Ikzelf kan tijdens een ruzie vloeken als een bootwerker en het komt ook wel eens voor dat ik mijn man uitscheld op dat moment . Man doet dit eigenlijk zelden. Vloekt heus wel, maar maakt het nooit persoonlijk. Gisteren hebben we een enorme ruzie gehad. Ik heb hem nooit eerder zo boos gezien. Hij heeft daarbij dingen gezegd die absoluut niet door de beugel kunnen, gewoon echt niet. Hij is erop terug gekomen en heeft aangegeven dat hij het allemaal niet meende en uit frustratie heeft gezegd. Tsja, frustratie snap ik wel gezien de situatie waarin wij zitten. Toch voelt het voor mij wel alsof de dingen die hij heeft gezegd zijn daadwerkelijke gevoel was. En als dat zo is dan moet er iets gebeuren.. In hoeverre zegt iemand dingen die hij/zij niet meent uit boosheid/frustratie?
Ik geloof wel dat als de emoties oplopen, er ook uit het onderbewuste dingen naar boven kunnen komen. Er zal dus wel een kern van waarheid in zitten, maar vermoedelijk geheel uit verband gerukt. Bedenk dat er zo van jouw kant misschien ook soortgelijke issues zijn die normaal niet ter sprake komen maar ook in jouw onderbewuste een rol spelen.
Ik zeg wel eens dingen als ik boos ben die ik diep van binnen soms wel zo voel, maar op dat moment wel helemaal uit verband haal en vergroot en dus eigenlijk niet helemaal meen. Achteraf als ik weer kan relativeren zie ik ook wel in dat het niet zo zwart wit is als ik het op dat moment gezegd zou hebben en er ook een andere kant is.
Ik kan alleen voor mezelf praten.. Ik gooi alle opgekropte gedachtes eruit in een ruzie. 99% wat ik eruit gooi in een ruzie, is wat ik écht denk. Maar in normale setting niet zou benoemen. Althans, niet zo hard. Dan zou ik het netter formuleren.
Ik gooi alles er wel uit als ik boos ben, maar kan dat dan ook onderbouwen. Uitschelden en het op die manier persoonlijk maken doen wij geen van beiden. toevallig hoorden wij gisteren een ruzie tussen een stel waar de man vuile k*th**r tegen zijn vriendin zei…. dat zou hier een zeer stevig gesprek opleveren, laat ik het zo zeggen.
Schelden vind ik opzich ook niet oké, ook niet van mezelf. Maar die woorden raken me niet zo zeer. Dit neigde wel naar agressie. Of eigenlijk was het dat gewoon..
Dus als jij boos bent dan mag het wel en nu doet hij dat een keer en ben je zwaar gekwetst omdat het nu “anders” is? Sorry, ik vindt het meten met 2 maten maar er zal wel een goed excuus voor zijn dat dit een serieus probleem is.
We hebben weleens ruzie (meningsverschil) maar nog nooit gescholden of geschreeuwd naar elkaar. Vind dat ook onnodig. Boos zijn mag, maar elkaar bewust kwetsen snap ik niet. Ik vertel wel wat me dwars zit en soms zijn dat dingen die ik eerder voor me hield. Hij net zo. En dan praten we er later over als we beiden minder hoog in de emotie zitten. Het klinkt of je man zijn dingen opgepot heeft en er nu in een razernij uitgegooid heeft. Niet goed natuurlijk, maar dat jij hem uitscheld ook niet (of lees ik dat verkeerd). Ik zou er in ieder geval goed over praten met elkaar.
Fysiek geweld vind ik nooit ok, verbaal álles en meer eruit gooien in pure boosheid kan ik me in bepaalde contexten wel voorstellen. Bv iemand die al overspannen is en er een schep bovenop geworpen krijgt op een zeer kwetsende manier bijvoorbeeld. Of dat dan de waarheid is? Mwa, niet per se denk ik, maar wel een teken dat het bij elkaar te veel is, dat het de hoogste tijd is om daaraan te gaan werken om er van te leren en in de toekomst zo’n uitbarsting ruim voor te zijn.
In je openingspost zeg je dat je vloekt en hem uitscheld. Dat voelt niet als een beetje schelden. Waarbij de frequentie me niet duidelijk is. Maar eigenlijk is alle fysiek en verbaal geweld gewoon niet ok. Van hem niet, van jou ook niet. Allebei werk aan de winkel.
Ik denk dat er altijd wel een kern van waarheid in zit in hoe je het van binnen voelt, en dat je niet in je boosheid een keer extra nadenkt over wat je wel en niet zegt.
Misschien sowieso tijd om er iets mee te doen? Ook omdat je schrijft ‘frustratie snap ik wel gezien de situatie waarin wij zitten’. Lijkt me voor allebei prettig als je weet waar de ander mee zit en dat je bepaalde dingen zonder schelden ed kunt bespreken. Juist ook om erger te voorkomen.
Een beetje schelden is totaal niet oké en ik vind dat jij dat dusdanig bagataliseert zoals je er nu over doet. misschien ben je te ver gegaan en komt nu al zijn frustratie er in 1 x uit? Ook zeker niet goed. maar ik heb geen idee wat jij hebt gezegd en wat hij heeft gedaan en ook niet hoe vaak jullie ruzie hebben. Feit is dat jullie van elkaar vinden dat beiden de grenzen van het fatsoen ver te buiten zijn gegaan en dat lijkt mij dat jullie daarmee aan de slag moeten. geweld of agressie, of dit mondeling of lichamelijk is, is ten alle tijden een no go in mijn ogen. Er is gewoon geen excuus voor
Verbaal geweld is nog steeds geweld. Dat is niet meer of minder erg dan fysiek geweld, het is alleen een andere vorm van geweld. Ik denk dat jullie allebei wat te doen hebben…
Oei ik kan alleen over mezelf spreken maar mij BOOS krijgen is lastig. Geirriteerd kan ik ook wel rake opmerkingen maken, maar dat is niet zo'n probleem. Als ik BOOS ben wordt het een heel ander verhaal. Niet fysiek of verbaal een scheldwoorden kanon maar je krijgt m tot de punt komma nauwkeurig, ongefilterd en doorgaans elke slak waar zout op kan WORDT gepekeld. Maar dan heb je het ook wel zodanig ver gebracht (en of bepaalde principe overschreden) dat ik hoogstpersoonlijk alle schepen ga verbanden en dat is ook exact waar ik op dat moment mee bezig ben. Raak mn principes en het wordt nasty, ga er overheen en er is geen weg terug. Scheldwoord gebruik is taalkundig onvermogen, of een uiting van extreme frustratie die op dat moment geen geschiktere woordkeus kan vinden. Dus in die zin, kan ik me indenken dat je er woorden uitgooit die allicht niet de correcte boodschap vertegenwoordigde maar mogelijkerwijs wel de emotie vertolkten. Hopelijk is het een andere werkwijze dan mijn boze versie in elk geval. Maar allicht tijd voor een ECHT gesprek want hier is het ondenkbaar dat er gescholden wordt, terwijl het ook niet altijd pais en vree is. Maar agree to disagree is ook een weg, afhankelijk wat het onderwerp is, niet alles behoeft overeenstemmend te wezen en ook binnen de hoofdlijnen kunnen kaders best verschillen.
Hoe zie je dat als je hem uitscheldt? Heeft hij dat dan uitgelokt bij jou? Edit; in je eerste post zei je ‘als dat zo is moet er iets gebeuren’ - er moet hoe dan ook iets gebeuren. Het klinkt gewoon ongezond zo, zonder met een vinger naar een schuldige te wijzen. Dus ga samen of onafhankelijk van elkaar hulp zoeken.
Het gaat niet om wie er wel of geen schuld heeft, volgens mij. Het loopt niet lekker, en daar heb je beiden (zoals bijna altijd) een aandeel in. Als je met elkaar verder wil, dan moet je daar, in mijn ogen, wat mee. In jouw en jullie eigen belang.