Continu is natuurlijk overdreven. Meestal wel de hele zaterdagmiddag, maar ze speelt vast ook bij anderen. Ik ga de kinderen niet bij elkaar weg houden, dat vind ik straffen voor iets wat zij niet fout doen. En mn dochter heeft verder ook genoeg andere vriendinnetjes en vriendjes, die hoef ik niet actief te gaan zoeken hoor. Ik vind nog steeds wel dat ze gewoon met dat andere feestje had mee kunnen doen, maar door andere reacties denk ik ook wel weer: moeder had niet nog een middag kwijt hoeven zijn, misschien bedoelt ze het idd goed. Voorgaande jaren heeft ze dat nl niet gedaan, nog een middag voor de kinderen uit de straat. Zondag zijn we zelf weg en hebben we opaas die haar brengt en haalt. Ik stuur dir avond wel een berichtje naar die moeder en vraag er terloops naar waarom 2 feestjes.
Ik denk dat je het als 2 losse dingen kunt proberen te zien. Ik vind het namelijk helemaal niet raar dat je dochter op een ander moment met buurkinderen uitgenodigd wordt ipv tegelijk met de leeftijdsgenootjes van S. Ik snap de logica daarachter van die moeder wel. Ik zou dat feestje daarom niet per se als tweederangs feestje zien. Ik kies er zowel bij de kinderen als bij mezelf soms ook voor om verjaardagen in 2 of meer delen te houden. Soms vanwege ruimtegebrek maar ook omdat ik inschat dat bepaalde mensen wel of geen aansluiting zullen vinden bij elkaar. Daar zou ik degene die het feestje organiseert vrij in laten. Los daarvan klinkt het wel alsof die moeder het erg makkelijk vindt dat haar dochter veel bij jullie terecht kan zonder dat ze er veel voor terug hoeft te doen. Ik snap dat je daar gefrustreerd over bent en ik zou dat op een rustige manier proberen te bespreken. Als je op hoge poten aankomt omdat je vindt dat je kind niet op het juiste moment op het juiste feestje mag komen, sla je de plank mis denk ik. Dan krijg je een oeverloze discussie zonder dat je de kern van het probleem bespreekt. Namelijk dat jullie makkelijke gratis oppas zijn en dat de moeder van S onvoldoende door heeft hoe een goede vriendinnen S en je dochter zijn.
Meestal maken wij als ouders er een groter probleem van dan de kinderen zelf. Ze is uitgenodigd voor een feestje. Ik zou daar helemaal niks van zeggen, behalve dank je wel voor het uitnodigen. En als je dochter erover begint zou ik tegen haar zeggen dat je het niet weet en ze het kan vragen. Ik los deze dingen vaak niet op voor mijn kinderen. Begrijp me niet verkeerd hoor, ik begeleid ze wel. Ik heb ook vaak kinderen over de vloer. Daar zitten er ook veel tussen waarvan ik weet dat het bij de ander nooit kan. Tuurlijk vind ik daar wat van. Maar net als jij straf ik de kinderen daar niet voor. Niet iedere ouder zit kennelijk te wachten op kinderen van een ander. En heel eerlijk de speelafspraakjes bij die kinderen thuis zijn zelden leuk. Of komen mijn kinderen iig niet enthousiast thuis. Ze merken heel goed of ze ergens oprecht welkom zijn. En dan heb ik ze liever hier...
Ik vind het gewoon belachelijk. Dat ze alleen bij jou spelen is nog tot daar aan toe. Mijn zoon zat in een combigroep 1/2 ( gaat zo naar groep 3) Dus toen hij in januari 6 jaar werd en zijn feestje gaf waren er ook jongentjes bij van net 4 jaar uit zijn combiklas. Tja,dan moet ik wat beter opletten dat die niet ondergesneeuwd worden en dat ze iets meer hulp nodig hebben. Maar goed,je kunt natuurlijk niet eisen dat je dochter daar op het feestje mag komen.
Ja maar deze kinderen zitten in 1 klas, dochter t’s en haar vriendin niet. Dochter gaat naar gr2 en S naar groep 4. Mijn zoon geeft ook 2 feestjes: een voor klasgenootjes, moeten we even kijken wanneer. Hij krijgt een nieuwe klas en 1 voor zijn sportvrienden. Deze groepen kinderen kennen elkaar ook niet, wonen niet in dezelfde plaats. Mijn ervaring is dat dat mengen geen succes is. Dus dan 2x feest.
Uiteindelijk was het toch een leuk feestje, dochter heeft het heel leuk gehad. Ze wist dat er ook een ander feestje was, moeder van S had gezegd tegen mijn dochter dat dat voor de oudere kinderen was. Dochter vond dat prima, heb haar er niet over gehoord. Dus ik heb het zo gelaten en niks meer besproken met moeder van S. Jullie reacties hebben hierbij wel geholpen. Dat ook al zou ik het anders doen, het wel goed bedoeld kan zijn dat ze nog een feestje gaf. Dat had ze tenslotte niet hoeven doen. Verder blijft S van harte welkom bij ons. Ik wil haar niet de dupe laten zijn van iets wat alleen bij mij ligt, mijn gevoel is. En ergens blijf ik het gewoon sneu vinden dat ze zo vaak door de straat dwaalt. Dan wil ik dat ze zich hier gewoon welkom voelt.