Hoe omgaan met zeuren?

En zeggen dat ze sowieso niks krijgt als ze zo zeurt? Werkt bij mijn dochter erg goed. Zo niet dan zou ik in standje negeren gaan...

 

Duidelijk maken dat ze het niet krijgen en dat als ze gaan zeuren ook niks anders meer. Heb daar echt een hekel aan.

 

Als ze het sowieso niet krijgt of mag kopen heel duidelijk aangeven en dan verder negeren (hoe irritant het ook is).


Als je zelf nog twijfels hebt (omdat je spreekt over even genoeg spelletjes) en ze het mss wel mag, zou ik er eens over samen zitten en kijken waarom ze het wil en waarom ze zo blijft drammen, als jij aangeeft dat ze nog moet wachten.

 

Ik zou een afspraak maken over wanneer ze hem wel mag kopen. Dan heeft ze een houvast.

Je geeft aan dat ze genoeg spelletjes heeft, maar ze betaalt 'm zelf. Ik zou dan denken, prima, jouw geld, op is op. Het is tenslotte geen Actiontroep die ervan gekocht wordt. Of misschien een spelletje eerst verkopen en dan de nieuwe kopen.

 

Of duidelijk maken dat het er niet komt of duidelijk afspreken wanneer dan wel. Bij dan nog doorzeuren negeren en/of melden dat er dan helemaal niets meer komt. Wij merken ook dat hoe meer ze op een scherm zitten, hoe meer er gezeurd wordt (om van alles, maar ook nog nóg meer scherm), dat is hier nu dus ook een consequentie: bij zeuren en zeker bij zeuren op schermtijd, krijgen ze minder schermtijd. Ze daar een keer aan herinneren, stopt het gezeur 99 van de 100 keer.

 

Dit ja. Even samen met haar kijken, hoeveel geld heeft ze, hoeveel heeft ze nog nodig en hoeveel zakgeld krijgt ze, dus kan ze uitrekenen wanneer ze het kan kopen.
Wat hier wel hielp: elke dag mocht hij 5-10 minuten alles vertellen/vragen etc over dat spel. De rest van de dag wilde ik er niks meer over horen. Dat ging hier heel goed. Hij voelde zich elke dag gehoord (want voor hem een heel belangrijk onderwerp) en ik werd niet meer de godganse dag overladen met vragen over dat stomme spel.

 

Bij niet krijgen/ niet genoeg geld hebben dan negeer ik het en dat kan ik erg goed.
Nog niet genoeg geld mogen ze zelf rekenen wanneer het wel lukt om het te kopen.
Als ze genoeg geld hebben dan moeten ze het zelf weten, is hun eigen geld.
Snoep vind ik een ander verhaal dat is de uitzondering hierop.

 

Eens met tips hierboven.

Soms wil ik wel eens net zo vervelend terug doen mijn 12jarige zoon is echt anti-kusjes en knuffels van mama 'niet stoer meer bah bah bah'. Dus dan ga ik ook hele tijd zeuren om kusjes en knuffels op een overdreven lollige manier. Vaak doet zn zusje gezellig mee, die ziet de humor er wel van in. Al snel valt het kwartje dat je met zeuren niet ver komt of hebben zn zusje en ik hele gesprekken over 'weet je nog, als je knuffels van je kind krijgt, oh dat zou zo leuk zijn' en dan zoonlief aankijken en dan snapt ie het weer 'jaja mam, nu weer ik het wel'

Hier altijd het gezeur dat hij Donald Duck pockets wil en Ninjago Lego...

 

Probeer het positief te zien! Blijkbaar is het geen bevlieging en is dit iets wat ze heel graag wil kopen. Dat lijkt me op zich een mooi doel om haar geld aan te besteden.

Welke afspraken hebben jullie normaal over hoe ze haar eigen geld mag besteden? Wijkt dit nu af daarvan?

Als je echt niet wil dat ze het nu koopt, zou ik een hele duidelijke afspraak maken over wanneer het wel mag en het dan op de kalender zetten zodat ze weet waar ze aan toe is. Daarnaast kan het soms helpen om even mee te gaan in haar wereld en samen eens te kijken naar een trailer van het spel oid. Of haar te laten vertellen wat ze er zo leuk aan vindt.

 

Dit deed ik idd ook. En toen kwam hij erachter dat het spel wat hij al zo lang wilde, toch niet zo leuk was. Het idee van het spel was in zijn hoofd velen malen leuker, thank god want dat spel was 59.95

 

Zelfde hier. Door de trailer en reclames helemaal door het dolle, maar toen keken we samen een paar filmpjes van mensen die het speelden en bleek het toch beperkter en saaier dan ze had gedacht. Nu hoor ik er niets meer over.

Als ze het toch nog had willen kopen na het samen kijken ernaar, dan had dat van mij gemogen - maar van eigen gespaard geld. Dan maar bv wat extra’s doen voor een keertje extra zakgeld, dat spreken we dan samen af. En verder mag ze er zoveel over dromen, tekenen etc als ze wil, zolang ze maar niet zeurt over dat ik het moet kopen

 

Hm ja klinkt als mijn dochter. Die wil elke week naar de action om stiften, pennen en schetsboeken te kopen, of van die canvas dingen om te beschilderen. Want nee ze zijn niet duur dat klopt en ja het is van haar eigen geld, maar ondertussen puilt ons huis uit van de teken- en knutsel spullen. Dus van de week gesteld dat ze eerst haar spullen maar eens allemaal uit moet zoeken wat ze allemaal nog heeft en dan eerst eens wat wegdoen voor er iets nieuws kan komen.
Ohja en ook uitgelegd dat het op zich niet normaal is om wekelijks naar de action te gaan "omdat je toch wel geld hebt en het bijna niks kost" en dan iets te kopen wat je niet echt nodig hebt.
Tja en als ze het dan nog wil... het is inderdaad haar geld en als zij denkt dat ze toch nog een ander schrijfboekje nodig heeft voor haar boek... Maar dan gaan we naar de winkel als ons dat past.

Maar ze heeft tijdens het opruimen inmiddels weer genoeg dingen gevonden om mee bezig te zijn dus de canvas obsessie is weer even gedimd.

 

Geen tips maar moest wel lachen. dacht echt dat mijn dochter de enige was die dit soort gedrag had. Hele boekjes maakt ze erover en ze kan er echt obsessief over praten, om gek van te worden. Soms zeg ik dat ze er een dag niet over mag praten, of ik geef haar nog 5 minuten en dan moet ze er over ophouden. Ze vergeet het ook niet, ze bijt zich er echt in vast. Wat ik wel doe ik haar laten zien hoeveel zakgeld ze per week krijgt zodat ze op de kalender kan zetten wanneer ze genoeg geld heeft gespaard om het te kopen. En wat ze ook doet is een spel of ander item waar ze echt niet meer mee speelt verkopen, dat geld mag ze dan op haar rekening zetten. Zo leer ik haar wel al een beetje dat wanneer ze iets echt heel graag wil ze er soms iets anders voor op moet offeren. Ze is 8,5.

 

Ik zou met haar eens over het spel praten, het is belangrijk voor haar, waarom is dat spel zo leuk, wat lijkt je er leuk aan. Omdat je aangeeft dat je vindt dat ze genoeg spellen heeft zou je ook met haar kunnen kijken of er en welke spellen weg kunnen en die dan zelf weer op markplaats verkopen? Ze is er ook wel creatief mee bezig, met tekeningen maken enzo, dat vind ik dan juist wel weer heel leuk.

Als dat alles niet helpt en je blijft zeuren kun je altijd nog een duidelijke grens stellen. "Ik heb er nu genoeg over gehoord en als je er tot vanavond iets over hoor heb je vandaag helemaal geen schermpje meer". Maar dat zou ik echt alleen doen als het echt drammen is om haar zin te krijgen en nadat je oprecht in haar beleving over het spel bent meegegaan.

 

Is ze altijd zo als ze iets wilt of is dit iets wat ze echt heel graag wilt en daarom er zo mee bezig is