Weet je schoonmoeder dat je dochter zo graag wil en er nu verdriet van heeft? Als dat Ja is...dan zou ik denk ik mezelf afvragen in hoeverre ze om je dochter geeft. Als je van iemand houdt dan zie je ze graag gelukkig en wil je ze geen verdriet doen. Dan zou ze dus zeggen: ja natuurlijk gaat ze naar het feestje en komt ze later bij mij...geen probleem... Blijft ze bij haar standpunt ook nadat je hebt verteld hoezeer dat jou kind pijn doet...tja..dan zou ik denk ik eens heel goed nadenken over de relatie met haar... Ik vraag me dus af of ze het weet...misschien heeft ze te snel geroepen dat ze liever wil dat jullie bij haar komen...omdat ze er zoveel zin in heeft. Misschien toch nog een keer rustig over praten...
Oké veel reacties hierop en bijna iedereen zou het kind naar het feestje laten gaan. Vanavond ga ik nog een poging wagen bij mijn man ... Ben erg bang dat het ruzie word maar ik kies voor het feestje voor dochter dan maar ruzie in de familie dat is dan jammer. Sm kiest alleen voor der zelf. Vorig jaar, was ik volgens haar, ook de boosdoener met haar verjaardag en gunde ik haar niks zei ze! ( toen waren we op verjaardag naar mijn vriendin 1,5u rijden dit was al lang afgesproken en toen kwam sm dat ze op die dag ook haar verjaardag zou vieren, moest ik vriendin maar afzeggen, ja echt! Dit heus niet gedaan,maar met opzet ook nog later er heen gegaan!). Jullie noemen het dochter opzetten tegen mijn man, maar ik denk dat ik het verhaal niet goed heb uitgelegd.
Sm weet niet dat dochter er veel verdriet van heeft. Mijn man heeft gebeld en gevraagd of we s ochtends konden komen omdat dochter een feestje heeft, dat kon niet, er werd met klem gezegd dat we half vier bij so moesten zijn! Mijn man heeft gezegd tegen sm dat hij nog met mij zou overleggen hoe en wat. Maar dat maakt deze oma echt niks uit hoor, ze is Eigenheimer, alles draait om haar. Ziet nooit naar de klein kinderen om!
Nee precies...het draait dus om haar en de rest kan.... Dat zou voor mij wel een ding zijn om de relatie op een heel laag pitje te zetten. Succes...lijkt me erg vervelend
Is ook een laag pitje, alleen tijdens een verjaardag zien we elkaar. Wij komen daar nooit zo langs en hun hier niet. We hebben geen band en onze dochter al helemaal niet. Ze hebben geen speelgoed voor kleinkinderen dat nemen we zelf mee.
Idd, praat eens met je man. Het verbaast mij eigenlijk, mocht hij er toch een probleem van maken. Hij moet toch ook merken dat jullie dochter het doodjammer vind? En het is ook niet dat oma trouwt hè, ze is jarig. I mean, come on. Als ik dit lees, herken ik zoveel van bij ons. Mijn vriend zou ook 'voor de lieve vrede' eerst nog even bij mij polsen, en niet meteen nee zeggen. Maar ik denk wel dat hij mij zou begrijpen in jullie verhaal, waarna hij braafjes zijn moeder opbelt om het standpunt mee te delen. Het is voor sommige mannen nu eenmaal niet makkelijk om tegen mama nee te zeggen (nouja, dat is voor veel vrouwen waarschijnlijk net zo ). Maar kijk, hij heeft ook niet toegegeven aan haar eisen hè, dus dat is goed! Mijn schoonmoeder is narcistisch, en veel wordt dan ook weggewuifd met "ze is gewoon zo". Je zal dus nog vaak van deze taferelen meemaken als ze wat op die van mij lijkt. Maar op dat punt moet je gewoon consistent zijn én op één lijn zitten met je man (of toch naar haar toe).
Dat zou me dan totaal niet boeien haha! Ze is zo zuinig met geld! Naar de action en voor 10euro veel kopen dan lijkt het net of ze heel veel uitgeven! Het enige wat ze denk ik wel heeft gedaan is dat de slager rond 17u eten brengt, ja eten mag wel geld kosten, sm is op dieet maar (VR)eet het meeste! Maar dan is dochter er wel weer!
Dit vind ik wel een slimme opmerking. Zeg nooit nooit. Eerst dit even na vragen t.s voor we allemaal je verkeerd advies geven. Stel je voor dat ze idd een sint heeft geregeld. En nu grote ruzie met man en sm er voor terug krijgt. Want als de sint zou komen. Dan misschien toch het feestje afzeggen. Het blijft lastig.
Goh, dat zou kunnen ja dat ze een sint laat komen. Maar dan is het toch niet zo moeilijk om dat gewoon te vermelden aan de ouders, in plaats van zo terstond te eisen dat kleindochter het feestje laat vallen? Als het dan echt zo is, kunnen mama en papa aan dochter zeggen dat oma een verrassing heeft.
Daar heeft je SM niets over in te brengen, dat is jullie keuze als ouders. Volgende keer niet eens vragen, maar daar ben je zelf al achter. Ik zou haar lekker naar dat kinderfeestje laten gaan. Als oma een Sinterklaasfeest bedacht had, had ze dat toch ook eerlijk en duidelijk kunnen zeggen tegen jullie.
Meen je nu echt dat je iemand vraagt een verjaardag te verzetten omdat je dochter al een andere verjaardag heeft? Je kunt niet alles hebben in het leven. Zelf kiezen (of je dochter laten kiezen) en de bal niet bij de andere jarige leggen. Dat is eerlijk gezegd vragen om ellende. Je zadelt iemand anders met jouw probleem op. Ik vind dus dat je schoonmoeders reactie eigenlijk heel normaal is (en leerzaam voor je dochter).
dus een kind van 5 moet maar verplicht naar de verjaardag van oma ipv naar het kinderfeestje met vriendinnetjes en vriendjes en haar 2e feestje waarvoor ze is uitgenodigd. ik denk dat het feestje voor het kind veel belangrijker en leuker is. ik zou oma gewoon heel simpel laten weten, onze dochter heeft eerst een feestje waar ze naar toe gaat/moet en ze komt daarna op u feestje. geen keuze meer voor oma, en anders lekker na het feestje na huis ipv na oma als ze heel moeilijk doet... zeker als de band al niet zo heel goed is is het ook een graag of niet natuurlijk!
Volgens mij vroegen ze niet of ze de verjaardag wilde verzetten, maar of ze op een ander tijdstip konden komen. Logisch dat je eerst even vraagt of dat oké is, minder logisch is dat oma dan maar beslist dat kleindochter naar haar moet komen. In dit geval had ik het rot gevonden voor schoonmoeder (of moeder in dat geval, maar die had zelf al gezegd van: laat dat kind lekker gaan), maar ze moet toch wel begrijpen dat een kinderfeestje voor een kind een happening is. Nee je kan niet alles hebben in het leven, maar ik zeg ook niet tegen mijn kind dat hij zijn verjaardag niet mag vieren puur omdat het een leermoment moet zijn in zijn leven. Als ouder zijnde mag je je kind prima gelukkig willen maken. Ik denk dat TS zelf prima kan beslissen wanneer haar kind elders haar leermomenten oppikt voor in het verdere leven .
Een kind van 5 heeft recht op z'n eigen sociale contacten en feestjes, vind ik. Ze hebben ook al leerplicht toch? Je kan niet blijven doen alsof het onmondige baby's zijn. Ik vind het wel sneu dat je tegen je dochter zegt dat 'het niet mag van oma'. Oma heeft daar nl. niks over te zeggen. Op die manier geef je je dochter een raar idee. Die zegt nu nog 'stomme oma'. Over 10 jaar zegt ze 'stomme mama, waarom begin je over oma, oma woont hier toch niet'