Onze ventje was een heerlijke makkelijke baby sliep met 7 weken door tot 6 maanden. Toen begon het drama.... Huilen snachts hartverscheurend, dit waren we helemaal niet gewent. Bij ons genomen gesust en weer geprobeerd terug te leggen maar dat was een no go voor hem dus hup tussen in. Maanden verstreken en inmiddels bleek hij met chronische oorontsteking te lopen dus hebben we er aan toe gegeven. Afgelopen november zijn er buisjes geplaatst en zijn zijn neusamandelen geknipt. Ik heb hem toen de tijd gegeven tot zijn eerste verjaardag in december.. Helaas is het nu maart en hij heeft het nog steeds niet terug gepakt. Hij slaapt in eigen kamertje tot ongeveer 9 uur en dan begint het drama en stopt niet voor hij bij ons ligt. Wat we zoal hebben geprobeerd 5 min methode Stephanie lampe gewoon laten huilen. Wie helpt ons we zijn radeloos... Iemand met dit probleem baat gehad bij een osteopaat of een homeopaat
Hoe lang hebben jullie de andere methoden, zoals even laten huilen en Stephanie Lampe uitgeprobeerd? Wat denk je dat een osteopaat of homeopaat voor je zou kunnen betekenen wat "reguliere" geneeskunde niet kan? Wat verwacht je méér van ze?
Het ongecontroleerd laten huilen zonder er naartoe te gaan welgeteld 4 uur toen vond ik het genoeg (zaten tussenpozen van soms 20/25 min stilte bij) de andere methodes allemaal rond een maand kan 3 weken zijn kan 5 weken zijn.
Laten huilen heeft ook niet mijn voorkeur hoor. Of je moet echt heeeeel zeker weten dat je kindje het erom doet, maar dan zijn ze meestal al een jaar of wat ouder. Wat ik doe: bij huilen altijd troosten. In het begin ga ik er direct heen en dat bouw ik steeds een beetje af naar ongeveer 1x per 5 a 10 minuten (max!). Dit doe ik een aantal keren en als mijn zoontje dan nog steeds huilt, dan ga ik hem op de arm troosten of komt hij lekker bij mama in bed. In het begin gebeurde dat nog wel eens, maar tegenwoordig is een aai over zijn bolletje al voldoende en slaapt hij weer rustig verder. Ik zorg dat er een bepaalde ritme, regelmaat en voorspelbaarheid bij het troosten is. Dat werkt hier in ieder geval erg goed. Alle andere medische zaken al uitgesloten?
Waarschijnlijk krijg ik nu reacties op mijn tip, maar wij zouden je kindje even de rust gunnen. Daar bedoel ik mee een nacht een keer geen drama hebben, voor zowel je kindje als voor jullie zelf. Het lijkt een strijd te zijn geworden die je toch aflegt. En 4u laten huilen pffff ik zou het echt niet kunnen. Ik denk dat je je kindje 3 nachten in een bedje op jullie kamer moet zetten. Even uit die cirkel van ellende en huilen. Zo werkt het ook niet en dat slapen komt altijd wel goed. Al voelt het niet zo. Vervolgens, osteopaat deed hier wonderen. Echt! Het verschil met reguliere zorg en osteopathie en homeopathie is, dat ze hier niet alleen naar het probleem kijken. Ook hoe je kindje van zichzelf is en wat er in de weg zit. Ik weet dat de meningen hier over zijn verdeelt, maar bij mijn twee kindjes, mijn neefje en twee oppas kindjes heeft het echt gewerkt! Voor obstipatie, tot nekje dat vast zat, tot onverklaarbare huilsessies en exzeem. Succes!!! Ik weet zeker dat je voelt wat bij jullie past. Probeer er naar te luisteren.
Al het medische is uitgesloten, vd week nog alles laten checken omdat ik dacht dat er weer een oorontsteking aan zat te komen. Hoe jij troost troost ik ook altijd maar t eindigt altijd met mama in bed en dat nu al bijna jaar lang. Vandaar dat ik ook eens wilde kijken naar een osteopaat en homeopaat. Ons ventje is ook erg rap met ontwikkelen liep met 10 maanden, kletst vol op, klimt klautert rent, fiets op een loopfietsje. Heb ooit eens gehoord dat kinderen dan teveel te verwerken hebben en daardoor ook slecht slapen. We hebben vast ritme van bad boek bed en aantafel nemen we de dag rustig door met hem.
Wat betreft het eerste gedeelte van je post ben ik het helemaal met je eens. Ik zie niet in waarom je daar reacties op zou krijgen? Even de spiraal doorbreken vind ik best een logische gedachte en de baby voelt de stress en strijd natuurlijk ook aan
Bedankt voor je antwoord. Hij is juist uit onze kamer gegaan door dit huiden juist omdat het voor ons een teken was van nu is het genoeg ik wil op 'mezelf' dit is pas sinds 2 maanden dat hij zelf in eigen kamertje slaapt
Dat geloof ik zeker! Ik merk het bij mijn zoontje ook. Op dit moment leert hij weer heeeel veel bij en nu heeft hij ook een periode dat hij onrustiger slaapt. Ik merk de "sprongetjes" dus erg goed hier
Hier ook een mannetje wat tot ongeveer 6 maanden doorsliep en nu ook niet meer. Sinds hij op zijn buik slaapt wordt hij minimaal 1 x per nacht wakker van zijn volle luier. Maar over het slaapprobleem. Hier was het drama na een vakantie, kleine man had bij ons op de kamer en ook in bed gelegen omdat hij ziek was en de slaap niet kon vatten. Eenmaal thuis wilde hij niet meer in zijn eigen bed slapen, krijsen tot en met. En zodra hij bij ons lag ging hij gelijk slapen. Methode gevonden van Jo Frost. En dat werkte, duurde een kleine week, dus ff doorzetten. Het belangrijkste is dat je je kindje niet oppakt uit bed. Alleen ssst tegen hem zegt en over zijn bolletje/buikje aait. Dan loop je zijn kamertje uit. Zeer waarschijnlijk gaat hij weer huilen. Je wacht 2 minuten, dan ga je weer terug en doet hetzelfde. Vervolgens laat je er elke keer steeds meer tijd tussen. Dus eerst 2 dan 4 dan 6 dan 8 minuten. Best pittig, maar hier heeft het goed geholpen en werkte het na een dag of 5. Wellicht werkt het ook voor jou kindje. Veel Succes.
Omdat ik er net echt compleet door heen zat heeft me man het even overgenomen en is hij in het kamertje gaan staan alleen maar staan. Nu ligt hij na uurtje huilen, terugleggen etc weer lekker te slapen. Heb net ook gelijk contact gelegd met een bekende kinderhomeopaat hier in de buurt wellicht dat we het met deze slaaptrucjes en wat kruiden of korreltjes weer terug en helpen naar zijn heerlijke nachtrust.
Als je je zoontje oppakt en troost is hij dan ook vrolijk als hij bij jullie is? Onze jongste heeft ook heel lang heel slecht geslapen 'snachts en zijn wij vanaf haar geboorte 's nachts heel veel aan het troosten, sussen, lopen, wiegen, aaien, strelen, etc, geweest Met 6 maanden kwamen we erachter dat ze verborgen reflux had, en dus gewoon pijn had. Toen we medicatie gingen geven en het ging helpen, bleven we onzeker of ze nu wel of niet pijn had en daardoor gingen we gelijk naar haar toe als ze huilde en pakten haar ook op om te troosten en liepen met haar rond, terwijl ze misschien op dat moment wel helemaal geen pijn had. Uiteindelijk zijn wij er mede verantwoordelijk voor geweest dat ze veel huilde 's nachts omdat wij haar elke keer weer bij ons namen en haar daardoor toch hebben laten wennen aan het oppakken bij elke kik (tja, als ouders wil je het hele harde huilen voor zijn..en stel je voor dat ze toch pijn had?) Als ze dan bij ons was, was ze supervrolijk, wilde spelen en genoot ze volop. Op het moment dat we haar in haar bedje legden ging ze weer huilen. Ook hier vanalles geprobeerd. Uiteindelijk de beslissing genomen haar in ieder geval niet meer uit haar kamertje te halen, en haar te troosten op haar kamertje. Dit hebben we een tweetal weken gedaan en daarna zijn we haar niet meer uit haar bedje gaan halen, maar gingen haar troosten terwijl ze lag (strelen en zachtjes tegen haar praten), ook dit weer meer dan een paar dagen gedaan. Daarna gingen we wel naar haar toe, gaven haar een aai over de bol, zeiden weltrusten en bleven in haar kamertje en zeiden zachtjes stttttt als ze weer ging huilen. Ook dit weer langere tijd gedaan. Zij ging trouwens s avonds goed naar bed, viel ook in slaap, maar werd steevast na drie kwartier wakker en ging huilen en roepen om mama. Daarna het volgende gedaan : We gingen dan gelijk naar haar toe, aaiden over haar bol zeiden dat ze lekker kon gaan slapen en gingen haar kamer uit. Dan ging ze vaak gelijk weer huilen. Ik liet haar dan drie minuten huilen (langer kon ik echt niet en zat gespannen op ons bed te staren naar de wekker, mijn vriend hield vijf minuten aan), en gingen dan weer naar haar toe waarbij we haar weer over haar bol aaiden en weltrusten zeiden. Ik liet steeds drie minuten ertussen en maakte dit niet langer. Soms moesten we dit wel tien keer achter elkaar doen eer ze ging slapen zonder te huilen. Ze was wel altijd gelijk stil als wij haar kamer inkwamen. Anyway..vaak was ze tien minuten stil en ging dan weer huilen, dan hup,gelijk weer naar haar toe en daarna weer drie minuten laten huilen. Pffff....het was echt zwaar! Maar naarmate we dit een paar weken deden werden de keren dat we wachtend op ons bed zaten tot de minuten om waren steeds minder en sliep ze soms ook hele nachten gewoon door. We hebben haar (en onszelf) echt in stappen het door ons aangeleerde patroon moeten laten doorbreken. En het was zwaar maar uiteindelijk heeft het ongeveer een maand of twee gekost om haar de hele nacht te laten slapen. Die maanden waren anders ook zwaar geweest, want dan hadden we constant met een meisje in ons armen gezeten snachts. Onze meid was moe, wij waren moe en ik ben heel blij dat we haar gecontroleerd hebben laten huilen, want het heeft voor ons allemaal een goede nachtrust opgeleverd. Maargoed, wij zagen ook echt dat ze, als ze bij ons was, gek ging doen en wilde spelen...we merkten duidelijk dat het huilen en dan gelijk de aandacht van ons, iets was waar ze aan gewend was geraakt. Het is al weer een tijd geleden (alles gaat zo snel!), maar ik denk dat zij een maand of 13 was toen wij het anders zijn gaan doen. Het is wel zo dat jonge kindjes ongeveer drie weken nodig hebben voor hun hersenen gewend zijn aan een nieuw patroon. Klinkt een beetje hard dit, maar het is wel echt zo...iets proberen en het twee nachten doen en daarna weer wat anders, heeft vaak geen effect. Wij merkten echt dat hoe langer en consequenter we dezelfde 'tactiek' volhielden hoe beter het resultaat. Maar nogmaals, ons meisje had geen pijn meer (smiddags sliep ze bijvoorbeeld heel goed, hoefden we nooit naar haar toe) en zagen wij echt dat wij haar een patroon aan het aanleren waren wat niet wenselijk was. In het bijzonder voor haar...want jonge kindjes hebben hun nachtrust hard nodig. Nou ja, misschien heb je wat aan mijn (lange) verhaal. Sterkte en neem zelf ook af en toe en nachtje vrij (heb ik ook gedaan, dan ging ik bij mijn zus slapen ofzo)!
Hier even een update hoe het vannacht is gegaan... Hij heeft doorgeslapen!!!!! Hij werd om half 9 huilend wakker en zijn we weer opnieuw begonnen met de 5 min methode. Na 35 min had man het gehad en is erbij gaan zitten en uiteindelijk na half uur is meneer gaan slapen tot vanmorgen half 7. Tot nu goe ligt hij nog lekker te slapen dus we hopen op weer een top nacht en anders gaan we het weer hetzelfde aanpakken. Bedankt voor alle tips en gelijke verhalen. Bied toch een beetje steun en hoop
Heb geen tip wel hoe het ook hier is: Sinds ze 5 is wisselend met ons deels nacht. Maand 8 heeft ze gewoon geslapen in eigen bed. Vanaf 9.5 slaapy ze dus nu zo 20.00-01.00(wakker we leggen in)-04.00(helpt niets komt bij ons)-08.00 wakker. We hebben alles geprobeerd en ze zucht zo tevreden bij ons en aait ons als ze bij mag. Hebben ook grote bed en ze slaapt erg stil we merken niet eens dat ze bij is. Dus nu zo gelaten hadden geen zin 20x opstaan
Fijn zeg!!! Wij hebben dat in het begin ook wel gedaan... Toen we met die minuten regeling aan de gang gingen. Soms waren we een uur, of langer, elke drie minuten (of vijf als mijn vriend het deed) bij haar geweest en dan kon ik het ook niet meer en bleef dan toch bij haar staan en hield mijn hand op haar billen, zodat ze voelde dat ik er was. Soms stond ik daar dan drie kwartier, waarbij ik steeds minder druk op haar billen uitoefende zodat ze niet zou voelen dat ik mijn hand weghaalde. Dat lukte dan vaak, maar als ik dan wegliep stootte ik vaak mijn voet of kraakte het laminaat en hup, dan ging ze weer en kon ik weer een half uur gaan staan Tja..moet er nu om glimlachen, maar weet ook dat ik er in die tijd totaal doorheen zat. We hebben toen ook afgesproken dat we het om en om gingen doen. Mijn vriend de ene avond en ik de andere. Dan ging ik een eindje lopen buiten, want kon er slecht tegen om het aan te moeten horen zonder de controle te houden. Uiteindelijk ging het met de minutenregeling steeds beter, dat wij (nou ja, ik) het ook consequent konden toepassen en toen ging het echt heel snel veel beter. Maargoed....superfijn dat jullie deze nacht in ieder geval in the pocket hebben. Hopen op meer van zulke!
Echt he je zal altijd zien.... Druk op verzenden van me vorige post en meneer word wakker. Ik heb er net 40 min bij gezeten sliep hij begon de verwarmingsbuis te tikken grrr weer over de rooie, nu zit me man bij hem maar hoor hem nog pruttelen en nasnikken
Hey,je hebt aangegeven dat hij medisch gecheckt is. Aangezien je daarbij ook zei dat je dat juist gedaan had vanwege vermoeden oorontsteking, vermoed ik dan weer dat dat bij de huisarts gecheckt is? Ik heb zelf zeer slechte ervaringen met wat huisartsen (en kinderartsen) kunnen zien met het apparaatje dat ze gebruiken. Ik zou je huisarts dus even vragen om een verwijzing naar de KNO, als hij meerdere malen oorontsteking heeft gehad, (vaker dan 4 keer is bij mijn weten volgens protocol reden om door KNO gezien te mogen worden). Die zien veel meer. Volgens huisarts was er bij onze oudste ondanks herhaalde oorontstekingen ook niets aan de hand. Toen we uiteindelijk via de kinderarts wel bij de KNO terecht kwamen, bleek ze een chronisch ontstoken neusamandel te hebben en veel vocht en prut achter de oortjes. Bij de jongste zou er ook niets aan de hand zijn, ondanks dat de slaapproblemen begonnen waren toen ze met 5 mnd een oorontsteking had gehad. KNO zag niet veel vocht, maar wel heel veel druk op het trommelvlies. Buisjes gekregen en toen ging ze weer slapen, (helaas daarna ook nog allerlei ander medisch gedonder, maar goed, da's een ander verhaal ). Een maand of 3 geleden begon ze opnieuw heel slecht te slapen. We dachten eerst aan tandjes, omdat ze ook alleen wat verhoging had, maar dat bleken dus oorontstekingen te zijn en we zijn nu -3mnd verder- ook 10 oorontstekingen en een keelontsteking verder Ze krijgt daarvoor nu een onderhoudsAB, (KNO en KA zeer terughoudend met knippen van de neusamandel, ander ziekenhuis dan bij de oudste). Hielp eerst ook maar weinig, maar sinds eind vorige week de dosis verdubbeld en de laatste paar nachten slaapt ze EN weer door EN weer meer dan 10 uur achter elkaar. Ik zou eea dus even gecheckt willen hebben door een specialist, als je zelf al dacht aan een oorontsteking. Sterkte!
Rozemarijke bedankt voor je bericht alles is bij de kno arts uitgesloten hij heeft met 10 maanden buisjes gehad en is zijn neusamandelen ook al verwijderd. Van de week weer alles laten checken en was in orde dus dat zou het niet moeten/kunnen zijn.
Helemaal mee eens. Even loslaten en geen verwachtingen meer hebben. En een osteopaat: als je erover denkt, gewoon doen! Wij hebben een heel pittig meisje met een pittige eerste 14 maanden (nachten en dagenlange dramas). Nu gaat het erg goed, maar nog steeds komt het wel 2 a 3 keer per week voor dat ze snachts wel eens of meerdere keren wakker wordt. Altijd vroeg wakker en niet in bed willen blijven. Ze is een volhouder, echt enorm. Bij sommige kinderen werken de mooie regeltjes en methodes gewoon niet. Sterkte!