemaal winterverjaardagen hier, dus buiten zitten is geen optie. De kinderen zijn het hier dus gewoon gewend dat er nooit vreselijk veel bezoek komt en ik heb ze er nooit over gehoord, dus ze vinden het wel best zo, geloof ik. Zelf ga ik ook niet alle kinderverjaardagen bij langs en ik zit er al helemaal niet op te wachten om bij de buren of zo uitgenodigd te worden.