Wij wonen in een kinderrijke buurt en er komen geregeld buurtkinderen met onze dochter spelen, vaak meerdere tegelijk. Hartstikke leuk! De kinderen hoppen nog wel eens van het ene huis naar het andere en zoals vanmiddag komt het dan voor dat mijn dochter met een buurmeisje meegaat en de andere buurtkinderen in onze tuin achterblijven. Ik wil dat liever niet, want voel me dan beperkt in het kunnen doen van mijn eigen dingen. Komen spelen vind ik prima als mijn eigen kind er is (met wie ze willen spelen), maar niet als zij er niet meer is. Mijn vriend vindt dat het wel moet kunnen. Hoe doen jullie dit soort dingen?
Nee hier spelen enkel buurtkinderen als mijn kinderen er ook zijn. Ik laat dat ook bij mijn kinderen: als je klaar bent met spelen met iemand dan handel je dat netjes af. Dus of de andere kinderen gaan mee waar zij gaan of ze stoppen het samen spelen en leggen uit dat ze met iemand anders gaan spelen.
Ik zou ze dan gewoon wegsturen en zeggen dat ze een ander moment (met je dochter) weer kunnen komen spelen. Ik snap je wel hoor. Je tuin is geen openbare speeltuin. Ik vind het ook geen probleem om op andere kinderen te letten als ze met mijn kinderen zouden spelen, maar ik ben geen buurtoppas.
ja dat vind ik dus ook. Ze waren wel uitgenodigd om mee te gaan naar het andere huis, maar wilden dat niet en blijkbaar liever bij ons blijven spelen.
Ja doei, mijn tuin is geen speeltuin, haha! En ik ben ook geen oppas. Heb dat ook wel eens gehad, hoor. Dat m'n dochter geen zin meer had om te spelen, al naar binnen was. En dat er dan kinderen achter bleven in de tuin. Het is hier ook wel een soort speelparadijs, hoor, ik snap het. Maar heb ze gewoon weg gestuurd. Ander keertje weer als ze met m'n dochter komen spelen.
Dit inderdaad, wanneer je kind niet meer met een ander wil spelen dan is het afscheid nemen en weggaan. De volgende keer kunnen ze dan weer samen met je kind bij jullie thuis komen spelen.
Hier gaan mijn dochters niet zomaar de tuin uit als er nog kinderen hier zijn, als ze gaan dan óf samen met die kinderen óf afscheid nemen. Maar in/uit lopen doen we hier ook niet, ik wil altijd even afspreken wie waar speelt en hier in de tuin kan ook niet altijd - als we bv weg gaan binnen afzienbare tijd, zit ik er niet op te wachten dat ze eerst nog met z’n allen speelgoed door te tuin verspreiden. We hebben achterom wel een grote gezamenlijke (afgesloten) ruimte, dus met buurkindjes wordt vooral daar gespeeld.
Nee, onze tuin is geen openbare speeltuin en ik ben geen gratis oppas, dus ik zou ze weer wegsturen. Maar ik zou wel even aan mijn kinderen leren dat zij die kinderen zelf wegsturen als ze ergens anders gaan spelen.
Ligt er aan; eventjes vind ik prima, maar geen dagdeel oid. En als mijn kinderen klaar zijn met spelen en naar binnen gaan of zo, dan ook niet.
Oh hier blijven ze dan lekker spelen. Er zijn hier zo'n 5 tuinen waar het met dit lekkere weer in en uitlopen is. Er staat altijd wat speelgoed in de kamer of tuin waar dan mee gespeeld wordt, als ze van alles uit de kast trekken, mogen ze het eerst even opruimen voordat ze weer een tuintje verder gaan. Overigens heb ik er totaal geen werk aan, de kinderen spelen en ik doe wat ik wil. En ben ik ze wel zat, stuur ik ze gerust weg.
Hier ook zo. In mijn huis vind ik dan weer niet nodig, maar in de tuin lopen ze mij niet in de weg. Wij hebben als enige in de straat een trampoline. Dat vinden ze allemaal geweldig. Ik heb er geen moeite mee als daar andere kinderen op aan het springen zijn als mijn eigen kinderen er niet zijn.