We wouden het liefste getrouwd zijn, voor er kinderen kwamen. Gewoon, omdat we dit makkelijker vonden en toch wel ooit wouden trouwen. Het is ons wel gelukt. eind November getrouwd.... begin December zwanger geraakt We hebben dus van best wel wat mensen (hun die niet dicht bij stonden/dorps bewoners) de vraag gekregen of we daarom zo snel waren getrouwd
We waren bezig met zwanger worden en 1 jaar later besloten we om te trouwen aangezien we nog niet zwanger waren. Ben in september getrouwd 8 mnd na het aanzoek. En raakte in december zwanger. Ik was dus eerst getrouwd maar meer omdat beebje op zich liet wachten anders had het ook anders om kunnen zijn.
Ik had daar eigenlijk nooit een idee over, eerst trouwen of eerst een kind maakt voor mij niet uit. In 2010 heeft mijn man mij gevraagd met hem te trouwen en in april 2011 was het dan ook zover... Een paar maanden voor de bruiloft gestopt met de pil, getrouwd en half jaar na de bruiloft wisten we dat ik PCOS heb... Inmiddels aan de Clomid 50 (die gelukkig mooi aan slaat!) en hopende dat we snel zwanger mogen zijn!!! Maar mocht het anders zijn gegaan, eerst zwanger-kindje en dan trouwen, had ik dat ook totaal niet erg gevonden!!!
Hier voor het trouwen. Ik zie het nut van z'n papiertje niet echt in.wat heeft het voor meerwaarde voor mij niets ik ga er niet meer van mijn vriend van houden ofzo. Trouwen gaat wel gebeuren tzt omdat vriendlief het wel graag wil dat ik de zelfde achternaam als mijn kids krijg
Wij zijn eerst getrouwd, omdat wij dit graag wilden. Een paar maanden na de bruiloft is de pil de deur uit gegaan en een paar jaar later zijn wij (m.b.v. de medische molen) de trotse ouders van ons drietal.
Trouwen hoeft van ons niet zo. Het voegt voor ons niets toe. Wij zijn van mening dat je in een vaste relatie alles voor elkaar over moet hebben, je elkaar moet respecteren, je trouw moet zijn, elkaar lief hebben en vechten voor elkaar(met elkaar). Met andere woorden net zoals je belooft als je gaat trouwen. Daarnaast vindt ik een kind met iemand krijgen de grootste verbintenis en het grootste gebaar van liefde voor elkaar. Nou wil ik best wel in zo'n mooie (gebroken) witte jurk, maar alleen om met mijn gezin "te trouwen". Wat voor ons inhoud wachten tot we eventueel nog een kind krijgen en dan ringen voor ons en de kinderen. Dat doen we dan alleen, omdat we dat leuk en speciaal vinden. Verandert verder niks.
Wij waren al dik vijf jaar getrouwd (en al twaalf jaar samen) toen we de pil de deur uit deden... Het voelde toen gewoon goed om te trouwen, ook naar de familie toe. Heerlijk om een paar jaar met z'n tweetjes te zijn!
Begin januari hadden we het erover, wat zullen we eerst doen? Vriend wilde eerst trouwen, ik eerst kinderen. En toen bleek eind januari dat ik (wat eerder dan gedacht) mijn zin krijg... Ik zie het niet zitten om zwanger te trouwen, dus eerst kindje en daarna (ooit) trouwen
Huh? Maar jij bent toch ten huwelijk gevraagd een tijd geleden en je zei toch JA? Dat heb ik gezien op tv.
Eerst getrouwd, daarna gaan proberen voor een kindje. @kippiekip: trouwen hoeft toch helemaal niks te kosten? Je hebt zelfs gratis dagen. Ieder moet het zelf weten maar geld hoeft het in ieder geval niet te kosten.
In deze tijd maakt het volgens mij niet meer zoveel uit wat je doet. We leven gelukkig niet meer in 1950 waar je eerst 'moest' trouwen voordat je aan kids begon. Brr, eng eigenlijk. Wij hebben eerst de kindjes gekregen en zijn toen onder luid protest toch maar getrouwd (ok, dat is een beetje overdreven). We wilden de zaken goed geregeld hebben en na een gesprek met de notaris toch maar besloten te trouwen. Dus heel romantisch op maandagochtend gratis getrouwd hihi.
Toen ik jonger was wilde ik trouwen voordat ik kinderen kreeg. In mijn relatie wilde ik niet meer trouwen omdat we dit niet nodig vonden. we waren al verbonden met elkaar voor ons gevoel. Toen ik zwanger raakte, sloeg toch de paniek wat toe, want er zijn een aantal punten waarop het onvoordelig is om niet getrouwd te zijn als ouders voor het kind. Maar ook als je overlijdt tijdens de bevalling, dan is het kind wettelijk gezien niet van de vader. en als de vader later alsnog gaat trouwen en hij overlijdt dan gaat zijn erfenis niet naar zijn eerste kinderen, maar alleen naar de kinderen die hij binnen een huwelijk kreeg. Eigenlijk wilden wij alleen voor de wet trouwen en verder niks. Uiteindelijk werd het een groot feest, dat we last minute even uit onze mouw hebben geschud, met veel hulp van onze familie. Het was echt een van de mooiste momenten van mijn leven dus achteraf ben ik erg blij dat het zo is gegaan. 1 maand later kwam onze zoon ter wereld, hij werd met 27 weken geboren.
wij zijn getrouwd ervoor, want hier bestaat/bestond geen ger. partnerschap, en wilden toch wat op papier. trouwen heeft tegenwoordig bijna geen meerwaarde meer, behalve dan 'om alles geregeld te hebben', over de daadwerkelijke geloftes wordt makkelijk heen gestapt, dus voor kinderen zou ik t niet zo maar doen, heel groot gedeelte van de kindjes groeien toch op met gescheiden ouder en nieuwe vriend/vriendin, misschien handiger om niet te trouwen, hoef je ook niet te scheiden...
ik vind niet dat je MOEt trouwen voordat je kinderen krijgt maar ook niet als je kinder hebt vind dat een eigen keuze
Getrouwd toen ik 30 weken zwanger was, omdat manlief toen nog een Britse nationaliteit had konden wij geen geregistreerd partnerschap aangaan (kon wel, maar dan zitten er gaten in de wet), dus om alles goed geregeld te hebben voordat de baby er was zijn we alsnog getrouwd.
Ik ben gescheiden en ben mijn huidige man tegen gekomen. Ik had al mijn droom huwelijk gehad en zo bedrogen uit gekomen dat ik niet zo veel waarde meer aan t huwelijk hechtte. Maar het goed regelen voor je kind is een huwelijk wel makkelijk. Begrijp me niet verkeerd hoor, als ik niet al eerder getrouwd geweest wat zou ik om de liefde met mijn huidige man getrouwd zijn. Maar ik heb geen huwelijk nodig om dat te bevestigen. Gelukkig wilde mijn man geen groots huwelijk, we zijn getrouwd toen ik 20 weken zwanger was!! En hebben een hele fijne dag gehad!!
Eerst trouwen, dan kindjes. Scheelde wel dat ik mijn man al vanaf mn 16de ken. Ik denk dat het anders is als je op je 30ste je vriend tegenkomt en dan die afweging moet maken. Prioriteiten liggen dan anders. Je klokje tikt toch door Maar voor mij was de afweging: - trouwen staat (voor ons) in het teken van de liefde tussen man en vrouw, dus liever geen kindje er nog bij waarmee je rekening hoeft te houden/aandacht hoeft te geven (en achteraf ben ik er nog steeds blij om dat we het zo hebben gedaan), -nog geen 'uitgezakt' lichaam (sleep nog steeds 3kg extra mee, 6 kg meer dan ik op mn bruiloft woog) zodat ik mooi in mn trouwjurk paste én -al het geld dat we hadden, kon naar een bruiloft gaan zoals wij dat graag wilden. We hebben nergens op hoeven in te leveren omdat we het geld niet hadden. Ruim 1,5 jaar hard gespaard voor een bruiloft waar ik nog steeds naar terug verlang. Het is nog steeds de mooiste dag van mn leven!